Psikoloji

Üşengeçlik ve depresyon hiçbir şey yapmama eğilimi

aysegulll28 Kasım 2024 20:55

Merhabalar öncelikle kafamda kurduğum planladığım yapmak istediğim hiçbir şeyi yapamıyorum her günü aynı tekrar gibi bütün sıkıcılığı ile devam ediyor beni heyecanlandıran pek bir şey kalmadı hamileyim ve hayat düzenim değişti çalışmıyorum evde boş boş vakit geçiriyorum ama hayatımı olumlu etkileyecek şeyler yapıyo bunlardan bi düzen oluşturmak istiyorum ama bir şey engel oluyor üşengeçlik gibi ne yapabilirim bunun için depresyonda mıyım çözüm nedir lütfen yardım edin

Bu soru 30 Kasım 2024 16:50 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar Sevgili Danışan 🌺


Öncelikle yaşadığınız süreci paylaştığınız için teşekkür ederim. Hamilelik dönemi, yaşamınıza birçok değişiklik getiren ve hem fiziksel hem de duygusal anlamda zorluklarla karşılaşabileceğiniz bir süreçtir. Çalışmıyor olmanız ve günlerinizi daha monoton bir şekilde geçirmeniz, motivasyonunuzu olumsuz etkileyebilir. Kendinizi bu şekilde hissetmeniz, bu dönem için oldukça anlaşılır. Hayatınıza bir düzen oluşturmak isteyip de bir türlü harekete geçememek, aynı zamanda sıkışmışlık hissine neden olabilir. Bu konuda neler yapabileceğinizi konuşalım.


Öncelikle, hayatınızı yeniden düzenlemek için büyük değişiklikler yapmak yerine küçük ve ulaşılabilir adımlarla başlamak daha etkili olabilir. Örneğin, gün içinde kendinize kısa bir zaman dilimi ayırarak 10-15 dakikalık bir yürüyüş yapmayı ya da sevdiğiniz bir aktiviteye vakit ayırmayı deneyebilirsiniz. Bu şekilde küçük bir başlangıç yaparak harekete geçmek, daha büyük adımlar atmanız için size motivasyon sağlayabilir.


Bir diğer önemli nokta ise, hayatınıza rutinler eklemektir. Sabahları düzenli bir saatte uyanmak, güne başlarken hafif bir egzersiz yapmak ya da günün belirli bir saatinde kendinize rahatlama ve nefes alma molaları vermek gibi basit alışkanlıklar edinebilirsiniz. Bu tür rutinler, günlerinizi daha yapılandırılmış ve anlamlı hale getirebilir.


Kendinize zaman ayırmak ve sevdiğiniz aktiviteleri yeniden keşfetmek de önemli bir adımdır. Belki uzun zamandır denemek istediğiniz bir hobiyi hayata geçirebilirsiniz. Örgü örmek, mutfakta yeni tarifler denemek ya da sevdiğiniz bir kitabı okumak gibi aktiviteler hem keyif almanızı hem de kendinizi daha üretken hissetmenizi sağlayabilir.


Bu süreçte duygularınıza anlayış göstermek de çok önemlidir. Zaman zaman kendinizi yorgun, isteksiz ya da üşengeç hissedebilirsiniz. Bu tür duyguları bastırmaya çalışmak yerine, onları olduğu gibi kabul etmeye çalışmak faydalı olacaktır. Duygularınızı yazıya dökmek, bir arkadaşınıza anlatmak ya da sadece bir süre kendinizle kalmak bile rahatlamanıza yardımcı olabilir.


Hamilelik sürecinde sosyal destek almak da oldukça faydalıdır. Yakınlarınızla duygularınızı paylaşmak, kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayabilir. Eğer çevrenizden destek almak konusunda çekinceleriniz varsa, benzer süreçlerden geçen anne adaylarıyla iletişim kurabileceğiniz bir topluluğa katılmak da size iyi gelebilir.


Tüm bu süreçte, kendinize karşı anlayışlı ve sabırlı olmanız gerektiğini unutmamalısınız. Şu an içinde bulunduğunuz durumun geçici olduğunu ve küçük adımlarla hayatınızı yeniden yapılandırabileceğinizi hatırlatmak isterim. Eğer hissettiğiniz bu duyguların yoğunluğu zamanla azalmaz ya da sizi daha fazla zorlamaya başlarsa, bir uzmana danışmayı düşünebilirsiniz. Bu, sizin ve bebeğinizin sağlığı için önemli bir adım olacaktır.


