Psikoloji

Sevdiklerimi kaybettigimi düşünüp buna üzülüyorum

saryaeyy15 Temmuz 2024 17:27

Sürekli sevdiğim insanların (arkadaşlarım, erkek arkadaşım,ailem vs.) öldüğünü düşünüp buna üzülüyorum. Ölmesini istemiyorum ama o çekeceğim acı beni çok mutlu ediyor. Bu anları düşünüp düşünüp duruyorum. Bi'de sürekli konuşuyorum kendi kendime. Bazen bir başkasıyla konsuyorum bazen kendimle. Her şeyi zihnimde canlandırıyorum. Sürekli hayal kuruyorum. Artık bunaldım ama hâlâ yapmaya devam ediyorum. Kurduğum hayaller beni gerçeğin kendisinden daha çok mutlu ediyor. Zihnim susmuyor.

Bu soru 19 Temmuz 2024 13:44 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, hayal kurma becerisine sahip insanların çok daha yaratıcı olduğunu biliyor muydun? Bazı insanlar hayal dahi kuramaz, gerçekliğin içine o kadar hapsolmuş durumdadır. Hayal kurabilmek bir beceridir. Olabilecek olan her senaryoyu zihinde önceden yaşayıp, her duruma hazır olma isteğidir. Burada dikkat etmen gereken konu hayal kurarken ne kadar şimdi ve buradasın? Tamamen orada mısın ? Tamamen orada olmaman gerekir, çoğunlukla şimdi ve burada, zihnindeki düşüncelerinin bir kısmının hayalde olması gerekir. Bu durum seni çok rahatsız ediyorsa hayal kurarken kendinin farkında olmaya çalış, yatıyorsan otur ayakların yere bassın, eline bir şey al ve onu sık, sen şu an buradasın. Bunların yanında sevdiğin insanların kaybını düşünmek ve bu düşünme üzerinden haz alma hissini paylaştın. Sevdiğimiz insanların başına bir şeyler geldiği senaryolar kurmak o kadar da absürt bir şey değil; burada önemli olan bunu neyle özdeşleştiriyorsun ? Acıyı mutlulukla mı özdeşleştiriyorsun ? Sence acı çekmeden mutlu olmak mümkün mü ? Yaşamını gözden geçir ve yaşadığın evde de ölümlerin, kötü durumların, kayıpların nasıl karşılandığını hatırla. Tüm bunları düşünmeni isterim. İyi günler dilerim.

alinti

Çok teşekkür ederim. Bir nebze olsun iyi hissettirdi. Söylediklerini yapacağım. Teşekkürler tekrardan.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Aile Baskısı İle Nasıl Baş Ederim?

Ailem kendilerinin her dediğine evet demeli ve hep kendilerinin istediği şeyleri yapmamı istiyor hayır dedigim zaman saygısız oluyorum 18 yaşındayım 19 olacağım ve bu davranışı daha çok evli ablam yapıyor o yapınca da ailem de bana tepki gösteriyor ben suçluymuşum gibi, yaz boyu biz de kalacak nasıl dayanacagımı bile bilmiyorum. Her dediklerine evet deme konusunu açacak olursak mesela dün eve yorgun geldim 9 gibi odamda dinleniyorum diğer taraftan şunu getir diyor e kalk da al geri de aman bir şey yapma zaten bilmem ne tantana yani annem de geri ablam böyle diyor diye ben zaten getirmeyeceğini biliyordum diyor ordan duygu patlaması yaşayıp agladım diğer mevzu da voleybol, voleybola başladım dün, işte ne gerek var gibisinden konuştular ben de bunun benim hayatım olduğunu söyledim tepkili olarak böyle yaptılar diye ben de o zaman beni müzik kursuna yazdırın keman alın dedim ablam ordan bu yaşta ne gerek var diyor.Çok sinirim bozuluyor ve stres oluyorum insanlar 50 yaşında bile başlayabilir yeter ki istek kararlılık olsun. Kendi kızı 4 yaşında ona gelince bi müzik aleti çalmasını istiyormuş bana gelince tepkili zaten yks sınavım nasıl gelecek diye düşünüyorum her gün kafam dagılsın diye spora başlıyım dedim olaylara bakın. Şu an bu yazıyı yazarken bile stresim gitti sayılır kendimi iyi hissettim çünkü beni anlayacak birisi olacak bu güzel bir şey 🥺 teşekkür ederim şimdiden bu soru mu oldu bilmiyorum ama aileyle nasıl başa çıkarım?