Psikoloji

Trikotillomaniden nasıl kurtulurum?

Gizli Kullanıcı27 Ekim 2024 19:37

Merhaba ben Büşra. 24 yaşındayım. 11 senedir trikotillomani ile mücadele veriyorum. Köklerden daha çok uçlarından kopartıyorum. Tırtıklı ve kırık saç uçları. Ele dümdüz gelen değil hissiyatı olan saçları. Biliyorum çok utanç verici. Yıllarca bunun utancı ile yaşadım.

Aylarca psikiyatri ilaç tedavisi gördüm işe yaramadı. En son hipnoterapi ile ilgili bi tedavi buldum. Psikolog bu tedavi yöntemi ile iki seansta biteceğini söyledi. İki seans gittim ve birden bana 18 seans yapacağız dedi. Zaten işe yaramamakla birlikte maddi durumum olmadığı halde yüklü miktarda param gitti. Kandırılmış hissettim. Çok umutluydum. Enerji ve inanmak ile başarılmayacak hiçbir şey yoktur buna inanırım ben. Ancak maalesef o son tedavi seçeneğinde tüm umutlarım soldu.

Bütün hayatım boyunca bununla yaşayacağım sanırım. Sürekli yerlerde saç görmek, saatlerce kolum ağrıyana kadar saçlarımı koparmak beni mahvediyor. Her genç kızın gibi saçlarımın olmaması beni mahvediyor. Sürekli bunun üzüntüsü ile geçti çocukluğum ve gençliğim.

Saçlarımın biçimsizliği beni cok üzüyor. Herkesin uzun gür saçlarının değerini bilmemesi bazen de kızdırıyor beni. Eskiden çok güzeldi saçlarım. Şimdi ise bir avuç dahi yok ve çok biçimsiz,kısa. Sosyal yaşantımı fazlasıyla etkilemekte ve yıpratıcı maalesef.

Uzun bir süre pes ettim bıraktım kabullendim. Ama bir gün bir şey fark ettim. Takma tırnak taktığım zaman saçlarımı kopartmakta zorlanıyordum. Ve protez tırnak yaptırdım. İki aydır protez tırnak kullanıyorum. Evet yine koaprtıyorum ama o kadar az ki. Saçlarım gözle görülür şekilde uzamaya başladığını hissediyorum ama bana yetmiyor. Yıllarca bu biçimsiz kısa saçlarla yaşadım. Ve nereye kadar protez tırnak kullanabilirim bilmiyorum. Tırnakları çıkarttırsam eğer tekrar eskisi gibi saatlerce kopartmaktan korkuyorum. Saçlarımın tekrar minicik olmasından korkuyorum. Evet şuan hala çenemde bile değil saçlarım ama 3 ay öncekine göre benim için o kadar uzun ki, çok değerli. 2 cm uzaması bile çok değerli. En son saçlarım uzun ve gür olduğunda 13 yaşındaydım... 11 sene. Koskoca 11 sene saçlarımı hiçbir zaman çenemi aşağısında göremedim. Bir kadın için en önemli şey saçları iken ben bununla sınanıyorum. Yine de şükrediyorum aşırı aşırı kelliklerim oluşmadığı için. Ama işte... Çokta üzülüyorum. Bu kadar diyeceklerim. İçimi dökmek iyi geldi. Kimseye itiraf edemediğim utanç duyduğum bir durum maalesef.

