• Anasayfa
  • Sorular
  • Sevgilimin annesi internetten tanıştığımız için beni kötü biri olarak görüyor
Sosyal Hayat

Sevgilimin annesi internetten tanıştığımız için beni kötü biri olarak görüyor

Gizli Kullanıcı10 Ağustos 2024 15:05

Merhaba sevgilimle 1 yıllık bir sanal ilişkimiz vardı uzak mesafeydik aramızda 1000km olduğu için hiç buluşamadık ama ben seneye İstanbul’a gittiğimde buluşabileceğiz bundan 10 gün önce annesi ablasına kız arkadaşımın bi sevgilisi olup olmadığını sordurtuyor çünkü telefonda çok fazla vakit geçirdiği için sonrasında ,kız arkadaşım ablasına bizim ilişkimizi anlatıyor daha sonrasında ablası annesine öğrendiklerini söylüyor annesi uzak mesafe olduğumuzu internet tanıştığımızı öğrenince baya büyük tepki gösteriyor türlü türlü insan var diyor ve benim kötü biri olduğum yargısına katılıp konuşmamamızı ayrılmamızı istiyor ben daha önceden tanıştırmasını istemiştim sevgilimden illa ki bir gün öğrenicekti senden öğrenmesi daha iyi olur demiştim yardımcı olmak için bir gün annesine ilişkimizden bahsederse diye mektup yazmıştım kendimi tanıtan ve ilişkimizde gelecek planlarımızı vs o yazıları ve sevgilime aldığım hediyeleri yakıp çöpe atmış annesi, bir de sevgilimin teknolojik aletlerle olan tüm bağlantısını kesiyor benle konuşmaması için ve 9 gündür sadece sevgilim arkadaşları sayesinde haber alabiliyorum sevgilimden annesinin telefonu üzerinden konuşabiliyor arkadaşlarıyla yaşanan durumlar bu ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sevgilim 1 ay sonra felan alabilir ancak telefonu o zamana kadar ancak arkadaşlarıyla iletişim içinde olabileceğiz şunu da belirtmek isterim ikimizde bu ocak ayında 18 olucaz yaşlarımız 17 evet çok genciz ama birbirmizi çok seviyoruz annesine benim kötü biri olmadığımı göstermek için yapabileceğim bişi var mı durumu düzeltmek istiyorum elimden hiçbir şey gelmiyor lütfen işe yarayabilecek çözüm önerileri sunarsanız sevinirim teşekkür ederim şimdiden

Bu soru 11 Ağustos 2024 14:50 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


Yaşamış olduğunuz durum reşit olmadığınız için ve ailenin devreye girmesi ile birlikte sizin için daha zorlayıcı bir noktaya gelmiş olabilir. bu konuyla ilgili yapabileceğiniz bazı stratejilerden bahsedebiliriz:


Öncelikle kız arkadaşınızın annesinin yaşamış olduğu kaygıyı normalleştirmeniz gerekiyor. Her ebeveyn çocuğu için internet ortamında tanıştığı kişilerle alakalı endişe yaşayabilir. Sosyal yaşantısında iyi insanlarla karşılaşabileceği gibi kötü insanlarla da tanışabileceğini ve bu yüzden bir ebeveyn olarak çocuklarını korumak istemeleri son derece normaldir.


Yaşamış olduğunuz bu durumu kendi içinizde farklı bir şekilde değerlendirme ihtimaliniz var mı bunu anlamaya çalışabilirsiniz bu sizin için süreci daha kabul edilebilir bir hale getirebilir.


sevgilinizin annesiyle kendinizi doğru aktarabilmek adına doğrudan ya da dolaylı bir şekilde aktarabilme şansınız varsa bu yolları deneyebilirsiniz. Bunlardan biri belki sizin için mektup yazmaktı fakat yapabileceğiniz başka yöntemler de var mı bunu planlamaya çalışabilirsiniz.


Bu süreçte kendiniz için de sevgiliniz için de endişelendiğiniz noktalar olabilir ve duygusal anlamda zor zamanlar geçirmenize neden olabilir. Kendinizi nasıl daha iyi hissedebileceğinizi, bu süreçte yaşamış olduğunuz stresi ve kaygıyı nasıl yönetileceğinizi düşünebilirsiniz.


İlişkiniz ve geleceginiz hakkında gerçekçi düşünmek size iyi gelebilir. fakat unutmamalısınız ki uzakta olduğunuz için yapabileceğiniz bazı şeyler kısıtlı kalabilir bu da kendinizi açıklamanız yönünden sizin için negatif bir durum olabilir.


Sağlıklı Günler Dilerim.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz




alinti

Teşekkürler

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Hiçbir şeye yetişemiyorum hissinden kurtulamıyorum

Merhabalar, ben evliyim 26 yaşında ve 1 oğlum var 3 yaşında. Ariyeten açıktan okuyorum. Bende şöyle bir sorun var ne olursa olsun sanki hiçbir şeye yetisemeyecek gibi hissediyorum, örneğin bugüne kadar kpss ye hazırlanıyordum doğru düzgün çalışmadığım hâlde, biri bir here çağırınca ama sınavım var kaygısına kapılıyordum. Mesela yarın da arkadaslrla bulusacaktik unutmuşum , çok da nadir sosyal aktivitelerim. olur, düşünüyorum ama başka bir sınavım var DGS 9 ay sonra. Sınavlar mi bana ağır geliyor bilmiyorum, yani sınavlarım olmasa da böyle olur muyum onu da bilmiyorum. Sanki hep birşeyleri yetiştirmem gerekiyor beni bekleyen işler var bazen herşeyi düzene oturtunca sakjn kafayla kahvemi içiyorum çıkmak istiyorum ama biraz birkince kafam allak bullak oluyor bitirmeden hiçbir yere gitmek istemiyorum sanki aklım kalacak gibi hissediyorum, bu hissin beni yıprattıni fark ettim, acaba bir düzen oluşturmadığım için mi bu hisler veya düzen olursa da böyle mükemmelliyetci herşey düzenli olsun hayatımda isteyecek miyim bilmiyorum. Ev iş çocuk, kıyafet, evin ihtiyaçları yani bunlardan ben sorumluyum eşim de ihtiyaçları alır. Maddi olarak da pek iyi durumda olmadığımız için genelde her ay brsy alabiliyoruz ama benim aklıma geliyor bazen alamadiklarim keşke hemen alabilsek diyorum. Evimi pek beğenmiyorum mesela mutfağım yeni değil bazen girince sanki hep kirli gibi hissediyorum, oğluma bakıyorum bazen sanki onunla güzel ilgilenemiyor gibi hissediyorum açıkçası gerçekten de pek ilgilenemiyorum. Kısacası beynim de hayatım da darmadağınık gibi hissediyorum, sanki meslek sahibi olup ayaklarım üstünde dursam herşey geçecek ve huzur bulacağım gibi hissediyorum