Takıntıyı takmak istemiyorum ama çözüm arayan bir beynim var

Merhaba sevgili danışan,

Cümlelerinizi okurken şöyle hissettim açıkçası kişinin kendisiyle temas edememesi durumu sonrasında kişiyi iç dünyasındaki benliğinden de mahrum kalmasına neden olabiliyor çünkü kişi aynaya baktığında üstündeki kıyafet ya da makyajından bağımsız sanki başka biri yansıyor gibi hissetmek gerçekten zorlayıcı bir durum. 

Bu durumun nedenlerine baktığımızda çocukluk çağı travmalarının etkisi büyük orandadır. Kişi kendisine davranıldığı biçimde kendisini tanır ve kendisi hakkında düşünceleri oluşur kişilik bozukluğununda temelinde kişinin kendisini ve diğer kişileri algılamadında sorunlar yatar. 

Travmaların beyin ve beden üzerinde karmaşık etkileri vardır. Beynin savunmaya geçmesi aslında sizi o anlardan korumaya çalışan bir alarm sistemine benzetilebilir. Yani hissettiğiniz o yabancılık ya da kendinden uzaklaşıyor gibi olma hali ruhunuzun savunma biçimi gibi de düşünülebilir. 

Şunu söylemek isterim ki kişilik bozukluğu sahip kişilerde iç görü yeteneğine fazla sahip değillerdir o yüzden tedaviye de kendileri gelmek istemezler çoğunlukla çevresindeki kişiler tarafından getirirler fakat siz bu durumun farkındasınız yani iç görünüz var hatta psikoloğa çevrenizden birinin götürmediğini dile getirmişsiniz. Kendiniz bir çaba göstermeniz çok önemli ve güçlü bir adım tebrik ediyorum sizi. 

Küçük bir egzersiz önermek istiyorum size bir an için oturup gözlerinizi kapatıp içinizden şu an nasılım diye sorarak başlayabilirsiniz. Bunu yaparken Nefesinizi fark edin ve her nefeste şu an güvendeyim diye tekrarlayın. Bu sayede beyne de şimdi tehlike yok sinyali göndereceksiniz. Biliyorum kolay bir durum değil ama şunu unutmayın ki minik bir umut filizi ortaya çıkarır. 

Son olarak ne zaman isterseniz düşüncelerinizi burada tekrar paylaşabilirsiniz 

Sağlıklı günler dilerim 

Psikolog Melisa Sude Kav