Uzak mesafe ilişkim

Merhaba sevgili danışan,

Yazdıklarını ve özellikle Mustafa’nın içten, uzun ve samimi ifadesini okuduktan sonra bu ilişkinin sıradan, yüzeysel bir bağ olmadığını; zaman içinde defalarca dönüşen, derinleşen ve iç içe geçen birçok duyguya ev sahipliği yapmış bir ilişki olduğunu çok net görebiliyorum. Mustafa’nın bu kadar kapsamlı yazabilmesi, senin bu zamana kadar ona sunduğun alanın, sabrın ve güvenin bir sonucudur. Herkes duygularını bu kadar detaylı ve dürüst biçimde dile getiremez. Özellikle ilişkilerde sorumluluk almakta zorlanan kişiler çoğu zaman ya duygularını bastırır ya da geçiştirir. Ama bu soru onun seninle kurduğu ilişkinin hafife alınamayacak kadar kıymetli olduğunu gösteriyor.

Öncelikle şu önemli: Mustafa sana olan sevgisini hiçbir şekilde inkâr etmiyor; aksine senin hayatındaki yerini “hayatımın merkezi” diyerek tanımlıyor. Bu ifade, onun için senin ne kadar özel olduğunu, yalnızca bir partner değil, duygusal olarak sığındığı, değer verdiği, güvendiği biri olduğun anlamına geliyor. Ancak dikkat çekilmesi gereken şey şu: Bu kadar derin sevgiye rağmen, yıllardır birlikte olunan bir ilişkide eyleme geçilmemiş olması… Yani duygular güçlü olsa bile onları hayata taşıyacak adımlar eksik kaldığında ilişki, zamanla yoran bir döngüye dönüşebilir. Senin yaşadığın tam olarak da bu olmuş aslında. Sevilip değer görüyor olsan da bu değer sana güven, huzur, plan, birlikte yaşanan anlar, yan yana olunan zamanlar olarak yansımadı. Mustafa’nın da dediği gibi o bu süreçte içsel olarak çok karışık dönemlerden geçmiş, ama ne yazık ki bu karmaşayı seninle paylaşmamış. Ve işte burada gerçek mesafe ortaya çıkıyor: Sadece kilometrelerle değil, duygusal olarak da mesafe büyümüş.

Mustafa’nın yaşadığı travmalar –özellikle babasını kaybetmesi– onun duygusal dayanıklılığını sarsmış olabilir. Ailesine olan sorumluluklar, içten içe yaşadığı özgüven eksikliği, kendini yetersiz hissetmesi gibi duygular onu bir noktada “birlikte bir hayat kuramayız” düşüncesine itmiş. Fakat o da fark etmiş ki, zaman geçiyor ve içindeki sevgi kaybolmuyor. Aksine bu sevgi onun en sağlam dayanaklarından biri hâline gelmiş. Bu, birçok insanın yaşayamayacağı kadar kıymetli bir bağ. Ancak şu anda geldiğiniz noktada yalnızca sevginin değil, gerçekçi bir yol haritasının da olması gerekiyor.

Senin yıllar içinde yaşadığın şey sadece bir ilişkinin gecikmiş olması değil; aynı zamanda kendi içinde sürekli beklemek, sabretmek, açıklama beklemek, çaba göstermek, karşılık görememek ve bütün bunların sonunda “Acaba ben mi fazla istiyorum?” duygusuyla mücadele etmek olmuş. Bu duygular bir kadının duygusal yükünü oldukça artırır. Ve Mustafa da artık bu yükün farkında. Belki geç fark etti ama bu fark ediş yine de çok değerli. Çünkü bir erkeğin “sana yük oldum, seni ihmal ettim, içimde yaşadım, seninle paylaşmadım, adım atmadım ve pişmanım” demesi kolay bir şey değildir. Fakat burada yine de senin kendine şu soruyu sorman çok önemli: Bu açıklamalar içimdeki yorgunluğa iyi geldi mi? Yoksa hâlâ bir kırgınlık taşıyor muyum?

Mustafa’nın seni Bolu’ya getirip mutlu edememekten korkması, aslında onun sadece kendiyle değil, senin hayatınla ilgili de çok fazla sorumluluk hissettiğini gösteriyor. Bir yandan sana zarar vermek istemiyor, diğer yandan senin ona olan güvenini sarsmak istemiyor. Ama bu iki duygu arasında kalakalıyor. Tam da bu nedenle yıllarca adım atamamış. Ancak şu anda seninle konuşması, birlikte karar almak istemesi, artık bir yol çizme isteği duyması bir dönüm noktasına işaret ediyor.

