• Anasayfa
  • Sorular
  • Üniversite hayatımın problemleri - içimi nasıl rahatlatabilirim?
Psikoloji

Üniversite hayatımın problemleri - içimi nasıl rahatlatabilirim?

Gizli Kullanıcı31 Temmuz 2024 18:17

Ben üniversite 2. Sınıfa geçiyorum ve yurt ortamını sevmiyorum arkadaş ortamım var ama hepsi samimiyetsiz geliyor sanki hep bir şeyler gizleniyor arkadan konuşuluyor gibi ya da dönem dönem sürekli birileri birilerinin yalakalığını yapıyor gibi…

o yüzden anlam veremiyorum ve dönem başlayınca nasıl tekrar hem ailemden ayrılacağımı düşünüyorum hem o insanlarla aramda sorun problem çıkar mı diye düşünüyorum hem bi sorun olursa yalnız kalır mıyım diye korkuyorum yurtta kalmayı da sevmiyorum ne yapacağım nasıl kendimi yatıştıracağımı bilmiyorum sürekli üniversiteye döndüğümde neler olacağını düşünüp stres altına giriyorum ne yapacağım bilmiyorum

Bu soru 24 Ağustos 2024 10:00 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durumda üniversiteye dair kaygıların olduğunu anlayabiliyorum. Kaygılarınla baş edebilmen için sana bazı önerilerim olacak.

-Öncelikle yaşadığın bu kaygıların normal olduğunu bilmeni istiyorum. Yurtta kalıyor olman arkadaşlık ilişkilerinde zorluklar yaşaman seni kaygılandırıyor.

Bazen zihnimize düşünceler gelir. Bu düşünceler bazen en kötü senaryoyu içerirken bazen anlık gelen olumsuz düşüncelerdir. En kötü senaryoyu düşündüğünde bunun aslında ne kadar gerçekleşebileceğini kendine sormanı isterim.

-Gerçekten durum düşündüğün kadar kötü mü yoksa bu durum kaygılandığın için seni olumsuz düşünmene mi sürüklüyor?

-Arkadaşlık ilişkilerindeki belirsizlikler de yalnız kalacağım korkusunu sana düşündürüyor. Bunun için aslında sana gerçekten iyi gelebilecek bir iki arkadaş edinmen oldukça iyi hissettirebilir. Kaygılarını hafifletmene yardımcı olacaktır.

-Yurt ortamanı sevmiyor olman da anlaşılabilir bir durumdur. Yurtta kendine alan yaratmanı önerebilirim. Kütüphaneler, çalışma odaları, oturma salonları gibi alanları kendine entegre edebilirsin. Yurt dışında sana iyi gelen alanlar da bulmalısın.

-Üniversite ortamına girmeden önce kendini alıştırman iyi olabilir. Youtube aracılığıyla bulabileceğin nefes egzersizleri, meditasyonlar, gevşeme teknikleri seni rahatlatıyor olacaktır. Bu egzersizleri her gün yapmayı denemelisin. Her gün yaptığın takdirde yurtta iken de yapabiliyor olacaksın.

-Yazı çalışmaları yapabilirsin. Günlük tutuyor olabilirsin yada yazıp atıyor olabilirsin. İçinden geçenleri, hislerini ve düşüncelerini kağıda aktarmayı dene.

Stresini ve kaygını yönetmen üniversite sürecinin daha rahat geçmesini sağlayacak. Unutmamalısın ki yalnız başına süreci atlamatmak zorunda değilsin destek almak her zaman mümkün…Hoşça kal.


Sevgilerle, Psikolog İrem Bor.


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimi neden yetersiz hissediyorum

Merhaba. Ben çocukluktan itibaren sürekli küçük görülen ve bir işe yaramayan, yaramaz diye lanse edilen bir çocuktum. Hala da öyle. Hani bir ortamda ismim geçtiği zaman bıkkınlıkla göz devrilen bir çocuktum. Fakat bir çocuktan ne bekliyorlardı, anlayamiyorum. Her daim iyi bir evlat olmaya çalıştım ve ailemin yüzünü eğecek bir şey yapmamaya çalıştım. Yaramaz bir çocuk olsam da artık genç bir kadınım ve çocukluk hikayelerinin yaşanmasına olanak yok. Ama ona rağmen beni çocuk gibi gorduklerini hissediyorum. Anneme bir soru sorduğumda cevap bile vermediğini biliyorum. Bu sadece bana karşı. Umursadığını düşünmüyorum, diğer annelerin çocuklariyla olan davranışlarina bakarken onlara özeniyorum ve üzülüyorum çünkü biz asla samimi değiliz. Olmaya çalıştım ama herhalde benden de kaynaklı bilmiyorum. Ve bunlar haricinde herkesin kin nefret ve laf sokarak konuştuğunu hissediyorum. Normal bir konuşma geçerken bile sanki alttan alttan bir şeyler söylüyorlarmış gibi. Bu durum sosyal hayatıma çok yansıdı. Geçmişle bir bağlantısı olduğunu düşündüğüm için anlattım bunları. Bunun gibi çok fazla olan çevreyle olay yaşadım. (Öğretmenim, dayım, komşu vs. Vs. ) Sözlerini önemsememem gerektiğini biliyorum ama söz geçiremiyorum kendime. Sanki herkes bana düşman ve herkes bana cahil gözüyle bakıyor. Sürekli kendimi kanıtlama çabası içerisindeyim. Herkese karşı. Sürekli bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Para kazanmaya çalışıyorum. Kursa gitmeye çalışıyorum vs. Ayni zamanda üniversite 2. Sınıf öğrencisiyim. Ona rağmen üniversite hayatımda bile sosyallikte problem çekiyorum. O an olmasa bile ardından "Acaba benimle dalga mı gecti?" "Acaba ben konuştum diye mi konuştu?" "Acaba karşımdaki insan düşüncelerime değer verdi mi? Beni anladı mı? Veya bu konuşmadan sonra benimle dalga geçecek mi?"Gibi o kadaf düşünce oluyor ki. Kendi kendimle konuşup sakinleştirmeye çalışsam da sohbetin devamını zor getiriyorum. Bazen arkadaşlarımla sohbet edemiyorum bu yüzden. Bana aşağılayarak bakacaklar diye. Sorun olarak görür musunuz bilmiyorum ama içimde böyle bir sorun var ve bu hissiyat beni yıprattı. Şimdiden teşekkür ederim