Unutmayın, her değişim bir başlangıçtır ve siz bu sürecin üstesinden gelmek için güçlü bir potansiyele sahipsiniz. Hem sizin hem de bebeğinizin sağlıkla ve mutlulukla bu dönemi geçirmesini içtenlikle temenni ediyorum.


Cevabım umarım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir sorun veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. 🌼




Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel


alinti

Çok teşekkür ederim beni cesaretlendirdiginiz yol gösterdiğiniz için size minnettarım 🙏

Yorumlar

Psk. Betül Canbel

Selamlar Sevgili Danışan 🌺 Rica ederim. Güzel geri bildirimleriniz için ben teşekkür ederim. Her zaman buradan ulaşabilir, aklınıza takılanları sorabilirsiniz 🌱 Sevgiler, Psikolog Betül Canbel

1 Aralık 2024 14:47

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Bu bunalım ve kaygı hissini nasıl hafifletebilirim?

Üniversiteden yeni mezun oldum ve annem, babam 2 ablam ve 1 erkek kardeşimle birlikte yaşıyorum. Evimizin küçüklüğü ve kalabalıklığından ötürü çok boğuluyorum, kendime ayıracak, kendimle ilgilenecek yerim ve zamanım olmuyor, kendime ait bir odam bile yok yalnız kalmam, kendimi iyi hissettirecek bir şeyler yapmam imkansız gibi. Evde herhangi bir şey yapmak benim için çok zor. Ailem çok baskıcı ve muhafazakar olarak tabir edilen bir aile ama ben bu şekilde yaşamak istemiyorum ve ailemin bu tavırları da beni çok boğuyor. Üniversitede ayrı şehirde okuyordum o zaman istediğimi giyip istediğim saatte dışarı çıkabiliyordum, arkadaşlarım vardı, mutluydum ama şimdi bunların hiçbiri yok. Okurken az kaldı okula gittiğimde rahatlayacağım diye düşünüyordum ama şimdi sonsuza kadar bu eve hapsolmuş gibi hissediyorum. Ablamlardan birine OKB teşhisi koyuldu. Erkek kardeşim de ergenlik döneminde olduğu için bazen her şeyi idare etmeye çalışmak beni güçsüz duruma düşürüyor. Bazen nefes almak bile zor geliyor. Geleceğim ve ne yapmak istediğim hakkında çok kaygılanıyorum çünkü ne istediğimi bilmiyorum. Okuduğum bölümü isteyerek okumadım ve şimdi de bu bölümle ilgili bir meslek yapmak istiyor muyum bilmiyorum. Sadece mutlu olmak istiyorum. Üniversiteden eve döndüğümden beri mutlu hissedemiyorum, tam iyi bir gün geçirdim derken akşamına evde bir kavga bir tartışma oluyor ve bütün günüm berbat oluyor. Bu evden kurtulmak için bir şeyler yapmak istiyorum, uzak bir yerde işe girmek, başka bir şehre taşınmak ama bunun için motive olamıyorum. Beni heyecanlandıran, bu konuda çalışmaya iten hiçbir şey bulamıyorum. Aklıma hep geçmişte yaşadığım kötü olumsuz anılarım geliyor ve iyice dibe batıyorum. Her gün aynı iğrenç güne uyanıyorum. Son zamanlarda bu duygularım iyice yoğunlaştı ve ne yapacağımı bilmiyorum. Çok mutsuz çok umutsuz hissediyorum her şeye karşı. Hiçbir şeye hevesim kalmadı, gerçi gerçekleşmeyeceğini bildiğim için artık bir şeylere heves etmeyi, hayal kurmayı da bıraktım. Ne hayali kursam neye heves etsem kursağımda kalıyor. Normalde bir şeyler yemeden duramam ama artık canım hiçbir şey istemiyor, ne yemek ne bir şeyler yapmak. Bunun normal olmadığını bilmek de canımı sıkıyor, ne yapacağımı bilememek de.