Psikoloji

Terapiye Başlamayı Erteleme

Gizli Kullanıcı6 Ağustos 2024 18:27

Üniversiteye geçtiğimiz dönem üniversitede ilk yılımdı benim ve yeni ortam yeni insanlar alışma süreci beni çok zorladı. Daha önce hiç yaşamadığım kadar stresli ve endişeli günler geçirdim. Yaşadığım bu stres derslerime de fazlasıyla etki etti. Bu yılı tahmin ettiğimden çok daha düşük bir ortalamayla ve birçok alttan dersle kapattım.

Oldukça sosyal olan ben hemen hemen hiç arkadaş edinemedim. Arkadaş edinmeyi geçtim yan yana oturduğum insanlarla tanışamadım bile. Hem evde hem okulda yaşadıklarım beni hayli yordu. Destek almak istiyorum ama bir türlü cesaretimi toplayamıorum. 3 defa okulumun psikolojik destek merkezine başvurdum ve verilen randevuları çeşitli bahanelerle iptal ettim. Nedenini bilemediğim bi korku bi endişe var içimde. Belki daha önce hiç psikoloğa gitmemiştş olmam belki orda ne olacağını bilmemem tam olarak ne bilmiyor ama bir türlü o adımı atamıyorum. Ne yapmalıyım nasıl ilerlemeliyim. Şimdiden teşekkür ederim.

Bu soru 6 Ağustos 2024 21:52 tarihinde Psikolog Başak Alasya tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


Öncelikle yaşamış olduğunuz kaygı oldukça normal. Terapi süreci uzun ve zorlu bir yolculuk gibidir. Terapi bizlere sanıldığı gibi hızlı bir iyilik hali sunmaz bu durum da danışanlarda hayal kırıklığına yol açabilir. Fakat siz daha önce hiç terapi almadığınızı söylüyorsunuz dolayısıyla bu kaygı bir deneyimle değil muhtemelen öğrenilmiş bir süreç.


Daha önce terapi alan bir tanıdığınız oldu mu? Eğer çevrenizde terapi alan ve yaşadığı duygusal ve düşünsel süreçleri sizinle paylaşan bir tanıdığınız olduysa bu süreç sizde kaygı yaratıyor olabilir. Aynı deneyimi yaşamaktan korkmak, aynı o kişi gibi olmaktan (iyi veya kötü fark etmez) endişelenmek sizi ertelemeye iten sebeplerden olabilir. Aynı zamanda terapiye karşı yüklemiş olduğunuz anlam da çok önemli. Günümüz medyasının psikoterapiye karşı verdiği imaja karşı geliştirmiş olduğunuz bir kaygı söz konusu olabilir.


Bir de tüm bunların dışında kişi henüz kendi duygularıyla yüzleşmeye hazır hissetmiyor olabilir ve dediğim gibi bu oldukça normal bir durum. Kendinizi terapi sürecine hazırlayabilmeniz için birkaç tavsiyede bulunabilir miyim? Öncelikle kendinize şu soruları sorabilirsiniz: "Yaşadığım hayattan memnun muyum?", "Yaşadığım hayatı değiştirmeye karar verseydim ilk olarak neyden başlardım?", "Eğer yaşadığım hayatı en yakın arkadaşım yaşıyor olsaydı ve ben bir başkası olsaydım ona nasıl bir tavsiyede bulunurdum?", "İyi hissetmediğimi ve hayatımın işlevsiz olduğunu düşünüyorsam bunu düzeltmek için ilk olarak ne yapabilirim?" , "Daha iyi ve daha mutlu bir ben için neler mümkün?" ...


Bu ve benzeri sorularla kendimizin en iyi halini bulma yolculuğunuza hazır hissedip hissetmediğinize karşı kendinizi görebilirsiniz. En kısa zamanda en doğru kararı vermenizi diliyorum, sevgilerle...


Psk. Başak Alasya Kaya

alinti

detaylı ve uzun cevabınız için teşekkür ederim umarım tavsiyelerinizi uygulayabilirim❤️

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Nişanlımla evlilik öncesi sıkıntılar çıkıyor

Ben nişanlıyım nişanlım başlarda bana çok güzel davranıyordu sonradan benimle ilgilenmiyor pek fazla konuşamıyoruz biz sürekli işi olduğunu söylüyor günde bir kere arıyor sadece güzel cümlelerini dile getirmiyor ben hariç herkese vakti varmış bana vakti yokmuş gibi geliyor önceden istediklerimi yapıyor da artık yapmıyor aslında nereden nasıl başlayacağımı da bilmiyorum ilişkinin başında kendimi çok mutlu hissediyordum şimdi de çok yalnız hissediyorum ben onların evine oturmaya gittiğimde gidiyor diğer odada uyuyor bana saygısızlık yaptığını düşünüyorum telefonla çok fazla muhabbet edemiyoruz gündüz köy işleri ile uğraştığını söylüyor bana bir 5 dakikasını bile ayırmıyor ben herhangi bir sorunumuzu söylediğimde direkt tartışma yaratıyor ne saçmalıyorsun sürekli saçmalıyorsun bunları düşünme bunları kafana takma gibi cümleler söylüyor bana yüzünü kaybetti yüzüğünü takmasını istiyorum takarım acelesi yok bir zaman sonra takarım falan diyor bunlar gerçekten benim fazlasıyla canımı sıkıyor onunla da konuşuyorum bunları kafana takma bunların konuşacağı sürekli bunu konuşacaksak hiç arama beni gibisinden sürekli tartışmalar yaşıyoruz ben onun için bir gün süslenmiştim güzel bir kıyafet giymiştim nişana mı gidiyoruz düğüne mi gidiyoruz diye benim moralimi bozdu o gün canım çok sıkıldı kendimi çok güzel bulmuştum o gün ama canım çok sıkıldı gerçekten ben ona bu davranışlardan rahatsız olduğumu söylüyorum o da sürekli bana beni uyarma dikkat et deme sürekli aynı şeyleri söylüyorsun sürekli aynı konuları konuşuyoruz falan diyor bana sonra bir gün iyi oluyoruz konuşuyoruz anlaşıyoruz ama ertesi gün hiçbir şey değişmemiş oluyor ben onunla konuşmaya çalışıyorum ama ben onun tartışmaya çalışıyorum zannediyor sürekli ben beni anlasın istiyorum ona da bunu anlatıyorumSürekli ailesinin dediği gibi yaşıyoruz şuraya gidelim dediğimde hep bir bahane uyduruyor şu işim var bu işim var diyor pek bir yere gidemiyoruz ayrı vakitler geçiremiyoruz yan yana geldiğimizde sürekli onların ailesinin yanına gidiyoruz evlenmemize 2 ay kaldı evlenince de köyde yaşarız falan filan gibi kelimeler ediyor ben tabii ki de köyde yaşamaya karşı değilim ama bir süre yalnız bir alanda yaşamak istediğimi dile getiriyorum ama ailesinden kopamıyor yani ailesinden kopsun ayrılsın istemiyorum tabii ki ama beni de bana da değer verdiğini hissetmek istiyorum değer verdiğini hissetmiyorum bazen bunu da dile getiriyorum abarttığımı söylüyor sürekli ne yapmam lazım