• Anasayfa
  • Sorular
  • Yaşadıklarımın etkisinden çıkamıyorum nasıl çıkarım?
Psikoloji

Yaşadıklarımın etkisinden çıkamıyorum nasıl çıkarım?

Gizli Kullanıcı4 Kasım 2024 19:39

erkek arkadaşım vardı ailemle tanıştı ben tanıştım onlara gittim annemle kalmaya döndük olaylar karıştı ailesi beni istemedi bana iftira attılar çocuk ben seni çok seviyorum diyerek ayrıldı benden engellemedi heryerden beni kendimi çok kötü hissediyorum 3 aydır çok acı çekiyorum bana kız arkadaşını savundu bu gün bana bidaha yazma dedi ama beni canından çok seviyor biliyorum içim çok acıyor çözüm yolu bulamıyorum ailem sıkıntılı arkamda durmuyor babam la sorunlarım var çok kötü hissediyorum bazen kendimi canıma kast edesim geliyor yapamıyorum bana dediği cümleler aklıma geliyor hep uyuyorum sürekli sabah 6 da yatıyorum bana sen çok değerlisin diyordu senden başka kimse olmicak hayatımda diyordu ben onun için ailemle yüz göz oldum çok seviyorum onu canımdan çok hemde yanına gidecektim son kez görmek için bana gelme dedi istemiyorum dedi dün seni çok seviyorum diyen insandı bu şimdi senden vazgeçtim diyor kafam bişey algılamıyor artık çok doldum benim canım kalmadı ben onun için herşeyi göze aldım kalbimi çok kırdı benim hala daha onu istiyorum canımı yakıyor 3-4 aydır unutamıyorum yaptıklarımızı hiçbirşeyi herşey birbirine girdi işin içinden çıkamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum her gün o geliyor aklıma gücüm kalmadı elim ayağım bağlı

Bu soru 24 Kasım 2024 19:20 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durumun sizin için zorlayıcı olduğunu anlıyorum. Sevdiğiniz biriyle bir ilişkinin sona ermesi, özellikle sizin için önemli fedakarlıklar yaptıysanız, derin bir hayal kırıklığı ve üzüntü yaratabilir. Aile içindeki sorunlar ile bu ayrılık bir arada olduğunda, her şey daha da karmaşık hale gelmiş olabilir. Bu noktada, duygularınızı anlamak ve bu süreci aşmanız için küçük adımlarla ilerlemek önemlidir.

Öncelikle yaşadığınız duyguları kabul etmekle başlayabiliriz. Şu anda hissettiğiniz acı, kırgınlık ve kafa karışıklığı tamamen normaldir. Sevdiğiniz birinin size olan tutumunun değişmesi, kendinizi değersiz hissetmenize yol açabilir. Ancak bu duyguları bastırmak yerine kabul etmeye çalışın. Kendinize şu anda acı çekmenin doğal bir süreç olduğunu hatırlatın. Şöyle düşünebilirsiniz: “Evet, şu anda çok zorlanıyorum ve acı çekiyorum, ama bu hisler bir gün azalacak. Bu duygularımı yaşamak, iyileşmenin bir parçası.” demek duygularınızı anlamanıza yardımcı olabilir.

Onu hala seviyor olmanız çok anlaşılır. Ancak sizi değersiz hissettiren, suçlayan ya da destek olmak yerine arkanızdan çekilen birine karşı sevginizi yeniden değerlendirmeyi denemeye çalışabilirsiniz. Partnerinizin söyledikleri ile yaptıkları arasındaki çelişkilere dikkat edin. Örneğin: “Seni çok seviyorum” derken, aynı zamanda size zarar verici şekilde davranması, gerçek bir sevginin göstergesi değildir. Bir ilişkinin sağlıklı olması için sadece sevgi yetmez; güven, destek ve saygı da o ilişkinin temel taşlarındandır.

Aileden destek görmemek, böyle zamanlarda yalnızlık hissini daha da artırabilir. Ancak şunu unutmayın: Bu dönemde kendinize duyduğunuz sevgi ve şefkat, başkalarının desteğinden çok daha önemlidir. Ailenizin size yeterince destek vermediği bir durumda: Kendinize odaklanmayı seçebilirsiniz. Sizi rahatlatan bir arkadaşla konuşmak, günlük tutmak veya bir psikologdan destek almak iyi gelebilir.

Kendinize yarattığınız alan çok değerli olacaktır. O kişiyle iletişime geçmeye çalışmak, bu süreci daha da uzatabilir ve sizi tekrar tekrar incitebilir. Şu anda ona değil, kendinize odaklanmanız çok önemlidir. Onunla olan bağlantılarınızı bir süre kesmeyi düşünebilirsiniz. Bu size, yaşadığınız ilişkiyi ve duygularınızı daha net değerlendirme fırsatı sunacaktır. Böylece düşünmek ve kendinize zaman ayırmak adına uğraşlarınız çoğalabilir.

Zihninizi dağıtacak aktiviteler de çok önemlidir. Edineceğiniz yeni bir hobi, dışarıda kısa bir yürüyüş yapmak veya sizi rahatlatacak şeylere yönelmek faydalı olabilir.

Bu süreçte zihninize gelen düşüncelerin geçici olabileceğini ancak kalıcı olanın hayatınız ve sizin sağlığınız olduğunu bilmeli ve sıkça kendinize hatırlatmanızda faydalı olabilir sevgili danışanım.

Eğer hayata dair düşünceleriniz sizi etkiliyor ve yoğun şekilde devam ediyorsa, bir psikoloğa başvurmanız çok önemlidir. Sürecinizde yalnız değilsiniz ve yardım almak çok kıymetlidir.

Sevdiğiniz bir insanla ilişki bittiğinde hayatınızda bitmiş gibi görünebilir, ama gerçek şu ki, hayatınızda daha güzel günler için fırsatlar hala var. Şu an ona odaklanmayarak göremiyor olabilirsiniz fakat gelecekte ki fırsatların olamayacağı anlamına gelmemektedir.

Bu süreç, kendinizi yeniden tanımak ve anlamak için yeni bir fırsat olabilir. Yaşadığınız acıların sizi tanımlamasına izin vermeden yeniden güçlenmek için yollar var.

Kendi hayatınızda sizi mutlu eden şeylere yönelmek size iyi gelebilir. Örneğin, bir başarıya odaklanmak, küçük bir hedef belirlemek ya da kendinize bakım yapmak bu süreçte moralinizi yükseltebilir.

“Kendi değerim, bir başkasının beni sevmesine bağlı değil” düşüncesini benimsemeye çalışın. Siz, sevgiye ve değere layıksınız.

Unutmak ya da duygularınızı hemen kontrol altına almak mümkün olmayabilir. Ancak zamanla, bu acının hafifleyeceğine ve hayatınızda daha sağlıklı bir yol bulacağınıza inanmalısınız. Kendinize karşı sabırlı olun ve adım adım ilerleyin.

Umarım size fayda sağlamışımdır. Tekrar olursa sorularınız ve yorumlarınız için burada olacağım. Hoşça kalın… :)

Sevgiler, Psikolog İrem Bor.


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Bu acıyı nasıl atlatabilirim

İki yıla yakın ilişkim vardı uzak mesafe ilişkisi buluşamadığimiz çok zaman oldu ama ara ara görüştük. Benim ilk ilişkim hayatıma almam guvenmem çok zor oldu ama zamanla ona alıştım çok sevdim. Ara ara tartismalarimiz oluyordu ama barışiyorduk bir şekilde. Onun için hayatımı yaşadığım şehri değiştirdim yanına geldim çünkü bana soylemesede arkadaşlarına yanımda olmasıni isterdim uzak oluşum onu yoruyormus gibi cümleler kullanmış . Yanına geleli üç hafta oldu gelmeden önce aramız cok iyi değildi sonra burda buluştuk önceden birbirimizi görünce çok farklı davranan biz iki tarfli bir soğukluk vardı sebebini bilmediğimiz daha doğrusu bilmediğim. Arkadaşlarina biseyler anlatıyor bende onlardan öğreniyorum sorunun bende olduğunu düşündüm bir adım attım yazdım görüşmek için ve hemen ardından o gün beni aldattığını öğrendim kanıt var elimde ama onu inkar ediyor başka kanıtlarda var onları sunamiyorum bu yüzden hâla haklıyım diye direniyor tek derdinin rezil olmamak olduğunu öğrendim ben hiçbir şekilde umrunda değilim zaten tek korkusu buymuş öyle demiş . Dünde bana aldığı hediyeleri gönderdim benim ona vermemi istemiş ve gördüğü herşeye inanıyor mu hemen diye sormuş bir insan nasıl bu kadar yüzsüz olabilir aklım almıyor ben onun için hayatımı değiştirdim bu şehir benim için o demekti o kadar hayaller kurdurdu yakın bir zamanda ailemle konuşmamı ve bilmelerini istedi ilişkimizi onun ailesi biliyordu zaten ama şimdi bana böyle yapmasını hâla algılayamiyorum . Ben hep içinde onun olduğu hayaller kurdum nasıl toparlanacagim şimdi sürekli gormek zorunda kalıyorum yakın olduğumuz için . Annesi arıyor öyle bişey olmadığıni söylüyor ama herşeyi o da biliyor nasıl davranacağımi şaşırdim artık saygimi bozmak istemiyorum kim olursa olsun ama sabırımı zorluyorlar. Arkadaşına bana karşı artık bişey hissetmediğini söylüyor aynı zamanda bana seviyor gibi davranıyordu ailenle konus diyordu gerçekten herşey o kadar anlamsızlasti ki benim için her sabah uyanmam için bir sebebim vardı şimdi öyle bişey yok bu olayı yaşadığımdan beri her sabah gözlerimi açınca bunu bana nasıl yapar diye istemsizce ağlıyorum kızıyorum kendime böyle yaptığım için de ama istemsizce oluyor düşünmekten kafayı yicem artık bir insan neden böyle bişey yapar

Psikoloji

Psikolojik destek almaktan neden korkuyorum?

Şuan o kadar üzgün ve o kadar kızgınım ki kendime. .. Psikiyatriye bir türlü gidemiyorum. Ne zaman randevu alsam son gün hep bir vazgeçiş oluyor. İçimi korku, tedirginlik, endişe sarıyor. Gitsem bile kapıdan içeri giremiyorum kalbim çok hızlı atıyor , ağlamaya başlıyorum, sonra giremediğim için kendime kızıp kriz geçiriyorum . Sadece bir kere gidebildim o da kardeşimin zoruyla. Neden böyle oluyor anlamıyorum. Kendimi sakinleştiremiyorum. Psikolojik destek almaktan neden bu kadar çok korkuyorum? Belki de kendime zaman tanımam gerekiyor ama sorunlar hep aynı ve benim bunları aşmam gerekiyor Şuana kadar burada sorduğum tüm soruları cevaplandırdınız teşekkür ederim. Fakat cevapların hiçbiri beni tatmin etmiyor. Benim konuşmaya ihtiyacım var ama konuşqmıyorum işte. Pdikoloğa gitsemde eminim ki aynı şeyi yaşarım. Psikoloğa hiç gitmedim. Bana hep psikiyatriye git dediler. Herkes bu konuda baskı yaptı bana özellikle de ailem. Bir gün yine bana psikiyatriye git demişlerdi. Bende neden gitmediğimi söyledim, orqya gidince ne anlatıcağımı bilmiyorum dedim bana tüm olumsuz özelliklerimi saymaya başladılar, halbuki benim bahsetmek istediğim sıkıntılarımı rahat bir şekilde anlatamamamdı. Öyle üst üste tüm olumsuz özelliklerimi sıralayınca çok zoruma gitti Böyle işte konuşmaya ihtiyacım var ama konuşamıyorum . Sizce ne yapmalıyım? Bu platform olmasa ne yapardım hiç bilmiyorum. .. İyi ki varsınız