Sevdiğim birinin ölümünü nasıl kabullenebilirim?
Ortaokuldayken okuldan erkek arkadaşım vardı. Birbirimizi seviyorduk çocuktuk ilişkimiz vardı ama ortaokul zamanında bitmişti ama ortaokul bittikten sonrada belli bir süre bu kişiyle iletişimimiz tam olarak bitmedi. Arada konuşuyorduk kötü olduğu zamanlar ben destek oluyordum, sonra aradan bir iki yıl geçti o süreçte pek konuşmadık sonrasında bu arkadaşım vefat etti. Yaklaşık 10 ay oluyor ve ben bunu aşamıyorum sanırım, mezarına hala gidemedim sanki gitsem öldüğünü kabullenecekmişim gibi hissediyorum ama gitmediğim için de kendimi kötü hissediyorum, ilk vefat ettiğinde rüyamda görmüştüm sanki veda eder gibiydi bi daha da görmedim rüyamda, yüzü hep gözümün önüne geliyor içimde onu özlediğimi hissediyorum, ki aklımdan hiç çıkmıyor sanki hayatında olmadığım zamanlara kızgınım gibi içimdeki bu şey sevgi mi bilmiyorum onunla ayrıldıktan sonra ilişkilerim olmuştu ama o öldükten sonra daha çok ona olan bağım güçlendi sanki bu içimdeki şey aşk mı, pişmanlık mı nedir? Ve ben bu durumda ne yapmalıyım bu durumu nasıl aşabilirim ?
Bu soru 10 Aralık 2024 13:10 tarihinde Psikolog Fatma Gizem Bitgen tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan,
Öncelikle geçtiğiniz bu zorlu süreçte kendinizi dürüstlükle ifade ettiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Sizinle duygularınızı paylaşıyorum.
Geçmişte güzel anılarınızın, paylaşımlarınızın olduğu arkadaşınızın siz vedalaşamadan vefat etmesi üzerine bu duyguları, düşünceleri yaşamanız oldukça anlaşılır.
Öncelikle bilmenizi isterim ki hayatta yaşadığımız her kayıp yeni bir büyüme yeni bir kazanım getirir ve hiçbir insan yoktur ki hayatında bir kayıp yaşamamış olsun.
Sağlık kaybı da bir kayıptır, meslek kaybı da bir kayıptır, statü kaybı da bir kayıptır ve her ne kayıp yaşarsak yaşayalım önemli olan bu sürecin geçeceğini bilerek psikolojik iyileşmemizi göz ardı etmemek olacaktır.
Bireylerin hayatında yaşadığı her kayıp kişiye özgü olmakla birlikte belli süreçlerden geçeriz. Bu süreçleri yaşadıklarınızı daha iyi anlamlandırmanız adına size açıklayacağım;
İlk olarak inkar evresinde sevdiğimiz kişinin ölümünü reddederiz bu bir şok tepkisidir.
İkinci olarak öfke evresinde giden kişiye öfkeleniriz, yanında olmadığımız için belki kendimize de öfkeleniriz.
Üçüncü evre pazarlık evresidir. '... olsaydı böyle olmazdı.' gibi cümleler kafamızın içinde döner durur.
Dördüncü evre depresyon evresidir.
Beşinci evre ise kabullenmedir. Bu evreye geldiğimizde yaşanılanları anlamlandırmış gidenin yokluğunu kabullenmişiz demektir.
Giden kişi artık hayatımızda değildir bu olmamış gibi davranamayız ancak onun yokluğunu anılarıyla kabul edip enerjimizi hayatın diğer alanlarına da verdiğimizde ölümü kabullenmiş oluruz ve hayatımızın geri kalanı için yer açarız.
Bu noktada arkadaşınızın ölümünü kabullenmek için öncelikle kendinize zaman tanıyın hiçbir şey için aceleniz yok. Bu bir süreç ve geçecek.
Bu süreçte bir yakınınıza yasınızı anlatabilirsiniz, giden arkadaşınıza mektup yazabilirsiniz, onun için bir anı kutusu yapabilirsiniz. Kendinizi hazır hissettiğinizde mezarına da giderek ona veda edebilirsiniz.
Aklınıza takılan bir şey olursa sizin için her zaman buradayız.
Sağlıklı günler dilerim.
Psikolog Fatma Gizem Bitgen
