Yapılan haksızlıkları hazmedemiyorum
Bizi arkadaşlarımız tanıştırmıştı uzaktan ilişkiydi ve 7 ay sürdü. Eski ilişkisinden kalan mesajları wp de en başa sabitlemişti. Ben bunu 2. Ayda gördüm ama o gün ağladı üzüldü gözlerinde pişmanlık gördüğüm için ve o 2 ayı silemediğim için devam ettim. Onun iyi biri olduğuna o kadar inandım ki. 10 yıllık ilişkimden aldatılarak ayrılmamın üzerinden 4 sene geçmişti.
4 sene sonra hayatıma başka biri girdi. Ona güvenmek istedim. Bir defa da evinden notlar çıktı o evi terk ederken gitme diye ağladı yine kaldım. Bana dindar bir insan aradığını namaz kılan kıyafetlerine dikkat eden biri istediğini söyledi kıyafetlerime dikkat ediyordum en başından kabul etmiştim değişimi. Ama kendisi yalan söyleyip bara gitti. Yine ona güvenmeyi seçtim. Çelişkili davranışları vardı. Ve en sonunda telefonunda eski ilişkisine zamanında yazdığı şiirler duruyordu ona zamanında ağlayarak çektiği videolar yazdığı notlar bunları silmesini defalarca söylemiştim.
O benim için bir taşı bile yerinden oynatmadı ben bu kadar çabalayıp affedici olurken ve o gün arkadaşlarımız geldi bu olayın üzerine ben hiçbir şey olmamış gibi devam edemedim güne çok mutsuzdum ertesi gün tüm suçu benim üzerime atıp ayrıldı. Ben o gün insanların yanında neden öyle durmuşum diye. Hatalar yerine benim tepkilerim konuşuldu. Yapılanları hazmedemedim. O hayatına çok güzel devam ediyor. Bense sırf sevdiğim için kendime gösteremediğim anlayışı zamanında hep ona gösterdiğim için hep affedici anlayışlı davrandığım için tükenmiş hissediyorum.
Hayatta inandığım ne varsa yıkıldı. Bir insana güvenmek, sevmek karşılık alamamak çok yıpratıcı. Kendimle kafamın içinde onunla savaş halindeyim. Ayağa kalkacak gücüm kalmadı.
Bu soru 19 Kasım 2024 06:38 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan, öncelikle probleminizi burada paylaşıp çözüm aramak istemenizi takdir ediyorum. Umut sanırım biz insanların böylesine kırılmasına zemin hazırlayan en büyük sebeplerden biri. Sizin de içinizde hep bir umut olduğunu görüyorum, belki şimdi değişir, belki bu kez benim değerimi görür… Ama insanlar kolay kolay değişmez bu yüzdendir ki hatalarının yükünü hep size bırakmış fakat siz o yüklerle bile onun için savaşmanın bir yolunu hep bulmuşsunuz. Sevgi bir adalet terazisine koyulamaz belki ama siz sizin sevginizin hep daha ağır bastığını görmüşsünüz. Birinin sizin ona verdiğiniz sevgiyi taşıyamaması, size aynı samimiyetle yaklaşamaması bunu hak etmediğiniz anlamına gelmez. O kişinin sevgiyi taşıyacak olgunlukta olmadığı anlamına gelir. Şimdi içinizde belkide yerini hiç dolduramayacağınızı düşündüğünüz bir boşluk açıldı. Unutmayın ki her yara zamanla iyileşir, siz yeter ki kendinizi sevmeyi ve daha fazla yaralamamayı öğrenin.
Burada kendinize sormanızı istediğim önemli bir soru: Neden bu sevgiyi beni inciten birine bile verebilirken, kendime veremedim ? Siz şu an tükenmiş değilsiniz sadece zamanında çok fazla fedakarlık yapmanın yorgunluğunu yaşamaktasınız. Ayağa kalkmak için acele etmeyin, kendinizi dinleyin ve zaman tanıyın. Kendi değerinizi hissetmek için bu dönemde küçük ama sağlam adımlar atın. Siz de bir gün sevgiyi hak eden bir kalbe dokunacaksınız. Şimdi tüm bu sevginizi kendinize yöneltin ve gerektiği takdirde psikolojik destek almaktan geri durmayın çünkü siz her şeyin en iyisine layıksınız. Sevgilerle…
Çok teşekkür ederim. 🖤
