Sevilmekten mi korkuyorum yoksa sevmiyor muyum?

Beni gerçekten hayayımdaki deger verdigim çogu kişiden daha fazla seven biri var bunu hissettiren ve dile getirmekten utanmayan biri iki yıl boyunca hayatımı en yakından bilen ama bana bi süre sonra duygulatını açıklayan biri başka insanlara katşı ayran gönüllüyğmdür birine aşık olmak benim için çok kolaydır ama daha önce kimse tatagından bu şekilde sevilmedim ailem tarafından sevgi gördüm ama küçük yaştan beri ailem ayri sğrekli şehir dehiştirirdim sürekli bi taraf için seçim ypmaya zorlanırdım sevgi hördüm biliyorum ama bu sevgiyi hiç bir zaman derinlerde hisseymedim hep bi nebze de olsa istenmedigim farkındaydım kimse benim için fedakatlık yapmadı hep ben yaptım ama şimdi o benim için iki hıldır pes eymedi gururunu incitttim duygulatıyla oynadım bunlar için kendimden nefret ettim ama o hiç benden nefret etmedi

onunla olmayı çok istiyorum ve onu kabıl edip izin verirsem benim için herşeyi yapıp sonuna kadar benimle olucagını biliyorum ama bir şey var kendimi bazen dış hörünüşü ile kandıroyorum ben kiloluuum beni kaldıramaz veya o bana höre çirkin hibi şehlerle ama beni o kadra iyi anlıyo ki her zaman yanımda olur istersem beni her halimle kabuş eder bunu hep çok istedim birinin beni ben oldugum için sevmesini şimdi o kişi karşımda sadece ona izin vermemi bekşiyo ama ben kalakaldım ne yapıcahımı bilmiyorum daha önce denedim her seferinde onu yatı yolda bıtaktım ama kalbim her defasında parmparça oldu anlayamıyorum onu mu ypksa onun bana verdigi degeri mi seviyorum tek iatedigim sarılmak iki högsümün arasındaki o yakıcı his gitsin istiyorum ama bir yanom on akoşmak için can atarken diger yanım sen onu sevmiyosun bu duygulatı sana başk biri beslese ona da gidersin diyo anlayamıyorum daha daha çok kısa süre önce bu kişiyi hayayımdan kendi istegimle çıkartım ve bana kısa süreligine çok iyi davranan ama sonrasında bende yıkıma sebeb olan bakşa birine gittim ondan zaten atkamda beni bekleyen duyguları yalvararak almayı denedim alamadım yine yıktı başkalatı beni yıktıyı an ona geri döndüm o sanki beni o kadar iyi anlıyo ki anlaymasam bile bir şekilde beni iyileştiriyo ama bir türlü knı sevip sevmedigimi anlayamıyorum onun bana sevgisinden şüphem yok ama benim kna olan sevgimden şüphe esiyorum beni heyecanlandırıyo muylu ediyor ama ben onu hep üzdüm yine de benden vazgeçmesi kendi annem bile kendi zevkleri için benden vazgeçri ama o geçmedi bu beni korkutuyo niye bilmiyorum ama bu kadar net bir sevgi görmek beni korkutuyo

Sıkıştım kaldım ne hapmam gerekiyo bilmiyorum her zaman pes egmeyen bi insan gibi hörünaemde hep çok cabuk pes esen biri oldum hayattımdaki sorunlardan hep kaçtım hep kaçtım ama artık ondan kaçamıuoeum beni o kadar güzel yakalıuo ve devam etmemi istiyo ki kaçıcak güvü bile bulamıyorum kendimde başkası olsa kırmak umrumda olmadan ondan tek kelime eymeden uzaklaşırdım ama ona yapamıyorum ben onu swviyomuyum sevmiyomuyum anlayamıyoruöim