Yalnızlık ve hayattan tat alamama duygusu

Canım danışanım,

Öncelikle içini bu kadar açıkça ve cesurca döktüğün için seni kutlamak isterim. Yazdıkların çok ama çok kıymetli. Bu satırları okurken senin ne kadar yalnız hissettiğini, ne kadar yorgun olduğunu, kırıldığını ve bir yere ait hissedemediğini içtenlikle görebiliyorum. Ve bilmeni isterim ki bu duyguların, bu karmaşa… hepsi çok anlaşılır. Çünkü hayatının oldukça önemli, değişim dolu bir dönemindesin. Liseden önceki dostluklarınla vedalaşmak, yepyeni bir çevreye uyum sağlamaya çalışmak, bir yandan kendini bulma sürecinde olmak... Bunların hepsi bir arada gerçekten yorucu olabilir.

Hayatın bu döneminde birçok genç senin gibi hissediyor ama çoğu bunu açıkça dile getirmiyor. İnsanlar dışarıdan gülerken bile içlerinde başka bir fırtına yaşayabiliyor. Ve sen bu fırtınayı çok dürüst bir şekilde anlatmışsın. Verdiğin değerli bilgiler için çok teşekkür ediyorum.

Yaşadıkların gerçekten zor ve seni çok yıpratıyor. Kendini çok yalnız hissetmen ve bu durumun hayatının keyfini kaçırması, içinde bulunduğun psikolojik sürecin ciddi bir göstergesi olabilir. Hatta anlattıklarına bakılırsa, depresyon belirtileri taşıyor olabilirsin. Özellikle keyifsizlik, umutsuzluk, tükenmişlik hissi, eskiden seni heyecanlandıran şeylere karşı ilgisizlik gibi duygular 2 haftadan uzun sürerse, mutlaka bir psikiyatrik destek almanı öneririm. Depresyon, doğru destek ve tedaviyle iyileşebilen bir durumdur; ancak erken fark edilip müdahale edilmesi çok önemli.

Bununla birlikte, bu süreçte yalnız kalmamak, kendini tamamen içe kapatmamak da iyileşmeni hızlandıracak önemli faktörlerdendir. Güvendiğin bir yetişkinle -bir öğretmen, rehberlik öğretmeni ya da aileden biriyle- duygularını paylaşmayı deneyebilirsin. “Son zamanlarda çok yalnız ve umutsuz hissediyorum” demen bile, hissettiklerini anlatmanın ilk adımı olur ve seni rahatlatabilir. Okulunun rehberlik servisine gitmekten çekinme; oradaki kişiler tam da bu tür zor zamanlarda sana destek olmak için oradalar ve yanında olacaklardır.

Yakın çevrenden ya da eski arkadaşlarından destek almak için adımlar atabilirsin. Bir dostla ya da güvendiğin biriyle konuşmak birlikte vakit geçirmek sana iyi gelebilir. Sevdiğin insanlarla olmak, birlikte yürüyüş yapmak, film izlemek gibi küçük ama anlamlı aktiviteler ruh halini olumlu etkiler. Sosyal destek, zor dönemlerde en büyük güç kaynaklarından biridir. Yardım istemek ve destek aramak asla bir zayıflık değil, aksine güçlü bir adımdır.

Okula giderken yanında sevdiğin bir kitap ya da kulaklık götürebilirsin. Böylece teneffüslerde ya da yalnız kalacağın anlarda kendini daha güvende hissedersin ve can sıkıntısı yaşamazsın. Sevdiğin müzikleri dinlemek ya da kitap okumak, seni o an için meşgul eder ve rahatlatır. Bu küçük ama değerli adımlar, zor zamanlarda kendini güçlü hissetmene yardımcı olabilir.

Unutma, içinde bulunduğun bu zor süreçte yalnız değilsin. Yaşadıklarını anlayan, sana destek olmak isteyen insanlar var. İstersen her zaman tekrar soru sorabilir, hissettiklerini paylaşabilirsin. Kendine karşı sabırlı ol, adım adım ilerle ve destek almaktan çekinme.

Sevgilerimle,

Psikolog İrem Gülsün Zengin