Takıntılı olmak aşırı düşünmek
Merhaba ben üniversite öğrencisiyim . 21 yaşındayım. Şuan ara tatildeyim ve bu tatil bana birçok farkındalık yaşattı ama nasıl çözüm bulabilirim bilmediğim için size yazıyorum. Okul hayatım notlarım bunca senedir alabildiğim en kötü notlar oldu. Sürekli erteledim içimden gelmedi arkadaş ortamına takıldım insanların lafına kandım saçma sapan eleştirilere maruz kaldım. Sürekli aklıma çok zor yapamam diye kodladım . Hayatımda ilk kez bu dönemlerde hep ilk en kötüsünü aklıma getirmeye başladım stresten hiçbir şey yapamaz hale geldim. Bu insan ilişkilerine de yansımaya başladı.
Önceden gülüp geçtiğim şeyler artık zoruma gitmeye başladı. Arkadaşlarımın şaka babında yapmış olduğu şeyler zoruma gitmeye başladı onlara bunu söyleyemedim aksine kendi içimde sürekli düşündüm aynı şeyi binlerce kez düşünmeye başladım ve çıkmaza girdim.
Birçok hayalim vardı ama insanların tepkisinden çekindim eleştirirler diye yapamaz hale geldim hayalimin biri örnek veriyorum yazar olmak ama korkuyorum. Korku demişken derslerim konusunda veya normal hayatta bir iş olsun geciktiriyorum ve zaten yetiştiremem korkusuyla hiç başlayamıyorum.
İnsanlarla arama mesafe koymak istiyorum çünkü bazı insanların bana iyi gelmediğinin farkındayım ve kırmadan nasıl uzaklaşırım bilmiyorum. Kafam o kadar dolu ki artık rahatlamak istiyorum . Öfkeden stresten uzaklaşmak istiyorum. Çok uzun oldu farkındayım yardımcı olursanız sevinirim.
Bu soru 17 Şubat 2025 16:33 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar Sevgili Danışan,
Yaşadığın durum, aslında birçok insanın hayatının bir döneminde karşılaşabileceği ama çoğu zaman kendine itiraf etmekten çekindiği şeylerdir. Erteleme, aşırı düşünme, başkalarının sözlerine fazla takılma, stres ve kaygı… Sen farkındalık kazanarak bu değişim için en önemli adımlardan birini atmışsın. Neler yapabileceğine birlikte daha detaylı bakalım.
Öncelikle, kendine bu kadar yüklenmeyi bırakman gerektiğini söylemeliyim. Hayatında ilk defa derslerinden istediğin verimi alamıyor olabilirsin ama bu başarısız olduğun anlamına gelmez. Başarı ve başarısızlık, tıpkı bir döngü gibi birbirini takip ederler. Şu an yaşadığın durum, aslında sana bir şeyleri fark ettiriyor olabilir. Belki çalışma sistemin değişmeli, belki dikkatini dağıtan faktörleri kontrol altına almalısın. Ama unutma ki hiçbir not, hiçbir sınav sonucu senin kim olduğunu belirlemez. Ders çalışmaya başlamak zor geldiğinde, küçük adımlarla başlamak işe yarayabilir. Kendine “Şimdi sadece 10 dakika odaklanacağım” diyerek başlarsan, bu süreyi zamanla artırabilir ve çalışmayı sürdürebilirsin.
Zihnindeki olumsuz düşüncelerle baş etmek için, kendine şu soruyu sormanı istiyorum. “Bu düşündüğüm şey gerçekten doğru mu?” Çoğu zaman beynimiz en kötü senaryoyu üretmeye meyillidir ama bunların büyük bir kısmı gerçeği yansıtmaz. Örneğin, “Derslerim kötü gitti, bu yüzden asla başarılı olamayacağım” gibi bir düşünce, gerçekte ne kadar doğru sence?
Sadece bir dönem kötü geçmesi, senin her zaman başarısız olacağın anlamına gelmez. Bu tarz düşünceler geldiğinde, bunları gerçekçi bir değerlendirme yapmaya çalışmalısın.
Sosyal ilişkilerinde yaşadıkların zorlayıcı görünüyor. İnsan ilişkilerine kafa yormak, başkalarının sözlerine fazla anlam yüklemek ve bunları zihninde tekrar tekrar düşünmek seni yıpratıyor olabilir. Eskiden gülüp geçtiğin şeylerin artık seni daha çok rahatsız etmesi, belki de bazı arkadaşlıkların sana iyi gelmediğini fark etmeye başlamandan kaynaklanıyor olabilir. Eğer bir ortamda kendini sürekli tedirgin hissediyor, bir şeyleri açıklamak zorunda kalıyor ya da kendini sürekli savunma ihtiyacı duyuyorsan, burada bir durup düşünmelisin: Bu insanlar sana gerçekten iyi geliyor mu? Eğer gelmiyorsa, onlardan uzaklaşmak gerekebilir. Mesafeni yavaş yavaş artırabilir, daha az vakit geçirebilir, enerjini sana iyi gelen insanlara yönlendirebilirsin. Unutma, insanları memnun etmek zorunda değilsin. Asıl önemli olan, senin kendini nasıl hissettiğindir.
Hayallerinle ilgili yaşadığın korkular da, mükemmel olma baskısından kaynaklanıyor olabilir. Örneğin, yazar olmak istiyorsun ama insanların seni eleştirmesinden korkuyorsun. Ama şunu unutma, her yazar en başında tanınmayarak bu yola girdi. İlk yazdığın şeyler belki mükemmel olmayacak, ama zaten önemli olan başlamak ve zamanla gelişmek. Eğer korkularının seni durdurmasına izin verirsen, potansiyelini ortaya çıkarman zorlaşır. Küçük adımlarla başlamak, sadece kendin için yazmak, sonra belki yakın çevrene paylaşmak ve zamanla daha büyük adımlar atmak iyi olabilir.
Nefes egzersizleri, yürüyüşler, yazı yazmak veya bir hobi edinmek, zihnini dağıtıp seni rahatlatabilir. Takıntılı düşüncelerle başa çıkmanın en etkili yollarından biri, düşüncelerini kağıda dökmektir. Günlük tutarak veya yaşadıklarını yazıya dökerek, zihnini daha iyi anlamlandırabilir ve kendine dışarıdan bir gözle bakabilirsin.
Eğer baş etmek senin için oldukça zorsa bir psikologdan destek almayı düşünebilirsin. Kendine karşı nazik olmayı asla unutmamalısın. Tekrar olursa soruların ya da aklına takılan noktalar için yeniden sorularını yönlendirebilirsin. Şimdilik hoşça ve sağlıkla kal.
Sevgiyle,
Psikolog İrem Bor
Çok teşekkür ederim 💜🌸
