Uzak mesafe ilişkim Betül Canbel

Merhaba Sevgili Beyza,

Bu kadar duygu yüklü ve hassas bir sürecin içinde bulunduğunu anlayabiliyorum. Uzak mesafe ilişkisi gibi zaten başlı başına özen isteyen bir dinamikte, hem kendinle hem de ilişkinle ilgili pek çok duyguyu bir arada taşıyorsun. Sınav gibi stresli bir süreci geride bırakmanın ardından, yeniden ilişkinin gündemine döndüğünde fark ettiğin o duygu yoğunluğu çok anlaşılır. Şu an senin için küçük gibi görünen detayların (örneğin kahve yapmak, hazırlanmak, beklemek) bile ne kadar büyük anlamlar taşıdığını görebiliyorum.

Öncelikle şunu içtenlikle söylemek istiyorum: Senin bu süreçte “ilişkin için sorumluluk alan”, “konuşmak isteyen”, “netleşmeye çalışan” ve aynı zamanda “duygularına sahip çıkan” tavrın oldukça güçlü ve olgun. Düşüncelerini, duygularını ve beklentilerini açıkça ifade etmek istemen; ilişkide pasifleşmek yerine çözüm odaklı bir duruş sergilemen kıymetli bir içgörü ve duygusal zekâ örneği.

Ancak seni en çok zorlayan şeyin şu olduğunu hissediyorum: “Ben bu ilişki için plan yapıyorum, içsel hazırlık yapıyorum, belki de artık her şey netleşecek diye düşünüyorum ama karşı taraftan gelen tempo daha yavaş.” Evet, Mustafa'nın balkon yıkıyor olması gibi basit görünen bir şey, senin zihninde ‘öncelik sırasına alınmadım’ gibi bir duyguya dönüşüyor olabilir. Bu tür durumlarda yaşanan kırılganlık, çoğu zaman karşı tarafın niyetinden çok senin o ana ne kadar önem verdiğinle ilgilidir. Beklentinin karşılık bulmadığı anlar seni yalnızlaştırabilir, çünkü duygusal olarak yük taşıyan taraf genelde daha hassas hisseder. Ancak şunu da göz ardı etmemeliyiz: Mustafa bu konuşmayı sen söylemeden kendisi dile getirmiş. Yani o da ilişki adına bir şeyler yapmak istiyor ve bazı şeyleri kendi iç ritmiyle toparlamaya çalışıyor olabilir.

Şimdi kendine şu soruyu sorabilirsin: “Ben bu ilişkide neyin içimde tıkanıp kalmasına izin veriyorum? Konuşmaların sonunda ‘ne hissedeceğim’ diye düşünürken, aslında hangi duygunun baskın çıkmasından korkuyorum?” Çünkü bu soru seni sadece Mustafa'nın değil, senin de kendinle olan ilişkinin içine götürür. Belki de bir yanın artık netlik istiyor, ‘ya tamam ya devam’ diyebilmek istiyor. Ancak başka bir yanın da duygularını koruyarak sabretmeye, kendini çok ortaya koymamaya çalışıyor olabilir. Bu iç çatışma seni en çok yoran şey olabilir.

Duygusal olarak yük taşıdığın bir ilişkide, bazen netlik ihtiyacı öfke kılığına bürünebilir. Yani “bu konuşmayı yapmazsa bitecek” düşüncesi, aslında ‘bu belirsizliğe artık tahammülüm kalmadı’ demenin başka bir yoludur. O yüzden bu noktada önemli olan şey şu: Karşındaki insan seni seviyor olabilir ama seni anlamak için gösterdiği çaba, senin ihtiyaçlarınla paralel mi? İlişki tek taraflı yürümüyor mu? Bunları konuşmanın sonunda netleştirmek seni rahatlatabilir.

Konuşma öncesinde sen kahveni yaparken, zihnin de duyguların da hazırlık içinde aslında. O an çok önemli çünkü sen ne söylemek istiyorsun, ne duymak istiyorsun, nereye varmak istiyorsun? Bu üç soruyu kendine dürüstçe yanıtlamak; konuşmanın sonunda hissedeceklerini biraz da senin belirlemeni sağlar. Eğer bu konuşma seni hala bir “sonuca bağlanmamış ama beklemeye devam et” noktasına taşıyacaksa, o zaman senin için önemli olan şu olur: “Beklemeye değer mi?” Çünkü sen de, duyguların da ertelenmeyi değil, yaşanmayı hak ediyor.

Eğer konuşma sana umut veren, yapıcı ve somut bir çerçevede geçerse, bu senin içindeki yükü hafifletebilir. Ancak yine aynı belirsizlik döngüsünde kalırsan, belki de artık bazı kararları netleştirme zamanı gelmiş olabilir. Senin sınırların, değerlerin ve duygusal emeklerin çok değerli. Bunların ilişkide görülmemesi ya da sürekli senin taşımak zorunda kaldığın bir denge haline gelmesi seni uzun vadede daha çok yorar.

Son olarak şunu unutma: Konuşmanın sonunda ne hissedersen hisset, bu senin ne kadar değerli, seven ve düşünen bir insan olduğunu değiştirmez. Bir ilişkinin sağlıklı yürüyebilmesi için sadece sevgi yetmez; emek, iletişim, sorumluluk ve karşılıklı ritim de gerekir. Bazen bir konuşma seni rahatlatmasa bile, netleştirdiği şeylerle seni özgürleştirir.

Eğer konuşma sonrası içinden geçenleri paylaşmak istersen, buradayım. Unutma, adım atmak kadar o adımın seni nereye götürdüğünü görmek de iyileştirici olabilir. 🌿

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel