Terk edildim hayatıma nasıl devam edebilirim
Merhaba ben 1 sene önce terk edildim aslında terk eden kişi ben olmalıyken değişeceğim laflarına çok fazla inandığım için hep ikna edilmeyi de beklemişim aslında. Bir nevi duygusal bağlanma yaşadım. O kişi yaptığı hatalara daha doğrusu artık bunlar tercih oluyor bu davranışlarına bir şeyleri benden gizlemesine tepki gösterdiğim için bana sorunlu muamelesi yaptı. Çok abarttım çok içime kapandım onun söylediğine göre. Ben kendi halimde sessiz bir şekilde olayı sindirmeye çalışırken o arkadaşlarımız var diye ortamda onları eğlendirmeye devam etti. Bu arada benimle ilgileniyormuş gibi davranıyordu ama bu ilgilenme davranışı asıl davranışın üzerini örtmek gibiydi yani asıl sorunu çözmeyip beni karşısına alıp konuşmak yerine ilgiyle bunu kapatmak gibiydi. Haliyle arkadaşlarımız onun çok çabaladığını düşündü. Oysa bunca zamandır bir şeyler için yeterince o sınır aşılmıştı insanlar bu ilişkide kaldığım için ve sürekli karşı tarafta aynı sorunlar tekrarlandığı için ilişkiden gitmiyorum diye beni suçladılar. Ama hayatımdaki kişi çok iyi biliyor ki defalarca konuşarak terk ederek bir şeyler için sözler verilerek devam etti bu ilişki ve günün sonunda olması gereken oldu ayrıldık. Bu konuda benden daha cesaretli davrandı çünkü ilişkide kendini bırakan daha çok seven taraf bendim. Günün sonunda beklentilerimiz de zaten uyuşmuyordu ben boşuna çabalamışım diyerek terk etti beni. Suçun büyüğü ondayken hem de. Aslına bir bakıma iyi oldu diyebilirim çünkü böyle yaparak kendi değerimi anlamamı sağladı. Gerçeklere daha net bakabildim. Çünkü sevgi dinamiği sürdükçe bir şeyleri hep gözümde çok büyütmüşüm duygular azalıp mantık devreye girince kendimden ne kadar ödünler verdiğimi gördüm. Geriye dönüp baktığımda o ilişkiye hiçbir şekilde dönmek istemediğime eminim. Ama kalbimden bir ses hep ya değişirse diyor ama biliyorum ki ne ben onun ne de o benim beklentilerime uygun değil. Şu an onun profiline bakıyorum sürekli alışkanlık haline geldi. Tüm bunları idrak etmeme rağmen bunu bırakamıyorum. Aklımda hep ya değişirse fikri var. Pişman olduğunu duydum yaptıkları hatalar yüzünden evet belki bu hataları telafi eder ama beklentiler ve istekler karakterlerimiz o kadar farklı ki uyum konusunda sıkıntılar yaşıyoruz. Onu tamamen aklımdan çıkarabilmem mümkün evet ama bu her şey ya çok güzel olursa ya değişirse düşüncesi beni mahvediyor. Bu yüzden hep izliyorum değişim var mı diye evet pişmanlık var hatalardan dolayı ama o kendini düşünen biriydi hep bir şey olduğunda ben tepki verdiğimde o bunu anlamıyordu beni hiç anlamadı susuyordu hep karşımda. Hep ona uyum sağlayayım istiyordu. Konuşma şeklim vs şakadan anlamıyorsun diyordu. Şu an geri dönse bile beni bu hallerimi sevdiği için olmayacağını düşünüyorum çünkü beni o kadar eleştiriyordu ki galiba o kişi ben değilim diyordum belki de eski ilişkisiyle kıyaslıyordu beni. Çünkü o hep aramızda bitip tükenmek bilmeyen bir sorundu. Bu konuda kendimde neleri değiştirebilirim veya bu saplantılı durumdan nasıl çıkabilirim. O kişiyle alakalı noktayı nasıl koyabilirim kafam çok karışık hayatta sıkışmış hissediyorum lütfen bana tane tane yazıp yardımcı olur musunuz
Bu soru 2 Mayıs 2025 13:07 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışanım,
Öncelikle merhabalar.Yazdıklarınızı okurken zorlu bir süreçten geçtiğinizi görebiliyorum. Zihninizde ve kalbinizde ne kadar uzun süre boyunca ağır bir yük taşıdığınız çok açık. Bir ilişkinin içinde hem mücadele edip hem de kendinizi anlatmaya çalıştığınız hâlde karşılık görememek, üstüne bir de anlaşılmamak ve eleştirilmek gerçekten yıpratıcı bir deneyim olabilir. “Terk edilen değil, terk etmesi gereken bendim” diye düşündüğünüz noktada bile, karşı tarafın vaatlerine, değişeceğim sözlerine tutunmak, içinizde hâlâ umut taşıdığınızı ve duygusal bağın ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor.
