Yaşadıklarımdan sonra hayata adapte olamama

Ben eski ilişkisini unutamamış biriyle tanışmıştım başta tabi bunu bilmiyordum ama öyle güzel yaklaştı ki çiçekler karşılamaya geldi 1 aya yakın biz onunla her detayı ince ince konuştuk o muhafazakardı eski ilişkiside kıyafet nedenlerinden bitmiş ama sonradan öğrendim ki o kıza kendini olduğu gibi göstermeyip sonradan kıyafet konusunu açmış kız da tabi ki istememiş ama herkese kıyafet yüzünden bitti diye anlatmış tabi ben bunları sonradan öğrendim bana da kıyafet yüzünden bitti demişti. ben de fedakarlık yaptım kıyafet konusunda kendimden ödün verdim çünkü gerçekten mutlu olabiliceğim kişiydi eski ilişkimde aldatılmıştım bu kişide aradığım tüm özellikler vardı daha sonra ben onun yanına gittim şehir değiştirdim çok güzel vakit geçirdik dönmeden bir gün önce telefonunda wp mesajlarda galeride her yerde başa sabitli resimler mesajlar duruyor eski ilişkisini meğerse unutamamış bunu görünce ağladım çok üzüldüm onun da gözlerindeki pişmanlığı gördüm o gün ayrılmadım oradan dertleştik

bana içini açtı ailesinden kendisinden bahsetti ve ona ağlayınca sarıldım çünkü kalpten yaralı iki insan birbirini buldu diye düşündüm. O kişiye karşı içimde bir şey kalmadı dedi alışkanlık sadece girip bakıyordum bir anlamı kalmadı dedi ve devam ettik devam ettikçe bana yapma dediği şeyleri kendi yapmaya başladı benden bir şeyler gizliyordu kısacası bana da olduğu gibi görünmüyordu. Ben kız arkadaş konularından ve çevresinden rahatsızım o da yanına gittiğimde mesajları siliyormuş meğerse bunu yakaladım ertesi gün eski ilişkisine dair şiirler notlar duruyordu bana bir anlamı yok o dönem terapi aldım ders olsun diye bunları saklıyordum diyordu.

Ben bunalrı görmek istemediğimi defalarca ona söylemiştim evden bazen notlar çıkıyordu evi terk edip geri dönmüştüm bir keresinde. Ben o kadar onu anlamaya anlayışlı olmaya çalışıyordum ki kendi değerinden ödün veriyormuşum meğer farkında olmadan sonra ben o gün hiç eğlenip gülemedim yaşadıklarım boğazımda bıçak gibi kaldı çünkü arkadaşlarımız eğlenmeye gelmişlerdi o gün onunla yalnız kalınca hüngür hüngür ağladım. Bunu görerek hiçbir şey olmamış gibi devam etti insanlar ortamı ben bozuyorum diye düşündü. kendi evime döndüğümde benden ayrıldı benim de beklentilerim karşılanmıyor o gün öyle davranmamalıydın vs diye sen ilerde aileme de böyle yaparsın diye ayrıldı benden. Haklıyken tepki gösterdiğim için suçlu durumuna düştüm hep ben haklıyım demiyorum bu ilişkiyi uzatmamalıydım belki de ilk bunları gördüğümde o evi gerçekten terk edip gitmeliydim ama ona o kadar güvendim ki gözlerinden tanıdım o içindeki küçük çocuğu şimdi ise onu iyileştirdim kendim daha çok yaralandım yalnız kaldım bu süreçte içimde çok büyük hisler var ama ayaklarımda çok ağırlık var ona gidemem kendi yolumu çizmem lazım ama nereden başlayacağım bilmiyorum ben neydim kimdim iyi biri miyim kötü biri miyim bilmiyorum onun çok güzel mesleği var çok iyi yerlerde çalışıyor hobileri çok iyi bense bomboş üniversite mezunu birisiyim aslında biliyordum yara alırsam benim toparlanmam çok güç olacaktı çünkü aldatılınca da böyle oldu. Bazen kendi yangınına odun taşır gibi o ilişkiye çekildim.

Kalbimle mantığım arasında kaldım demişti bana. Beni gizliden vs aradı ben biliyorum ki bana severek değil o boşluğu yeniden doldurup onu ayağa kaldırmam için gelecek çünkü yine yalnız kaldı. Onun için fedakarlık edecek bir ben vardım. Ama artık ben kimse için kendimden ödün vermek istemiyorum yaşadıklarımdan sonra ama içimde tüketmedim o sevgiyi çok canım yanıyor ben doğru yolu göremiyorum duygularıma yenilmek istemiyorum ona güvenim kalmadı kaldıramıyorum tekrar kaldıramam ona dönemem lütfen bana yardımcı olun