Sevgilimle ayrıldık şu an ne yapmalıyım?
Merhaba aslında ben yaşanan bir olay hakkındaki yorumunuzu merak ettiğim için bir soru sormak istiyorum. Benim 4 yıllık bir ilişkim vardı. İlişkimizde güven sorunları vardı çünkü beni daha önce birkaç kere sanal olarak aldattı. Biz devam ettik. Ama ben tabi bir türlü güvenemedim. Sürekli olarak nerdesin kiminlesin ya da neden yaptın tarzı sorular sordum. O da bundan çok bunaldı. Aramızda sürekli tartışmalar yaşandı. Sonra ben yeni bir başlangıç tarzında çok özel bir gece planladım. Yemek yaptım evi süsledim. Hediyeler aldım. Mektuplar yazdım. Fotoğraflarımızı çıkardım. O gün için günlerce hazırlandım. Çok çok uğraştım gerçekten ve yeni bir başlangıç yapmak istedim. O gün de çok güzeldi. Birlikte çok güzel zaman geçirdik. Beni ne kadar sevdiğini onu ne kadar mutlu ettiğimi falan söyledi sürekli. Sonra gecenin sonuna doğru ikimiz de alkollüydük ve bunun etkisiyle ben beni neden aldattın diye sordum. Ama kafamda tek bir şey vardı o gün son kez konuşulsun ve bir daha bu konu açılmasın. Sonra o daha önce hiç görmediğim kadar sinirlendi. Bana çok bağırdı. Bizden bir şey olmayacağını böyle bir günde mi bunu söylediğimi. Her şeyin bittiğini söyledi. Bana çok bağırdı ben ağladım. Neden böyle davranıyorsun diyip durdum beni dinlemedi. Sonra da gece beni öylece bırakıp gitti. O gün onun için neler yapmış olduğumu ne halde olduğumu umursamadı. Hediyelerini bile almadı ki ben onlar için günlerce uğraşmıştım. Bu bana kendimi çok değersiz hissettirdi. Sonra da hiç konuşmadık. Birbirimizi engelledik. Bana nasıl böyle davranabildi hala aklım ermiyor almıyor. Hele ki öyle bir gecede ben o kadar uğraşmışken. Emeğine saygısızlık olduğunu düşünüyorum. Ben gerçekten neden diye sormak dışında hiçbir şey yapmamıştım. Daha sonra annemden onunla konuşmasını istedim . Benim ona güvenmememden çok sıkıldığını konuşmak istemediğini söylemiş durmuş . Hem bana öyle davranan o hem de konuşmak istemeyen o . Bunu da aklım almıyor. Hiç mi üzülmüyor düşünmüyor merak ediyorum . 4 yıllık ilişkinin değeri bu muydu diye düşünüp duruyorum. Ben ne yapmalıyım bilmiyorum lütfen bana fikir verin . Üzülmek istemiyorum bu süreci nasıl atlatırım bilmiyorum. Yaşadıklarımı hazmedemiyorum. Fikrinizi belirtirseniz çok sevinirim. Şimdiden çok teşekkür ederim.
Bu soru 2 Mayıs 2025 13:19 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışanım,
Öncelikle Merhabalar.Yazdıklarınızı okurken duygularınızın ağırlığını ve yaşadığınız kırılmayı derinden hissetmemek mümkün değil. Özellikle bir ilişkiye bu kadar emek vermişken, kalbinizi açarak karşılık beklediğiniz bir gecede böyle bir tepkiyle karşılaşmak tarifsiz bir hayal kırıklığı yaratmış olabilir. O gecenin sizin için ne kadar anlamlı olduğunu, hazırlık sürecinde harcadığınız çabayı, umutla örülmüş o saatleri satır aralarınızda çok net görebiliyorum. Bu nedenle yaşadığınız üzüntü ve değersizlik hissi çok anlaşılır bir durum.
Bir yandan geçmişte yaşanan güven kırıcı olayların yükünü taşıyıp, bir yandan ilişkiyi iyileştirmek için bu denli çaba sarf etmek çok yorucu olmalı. Hele ki size daha önce sanal aldatmalarla güveninizi sarsmış biri karşısında, bu güveni yeniden inşa etmeye çalışmak başlı başına bir çaba. Siz, geçmişte yaşadığınız bu kırılmaları yok saymadan, onları onarmaya dönük adımlar atmışsınız. Ne var ki karşı taraf, bu geçmişin ağırlığını paylaşmak yerine sizi bu duygularla baş başa bırakmış gibi görünüyor.
