Sosyal Hayat

Sosyal Anksiyeteden Nasıl Kurtulurum?

Gizli Kullanıcı10 Temmuz 2024 10:17

Sosyal anksiyete bozukluğuna sahip olduğumu düşünüyorum ve bundan kurtulmak istiyorum. Toplum içinde konuşurken çekiniyorum. Sınıf içinde sunum yaparken veya sesli bir şekilde kitap okurken çok heyecanlanıyorum ve kalbim aşırı hızlı atıyor. Nefesim kesiliyor ve sesim titriyor. Bundan kurtulmak için ne yapmalıyım? Aslında son zamanlarda sosyal biri olmaya çalışıyorum ama bu fayda ediyor mu bilmiyorum. Acaba insanların benim hakkımda ne düşündüğünü önemsemeyi bırakırsam bundan kurtulabilir miyim? Lütfen bana yol gösterin yakında üniversiteye gidicem ve muhtemelen sürekli sunum yapicam o yüzden sosyal anksiyetemi yenmek istiyorum

Bu soru 10 Temmuz 2024 15:03 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,

Sosyal anksiyete ile yaşamak zaman zaman oldukça zorlayıcı olabilir. Özellikle toplum önünde veya içerisinde gerçekleştirilen eylem ve faaliyetlerde heyecan, nabız artışı, terleme gibi fiziksel belirtiler yaşayabilirsiniz. İçinde bulunduğunuz durumdan kolaylıkla kurtulabilmek adına özellikle sosyal ortamlardan kaçınma ihtiyacı duyuyor, zaman zaman özgüven eksiklikleri yaşıyor olabilirsiniz. Bu tepki oldukça doğal ve insani bir tepkidir. Ancak sizi çözüme ulaştırmaktan çok aynı döngü içerisinde takılı kalmanıza sebep olabilir.

Sosyalleşme adına yaptığınız girişim ve çabanızı takdir ediyorum. Sizin de belirtmiş olduğunuz üzere aslında bu mücadeleyi kazanabilmek için çevremizdeki insanların varlığından değil, onların bizler üzerindeki etkilerinden kurtulmak gerekir. Kendimizi eksik görmeyi ve eleştirmeyi bırakıp korkularımızın üzerine gitmemiz gerekmektedir. Kaçınma davranışı sergilemek bizleri geçici bir süreliğine rahatlatsa da bir gün tekrar kaçındıklarımızla yüzleşmek durumunda kalabilmekteyiz..

Fırsat buldukça kendi durumunuzu değerlendiriniz.

Sunum esnasında ne hissediyorsunuz? En yoğun hissettiğiniz duygu hangisi? En çok neyden rahatsızlık duyuyorsunuz? Kötü bir sunum yaptığınızı düşünüyorsanız buna dair kanıtlarınız var mı?

Bu gibi sorular ile kendinizi değerlendirip sorularınıza cevap bulmaya çalışın. Hissettiğiniz duyguları 1-10 arasında duygu yoğunluğunuza göre puanlayabilirsiniz.

Bununla birlikte endişenizin üzerine gitmeli, yani korkularınızla mutlaka yüzleşmeniz gerekmektedir. Korkularımızla yüzleşmediğimiz sürece onları yenebilmemiz pek mümkün olmayacaktır.

Zaman zaman ''-mış gibi ''yaparak sesli provalar yapmanızı öneririm. Sunum yapacağınız konu hakkında yapacağınız prova ve tekrarlar o konu hakkında bilgi ve deneyimlerinize daha çok güven duymanıza yardımcı olabilir.

Stresinizin azalması adına fiziksel aktivitelerde bulunmanızı tavsiye ediyorum. Spor yapmak stres düzeyinizi dengelemenize yardımcı olacaktır. Fakat toplum içerisinde spor yapma konusunda problem yaşıyorsanız ufak gündelik rutinler halinde yürüyüşler öneririm. Özellikle toplum önündeki faaliyetler öncesinde bunları yapmak küçük ama etkili bir adım olacaktır.

Elbette bu soruyu cevaplandırırken yalnızca sizin belirttiğiniz koşulları esas alarak genel bir bakış açısı sunmaktayım. Elbette bir terapist ile çalışmak süreci çok daha sağlıklı atlatmanıza yardımcı olabilir.


Sağlıklı günler dilerim.


Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın


Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Gerçek olmayan arkadaşlıkları nasıl anlayabilirim?

Çevremdeki insanlar hep bir şeyleri olumsuz şekilde eleştiriyorlar kimse onun hayatı istediğini yapar doğru veya yanlış diyip kenara çekilmiyor. Bana da çok yapıyorlar ve çevremde bir sürü insan var böyle. Başarımdan mutlu olmazlar tebrik etmeye bile dili varmıyor bazılarının, ben üzgünsem yanımdalar ama bir başarımda üzgünken yanımda olanların çoğu yok. Bu da beni çok düşündürüyor açıkçası. Arkadaş ortamımda bi şey söylüyorum mesela herkes kendi doğrusunu dayatmaya çalışıyor , fikir vermekle asla alakası yok dedikleri şeylerin. Kendi doğruları neyse onun dışına çıkan olumsuz şekilde hep eleştirilir algısı var. Böyle insanlardan çok bunaldım. Hiçbir şeyimi anlatamıyorum, fikrimi söyletmiyorlar. En ufak hayalime bile neden yapamayacağımla ilgili cümleye başlıyorlar. Bu kişiler en yakınım dediğim insanlardı. Onları çözesiye kadar sürekli kendimi onlara kanıtlama, onların doğrusundan gitme çabam vardı ama artık yok. Bu huyumdan vazgeçerken onlardan da vazgeçiyor gibiyim. Onların bu davranışları psikolojimi çok etkiledi. Sürekli bi kusurlu, yetersiz hissediyordum. Buarada bu sadece bana yapılan bi durum değil. Grupta herkes birbirine bunu yapıyor ve ciddi anlamda bunaldım. Ben kendim için doğru ve önemli bi karar alırken desteklemeyi geçtim hep köstek oldular. Sadece yargıladılar kendi açılarından. Yaklaşık 2 senedir kendimi geri çeke çeke şuan hiçbir şey anlatmadığımı fark ettim. Bir şey anlattığımda ise tartıştığımız zaman direkt anlattıklarımdan vuruyorlar. Eğlenmesine eğleniyoruz kalabalık olunca, üzüntülü anlarında herkes birbirinin yanında(erkek arkadaş , aile gibi konular ama ben artık hiçbir üzgün anımı demiyorum). Böyle bi arkadaşlık çok düşündürüyor beni ama kopamıyorum tamamen ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Gerçekten arkadaşlarım mı bilmiyorum.