Sosyal Hayat

Verilen kararlardan sürekli pişmanlık duymak

Gizli Kullanıcı27 Nisan 2024 16:20

Verdiğim kararları çok düşünerek, ve tartarak alıyorum fakat sonrasında büyük pişmanlıklar duyuyorum. Olumsuz gelişen her durum için kendimi suçlu hissediyorum. Her şey kontrolümde olmalıymış gibi hissediyorum bunu her zaman yapamayacağımı bilsemde yine de kendimi alıkoyamıyorum.Bu durum beni çok yoruyor ve yıpratıyor , ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.Bunun için ne yapabilirim acaba?

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Cümlelerinizden şunu duyuyorum; karar almakta zorlanıyorum. Bu noktada sizlere önerim; karar verme stratejilerinizi gözden geçiriyor olmanız. Bazı durumlar dediğiniz gibi kontrolümüzün dışında gerçekleşir ve olur. Buraya ne yaparsak yapalım herhangi bir müdahalemiz olamaz ama yaşarız. Fakat karar alma konusunda bundan bağımsız olabilir. Karar verirken mükemmeliyetçi olmak veya bunun her aşamasını tartarak yapıyor olmak bazen fırsatların kaçıyor olması anlamına gelir. O zaman örnek veriyorum; gün içerisinde bir şey yapmaya karar vermeniz gerekiyor. Bu yapacağınız şeyi önceliklendirme sıralamasına koymak gerekir. Hemen mi yapılması gerekiyor, gün içerisinde mi yoksa bu hafta mı bu ay mı şeklinde bir sıralamaya koyabilirsiniz. Örnek veriyorum bugün içerisinde olmalı. O zaman bugün içerisinde karar vermeniz gereken o konuyu değerlendirmek için, o kararla ilgili size faydası ve dezavantajını, yazmanızı öneririm. Yazmak çoğunlukla zihnimizi berraklaştırır. Düşünceler gelip geçer fakat yazı değerlendirmede bizleri rahatlatır. Hala daha bu konuda zorlandığınız anlar yaşıyorsanız profesyonel bir destek almanızı tavsiye ederim.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum.Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?