Yetmemezlik ve kaybedecem duygusuyla nasıl başa çıkılır?
Merhaba hocam. Ben yeni anne oldum. 1 haftadır. Ve psikolojim çok kötü durumda. Onu sanki her an korumak istiyorum. Kendimide düşünemiyorum bile. Korkuyorum. Sanki ona yetmiyorum. Doyuramıyorum. Bazen mama veriyorum rahat olsun diye. Kendimi kötü hissediyorum. Bakamıyorum. Sıkıntısın anlayamıyorum. desteyim var ama yinede kimse onu incitecekmiş gibi geliyor. Ona bir şey olucak diye artık uyukularımda kaçtı. Her gece onu görüyorum. Ona bir Şey olduğunu. Uyuduğum kısa sürede bile ona bir şey olacağını görüyorum. Kalkıyorum koşuyorum hemen yanına. Kendimi rahatlatamıyorum. Sanki önceki hayatımda daha rahattım. Daha bir sorunsuzdum. Şimdi onunla nefes alıyorum sanki. Psikolojim çok bozuk. Bu duruma dayanmakta çok zor.. Ne yapmalıyım? Ne yapa bilirim? Nasıl kendimi toparlarım? Nasıl baş ederim?
Bu soru 25 Kasım 2025 12:12 tarihinde Psikolog Fatma Gizem Bitgen tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar,
Satırlarınızda evladınıza yönelik yoğun hassasiyetinizi çok net bir şekilde hissettim. Annelik gibi böyle kutsal bir rol insanın kalbini, zihnini bambaşka bir düzeye taşıyabiliyor. Ancak paylaştıklarınızdan aslında çok olağan bir süreçte olduğunuzu görüyorum. Şimdi içinde bulunduğunuz duruma daha yakından bakalım ve neler yapabilirsiniz üzerine konuşalım.
Sevgili danışan şu anda lohusalık sürecindesiniz ve anneliğe yeni başlamış bir beden ve yeni bir zihin düzeniyle hayatınıza devam ediyorsunuz. Kaygı yaşamanız, bebeğinize önem verdiğiniz için. Bu hisler sizin yetersiz olduğunuzu göstermiyor, beyninizin sizi korumaya çalıştığını gösteriyor. Anne olunca beyin değişir. Doğumdan sonra stres hormonu kortizol yükselir, sorumluluk duygusu büyür, uyku bölünür ve düşünce yoğunluğu artar bununla birlikte oksitosin hormonu bağlanmayı güçlendirir “koru” sinyali verir. Yani bu korkular sizin kontrolsüzlüğünüz değil, biyolojik sisteminin bebeği hayatta tutma refleksi.
Sevgili danışan bebeğiniz dünyaya yeni gelmiş olabilir ancak sizde yeni anne oldunuz ve anneliği bebeğinizle birlikte deneyimliyorsunuz. Elbette bebeğinizin ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik elinizden geleni yapacaksınız ama mükemmel ebeveyn yoktur. Hatalar yapabilirsiniz. Bebeğinize şefkat gösterirken kendinize de şefkatle yaklaşmanızı rica edeceğim.
Burada ilk olarak içinde bulunduğunuz duruma yönelik düşüncelerinizi yeniden çerçevelemenizi isteyeceğim. Örneğin “Bakamıyorum.” yerine “Henüz kendimi anneliğin içinde yeni tanıyorum.”, “Yetemiyorum.” yerine “Her gün öğreniyorum.”, “Mama verdim, kötü anne oldum.” yerine “Oğlumun ihtiyaçlarını elimden gelen en iyi şekilde karşıladım.”, “Ona bir şey olacak.” yerine “Şu an güvende, nefes alıyor, yanımda." gibi değişimler yapmayı deneyebilirsiniz.
İkinci olarak günlük 10 dakika da nefes ve gevşeme hareketleri ile bedeninizi ve zihninizi rahatlatmaya yönelik egzersizler yapmanızı önereceğim.
Son olarak destek istemekten çekinmemenizi rica edeceğim. Destek istemek yetersizlik değil, anneliğin sağlıklı parçasıdır. Sevgili danışan bu dönem geçici. Siz şu an yeni bir role ve yeni bir hayata uyum sağlıyorsunuz. Bu süreç sizi yeni anne olarak şekillendiriyor.
Süreç boyunca bizlere yazmaya devam edebilirsiniz. Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Psikolog Fatma Gizem Bitgen
💪 Psikoloğun Önerdiği Egzersizler
4-7-8 Nefes Tekniği
Yasal Bilgilendirme: Bu içerik tanı ve tedavi niteliği taşımayan, genel psikolojik bilgilendirme amaçlıdır.
