Yaşadığım şeyleri nasıl atlatacağımı bilmiyorum
Ben 9 yaşındayken yeğenim doğdu bana hep senin pabucun dama atıldı artık derlerdi ama inanmazdım. O zamanlar daha çocuktum ilgiye fazlasıyla ihtiyacım vardı ve hâlâ var. Yeğenim doğduktan sonra ailem beni umursamamaya başladı. 11 yaşındayken bir gün babamın telefonunu kontrol etmek istedim sonra annemi aldattığını öğrendim telefonu hep saklardı kadınlara mesaj ve beğeni atardı bunları her zaman görürdüm kimseye söylemedim eğer anneme söyleseydim çok kötü olurdu. Babam bize pek iyi davranmaz özellikle anneme ben 5 yaşındayken gözlerimin önünde... Her neyse o zaman çok yalvarmıştım bana bir travma yarattı çok kez yaşadım bu durumları. Hâlâ aynı ne yapacağımı bilmiyorum 16 yaşındayım bugün yine telefonu kontrol ettim annemi hâlâ aldatıyor bunu ablama anlattığımda neden babamın telefonuna bakıyorsun dedi bana kızdı beni suçladı ama benim bir suçum yok anneme üzülüyorum derslerime odaklanamıyorum sadece uyumak istiyorum her gün yorgun olduğumu hissediyorum neredeyse günümü ağlayarak geçiriyorum. Babamdan telefonu her istediğimde telefonumu alma işini annenin telefonuyla hallet der zaten bu bile şüpheydi. Kendimi yalnız hissediyorum. Ablamla aram iyi değil abilerim var fakat onlara da hiçbir şey anlatamıyorum. Sanırım benim ailem sözde aileydi. İlkokulda, ortaokulda hep zorbalık gördüm kimse tarafından sevilmedim bunu da anneme anlatamadım üzülür diye korkuyordum çünkü o üzülmeyi hak etmiyor sevilmeyi hak ediyor, mutlu olmayı hak ediyor. Uyku düzenim bozuldu geceleri yatamıyorum sabaha kadar uyanık kalıyorum birde o durumda okula gidiyorum. Her şeyin yoluna girmesini çok istiyorum fakat bu zor onu da biliyorum eski neşemi kaybettim eskisi gibi olacağımı düşünmüyorum her şeyi kafama takıyorum ve daha lise öğrencisiyim. Sevgiyi başka erkeklerde arardım sevgili yapardım sonra onlarda beni aldatırdı duygularımla oynarlardı. Zaten babamın yaptığı bir şey herkesten beklerim ben küçük yaşta öğrendim olgun olmayı sevgisizliğe alışmayı söyleyeceklerimin daha fazlası var ama kafa yormak istemiyorum sadece iyi değilim kendime gelemiyorum, eskisi gibi neşeli mutlu sevecen biri gibi hissetmiyorum babamı değiştireceğimi de düşünmüyorum
Bu soru 16 Aralık 2024 10:36 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan 🌱
Yaşadıklarınızın sizde derin etkiler bıraktığını anlıyorum. Bize bu kadar içtenlikle açıldığınız için teşekkür ederim. Aile içerisinde yaşadığınız ilgi eksikliği ve yalnızlık duygusunun çocukluk çağından bu yana sizinle birlikte geldiğini görüyorum. Bu, sevgiye duyulan ihtiyacın daha da artmasına neden olabilir ve bu durum, zamanla yaşadığınız zorluklarla başa çıkmayı daha karmaşık hale getirebilir.
Aile içindeki roller, dinamikler ve iletişim şekilleri bireyin kendilik algısını doğrudan etkileyebilir. Sizin de belirttiğiniz gibi, çocukluk döneminizde yaşadığınız “pabucun dama atılması” söylemleri ve sonrasında yeğeninizin doğumuyla ilginin dağıldığını hissetmeniz, doğal olarak kendinizi önemsiz ve değersiz hissetmenize neden olmuş olabilir. Bu duygular, çocukluk çağında henüz gelişim aşamasında olan güven ve aidiyet ihtiyaçlarınızı zedelemiş olabilir.
Babanızın davranışlarıyla ilgili yaşadığınız hayal kırıklığı ve güvensizlik, duygusal olarak büyük bir yük yaratabilir. Aile bireyleri arasında yaşanan olumsuz olaylar, bazen bir çocuğun kaldıramayacağı kadar ağır gelebilir. Özellikle, anneniz için duyduğunuz koruma isteği ve bu durumu tek başınıza çözme çabanız, sizi hem duygusal hem de fiziksel olarak yormuş olabilir. Ancak, şunu bilmelisiniz ki, ailenizdeki sorunları çözmek sizin sorumluluğunuzda değildir.
Duygularınızı ifade etmek konusunda zorlanmanız ve içinize kapanmanız oldukça anlaşılır bir durum. Çocukluk ve ergenlik döneminde hissettiklerinizi paylaşamamak, çevrenizden yeterince destek göremediğiniz hissini daha da artırmış olabilir. Annenizi üzmek istemediğiniz için ona anlatmadığınız zorluklar, kendinizi yalnız hissetmenize yol açmış gibi görünüyor. Ancak, bu yalnızlık hissini hafifletmek ve kendinize destek olmak için atacağınız adımlar, sizin için bir çıkış noktası olabilir.
Paylaştığınız gibi, uyku düzeninizin bozulması, sürekli yorgun hissetmeniz ve derslerinize odaklanamamanız, yaşadığınız duygusal yoğunluğun bir yansıması olabilir. Böyle durumlarda, öncelikle kendinize iyi gelecek küçük alışkanlıklar edinmeye çalışabilirsiniz. Örneğin:
Gündelik bir rutin oluşturmak, hem zihinsel hem de fiziksel olarak iyi hissetmenize yardımcı olabilir. Sabahları belirli bir saatte kalkmak, basit ve kısa bir egzersiz yapmak ya da gün içinde sevdiğiniz bir aktiviteye zaman ayırmak, duygusal dengeyi sağlamada etkili olabilir.
Kendinize duygularınızı ifade edebileceğiniz güvenli bir alan yaratabilirsiniz. Bu bir günlük tutmak ya da sadece sevdiğiniz bir kişiye hislerinizi anlatmak şeklinde olabilir. Duygularınızı dile getirmek, yükünüzü hafifletebilir.
Dikkatinizi dağıtacak ya da sizi rahatlatacak küçük aktiviteler bulabilirsiniz. Sevdiğiniz bir kitabı okumak, müzik dinlemek ya da bir hobi edinmek, size iyi gelebilir.
Sevgiye duyduğunuz ihtiyacın, geçmiş deneyimlerinizle bağlantılı olduğunu anlayabiliyorum. Çocuklukta öğrenilen ve yaşananlar, bireyin ilerleyen yaşlardaki ilişkilerine de etki edebilir. Ancak, bu durumun değiştirilebileceğini bilmelisiniz. Kendinize duyduğunuz sevgi ve saygıyı artırmak için küçük ama etkili adımlar atabilirsiniz. Örneğin, kendinizi eleştirmek yerine, başarılarınızı ve güçlü yönlerinizi fark etmeye çalışabilirsiniz.
Yaşadığınız bu zorlayıcı süreçlerde bir uzmandan destek almak, hem duygusal yüklerinizi hafifletmek hem de yeni baş etme yolları öğrenmek için çok faydalı olabilir. Bu süreçte, başvurduğunuz kaynakların güvenilir ve size uygun olduğundan emin olmanız önemli. Eğer bir uzmana danışma imkanınız varsa, yaşadıklarınızı paylaşmak, hem kendinize hem de yaşamınıza dair daha farklı bir bakış açısı kazanmanızı sağlayabilir.
Son olarak, şunu unutmamalısınız ki, bu duygusal yoğunlukta kendinize karşı sabırlı ve şefkatli olmanız önemlidir. Bu bir süreçtir ve her gün attığınız küçük adımlar, zamanla büyük bir değişime yol açabilir.
Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. 🌸
Sevgilerimle,
Psikolog Betül Canbel
