Sizce kendimi mi kandırdım?
Merhaba hocam ben Instagramdan zamanında biriyle konuştum benden küçük bı çocuktu . Zamanla ona baglandim ve kapıldım. Bağ oluştu bende ama onda o kadar değildi. Bu durum beni üzdü ama yine de devam ettim belki bir gün değişir bı şansımız olabilir olgunlaşır ve benim hakkımda düşünceleri değişir dedim daha ciddi olur benle dedim ama değişmedi. Zaten konusmuyoruz daha gelecek yok katiyen aramızda. Çok üzüldüm hatta ağladım . Zamanında bana resim bile atmiyodu sanırım kendini begenmemezlikten. Ozamanlar bende aslında resmini göndermesini istemiyordum çünkü içten içe göreceğim fotoğrafi tahmin ediyordum benden küçük ergen bana uymayan birini gorucegimi çok iyi biliyordum ki öyle de oldu. Hayal kırıklığı oldu resmini görünce çünkü çok iyi değildi ve çok küçüktü ergenlerden biriydi tahmin edersiniz ki. Ama nedense devam et dedim olan oldu bu tiple devam et en azından biri var o an ve telde iyi vakit geçiriyoruz tipi hiç umursamadım yani. Sizce neden bunu yaptım?
Bu soru 30 Temmuz 2025 10:53 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Elif Kızılkaya tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Yaşadıklarınızı paylaştığınız için teşekkür ederim. Anlattıklarınızda aslında birçok kişinin zaman zaman yaşadığı bir duygusal sürece değiniyorsunuz. Bazen hayatımızın bir döneminde, özellikle kendimizi yalnız hissettiğimizde veya duygusal bir yakınlığa ihtiyaç duyduğumuzda, karşımıza çıkan kişiye olduğundan daha fazla anlam yükleyebiliyoruz. Bu kişi bizim için doğru biri olmasa bile, bize o anda kendimizi iyi hissettiren sohbetleri, ilgisi ya da varlığı bir bağ oluşturabiliyor.
Bu bağ bazen “olması gereken” bir ilişkiden çok, duygusal bir boşluğu doldurma çabasıyla oluşuyor.
Sizin yaşadığınız durum da buna benzer görünüyor. O anda belki birini yanınızda hissetme, anlaşılma ve duygusal olarak bağ kurma ihtiyacı daha ağır basmış olabilir. Onun yaşı ya da dış görünüşü ilk başta sizi düşündürse de, belki “en azından biri var ve birlikte vakit geçiriyoruz” düşüncesi size bir rahatlama hissi verdi. İlişkiyi sürdürmenizde, yalnız kalma korkusu veya “belki zamanla değişir” umudu da etkili olmuş olabilir. İnsanın duygusal ihtiyaçları bazen mantıksal değerlendirmelerin önüne geçebiliyor ve bu da çok insani bir durum.
Ayrıca, karşımızdaki kişinin eksikliklerini ya da ilişkiye hazır olmamasını fark etsek bile, “belki değişir, belki daha olgunlaşır” diye devam etme isteği, içinde bulunduğumuz duygusal bağın doğal bir parçası. Bu, sizin değerinizin ya da seçimlerinizin yanlış olduğu anlamına gelmiyor; o anda hissettiğiniz ihtiyaç ve umut doğrultusunda hareket etmişsiniz. Fakat şimdi, bu ilişkinin sizin için tatmin edici olmadığını ve sizi üzdüğünü görmüş olmanız önemli bir farkındalık.
Kendinize bu konuda yüklenmek yerine, bu deneyimin size kendiniz ve ilişkileriniz hakkında neler öğrettiğine odaklanabilirsiniz. “Ben aslında bir ilişkide ne arıyorum, bana iyi gelen nedir, benim sınırlarım neler olmalı?” gibi soruları kendinize sormak, gelecekte daha sağlıklı seçimler yapmanıza yardımcı olabilir. Unutmayın ki bazen böyle deneyimler, kendi duygusal ihtiyaçlarımızı daha iyi tanımamıza ve kendimize dair daha net bir farkındalık geliştirmemize vesile olur.
Klinik Psikolog Elif Kızılkaya