Bu soru 30 Ekim 2024 08:16 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, öncelikle yaşadığınız problemin farkında olup buna çözüm bulma arayışınızı takdir ediyorum. Fark etmek bir sorunu aşmanın yarısıdır ve sizde bu farkındalığın olduğunu görüyorum. Trikotillomani hastalığının temelinde genellikle bastırılmış duygular yatar. Kişi üzüntü, kızgınlık, suçluluk, mutluluk gibi duygularını ifade edemediği takdirde eyleme geçer. Trikotillomani hastalığında ailedeki psikiyatrik geçmişte çok önemlidir çünkü bu hastalık bazen genetik ve çevresel etmenlerden kaynaklanabilmektedir. Daha önce bir psikoloğa gittiğinizi ve iki seansta geçecek dediğini (böyle bir şey mümkün değil) fakat sonrasında 18 seansa uzattığını söylemişsiniz. Şunu belirtmeliyim ki hiçbir hastalık iki seansta geçmez, siz geçtiğini zannetseniz bile birkaç yıl sonra yeniden hayatınıza dahil olur. Biz danışanlarımızın kaç seans bize gelmesi gerektiği konusunda bir ön görüde bulunamayız. Sadece hastalığı saptar ve kişinin bu hastalığın üstesinden gelmesi için kişisel plan oluşturur ve terapi sürecine başlarız. Daha önce ilaç kullandığınızı fakat onun da bir işe yaramadığını söylemişsiniz. İlaç tedavisi maalesef tek başına bir işe yaramaz. Sadece bir süreliğine sizin hissizleşip probleminizi görmezden gelmenizi sağlar, problemi ortadan kaldırmaz bu yüzden terapi öncelikli ilerlemeniz gerekmektedir.


Size burada verebileceğim tek tavsiye artık geçici ya da sizi bir süreliğine rahatlatacak yöntemlerden vazgeçmeniz ve terapiye bir an önce başlamanız çünkü 11 sene hiç az bir süre değil ve kendinize daha fazla zarar vermek yerine kendinizi sevmeyi öğrenmelisiniz. Birçok uygun ücretli terapi yapan psikolog bulunmakta bunlardan biriyle görüşebilirsiniz. Umarım artık kendinize zarar vermek yerine sevmeyi ve özen göstermeyi başarırsınız. Sevgilerimle...

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendim için yaşamıyorum gibi geliyor

Aile baskısı eğitimimi ziyan edip lisede de üniversitede de açıktan zar zor okuttular, evden dışarı çıkmama asla izin vermediler, 26 yaşındayım hala hapis hayatı yaşıyorum psikolojik baskının dibini gördüm. Baba 25 yaşıma kadar sürekli dövdü psikolojik de baskı uyguladı hatta psikolojik baskıya devam ediyorlar. Hayatımda ne kız ne de erkek arkadaşım oldu. 22 yaşımda telefon aldılar sosyal medyaya izin yok telefonda wpde bile paylaşım yok pp fotom yok. Evde sürekli iş yaptırıyorlar. 12 yıldır evli çocuklu ev hanımı gibi sürekli evdeyim iş yapıyorum bıktım iş yapmaktan yemek yapmaktan. Bu yaşadıklarım yüzünden beynimde küçülme başladı boynumda fıtık çıktı, artık gücüm yok. Ek olarak baba neden telefon kullandırmadı yeni fark ettim 23 yaşıma kadar yaptığı bi iğrençlik yüzündenmiş. Son 1 yıldır kendimi odama kapattım kendisinden tiksiniyorum çünkü hala baskı yapıyor ama konuşmuyorum zaten. Şuan hastalıklarıma mı üzüleyim yoksa geçip gitmiş çocukluğuma mı gençliğime mi?Haa bi de telefonu 22de aldılar ya bugüne kadar akrabalarla bile konuşturmadılar iletişimsizlik alışkanlık oldu kimseyle telefonda konuşup yazışamıyorum herkes asosyal sanıyor ama bilmiyorlar ki şeytan(bba) böyle yaptı ablalarımla konuşurdum onlarla bile konuşmayacaksın derdi. Bitkisel hayattayım gibi hissediyorum hatta komaya yakın bitkisel hayatta. .Size napabilirim diyemeyeceğim çünkü 26 senedir ben bunları değiştiremedim siz nasıl yapacaksınız. Neyse sadece içimi dökmek istedim.