Sosyal Hayat

Travma Sonrası Başlayan Panik Atak

Gizli Kullanıcı24 Haziran 2024 13:52

Yıllar önce büyük travma sonucu panik atak başladı bende . Çok sık olmasa da stresli bi an geçirdiğim zaman tekrarlayacak diye korkuyorum. Hayatımı olumsuz yönde etkiliyor nasıl başa çıkabilirim? Gireceğim sınavımda çok stres oluyorum tavsiyelerinizi bekliyorum

Bu soru 24 Haziran 2024 18:43 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Melis Şeker tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan,

Travma, genellikle bir kişinin fiziksel ya da duygusal olarak zarar gördüğü ve bu deneyimin, psikolojik olarak travmatik bir etki yarattığı durumları tanımlayan bir terimdir. Travma, kişinin normal işlevselliğini ciddi şekilde etkileyebilir ve kişisel yaşam, zihinsel sağlık ve günlük aktiviteler üzerinde derin etkiler bırakabilir.

Herkesin psikolojik travmaya cevap verme şekilleri farklılık gösteriyor. Aynı olay bir kişide içe kapanmaya neden olurken bir kişide öfkeye yol açabiliyor. Birbirinden farklı bireyler olarak farklı duygusal ve davranışsal tepkiler verebiliyoruz. En sonunda belirli durumlar karşısında nasıl düşünmemiz, hissetmemiz veya tepki vermemiz gerektiğine dair belirlenmiş doğrular bulunmuyor. Bu yüzden travma karşısında kendimizin veya başkalarının gösterdiği belirtileri yargılamamamız bu süreci deneyimleyen kişinin daha sağlıklı bir şekilde geçirmesi için önem taşıyor. 

Unutulmamalı ki travmaya verdiğimiz tepkiler normal olmayan olaylara karşı verdiğimiz normal tepkilerdir.

Psikolojik travmanın belirtilerini duygusal ve fiziksel belirtiler olmak üzere ikiye ayırıyoruz.

Sık Görülen Duygusal Belirtiler:

  • Yoğun kaygı
  • Korku
  • Öfke
  • Hızlı ruh hali değişimleri
  • Utanç
  • Suçluluk 
  • Kendini izole etme isteği
  • Umutsuzluk
  • Günlük yaşamdan kopukluk
  • Tetikte olmak
  • Güvende hissetmemek 

Sık Görülen Fiziksel Belirtiler:

  • Uykusuzluk
  • Kabuslar
  • Odaklanma sorunları
  • Kalp çarpıntısı
  • Ağrılar
  • Kas gerginliği

Travma yaşandığında sık sık zihnimize üşüşen rahatsız edici düşünceler ile mücadele etmek zorunda kalıyoruz. Travmatik olayın ardından olayla ilgili istemediğimiz görüntüler veya düşünceler zihnimizde canlanabiliyor. Bu durum daha çok bize o olayı hatırlatan kişi, yer veya görüntülerle karşılaştığımızda ortaya çıkıyor. Eğer bu durumun şiddetinde artış olursa psikolojik destek almayı ihmal etmeyiniz.

Travmalar beraberinde beklenti kaygısını da doğurur. Bu kaygının beraberinde bedensel ve ruhsal belirtilerde artış olur. Bunun sonucunda da olumsuz otomatik düşünceler devreye ve girer günden güne şiddetinde artış olabilir. Öncelikle yaşadığınız kaygı ve sınavınızın üzerindeki bağlantıyı çözmeniz gerekebilir. Bu sınavla ilgili beni korkutan ne? Bunu tespit ettikten sonra o korkuyu yaratan ne ? gibi durumunuzu kanıtlayan verilere ihtiyac duyabilirsiniz. Özetle yaşadığınız kaygıyla baş edebilmek için öncelikle onun temelini anlayıp tanımlamanız bu sürecinizde çok büyük destekçi olacaktır.

Sağlıklı günler dilerim...

alinti

Çok teşekkür ederim yardımcı oldunuz 🥰

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Gerçek olmayan arkadaşlıkları nasıl anlayabilirim?

Çevremdeki insanlar hep bir şeyleri olumsuz şekilde eleştiriyorlar kimse onun hayatı istediğini yapar doğru veya yanlış diyip kenara çekilmiyor. Bana da çok yapıyorlar ve çevremde bir sürü insan var böyle. Başarımdan mutlu olmazlar tebrik etmeye bile dili varmıyor bazılarının, ben üzgünsem yanımdalar ama bir başarımda üzgünken yanımda olanların çoğu yok. Bu da beni çok düşündürüyor açıkçası. Arkadaş ortamımda bi şey söylüyorum mesela herkes kendi doğrusunu dayatmaya çalışıyor , fikir vermekle asla alakası yok dedikleri şeylerin. Kendi doğruları neyse onun dışına çıkan olumsuz şekilde hep eleştirilir algısı var. Böyle insanlardan çok bunaldım. Hiçbir şeyimi anlatamıyorum, fikrimi söyletmiyorlar. En ufak hayalime bile neden yapamayacağımla ilgili cümleye başlıyorlar. Bu kişiler en yakınım dediğim insanlardı. Onları çözesiye kadar sürekli kendimi onlara kanıtlama, onların doğrusundan gitme çabam vardı ama artık yok. Bu huyumdan vazgeçerken onlardan da vazgeçiyor gibiyim. Onların bu davranışları psikolojimi çok etkiledi. Sürekli bi kusurlu, yetersiz hissediyordum. Buarada bu sadece bana yapılan bi durum değil. Grupta herkes birbirine bunu yapıyor ve ciddi anlamda bunaldım. Ben kendim için doğru ve önemli bi karar alırken desteklemeyi geçtim hep köstek oldular. Sadece yargıladılar kendi açılarından. Yaklaşık 2 senedir kendimi geri çeke çeke şuan hiçbir şey anlatmadığımı fark ettim. Bir şey anlattığımda ise tartıştığımız zaman direkt anlattıklarımdan vuruyorlar. Eğlenmesine eğleniyoruz kalabalık olunca, üzüntülü anlarında herkes birbirinin yanında(erkek arkadaş , aile gibi konular ama ben artık hiçbir üzgün anımı demiyorum). Böyle bi arkadaşlık çok düşündürüyor beni ama kopamıyorum tamamen ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Gerçekten arkadaşlarım mı bilmiyorum.