Yaşadığım şey Depersonalizasyon muydu?
Bu yıl mayıs ayında bir travma geçirdim ve ağustosa kadar hiçbir şeyim yoktu, ağustosun ilk haftalarında önce sessizleşmeye kendimi ailemden geri çekmeye ve tepkisizleşmeye başladım, ardından 4-5 gün sadece akşamları bir noktaya daldığımı fark ettim ama normal bir dalma değildi. Konuşulanlar kulağıma uğultu gibi geliyordu beynim hiçbir şekilde bulunduğum ortamda değildi, 10-15 dakika kadar hareketsiz ve sessiz kalıp aniden kendime geliyordum. Daldığımda ise hiçbir şey düşünmüyor tam tersine kendimi boş siyah bir ekranı izliyormuş gibi hissediyordum sanki kendimi o şekilde dışarıdan izliyor gibiydim. Ağustostan sonra bir daha yaşamadım bu durumu.
Bu soru 17 Kasım 2024 16:02 tarihinde Psikolog Özgür Sarımaden tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba, yaşadığınız bu durumun sizin için ne kadar kafa karıştırıcı ve endişe verici olabileceğini anlıyorum. Travmatik bir olaydan sonra, zihinsel ve duygusal süreçlerimiz farklı tepkiler verebilir ve bazen bu tepkiler bize yabancı gelebilir.
Ağustos ayında yaşadığınız dalma, tepkisizleşme ve sanki bir "boşlukta" olma hali, travmatik bir olayın ardından zihnin kendini koruma mekanizmalarından biri olabilir. Bu tür deneyimler genellikle disosiyasyon adı verilen bir durumla ilişkilendirilebilir.
Disosiyasyon, kişinin kendini bulunduğu ortamdan veya bedensel hislerinden kopmuş gibi hissettiği bir durumdur. Bu, travmanın bir sonucu olarak gelişebilir ve beyinin o anki yoğun duygusal veya stresli deneyimle başa çıkma yöntemi olabilir. Yaşadığınız “siyah bir ekranı izliyormuş gibi” hissetme durumu, zihninizin sizi duygusal olarak daha fazla zorlanmaktan korumak için devreye soktuğu bir savunma mekanizması olabilir. Bu sırada çevredeki sesleri uğultu gibi duymanız veya hareketsiz kalmanız da bu durumun bir parçası olabilir.
Disosiyatif deneyimler, bazı bireyler için tek seferlik bir durum olabilirken, bazılarında bu durum tekrarlayabilir veya farklı şekillerde ortaya çıkabilir. Sizin durumunuzda, bu yaşantıların bir dönemle sınırlı olması iyiye işaret olabilir. Ancak, bu deneyimlerin altında yatan nedenleri anlamak ve gelecekte benzer durumların oluşmasını önlemek adına bu süreci incelemek önemlidir.
Sorunuzdan anladığım kadarıyla disosiyasyon olarak adalandırdığımız sorunları araştırmış bulunmaktasınız. Bir psikolog olarak verebileceğim bu noktadaki en uygun tavsiye, kendinize tanı koymaya çalışmamanız olacaktır. Biliyorum ki yaşadığınız sorunlar sizi ciddi anlamda etkiliyor ve çözüm aramak için önce sorunun temelini görmeye çalışıyorsunuz. Bu kabul edilebilir ve sağlıklı bir iç-görü oluşturmak adına iyi bir başlangıçtır.
Ancak yaşadığınız durumun kökenleri daha farklı da olabilir ve belirttiğiniz tanıdan çok daha farklı bir sonuca eşlik ediyor olabilir. Bu süreçte kendinizi bunları araştırarak yorduğunuzda daha fazla strese ve kaygıya istemsizce yol açabilirsiniz.
Diğer yandan, travmanızla ilgili duygularınızı, düşüncelerinizi veya yüzleşmekten kaçındığınız durumları fark etmek, yaşadığınız bu dalma hallerini anlamanızı kolaylaştırabilir. Travmatik olaylar bazen bilinçaltımızda kendini farklı şekillerde gösterir; bu nedenle, yaşadığınız deneyimi profesyonel bir uzman eşliğinde detaylı şekilde ele almanız faydalı olabilir. Özellikle travma odaklı çalışan bir psikolog veya terapist, bu durumun kökenini anlamanız ve başa çıkma yollarını öğrenmeniz için destek sağlayabilir.
Eğer bu tür bir durumla bir daha karşılaşırsanız, kendinizi gözlemleyip o anda ne hissettiğinizi, hangi düşüncelerle baş etmeye çalıştığınızı fark etmeye çalışabilirsiniz. Bununla birlikte, yalnız olmadığınızı ve bu tür durumların çözümü için yardım almanın mümkün olduğunu bilmeniz önemli.
Unutmayın, travmalar zorlayıcı olabilir, ancak doğru destekle bu süreçleri aşmak ve kendinizi yeniden daha iyi hissetmek mümkündür. Kendinize karşı nazik olmayı ve ihtiyaç duyduğunuzda yardım istemekten çekinmemeyi unutmayın.
Sağlıcakla kalın...
