Takıntılı olduğum biri var
10 senedir tanıdığım bir adam var, ne sevgili gibi ne arkadaş gibiyiz, şu anda küsüz. Bana değer vermediğini hissediyorum. Ama her seferinde onu haklı çıkarıyorum kendi içimde. Aklım sürekli ona gidiyor. Beni umursamadığını gördükçe iyice takıntılı hale geliyorum, yazmıyorum aramıyorum ama aklıma sürekli geliyor. Bana çok değer verdiğini söyler her seferinde ama bunu hissedemiyorum. Kendimi suçluyorum acaba o haklı mı ben mi abartıyorum çok şey istiyorum diye. Ne yapabilirim, kim haklı
Bu soru 24 Eylül 2024 23:00 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba, öncelikle sorununuzu paylaşıp çözüm aradığınız için sizi takdir ediyorum. Takıntılı olduğunuz biri olduğunu söylemişsiniz.Bu takıntı ne zamandır devam ediyor, karşınızdaki kişiyi yeterince tanıyor musunuz bilemiyorum ama takıntının altında çoğu zaman “zihnin boş kısımları doldurması” yatar. Siz aslında o kişiye değil zihninizde oluşturduğunuz versiyonuna takıntılı olursunuz. Takıntılı olmanızın nedeni çoğu zaman o kişiyi iyi tanımamanız kaynaklı olabilir. Durum böyle olunca beyin onun bilmediğiniz özelliklerini kendi tamamlar ve sizin için mükemmel olabilecek o kişiyi yaratır siz de o kişinin yarattığınız versiyonunu aklınızdan çıkaramaz ve takıntılı olursunuz. Takıntının kaynağı bazen de sizde olmayıp takıntılı olduğunuz kişide olan bir özellik kaynaklı olabilir.
İlişkilerde bağlanma stili de çok önemlidir sizin anlatımınıza göre kaygılı bağlanma sergilediğinizi görüyorum. Takıntılı olduğunuz kişi de kaçıngan bağlanıyor olabilir. İlişkilerdeki rolümüz çoğunlukla çocukluğumuzda nasıl bir sevgi gördüğümüzle bağlantılıdır aynı zamanda bilinçdışı olarak ilişkilerde ebeveynlerimizden gördüğümüz davranışları sergileyebiliriz. Örneğin: Ebeveynlerinden yeterince sevgi görememiş, hep kendini onlara sevdirmek için uğraşmış olan kişi büyüdüğünde kaygılı bağlanma stili gösterebilir. Karşısındaki kişi onu terk etmesin, gitmesin diye elinden geleni yapar ve hayatının merkezine o kişiyi koyar.
Bazen bize yeterince değer vermeyen insanlara daha çok aşık oluruz, beraber olmak isteriz aslında bunun kaynağı kendimizi yeterince sevmememizdir. Sevgiyi hep dışarda ararız ama kendini sevmeyen, değer vermeyen birini kimse sevmez. İnsanlara kendinizi sevdirmek için kendinize vermeniz gereken sevgiyi de başkalarına vermeyin. Önceliğiniz her zaman kendiniz olsun. Size kapanan kapıların anahtar deliğinden bakmaya çalışmayın, anahtarı olacağınızı o kapıyı bulmaya çalışın. Son olarak bu döngünden çıkıp gerçek aşkı, sevgiyi hatta en önemlisi kendinizi bulmak için öncelikle bağlanma stilinizi düzeltmelisiniz. Kendinizi daha iyi anlamanız için “bağlanmak” adlı kitabı alabilirsiniz fakat gerçek bir dönüşüm yaşamanız ve artık kendinizi fark etmeniz için psikolojik danışmanlık almayı düşünebilirsiniz. Umarım bu hayattaki en değerli kişinin kendiniz olduğunu anlarsınız. Sevgilerle..