İlişki boyunca yaşadığınız "görülmeme" ve "anlaşılmama" duygusu çok derin… Sizin sessiz kalmanız bir şeyleri sindirme ve sağlıklı şekilde başa çıkma çabasıyken, karşı taraf bunu kendi lehine çevirmiş gibi görünüyor. Ortamda eğlenmeye devam ederken, sanki siz fazla alıngan ya da sorun çıkaran tarafmışsınız gibi gösterilmişsiniz. Bu durumda çevrenizdeki insanların sizi yargılaması ise ikinci bir yaralanma yaratmış olabilir. Oysa sizin içsel mücadeleniz, çabanız, anlamaya ve anlatmaya yönelik istekleriniz hiç görünmemiş.
Tüm bu olanlara rağmen dönüp kendinizi sorgulamanız, "Ben bu ilişkide neleri görmezden geldim?", "Kendimden neleri verdim?" sorularını sormanız çok kıymetli. Bunlar kolay sorular değildir sevgili danışanım, insanın kendine dürüstçe bu aynayı tutması zaman alır ve çoğu kişi bu aşamaya bile ulaşamaz. Şu an “ya değişirse” düşüncesiyle profiline bakmaya devam etmeniz ise bir umut kırıntısına tutunmaktan çok daha fazlası olabilir: Bu, geçmişte alamadığınız bir anlamı veya değeri, geç de olsa alabilme ihtimaline duyulan bir beklenti olabilir. Belki de o profilde bir değişiklik ararken, aslında onun değil, sizin içinizde yarım kalan bir duygunun tamamlanmasını bekliyorsunuz.
Birini hayatınızdan çıkarmak, sadece fiziksel olarak uzaklaşmak değildir. Zihinsel ve duygusal olarak da bir “izin verme” sürecidir. Bu kişi artık bana iyi gelmiyor diyebilmek, ama aynı zamanda onun sizde bıraktığı etkiyi de kabul ederek, o etkiden yavaşça özgürleşmek anlamına gelir. Ve evet, bu süreçte “ya değişirse?” sorusu kendini tekrar tekrar gösterebilir. Ancak şunu da kendinize hatırlatabilirsiniz: Değişim, pişmanlıkla değil, istikrarlı davranışlarla, derin içgörüyle ve çaba ile olur. Sizin anlattığınız kişide ise hep “tepkiden kaçınan”, “sizi suskunlukla yanıtlayan”, “eleştiren” ve “kendine dönen” bir eğilim görülüyor. O hâlde, değişmesi gereken yalnızca davranışları değil, bütün bir ilişkiyi algılayış şekliydi — ve bu, bir gecede olmaz.
Bu noktada size birkaç öneride bulunmak isterim. Bunları uygularken her biri için “ben bunu neden yapıyorum?” sorusunu kendinize yöneltmeyi deneyin:
- Profil bakma alışkanlığı için bir defter açın. Ne zaman o dürtü gelse, birkaç dakika durun ve yazın: “Şu an bakmak istiyorum çünkü…” Cevaplarınızı yargılamayın, sadece fark edin. Böylece bu döngüyü fark etmeye başlayabilirsiniz.
- Duygusal vedalaşma ritüeli oluşturabilirsiniz. Örneğin bu kişiyle geçirdiğiniz anılara bir mektup yazabilir, onu okuduktan sonra yavaşça yırtarak vedalaşabilirsiniz. Duygular somutlaştığında, çözülmeleri de kolaylaşır.
- Kendinize ilişkin farkındalığı artırmak için her gün sonunda şu soruya cevap vermeyi deneyin: “Bugün kendi değerime uygun davrandım mı?” Eğer cevabınız “hayır” ise, bunu değiştirmek için ne yapabilirsiniz?
- Zihninizdeki ‘ya değişirse’ sesiyle konuşun. Onu bastırmak yerine, içsel bir diyaloğa dönüştürün. Bu sesin neye ihtiyacı var? Belki de sadece sizin tarafınızdan görülmeye… Onu azarlamak yerine dinlemeyi seçerseniz, etkisi zamanla azalacaktır.
Unutmayın, siz değerli ve sevilebilir bir insansınız. Sizi sürekli anlamaya çalışmayan, kendiyle bile yüzleşmeyen birinin karşısında ayakta kalmak başlı başına bir başarı. Bundan sonra da kendi iç sesinizi, kendi ihtiyaçlarınızı bastırmadan yol almanız çok mümkün. Ve bu, eski bir ilişkiyi bırakmak kadar, kendinize yeniden bağlanmak anlamına da gelebilir.
Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Psikolog Aysel Kacak
