Stresimi nasıl azaltabilirim

Öncelikle Merhabalar,

Anlattıklarınızı okurken içinizde bir süredir birikmiş, sessizce büyümüş ve artık taşma noktasına gelmiş o öfkeyi gerçekten hissediyorum. İnsan sevdiği kişi tarafından anlaşılmadığını düşündüğünde, hele ki bu durum uzun süre devam ettiğinde, bir noktadan sonra artık sadece kırılmakla kalmaz… İçte biriken bir sıkışma olur, nefes daralır gibi hissettiren bir gerginlik olur. Sizinki de tam olarak böyle bir tabloya benziyor. Eşinizin sizi anlamadığını görmek, özellikle de ailesiyle ilgili çıkan sorunları ve onların size yönelttiği sözleri hafife alması ya da ciddiyetini fark etmemesi; insanın içinde derin bir yalnızlık duygusu yaratır. Benim hissettiğim neden görünmüyor? sorusunun cevapsız kalması, zamanla kırgınlıktan çıkıp öfkeye dönüşür. Çünkü insanın duygusunun görülmemesi, en çok örseleyen şeylerden biridir. Ve bu görülmeyen duygular, bir süre sonra başka yerlere taşmaya başlar. Sizin de “hak etmeyen insanlara patlıyorum” dediğiniz nokta aslında bu birikimin dışa vurumudur.

Şunu bilmenizi isterim; yaşadığınız bu tepkiler sizin kötü biri olduğunuz anlamına gelmiyor. Bu, uzun zamandır bastırdığınız, konuşsanız da karşılık bulmadığını düşündüğünüz duyguların kendine başka bir çıkış yolu bulması. Yani aslında öfke, size bir şey anlatmaya çalışıyor: Artık sınırlarım aşılıyor, artık inciniyorum ve artık dayanmakta zorlanıyorum. Bu tür birikmiş öfkeyi yönetebilmenin ilk adımı, öfkeyi bastırmak değil, onu anlamlandırmak olur. Hangi cümle, hangi davranış, hangi ihmalkârlık sizde en çok yarayı açıyor? Kendinizi en çok ne zaman yalnız hissediyorsunuz? Bunları fark etmek, öfkenin köküne inmeye yardımcı olur.

Bir diğer önemli nokta ise eşinizle sınır konuşmalarını daha açık şekilde yapmak. Ben bu konuda inciniyorum ve bunu sen göremediğinde yalnızlaşıyorum gibi duygu odaklı ifadeler, karşı tarafın savunmaya geçmesini engeller. Ancak tabii ki bu konuşmaların karşılık bulması için karşınızdaki kişinin de gerçekten duymaya niyetli olması gerekir ve bazen bu olmayınca öfke daha da artar.

Sizi bu kadar yıpratan şeyi tek başınıza taşımaya çalışmanız da, bu sıkışmışlık hissini artırmış olabilir. Bu yüzden duygularınızı paylaşmanız, anlatmanız zaten çok değerli bir adım. İsterseniz öfkenizi tetikleyen durumları daha detaylı konuşabiliriz; birlikte nefes alanı açabiliriz.

Ne zaman ihtiyaç duyarsanız buradayım, yalnız değilsiniz. 🌿

Sevgiyle Kalın,

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu