Sevgi nedir bir ailede?
Bazen kendimi çok kötü hissediyorum bütün bu olanlar benim değerimi ailem de ki yerimi b li etmiş ti ve ben bugün bir evlik içindeyim ve mutluyum ben hiç bir zamana annem ve babamın evinde kendi evim gibi hissetmedim ve hiç bir zman kardeşlerim yakın ve koşul siz.benim ile her zorlukta yanımda olmadılar ve herkes masraf aile nedir sevgi saygı vs bilmiyorum evet bir evlilik yaptım ve. Kimse bunu istemedi başta annem annem benim. Hep ablam ile kıyasladı o bana hediyeler alır sen almıyorsun yada o şöyle bu böyle kıyaslama dan nefret edim o gün ve evde ol.ak istemedim bir eşim teyzesi ile sohbet etim eve geldiğim için pişmanım dedim ve annem eşimin teyzesini o gün tanıdı ve benim evliligimde sahip çıkmadı her şey bahane oldu benim de istemediğim bir evliliğe.
Zorlarken ben de annem ben onla evlenmek istemiyorum biri ile tanıştım dedim konuş anlaş dedi ama o kişi eşim teyzesi olduğunu bilmezdi sevmedi kadını benim de evliliğe karşı geldi herşey ters giti maalesef deprem mi. Ablam hamileliği abim görev yeri hepsi engeldi benim mutluluğuma ama annem karşı geldi ve ben de evde o ay çıktım ve ise gitim yatılı yurtta kalır Ken işten cikarildim bu eve gitmem söylediler ve ben o gün evi terk etim. Ama bir umut annem benim aramda durur da bana sahip çıkar dedim olmadı şimdi benim abim kardeşlerim ve ailem yok bizi öldü bil dediler 2yil geçti ama annem bana karşı hiç bir özlemi olmamız gibi davrandı bir kere gördüm yüzünü annem bana sarilmadi bile ve kardeşlerim iyi günü bırak kötü gunumde yanımda olmadı lar ve kırgınım umarım birgün beni analr lar tek umudum bu yönde ve pişman degilm insanlrin beni anlamadı için ne yapmaliyim.
Bu soru 26 Ağustos 2024 19:33 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar, yaşamda en büyük kırgınlıklarımız içinde doğup büyüdüğümüz ailemize karşı olduğunda neler yapacağımız ve nasıl hissedeceğimizle ilgili şüpheler taşırız. Ebeveynlerimizin yaşamımız üzerindeki etkisi tartışılamaz, bizler doğar ve öğreniz, öğrenme ise en çok aile içinde gerçekleşir, sevgiyi, ilgiyi, dünyanın nasıl bir yer olduğunu, ilişkileri evimizde öğreniriz. Buradaki eksiklikler ise yaşamımız boyunca hissedilir ve yaşam boyunca bu eksikliklerin getirdiği yoksunluk duygusu doyurulmaya çalışılır. Hepimiz aynı tip aileyle büyümeyiz ve özellikle zor kişiliklere sahip ebeveynleri olanlarımız için sorunlarla baş etmek oldukça güçleşir. Ancak şunu unutmamanızı isterim ki siz ailenizi seçmediniz ve seçmeniz gerekirse kendi ailenizi seçer miydiniz diye bir düşünün ? Öyleyse size sunulan yaşamı nasıl daha sağlıklı bir hale getirebileceğinizi öğrenmekte fayda var. Şu anda birçok güçlükle uğraşmış, sorunlarının farkında olan ve buna çözüm arayan, nasıl daha mutlu olacağını düşünen biri olarak görüyorum sizi, bu konuda size yardımcı olmak istiyorum.
Öncelikle bu kişiler ebeveynleriniz dahi olsa hislerinizi kabullenmekte fayda var; ailenize, annenize, babanıza, kardeşlerinize karşı hangi duyguları besliyorsunuz, bu duyguları kabul edin ve bu duygulardan ötürü suçluluk duymayın, duygularınız sonucunda nasıl davrandığınızı keşfedin, hangi duygular sonucunda sizin için daha sıkıntı veren davranışlar sergilediğinizi fark edin.
Diğerlerinin sizi anlamıyor olması tamamen sizin davranışlarınızla alakalı değildir, insanlar kabullenmek istemediği şeyleri anlamak da istemezler lütfen bu konuda kendinize karşı şefkatli olun.
Destekleyicilerinizi fark edin; Şu anda çocukluktaki gibi ailenize muhtaç değilsiniz ancak ailenizden çocuksu bir sevgi beklemeniz ise çok anlaşılır. Yetişkin ve birçok zorlu zamanlar atlatmış biri olarak şu anki yaşamınızı değerlendirin, mutlu bir evliliğiniz olduğunu söylediniz, yaşam içerisinde birçok insanın sahip olamadığı bir durum. Başka neler seversiniz, arkadaşlarınızla buluşmak, hobileriniz, yemek yapmak, film izlemek…. Mutlaka bir şeyler yapın, hareketsiz kalmayın.
Bu durumu kabullenmekte oldukça zorlandığınızı anlayabiliyorum, bu konuyla ilgili kendinize karşı özşefkate sahip olmanız gerektiğini düşünmekteyim, Özşefkat bireyin doğruları ve yanlışlarıyla kendini kabul etmesi ve kendine karşı şefkatli olmasıdır. Bu sorun sizin yaşamınızı oldukça etkiliyor, sıklıkla depresif hissediyor ve başa çıkamıyorsanız mutlaka terapi almanızı öneririm.
sevgiler
