sürekli evde olup çalışmamak kötü mü?

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durum oldukça zorlayıcı görünüyor. Sürekli evde olmanın yarattığı izolasyon hissi ve geleceğe dair belirsizlikler, motivasyonunuzu düşürmüş olabilir. Bunun yanı sıra, kendi alanınız dışında çalışmakta zorlanmanız ve hedeflediğiniz işlere ulaşamama hissi de bu durumu daha karmaşık hale getirmiş gibi görünüyor. Sorularınıza daha detaylı cevap vermek isterim.

Sürekli evde olmak, sosyal ve fiziksel olarak aktif olmamaya sebep olur. İnsan olarak da doğamız gereği sosyal bağlara ve anlamlı aktivitelere ihtiyaç duyabiliriz. Evde çok fazla vakit geçirmek de yalnızlık hissini artırabilir. Aynı zamanda zihnimiz, düşüncelerimizle ve geçmiş hatalarla ya da olumsuz duygularla daha sık dolabilir.

Evde geçirilen zamanın miktarından çok nasıl zaman geçirildiği önemli olur. Eğer evdeyken anlamlı ve sizi tatmin eden aktivitelerle meşgul olamıyorsanız, bu durum bunalmanızı sağlar.

Diğer bir nokta çalışmamak, tek başına kötü değildir; ancak bir işe sahip olmak, bireyin hayatta kendine bir rol ve anlam bulmasını kolaylaştıran bir şeydir. İş dışında da anlamlı bir hedef ya da uğraşınız varsa, çalışmamak sizi olumsuz etkilemek zorunda değildir.

Bu noktanın esas kaynağı, “kendini gerçekleştirme” ihtiyacının karşılanmamasıdır. Şu an alanınızda iş bulamamak, motivasyonunuzu ve özgüveninizi olumsuz etkiliyor olabilir. Bunun yanında, çalıştığınız işlerde kendinizi ait hissetmemeniz de sizi yıpratmış olabilir.

Evde yalnız kaldığınızda, zihniniz doğal olarak geçmişteki hatalara veya pişmanlıklara odaklanacaktır. Bu, birçok kişi tarafından sıkça yaşanan bir durumdur ve bir nevi bunu zihnin kendini meşgul etme biçimi olarak düşünebilirsiniz. Ancak bu düşüncelerin sürekli tekrarlanması ve döngüye girmesi, moralinizi düşürebilir.

Geçmişte yaptığınız hatalar üzerine düşünmek yerine, tüm deneyimlerin birer öğrenme fırsatı olduğunu görmek oldukça önemlidir. “Bu deneyimden ne öğrendim ve bu öğrenimi gelecekte nasıl kullanabilirim?” gibi soruları kendinize sormanız düşüncelerinizin yönünü değiştirebilir. Yeni bakış açısı kazanmak önemlidir.

Kendi alanınız dışında çalışmanın sizi tatmin etmemesi oldukça anlaşılır bir durum sevgili danışanım. Ancak bu tür işlerde çalışıyor olmanız, geçici bir süre için hem maddi destek sağlar hem de sosyal çevrenizi genişletir.

Asgari ücretle çalışmak istememeniz de oldukça doğal bir tercihtir; ancak bu tür işler, uzun vadeli hedeflerinize ulaşmak için bir basamak olabilir. Bu tür işlerde çalışırken, aynı zamanda atanma hedefinize yönelik çalışmayı da halen sürdürebilirsiniz.

Şu an içinde bulunduğunuz bu durumun değişmesi adına neler yapılabilir:

Öncelikle evde kendinize düzenli bir rutin oluşturmalısınız. Günlük programınıza ders çalışmanın yanı sıra fiziksel aktiviteyi, yeni bir hobiyi veya sosyal etkileşim gibi şeyleri ekleyin.

Büyük hedeflere odaklanmak yerine, ulaşılabilir küçük hedefler belirleyerek ilerlemelisiniz.

Eğer kendi alanınızda iş bulmak şu anda mümkün değilse, gönüllü projelere katılmayı düşünebilirsiniz. Bu, hem deneyim kazanmanızı sağlar hem de çevrenizi genişletir. Kendi alanınızda gönüllü de olsa çalışmak, size belki iyi hissettirebilir. Bu işler sayesinde zamanla maaş getirili işlere de kapı aralayabilirsiniz

Kendinizi izole hissettiğinizde, sosyal bağlarınızı güçlendirmek önemlidir. Arkadaşlarınızla görüşmek, ilgi alanlarınıza uygun etkinliklere katılmak gibi.

Eğer bu süreçte duygusal olarak zorlandığınızı düşünüyorsanız bir psikologdan destek alabilirsiniz. Özellikle motivasyon kaybı, geçmişle ilgili düşünceler veya kendini gerçekleştirme ihtiyacı gibi konular üzerine birlikte çalışabilirsiniz.

Yaşadığınız durumun geçici olduğunu kendinize sıkça hatırlatmanızı istiyorum. Atanmak için çaba harcıyorsunuz ve bu sürecin sabır gerektirdiğini de unutmamalısınız. Kendi alanınızda başarılı olmak için şu anki çabalarınız, gelecekte size daha büyük kazançlar sağlayabilecek.

Uzun vadeli hedeflerinizi netleştirin ve bu hedeflere ulaşmak için küçük adımlar atmaya devam ederek ilerlemeyi gerçekleştirin.

Hoşça kalın…

Sevgiler, Psikolog İrem Bor