Severek evlendik herşey tersine döndü
Eşimle 2.evliliğimiz. ilkini hatırlamak istemiyırum çok kötüydü. Eşimle iş arkadaşımız sayesinde tanıştık. Çok iyi birisi diye kabul ettim 2.evliliği. ailesi aşırı ilgisiz eşime karşıda bana karşıda. Hep biz ararız biz gideriz ne maddi ne manevi hiçbir destekleri yok. Annesi ilgisiz eşim kendini onlara kabul ettirmek için bana kötü davrandı. Çok mutluyduk ailesinden geldik boşanalım dedi. Soğudum. Ne yapayım. Eşim 10 yaşında okumak için evden çıkmış ailesi yurda vermiş ve hiç ilgilenmemişler farklı bir şehirde olumuş. 3 4 ayda ancak bir uğramışlar. Ortaokul, lise hep dışarda yurtlarda kalmış. Sonra işe girmiş parasını almışlar. O da onlar onu azıcık sevsin diye me dedilerse yapmış ama sevgi görmeden. Düzgün işlerde çalışmamış. Haftasonları babası ırgat gibi tarlada çalıştırmış. 3 kardeşler eşim en büyük. Düzgün bir işe girince babası kendini emekli yaptırmış. Bir kardeşine ev almışlar, birine araba almışlar eşimin parasıyla. Akrabalarından bir kızla evlendirmişler. Ailesi o kadar ilgisiz ki. Sevgisiz insanlar. Çocuklarını hiç sevmemişler. İlk kadın bunlara tahammül edememiş. Tüm eşyaları takıları alıp bırakmış boşanmış. İşyerinde güvendiğim birisi çok iyi biridir ben kefilim dedi. Ben ilk evliliğimde çok çok üzüldüm. Hakaret küfür şiddet her türlü kötülük gördüm zor ayrıldım. Asla evlenmem dedim bir daha alçakgönüllü olmayacağım insanlara kanmayacağım dedim ama yine aynı hata. Eşimle çok çok iyiydik. Her bayram izinlerimizde sürekli ailesine gidiyoruz ben dolu dolı hediyeler alıyorum defalarca ama. 5 yıllık evliyiz. 4 yıl boyunca bana 1 tane bir kağıt parçası yok hiçbir şey olmamasına rağmen eşimi sevdiğim için ve artık böyle seylere takışmayacağım dediğim için sürekli aldım aldım. Karşılığını beklemedim kocamla iyi olayım dedim. Ailesine gidiyoruz annesi sürekli laf sokarak konuşuyor kadın mutsuz sevgısız görgüsüz oğlunu sevmemiş benimi sevecek. Ben ailesine tek kelime etmedim. Güle oynaya yola çıkıyorum. Sürekli laf sokuluyor. Güya ailemize gidiyoruz sabahın köründen gece yarısına kadar ben mutfakta sürekli yedir yıka. Evde düzen yok yatacak yer yol tubalet desen berbat. Ama hep sustum eşim üzülmesin ailesi sevmemiş ben iyi olayım. Em son çok güzel bir tarilden gelmiştik 7 gün 2mizde çok mutluyduk. İyi ki evliyiz dedik. Ordan dönüşte annemlere uğrayalım dedi yakın olmamasına rağmen tamam dedim. Annesi yine aynı laf sokmalar sinirli azarlar gibi konusmalar, babası sürekli su su kadar para verinde alalım. Şu şukadar verinde yaptıralım ina ılmaz bir cehalet. Kimseye tek kelime etmedim yüzümü asmadım 5 yıl. Ordan dönerken ailen neden böyle yapıyor biz nekdar mutluyuz 2.kez yuva kurmusuz hiçbir şey yapmasınlar ama bozmasınlarda ne istiyorlar biz kirada oturuyoruz büyük şehirde herşey pahalı hiç birşey istemedim 2.kez evlendim ucuz bir elbise ucuz ayakkabı hiçbirşey yapmadılar. Eve döndük eşim ağladı günlerce benden boşanmak istediğini söyledi. Ailesinin görgüsüz oldgnı bize yakışmadığını beni artık üzmek istemediğini boşanalım dedi. 1 hafta tatile kadar mükemmel evliliğimiz ailesinin yanından dönünce ne oldjda boşanalıma geldi. Cocuklarını sevmemişler adam ilgi görmemiş 10 yaşından beri yurtta evlenmiş kendi çabalarıyla. Benim tek üzüldüğüm hak etmediği davranışlara sustum eşimle evliliğm bozulmasın diye ailesinin göstermediği ilgiyi gösterdim. Çok sevdim. O kalktı boşanalım dedi
Bu soru 27 Mart 2025 12:37 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili Danışan,
Öncelikle, yaşadığınız bu sürecin ne kadar zor ve yıpratıcı olduğunu hissedebiliyorum. Evliliğinizi korumak için ne kadar çaba harcadığınızı, eşinize ve ilişkinize ne kadar değer verdiğinizi her satırda görebiliyorum. Kendi hislerinizi, isteklerinizi ve hatta yorgunluğunuzu bile geri plana atarak, sadece sevginizle bu ilişkiyi ayakta tutmaya çalışmışsınız. Bu kadar emek verdikten sonra, eşinizin boşanalım demesi sizi derinden etkilemiş olmalı.
Eşinizin geçmişine baktığımızda, çocukluğundan itibaren yeterince sevgi, ilgi ve destek görmemiş olması, hayatını büyük ölçüde etkilemiş gibi görünüyor. Çocukken ilgi ve sevgi görmeyen bir insan, ilerleyen yıllarda bu eksikliği kendi ilişkilerine de taşır. Sevgi görmek için sürekli bir şeyler yapmak zorunda kalmış, kendisini ailesine kanıtlamaya çalışmış, hep onların istediği gibi olmaya çalışmış. Ancak ne kadar çabalarsa çabalasın, bu sevgiyi onlardan alamamış. Ve bu durum, sizin ilişkinize de yansımış olabilir.
Siz, onun ailesinden göremediği sevgiyi vermek için çaba göstermiş olabilirsiniz. Fakat bir insan geçmişindeki yaraları iyileştirmediğinde, bazen en çok seveni de istemeden kırabilir. Eşiniz belki de, ailesi tarafından sürekli reddedilmenin yarattığı duygusal yükü taşıyamamış olabilir.
Şu an kafanızda çok fazla soru yer alıyor olabilir, "Bu kadar emek verdim, neden böyle oldu? Neden her şey bir anda değişti? Onun için bunca yıl uğraştım, ailesinin ilgisizliğini bile tolere ettim, ama sonunda o vazgeçti..." Bunların hepsi çok haklı sorular. Ama burada önemli olan şu: Bir ilişkinin yürümesi için tek bir tarafın sürekli çaba göstermesi yeterli değildir. Sevgi, fedakârlık ve anlayış ancak karşılıklı olduğunda anlam kazanır.
Peki, ne yapabilirsiniz?
Öncelikle kendi duygularınıza odaklanın. Çok fazla bastırmış ya da çok fazla sineye çekmiş olabilirsiniz. Eşim üzülmesin diye sustuğunuz şeyler var mıydı? Kendinizi ikinci plana koyduğunuzda mutlu hissettini mi? Şu an en önemli şey, sizin neler hissettiğinizdir.
Bu ilişki size ne kattı, ne götürdü? Eşinizi hala sevebilirsiniz ancak kendinizi unuttuğunuz bir noktaya gelmek, sağlıklı bir ilişki için doğru bir denge olmayabilir. Sizi mutlu eden şeyler nelerdi? Ne kadar değer gördünüz? Bunlara yanıt aramak, bundan sonraki adımlarınızı daha sağlıklı atmanıza yardımcı olabilir.
Eşinizle konuşmayı deneyebilirsiniz. Duygularınızı onunla paylaşabilirsiniz. Gerçekten boşanmak istediğini mi, yoksa içinde çözülmemiş duygusal yaralarla mı mücadele ettiğini anlamaya çalışabilirsiniz. Ancak bu konuşmada, onun kararına saygı duymanın ve kendinizi ihmal etmemenin de önemli olduğunu unutmayın.
Kendinize de odaklanmalısınız. Şu an çok büyük bir hayal kırıklığı yaşıyor olabilirsiniz, ama unutmayın ki sevgi tek başına bir ilişkiyi ayakta tutmaya yetmez. Sizin de ilgi görmeye, değer verilmeye, mutlu olmaya hakkınız var. Eğer bir ilişki size sürekli acı veriyorsa ve karşılık alamıyorsanız, bu noktada kendinizi korumayı seçmek seçeneklerden olabilir.
Ne karar verirseniz verin, yalnız olmadığınızı bilmelisiniz sevgili danışanım. Şu an da bu süreci atlatacak gücünüze inanıyorum. Kendinize biraz zaman tanıyın ve en çok da kendinizi sevmeye vakit ayırın. Bu süreçte yanınızdayım. Hoşça kalın...
Sevgiyle,
Psikolog İrem Bor
Çok teşekkür ederim İrem Hanım değerli zamanınızı ayırıp bana cevap verdiğiniz için. Ben İzmir de kadın bir psikoloğa gitmek istiyorum. Beni yönlendireceğiniz birisi varmıdır acaba.
Yorumlar
Psk. İrem Bor
Bana sosyal medya hesabımdan (psikologirembor) ulaşabilirseniz size bu konuda yardımcı olacağım. Sevgiler 🫶🏻
27 Mart 2025 18:33Gizli Kullanıcı
İrem Hanım, sadece whatsup hesabım var. Sosyal medya kullanmıyorum. Eşim ve ben Denizliliyiz. İzmirde yaşıyoruz. Daha önce erkek bir psikiyatrla görüştük eşimle birlikte 4 seans. Ama ben rahat anlatamıyorum o yüzden sizin yönlendirebileceğiniz kadın psikolog var ise İzmirde olan. Yardımcı olursanız çok teşekkür ederim. İyi Çalışmalar dilerim.
28 Mart 2025 04:28Psk. İrem Bor
Maalesef İzmir’de önerebileceğim bir meslektaşım yok. Ancak, size en uygun psikoloğu bulmak için araştırma yapabilir, sonrasında iletişime geçerek bilgi alabilirsiniz. İçinize sinen bir psikologla bu yolculuğa başlamanız en sağlıklı olanıdır. 🌸
28 Mart 2025 15:51