Sevilme ihtiyacını nasıl giderebilirim?
Merhabalar, ben sevilme konusundaki sorunumu aşmakta zorlanıyorum. Bu durumu şöyle açıklayayım: Ben ilkokul yıllarında zorbalık gören biriydim. Sınıf arkadaşlarım beni sevsin diye tüm paramı onlara harcar hediyeler alırdım. O zamanlar başkalarını memnun edersem isteklerini yerine getirirsem beni severler düşüncesi vardı ancak sevilmedim ve fazlasıyla yalnız kaldım. Dördüncü sınıfta başka bir sınıfa geçtim ancak yeni öğretmenimin mükemmelliyetçiliğiden dolayı olsa gerek hep yetersizlik duygusuyla savaştım. Altıncı sınıfa kadar iyi bir okul hayatım olmadı. Bu süreçte ailemin yardımını göremedim. Bana yardım ettiklerine dair bir anım, veya onlarla birlikte geçirdiğim iyi bir çocukluk anım yok. Benimle çocukken çok ilgilendiklerini çok sevgi gösterdiklerini söyleseler de hafızamda iyi bir anı yok hep olumsuz anılar var. Zorbalık görürken hep tek başımaydım. Yaşadığım bu deneyimler ilişkilerime de yansıyor gibi hissediyorum. İlişkilerimde kendimi karşı tarafın ihtiyacını karşılamaya çalışırken buluyorum. Onları çok değerli hissettiriyorum ancak gerçekten seviyor muyum emin olamıyorum. Karşı taraf benden ayrılmazsa ilişki devam ediyor. Ancak ayrıldıktan sonraysa çok çabuk unutuyorum. Son ilişkimde ilk defa birini öpmüş oldum ancak hiçbir şey hissetmiyordum. Hissediyormuşum gibi davranıyordum sanki. Bu durum beni endişelendiriyor..
Bu soru 6 Ekim 2024 21:37 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar sevgili danışan,
Öncelikle yaşamakta olduğunuz duyguları çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Sürekli olarak başkalarının isteklerini kendi ihtiyaçlarınızın önünde tutmak kendinizi ihmal etmenize ve özgüven konusunda eksik hissetmenize neden olabilir. Elbette başkalarına yardım etmek oldukça değerlidir ancak sınırları bilmek gerekir. Devamlı olarak başkalarına yardım etmeniz ''onlara ihtiyaçları olan sevgiyi ve ilgiyi verirsem beni görürler, beni severler.'' inancınızdan kaynaklanmaktadır. İçinizde giderilmeyen o sevgi ihtiyacını bu şekilde gidermeye çalışıyor gibi görünüyorsunuz. Başkalarına gösterdiğiniz ilgi ve şefkati kendinizden esirgiyor olabilir misiniz? Oysa kendinize vermediğiniz ilgi ve şefkati başkasından gördüğünüzde buna tam anlamıyla inanacak mısınız?
Bu güne kadar başkalarının ihtiyaçlarını gidermeye çalışarak yalnız kalmış olmanız aslında kendi iç dünyanızda sevgiyi bulabilmeniz için size bir mesajdır. Ayrılıklarınız sonrası partnerlerinizi çabuk unutuyor olmanıza şu şekilde bir soru sorarak üzerine düşünmenizi istiyorum.
Sevginin tanımı sizce nedir? Gerçek sevgiyi kendinize hissedemiyorken başkalarına hissettiğiniz sevgi ne kadar sağlıklı olabilir?
Sevgili danışan, bir yerlerde ihtiyacınız olan sevgiyi bulmaya çalışıyorsunuz. Bunu dışarıda bir yerlerde aramak yerine içinizdeki sevgiyi ortaya çıkarabilmelisiniz. Bunun için öz şefkat ve farkındalık çalışmaları yapabilirsiniz. Örneğin; kendinize sevgi dolu ve destekleyici bir mektup yazabilirsiniz veya her gün bir kağıda olumlu yönlerinizi yazarak bir özgüven kutusu hazırlayabilirsiniz.
Bu güne kadar yapmış olduğunuz hatalarınıza şefkatle yaklaşın. Başkalarının ihtiyaçlarını öncelik olarak görerek yıprandığınızı çok iyi anlıyorum ancak bunun sonucunda empati duygunuz oldukça gelişmiş olabilir :)
Elbette bu süreçte bir uzman desteği almak yolunuza ışık tutacaktır.
Kendi değerinizi farkına varabildiğiniz, içsel huzurunuzu yakalayabildiğiniz sağlıklı günler diliyorum.
Sevgiler,
Psikolog Ezgi Aydın
