Uzun süredir hayattan zevk alamamak ve genel isteksizlik

Sevgili danışanım,

Öncelikle yaşadığınız sıkıntıları bu kadar açık ve cesurca paylaşmanız, içinde bulunduğunuz ağır yüklerin farkında olduğunuzu ve yardım arayışında olduğunuzu gösteriyor. Bu çok kıymetli ve önemli bir adım. Uzun süredir ruhsal rahatsızlıklarla mücadele ettiğiniz, çeşitli tanılarla yaşamınızı sürdürmeye çalıştığınızı paylaşmışsınız. Panik atak, agorafobi, bipolar bozukluk ve atipik psikotik belirtiler, tek başına bile oldukça zorlayıcı olabilirken, bunların bir arada olması sizin için hayatı günlük düzeyde bile zorlaştırıyor olabilir. Bu tür zorlukların kronikleşmesi, kişinin işlevselliğini, çevresiyle olan ilişkisini ve kendilik algısını ciddi biçimde etkileyebilir.

15-16 yaşlarından beri süregelen bu belirtiler, yaşamsal gelişim süreçlerinizi de büyük ölçüde şekillendirmiş gibi görünüyor. Bu yaşlar, kimlik oluşumunun temellerinin atıldığı dönemlerdir ve bu tür zorluklarla geçen yıllar, bireyin hem iç dünyasında hem de sosyal yaşantısında ciddi bir izolasyona neden olabilir. Anlattıklarınızdan, yıllar içinde yalnızca semptomlarla değil; aynı zamanda toplumsal dışlanma, aile içi anlaşmazlık, ekonomik zorluk ve kurumsal destek yetersizliğiyle de mücadele ettiğiniz anlaşılıyor. Tüm bunlar bir araya geldiğinde, hayat bazen üstesinden gelinemez gibi gelebilir. Ancak şunu bilmelisiniz: İçinde bulunduğunuz durumda hissettikleriniz anlaşılır, geçerli ve önemlidir.

İlaç tedavisine devam etmenize rağmen zaman zaman belirtilerin yeniden ortaya çıkması, hem biyolojik hem de psikososyal etkenlerin hâlâ aktif olduğunu gösteriyor olabilir. Zihinsel bulanıklık, unutkanlık, hesap yapamama, odaklanma sorunları, dil ve ifade zorlukları gibi belirtiler, yalnızca ruhsal değil nöropsikolojik etkiler de barındırıyor olabilir. Bu belirtiler hayatı yönetmeyi zorlaştırırken, kişinin özgüvenini ve yaşam sevincini de ciddi biçimde zedeleyebilir. Üstelik yoğun uyarana (yüksek ses, sıcaklık, kalabalık, yemek sesleri gibi) hassasiyet göstermeniz, zihinsel kaynaklarınızın zaten sınırda olduğunu ve çevresel faktörlerin bu kaynakları hızla tükettiğini düşündürüyor. Bu nedenle stresle baş etmekte zorlanmanız, öfke patlamaları yaşamanız veya dürtüsel davranışlarda bulunmanız yalnızca irade gücüyle açıklanamaz. Bunlar klinik desteği gerektiren sonuçlardır.

Ailenizle yaşamanızın, özellikle babanızla olan ilişkinizin sizin üzerinizde bir baskı oluşturduğunu anlıyorum. Bu baskı hem maddi hem de manevi düzeyde olabilir. Vasilik durumu, sizin bazı kararlarınızın dışsal otoriteler tarafından alınmasına neden oluyor olabilir ve bu da bireysel özerklik duygunuzu zedeliyor olabilir. Aynı zamanda gelir testi sonucu çıkan prim ödeme yükümlülüğü, zaten var olan stres düzeyinizi daha da artırmış gibi görünüyor.

Dürtü kontrolü sorunları, mağaza veya markette yaşadığınız zorluklar, ilaçlarla uyuma ihtiyacınız ve cinsel isteksizlik gibi durumlar bir bütün olarak değerlendirilmelidir. Bunlar birbirinden bağımsız değil, aynı sistemin parçalarıdır. Şu anda profesyonel desteğe ulaşmakta güçlük çektiğinizi söylüyorsunuz. Ancak bağlı olduğunuz ildeki toplum ruh sağlığı merkezleri (TRSM), devlet hastanelerinin psikiyatri birimleri ve sosyal hizmetler, maddi karşılık beklemeden destek sağlayabilir. Aile hekiminizden bu konuda yönlendirme talep edebilirsiniz. Ayrıca, bağlı olduğunuz belediyelerin sosyal yardım ve danışmanlık birimleri de sizinle benzer sorunlar yaşayan bireyler için özel olarak hizmet vermektedir.

Unutmayın ki yardım istemek güçsüzlük değil, yaşamın sorumluluğunu almaktır. Şu an bir çıkmazda hissediyor olabilirsiniz, ama bu duyguların geçici olabileceğini ve uygun destekle yaşam kalitenizin artabileceğini tekrar tekrar vurgulamak isterim. Yaşamınızın anlamı sadece şu anki zorluklarla sınırlı değil. İyileşme uzun soluklu bir yol olabilir ama bu yolda sizinle yürümek isteyen uzmanlar var. Lütfen bu desteği aramaktan vazgeçmeyin. Her adım bir ilerlemedir.

Sevgilerimle💙

Psikolog İrem Gülsün Zengin