Senin için şu anda yapılacak şey, bu ilişkinin geleceğine karar verirken duygular kadar somut koşulları da değerlendirmek. Duygular güçlü olsa da, ilişkinin yürümesi için gerekli olan güven, iletişim, karşılıklı yük paylaşımı ve ortak yaşam planı olmadan uzun vadede bu bağ sağlıklı ilerlemeyebilir. Bu noktada şu konuları Mustafa ile birlikte dürüstçe konuşmanız faydalı olur:

Dört yıl içinde sadece 2 saat görüşmüş olmanız, ilişkide fiziksel bağın çok sınırlı kaldığını gösteriyor. Bu da ilişkinin gerçek hayattaki dinamiğini tanıyamamış olmak anlamına gelir. Mümkünse en az birkaç günlük bir buluşma organize ederek birlikte nasıl vakit geçirdiğinizi, günlük yaşamda nasıl hissettiğinizi deneyimleyin. Bu buluşma aynı zamanda ilişkinin duygusal yükünü de hafifletir.

Ailelerin bu ilişkiden haberdar olması, ilişkinin gizli ya da “yarım” olma hissini ortadan kaldırır. Ailenin ilk anda vereceği tepkiyi bilmek zor olabilir ama onları sürece dâhil etmek senin içsel olarak daha özgür hissetmeni sağlar. Mustafa’nın da dediği gibi, tepkilerden korkmak yerine birlikte bu süreci yönetmeye çalışmak çok daha güçlü bir bağ yaratır.

Evlilik çok güçlü bir karar ve sadece duygularla alınmamalı. Bolu’ya taşınmak, orada bir hayat kurmak, ekonomik koşullar, iş bulma süreci gibi birçok gerçekçi konu var önünüzde. Bunları birlikte konuşmak, hesap yapmak, planlamak gerekiyor. Kim neyi karşılayacak, nerede çalışacaksınız, ilk 6 ay nasıl geçecek gibi sorulara net cevaplar bulmak sizin geleceğe güvenle bakmanızı sağlar.

Senin yıllarca yalnızca bekleyen, sabreden, anlamaya çalışan taraf olduğun bir gerçek. Artık bu yükü paylaşmanın zamanı geldi. Bu ilişkide senin kadar Mustafa’nın da sorumluluk alması, kendi duygularını, korkularını, hayallerini açıkça ifade etmesi çok önemli. Aksi hâlde yine aynı döngüye girmeniz mümkün olur. Bu nedenle şimdi onun aktif, paylaşan, planlayan bir partner olma çabası göstermesi gerekiyor.

Sevgili danışan, sen yıllardır bir ilişkiyi ayakta tutmak için gereken duygusal emeği tek başına taşıdın. Bu seni yormuş olabilir ama aynı zamanda ne kadar güçlü ve kararlı biri olduğunu da gösteriyor. Mustafa’nın yazdıkları onu yargılamak yerine anlamaya çalıştığını, içinden geçenleri duyduğunu ve ilişkiye dair bir karar alırken tek başına değil birlikte düşünmek istediğini gösteriyor. Bu çok kıymetli bir yer. Fakat sevgi ne kadar büyük olursa olsun, eğer iki taraf da aktif olarak bu sevginin gereklerini yerine getirmezse, ilişkiler duygusal bir ağırlığa dönüşebilir. O yüzden şu anda senin en çok ihtiyaç duyduğun şey, güven ve somut adımlar.

Sana son olarak şunu sormak istiyorum: Eğer şu anda her şey mümkün olsaydı, tüm engeller ortadan kalksaydı ve sadece hislerinle karar verseydin bu ilişkiyi devam ettirir miydin? Eğer cevabın evetse, bu sevgiye bir şans daha verilebilir. Ama eğer cevabın “bilmiyorum, hâlâ yorgunum, içimde bir kırgınlık var” ise, o zaman bu duygularını da açıkça dile getirmen, belirsizlikleri konuşman gerekiyor. Çünkü gelecekte bir hayat kurmak istiyorsanız, sadece umut değil, birlikte kurulan bir plan da şart.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel