Sinirlerime hakim olamıyorum ne yapmalıyım?

Merhaba Sevgili Danışan,

Bu durumu paylaşıp çözüm arayışına girdiğiniz için sizi tebrik etmek isterim. Yaşadıklarınızı, yaşadıklarınızın size hissettirdiklerini anlayabiliyorum.

Öfke; mutluluk, coşku, sevgi vb. diğer duygular gibi normal ve yaşanması gereken bir duygudur. Öfkemizi de diğer duygularımız gibi dışa vurmaya ihtiyacımız var. Öfkenizi ve öfke anındaki ağlamalarınızı anlamlandırmanıza yardımcı olmak adına bu soruları kendinize sormanızı isteyeceğim:

• Beni neler öfkelendiriyor? (Öfkenizi gözlemlemek için öfke gözlem günlüğü tutabilirsiniz. Örneğin "Komşumuz saat 04.00'te çok fazla gürültü yaptı ve bu beni sinirlendirdi." veya "Bugün trafikteyken bir diğer araba sinyal vermeden önüme geçti, oldukça sinirlendim." şeklinde örnekler yazabilirsiniz. Örneğin öfke gözlem günlüğünüzde buradaki gibi örnekler sıralanırsa "saygısızlığa" diğer konulara nazaran daha çok öfkelendiğiniz çıkarımını yapabiliriz.
• Öfkelendiğimde ne yaptım? (Öfke anında verdiğiniz tepkileri not edebilirsiniz.)
• Öfkemi dışa vurmak için neler yaptım? (Burada öfkenizi ifade etmek için attığınız adımları ve bunların size nasıl hissettirdiğini not edebilirsiniz. Örneğin "Nişanlıma çok öfkelendim, ve biraz sakinleştikten sonra gidip onunla konuştum. Konuşma sonrası kendimi daha iyi hissettim." veya "Annemle tartıştık, çok öfkelendim. Öfkemi yazıya döktüm, bu beni rahatlatmadı." şeklinde notlar alabilirsiniz. Bu sayede öfkenizi ifade etme yollarından hangileri sizi rahatlatıyor, öfkelendiğinizde sakinleşmek adına neler yapabilirsiniz bunları gözlemleyebilirsiniz.

Özgüveninizi geliştirmek için neler yapabilirsiniz? İlk olarak kendinize karşı anlayışlı, şefkatli bir yaklaşım belirleyebilirsiniz. Örneğin bir hata yaptınız ve bu hatanız ile yüzleşiyorsunuz. Kendinize "Daima hata yapıyorsun, bunu da böyle yapacağın belliydi." demek yerine "Her insan hata yapabilir. Bir sonraki sefere aynı hatayı tekrarlamamak için gayret edeceğim. Hata yapan arkadaşlarıma, çevreme gösterdiğim sevgi ve anlayışı ben de hak ediyorum." diyebilirsiniz.

Bir kafede oturduğunuzu düşünün. Yan masada iki arkadaş sohbet ediyor ve birinin diğerine "İşe yaramaz bir insansın, daima yanlışlar yapıyorsun. Hiç hoş değil." dediğini duydunuz. Ne düşünürdünüz? İki insan birbiriyle konuşurken genellikle böyle bir iletişim şekli benimsenmez. Muhtemelen kendi arkadaşınızla da bu şekilde konuşmazdınız. Bazen kendimize karşı acımasız davranabiliyoruz. Bu şekilde bir örnekle bunu ifade etmek istedim. Lütfen kendinize karşı şefkatli yaklaşmayı ihmal etmeyin.

Umarım bu yazım size fayda sağlamıştır. Dilediğiniz zaman bizlere bu platform üzerinden sorularınızı sorabilirsiniz. Yaşadığınız süreç hayat kalitenizi kötü yönde etkilemeye başlarsa psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek