Kaygı Kategorisi

Ölüm kaygısı yaşıyorum napabilirim

Ölüm kaygısı yaşıyorum sürekli kötü düşünüyorum özellikle geceleri geride kalanları düşünüyorum daha çok üzülüyorum sürekli kötü bişey olacak gibi veya zarar gelecek gibi yada bana bişey olursa ailem ne olacak gibi hayat kalitem çok düştü aşırı derecede göğüs ağrım ve sırtım ağrım oluyor hiç bişey yapmak istemiyorum beynim sürekli ölümşe meşgul başka hiç bişey düşünemiyorum napıcam destek mi almalıyım aç

Tubi678

Kendimi çok kötü hissediyorum kafamda kötü düşünceler var ne yapmalıyım?

“Şu an çok kötü hissediyorum, kafamda düşünceler var kaygı düzeyim çok arttı ama ailem bilmesin istiyorum, yardımcı olur musunuz?”Dehb teşhisim ve Anksiyete Bozukluğum var psikiyatriye gidiyorum ama içimdekileri anlatamıyorum lütfen yardım edin. Kaygılarımdan kurtulmak istiyorum beynim ağırlaşıyor kafamdaki düşüncelerden kurtulmak iyileşmek destek almak istiyorum bu web sitesini buldum bana yardımcı olabileceğinize inanmak istiyorum ben kendimi iyi hissetmek istiyorum şimdiden teşekkürler

Hayatta birşey için adım atamıyorum bunu nasıl yenebilirim?

22 yaşındayım ve geçen sene üniversiteden mezun oldum ama hiçbir şey için adım atamıyorum ve bu hayatımı gündelik yaşamımı çok etkiliyor. Bu yüzden işe de giremiyorum. Ne zaman karar verip işe gireceğim desemde aşırı özgüvensiz hissediyorum ve getireceği sorumluluktan korkuyorum insanlardan çok çekiniyorum atılgan olamıyorum. Çok fazla stres yapıyorum yargılanmaktan korkuyor da olabilirim. Hep yetersiz hissediyorum. Ve ne zaman stres yapsam tuvalet ihtiyacım geliyor. Eğer çok stres yaparsam da bazen kalbim de sıkışıyor sıcak basmaya başlıyor. Ve sürekli geri adım atıyorum ama işe de girmem gerekiyor. Ama asla adım atamıyorum. Normal bir insandan daha fazla kaygılı hissediyorum. Çıkılmaz bir döngünün içindeyim. Bunu nasıl yenebilirim?

Stres kaygı bozukluğu korku

Son zamanlarda olan depremlerden dolayı kendimi sürekli tetikte panik halinde ve stresli hissediyorum ve korku durumu içindeyim hayat kalitemi çok fazla etkilemeye başladı ve yalnız kalamıyorum kalabalık ortamda olmak istiyorum geceleri uyku düzenim bozuldu uyku kalitem düştü sürekli korku halinde hissediyorum yapmam gereken şeyleri yapamıyorum evde durmak istemiyorum dışarıda kalmak istiyorum sürekli ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum artık eski günlük yaşantıma devam etmek istiyorum bu durum beni artık çok kötü etkiliyor ve sağlığıma yansıyor

Boşanma aşamasında erkek arkadaşım var

Merhabalar erkek arkadaşımi çok darliyorum bunun da farkındayım ama bir türlü engel olamıyorum. Çevrem tarafından da beğenilen özgüveni yüksek biriyim. Ama sevgilimi çok seviyorum ve nedense hep beni bırakıp gidicek diye düşünüyorum. Bunu o kadar çok takıyorum ki çoğu gece doğru düzgün uyuyamıyorum bile. Ne yapmam lazım. Bu arada oda beni seviyor her fırsatta söyler ama pek hissettirmez. Çok çaresiz kaldım

Kararsızlık, güvensizlik, yetersizlik hissi ile nasıl başa çıkabilirim?

Merhabalar ben 25 yaşında bir kadınım. Üniversiteyi bitirdim hala bir işim yok. Mesleğimi yapma konusunda büyük bir direnç gösteriyorum, yapmak istemiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Benim yaşımda olan başarılı insanları hep kendimle karşılaştırıyorum, çok yetersiz hissediyorum. Biliyorum karşılaştırma yapmak doğru değil ama elimde de değil. Kendime çok kızıyorum hiçbir şeyi becerememiş hissediyorum. Her gün başka hangi mesleği yapabilirim diye düşünüyorum ve düşünmekten öteye geçemiyorum. Yetersizlik hissi bir şeylere başlamama engel oluyor. Geleceğimi düşünmekten ve kendime üzülmekten, kızmaktan, acımaktan başka hiçbir şey yapamıyorum ders ya da kişisel gelişimimi geliştirecek hiçbir şey yapamıyorum. Bu nedenle de kendime kızıyorum. Şimdi önümde bazı seçenekler var ya yurt dışına tek başıma gidip orada bir hayat kurmaya çalışacağım ya da burada bir şeyler yapmaya çalışacağım iki seçenekte de ne yapacağımı bilmiyorum. ben ne yapmalıyım nasıl karar vermeliyim kararsızlık, güvensizlik, yetersizlik hayatımı mahvediyor.

Zihnim Kendimi düşünmekten sürekli kaçınıyor

Zihnim kendi üzerime düşünmemek için sürekli ama sürekli hayatımdaki değer verdiğim kişileri gözümün önüne getiriyor ve onları düşünmek zorunda kalıyorum ister istemez. Bu durum o kişinin ya da kişilerin yanındayken çok yaşanmıyor ama onlarla konuşmadığımda ya da kendi başımayken ortaya çıkıyor. Mesela ders çalışırken ya da yolda kendi halimde yürürken bir anda aklıma geliyor ve kendimin önüne geçiyor. Bu durum kendimi tanımayı ve geliştirmemi de etkiliyor aynı zamanda.

İlişkim hakkında bende mi sorun var anlamıyorum?

sevgilim askerde 3 ay olacak nerdeyse 2 hafta önce izine geldi benim için çok iyi anlaşıyorduk güzelim aşkım balım her şeyi diyodu ilgileniyodu izini bitti oraya geri döndü ilgisi azaldı her dk yazışırdık saatler sürüyo yazması merak ederdi etmiyor destek oluyorum ama geri dönüt alamıyorum ilişkimiz başında da güzel kelimeler diyordu yıllar geçtikçe azaldı guzel kelime demeğimde öyle olmadıgın anlamına gelmiyor diyor hep H he yatarken ya da kalktıgında aşkım diyor alttan alıyorum askerde diye ama kıbrısta uzakta aklım kalıyor 4 yıldır sevgiliyiz sonradan sonraya he h demeye başladı bi kaç yıldır bebegim diyordu sadece askere gitti gideli aşkım falan diyordu şimdi yatmadan ya da sabah kalktıgında diyor yan yanayken sevgisini sıcaklığını hissedebiliyorum ama mesajlarda alamıyorum artık aşkım balım demeyince problem varmış soğukmuş gibi geliyo ilgi bağımlısı mı olmuşum niye demediğini soruyorum konuşuyorum istediğin gibi değilsem kusura bakma diyor bugün konuştum bende mi problem var acaba çok mu sıkıyorum acaba naber aşkım yazıyorum i sn falan yazıyor değersiz hissettiriyor bende aşkım diyesim konuşasım gelmiyor o sıcaklığı alamıyorum ne yapıcam bilmiyorum ağlıyorum sürekli

Okyanuss

Yalnızlık hissi ile nasıl baş edebilirim?

Kendimi bugünler de yalnız hissi ile baş etmeye çalışırken buluyorum. Durumu ne kadar kontrol altında tuttuğumu düşünsem de maalesef öyle değil. Bu tür durumlar ne yapmak lazım? Dışarı da yürüyüş yapıyorum kahve içmeye çıkıyorum kimseyle görüşme isteğim olmamasına rağmen yalnızlık hissi bir türlü geçmiyor. Ya da bir güven sorunu mu yaşıyorum? Bu durumla nasıl başa çıkılır hiç bilmiyorum, o yüzden size sormaya karar verdim

Havai

Yalnız kalmaktan korkuyorum ne yapabilirim

Yalnız kalmayı bazen çok seviyorum ama bunu ben tercih ettiğimde ne de olsa çevremde bir sürü insan var arkadaşlarım var ulaşabildiğim zaman gelirler beraber vakit geçiririz dediğim ve yalnız kalmayı tercih ettiğim anlar oluyor ama bu anlar gün içerisinde maksimum 3 saat oluyor . Ama aynı gün içerisinde yalnız kalmayı tercih ederken belli bir süre kendimle vakit geçirdikten sonra sıkılıyorum sanki yanımda biri olması gerekiyormuş gibi hissediyorum . Ve bazı günler iyi geçerken bazı günler benim için çok zorlu geçiyor. Çünkü ne de olsa ulaşabilirim dediğim o insanlara işleri olduğu için ulaşamadığım zamanlarda çok oluyor ve bu durum canımı çok sıkıyor . Sıkılmaya başlıyorum ve yalnız kaldıkça sanki terkedilmiş gibi hissediyorum . Sanki o an karanlık ve bir boşluktaymışım gibi ne yapacağımı bilmeden geçiyor zaman . Daha çok karamsar oluyorum bunlar da ara ara beynimde yalnız kaldığımda beliren düşünceler. Çok zorlanıyorum ben de kendi hayatıma odaklanıp birkaç gün bile olsa evde sıkılmadan tek başıma vakit geçirmeyi çok özledim ama olmuyor . Terkedilmiş gibi hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum bunun sebebi ne bunu nasıl çözebilirim?