sevgilimle iletişim sorunları yaşıyorum

Merhaba Sevgili Danışan,

Yazdıklarınızı dikkatle okudum. Bir yanda çaba ve beklentiyle, diğer yanda hayal kırıklıkları ve içsel sorgulamalarla dolu bir yol... Sanki sevgiye dair küçük jestlerin, nezaketin veya samimiyetin çok daha anlamlı olduğu küçük köşe taşlarından geçiyorsunuz. Bu hisleri birçok insan zaman zaman “Ben mi fazla arıyorum, yoksa gerçekten bu ilgisizliği hak etmiyor muyum?” diye düşünür.

Siz de tam olarak şu an oradasınız gibi geliyor. Belki başlarda göz ardı edilen, “Neyse canım, olur öyle,” denilen küçük şeyler, zamana yayıldıkça artık içte bir sesle yankılanıyor: “Ben daha fazlasını, daha naifini, bana dokunanını istiyorum.” Bu bence çok insani bir beklenti.

Sohbetin kısa sürmesi, ardından gelen samimiyetsizlik duygusu, karşıdan hiç gönül alma niyeti gelmemesi... Bir yandan sayıca küçük gibi duran şeyler, his dünyasında epey ağır gelebiliyor. Konuşmanızda “trip” lafı da dikkatimi çekti. Bazen naz yapmak, insanın sevildiğini merakla test etme hali; karşı taraf içinse gereksiz görülüp küçümsenebiliyor. Oysa sevgililik, hem paylaşmak hem de birbirinin duygusal ihtiyacını anlamaya çabalamak değil mi?

Özellikle “beni manipüle etmeye çalışıyor” dediğiniz yerde bir kırılma anladım. Sanırım ilişkinin ağırlığından ziyade, sizde bıraktığı kendini sorgulama ve kendinizi açıklama zorunluluğu daha belirginleşmiş. Buralar, insanı gerçekten yoran, bazen de “Belki de ben yanlışım” dedirten yerlerdir.

Çiçek detayı ise, küçük gibi görünse de, asıl meseleye dokunuyor. İnsan o anlarda kocaman anlamlar yükler; hatırlanmak, düşünüldüğünü hissetmek, değerli olduğunu bilmek… Sizin “ilgi dilencisi değiliz, daha iyisini hak ediyorum biliyorum” demeniz, aslında çok yürekli bir içgörüyle geldi bana. Belki de başkalarının gülüp geçeceği davranışlar, sizin için köprüden önceki son çıkış gibiydi. Şimdi bunları söylemek, kendinize verdiğiniz değerin bir göstergesi.

Şu anda başka bir pencere açılmış gibi; spor yapma, yeni şeyler deneme, kendi kendinize yetme ve değer verme hali... Bunları yaşamak hiç kolay değil, itiraf edeyim. Ama tam da böyle zamanlarda, “Benim aslında neye ihtiyacım vardı?” diye sorma fırsatı doğuyor insana.

Ara ara, içinizde birikenleri küçük bir kağıda şöyle serbestçe yazmayı veya telefona ses kaydetmeyi deneyebilirsiniz. Üstelik sadece ilişkiyle ilgili değil, o gün hissettiklerinizi, beklentilerinizi, minik sevinçlerinizi... Hem kendinizi daha net görürsünüz, hem de karşılaştığınız tekrar eden durumları fark etmek kolaylaşır. Bu bir tür içsel temizlik gibi işlev görebilir.

Şu anda, yaşadıklarınızın içinde kendi duygunuzu daha net görebildiğiniz her an, küçük bir adım sayılır—ve bazen bir ilişkinin bitişinden daha değerli olabilir. Dilerim kendinize göstermeye başladığınız bu özeni büyütecek güç içinizde hazırdır.

Siz sevgi ve ilgiyi hak ediyorsunuz.

Sizin değerinizi anlamayan biriyle sürekli savaşmak zorunda değilsiniz.

Sizin doğal talepleriniz “çok görmek istemek” değil, sadece hak ettiğin şeyi istemek.

Siz kendinizi suçlu hissetmeden, sevilmeye ve değer verilmeye layıksınız.

Siz artık manipülasyona boyun eğmeyip, kendi sınırlarınızı çizebilecek bir farkındalık geliştirmişsiniz.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel