Psikoloji

Utanç verici anılarımı nasıl unutabilirim?

Gizli Kullanıcı26 Aralık 2024 20:40

Geçmişte lisede, çocukluğumda yaşadığım utanç verici anıları unutamıyorum hem de aklıma gelince çok kötü oluyorum. Geçmişte yaşadığım anlık olaylar bile aklıma geliyor ve hayıflanıyorum ve bu anıları peşimi bırakmıyor sürekli aklıma geliyor. Bunların normal olduğunu bu tür anılara herkesin sahip olduğu. Sadece benim değil herkesin böyle anılarının aklına geldiğini kendime hatırlatıyorum ama yine de aklıma geliyor ve her geldiğinde çok kötü hissediyorum. Sinirlenmek, utanmak, kendine kızmak gibi duyguların hepsi bir arada. Bununla nasıl baş edebilirim.

Bu soru 27 Aralık 2024 11:03 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, öncelikle bu durumu benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Bunları açıklıkla anlatıp çözüm arayışına koyulduğunuz için sizi takdir ediyorum, siz de kendinizi tebrik etmelisiniz.


Sevgili danışan, yaşadıklarınızın size hissettirdiklerini anlayabiliyorum. Birçoğumuz istesek de istemesek de geçmişe dair pek de hoşnut olmadığımız anılara sahibizdir muhtemelen. Acaba ifade ettiğiniz gibi "anılarımızı unutmak" mümkün müdür? Birlikte bakalım.


Bazen kötü anılarımızı unutmak, unutabilmek isteriz. Yalnızca iyi olan yaşantılarımızı hatırlamak ve -belki de- negatif olarak gördüğümüz olayları yaşanmamış kabul etmek için. Peki düşünmemeye çalıştığınız şeylerin daha fazla aklınıza geldiğini daha önce fark etmiş miydiniz? İsterseniz deneyelim. Bu yazıyı okumaya devam ederken buraya kadar yazılanları unutmaya çalışın, düşünmeyin olur mu? Yazıyı okumayı tamamladığınızda bu konuda nasıl bir noktada olduğunuzu değerlendirmenizi rica edeceğim.


Sevgili danışan, size bir alternatif olarak yaşadıklarınızı unutmak yerine onlarla barışmayı, onları kabul etmeyi tavsiye ederim. Örneğin kendinize yaşadıklarınızın utanç verici ve unutulması gereken şeyler olduğunu söylemek yerine "Bunlar benim yaşantımın bir parçası, zamanında yaşamış olduğum şeyler. Düşündükçe bana utanç verse de onlar da benim hayatımdaki yaşantının bir parçası. Bunun farkındayım." şeklinde söylemlerle yaşantılarınıza daha şefkatli bir yaklaşım sergileyebilirsiniz.


Kendinize karşı şefkatli olmaya çalışın ve bu olaylardan dolayı kendinize kızmamaya, kendinizi yargılamamaya özen gösterin. Bunun yerine daha kucaklayıcı ve kabullenici bir yaklaşım size fayda sağlayacaktır.


Sevgili danışan, umarım yazdıklarım sizin için fayda sağlamıştır. Başka bir sorunuz olursa bu platform üzerinden bizlere iletebilirsiniz. Bu durum hayat kalitenizi negatif olarak etkiliyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz.


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

alinti

Tavsiyeleriniz için çok teşekkürler. Dediklerinizi dikkate alacağım.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Cimri, açgözlü insanlar eskiden bir sıkıntı yaşadığı için mi böyleler?

Çocukken okul defterlerimin boş sayfalarini çıkarıp kağıt gerek olunca kullanırdım sonrakı seneye kalemlerim eşyalarım hep cikardi diger seneye cocukluktada aslında babam eşyalarımı iyi alırdı okula giderken en iyisi olmasına dikkat ederdi ama tamamen benim istediğim şekilde olmadı liseden sonra marka falan istedim ergenlikte istediğim gibi giyemedim ,Çok şık kiyafet giyinme düşkünlüğüm var (hep başkalarina imreniyorum herseyde)Ayrıca bir iki oyuncagimda duruyor 32 yaşındayım çalışmıyorum , para birikimini severim ama belli birikimim yok, 8 yıldır evliyim 8 yıldır borç old için istediğim pek olmadı ,evlenme öncesinde de harcligimida biriktirirdim genel olarak çok işe yarayan boş olmayan altın vs şeyler almayı tercih ederim huy olarak yani çabuk yenip biten çar cur olacak şeylere harcayamiyorum . Özümde kendi farkindaligimi severim kötü huyum da old bilerek kabul ederim hatalarımı, niye bu kadar cimriyim ben bir şeyimi kıyıp atamam, küçükken babaannem diğer torunlarına daha güzel şekerler ve güzel değişik çok oyuncak getirirdi yurt dışından bizde beraber yaşadığımız halde abimle bana ya bir tane yada hiç vermezdi, sevmezlerdi diğer torunlarına gıptayla bakardık abimle dislarlardi bizi, çok beddua ediyorum onlara ve bana haksızlık edenlere, çocukken annem babam biraz cahillikten mıdır nedir hiç oturup sohbet etmezlerdi öyle ilgi falan çok gostermezlerdi bize ben şuan çok çok çok konuşuyorum , abimde hiç konusmuyor tamtersi. Cevabınız için şimdiden Teşekkürler 🌺