Sizin için özel anlamlar yüklediğiniz o gecede, yaşadığınız duygu patlaması çok insani. Çünkü zihninizde “bu kez her şey değişebilir” düşüncesi vardı ve belki de son bir iç döküşle yükünüzü hafifletmek istediniz. Fakat ne yazık ki, sizin bu dürüstlüğünüze onun verdiği tepki, anlayıştan ziyade kaçınma ve öfke olmuş. O gece gösterdiğiniz tüm emeğin, çabanın görmezden gelinmesi ve sizi anlama yerine yargılamayı seçmesi de duygusal olarak oldukça sarsıcı olmuş olabilir.
Sevgili danışanım, bazen bir ilişkide ne kadar çok verirsek verelim, karşımızdaki kişi bunu almaya hazır değilse, o emekler göz ardı edilebiliyor. Bu durumda genellikle kişinin kendisine yönelttiği ilk soru “Ben nerede yanlış yaptım?” oluyor. Oysa sizin burada yanlış yaptığınız bir şey yok. Sizin duyduğunuz ihtiyaç: konuşulmamış, tam anlamıyla yüzleşilmemiş bir konunun kapanışını yapabilmekti. Bu, bir talep değil, bir ihtiyaçtı. Fakat karşınızdaki kişi bu ihtiyaca kulak vermek yerine sizi suçlayan ve bağırarak uzaklaşan biri olmuş. Bu da ilişkinin yükünü hep sizin taşıdığınız hissini daha da pekiştirmiş olabilir.
Bir başka önemli nokta ise çevrenizdeki insanların sizin bu ilişkide kalmanızı eleştirmesi. Halbuki sizin bu ilişkide kalma nedeniniz yalnızca duygusal bağ değil, aynı zamanda çözme çabası, anlama ve anlatılma arzusu olmuş. Bu, bir bağımlılık ya da zayıflık değil; insan olmanın, sevmenin, bağ kurmanın doğal sonucu. Ancak ne yazık ki bu duygu tek taraflı yaşandığında kişiyi çok yıpratabiliyor. Siz burada yalnızca sevmediniz; aynı zamanda çok güçlü bir iyileştirme arzusu taşıdınız. Bunu da yeniden başlamaya yönelik özel bir gecede, açıkça ortaya koymuşsunuz.
Tüm bunların ardından karşı tarafın sizi tamamen yok sayması, konuşmaya yanaşmaması, anneniz üzerinden bile bir temas kurmak istememesi sizi şaşkına çevirmiş olabilir. Bu duygunun adı çoğu zaman “hazmedememe” oluyor. Çünkü siz emek verdiniz, o emek görmezden gelindi. Siz duygularınızı paylaştınız, onlar bastırıldı. Siz çözmek istediniz, o kaçmayı seçti.
Şimdi bu sürecin ardından, zihninizde sürekli dönen sorular çok doğal: "Hiç mi üzülmedi? Hiç mi merak etmiyor?" Bu soruların peşinde bazen kendimizi daha da yıpratabiliyoruz çünkü cevapların çoğu zaman bizim dışımızda oluştuğunu görmek güç olabiliyor. Belki de bu noktada şu soruyu sormak size iyi gelebilir: Ben, benim emeğime, duyguma, değerime gerçekten saygı gösteren biriyle bir ilişki sürdürmeyi hak etmiyor muyum?
Sevgili danışanım, üzülmek istemediğinizi yazmışsınız. Üzülmemek bir arzudur, ama yaşanılan bu kadar yoğun duygunun ardından üzülmek oldukça insani ve beklenen bir süreçtir. Şu an üzülmeniz, zamanında gerçekten sevdiğinize ve çabaladığınıza işaret eder. Bu süreci atlatabilmek için önce bu duyguların geçmesine değil, anlaşılmasına izin vermeniz gerekebilir. Yazmak, yürüyüş yapmak, geçmiş anılardan oluşan küçük sembolleri bir kenara kaldırmak, hatta sessizce ağlamak bile bu duygularla baş etmek için bir adım olabilir. Bu süreci sindirerek, kendinize şefkat göstererek geçirdiğinizde, zamanla bu yaşanmışlığın üzerinizdeki ağırlığı azalacaktır.
Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Psikolog Aysel Kacak
