Toksik bir ilişkim var ve bu ilişki bana zarar veriyor alışkanlık olduğu için ayrılamıyorum

Merhaba ,

Yaşadığınız süreç oldukça yıpratıcı görünüyor. Sürekli özür dilemesine rağmen davranışlarını tekrar eden bir kişiyle yaşamak, zamanla güveni ve duygusal dengeyi ciddi biçimde zedeler. Özür, davranış değişikliğiyle desteklenmediğinde anlamını kaybeder.

Siz, sınırlarınızı koruma yönünde önemli bir adım atmışsınız. Bu noktada, onun sözlerinden çok eylemlerine bakmak ve gerçekten değişim gösterebilecek bir kapasitesi olup olmadığını gözlemlemek önemli. Sürekli aynı döngüye girmek, hem psikolojik dayanıklılığı zayıflatır hem de kendi benlik algınızı olumsuz etkileyebilir.

Panik atak geçirecek kadar büyük bir stres yaşamanız, normal bir ilişki geriliminden çok daha derin, yıpratıcı bir etki altında olduğunuzu gösteriyor. Düşünün, beden bile bu kadar tepki veriyorsa, geride kalan duygusal izleri tahmin etmek hiç zor değil. Bazen, karşımızdaki özür dilediğinde “Acaba bu sefer farklı olur mu?” diye içimizde bir umut beliriyor, ama geçmişte tekrarlanan döngüler genellikle geleceğin de habercisi olabiliyor.

Özellikle sizin örneğinizde, suçun sürekli bir başkasına (mesela ailesine) atılması, özürlerin kısa bir süre sonra anlamını yitirmesi, bir kalıba işaret ediyor olabilir. Zihniniz belki de “Bu defa gerçekten değişebilir mi?” diye soruyor, fakat bugüne kadar gördükleriniz çok daha keskin bir tablo sunuyor.

Şunu sormak isterim: Kendi içinizde hak ettiğiniz huzuru ve sınırları koruyabiliyor musunuz, yoksa sürekli savunmada kalıp kendinizi suçlu ve yıpranmış mı hissediyorsunuz? Bazen sevgi bağı, kişiyi kendi değerlerinden, sağlığından dahi ödün vermeye itebiliyor ve sonrasında da insan “Ben bunları neden yaşadım?” diye sorguluyor. Buradaki döngünün kırılması çoğu zaman biraz sınır çizebilmekle ve kişiyle araya mesafe koymakla başlıyor.

Üzerinize yük olan duyguları hafifletmek ve yaşadıklarınızı bir nebze dışarıdan görebilmek adına basit bir egzersiz önerebilirim: Bir kâğıt alın ve iki başlık açın. Bir tarafa “Bu ilişkide kendimi nasıl hissettim?”, diğer tarafa “Kendim için neyi isterdim, hak ettim?” Cevapları kelime kelime yazın ve döndüğünüzde hangi tarafta daha çok şeyin biriktiğine bir bakın.

Belki de kendi yolunuzu çizmeye karar verdiğiniz bu noktada, özürlere tekrar kapı açmak yerine, biraz kendi içinize dönmek ve bedeniniz ile ruhunuzun neye ihtiyacı olduğunu samimiyetle dinlemek iyi gelebilir. Özür, ancak tutarlı ve gerçek bir değişimle anlam kazanır, yoksa zamanla eski yaraların kanamasına yol açmak dışında bir işe yaramayabilir.

Eğer bu süreç seni duygusal olarak tüketmeye devam ediyorsa, bir terapistle birlikte bu ilişki döngüsünü, sınır koyma becerilerini ve duygusal yükünü ele almak sana iyi gelebilir. Terapi, bu karmaşık duyguları anlamlandırmana ve içsel gücünü yeniden toparlamana destek olur.

Sevgiler🌸