Kaygı Kategorisi

Kararsızlık, güvensizlik, yetersizlik hissi ile nasıl başa çıkabilirim?

Merhabalar ben 25 yaşında bir kadınım. Üniversiteyi bitirdim hala bir işim yok. Mesleğimi yapma konusunda büyük bir direnç gösteriyorum, yapmak istemiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Benim yaşımda olan başarılı insanları hep kendimle karşılaştırıyorum, çok yetersiz hissediyorum. Biliyorum karşılaştırma yapmak doğru değil ama elimde de değil. Kendime çok kızıyorum hiçbir şeyi becerememiş hissediyorum. Her gün başka hangi mesleği yapabilirim diye düşünüyorum ve düşünmekten öteye geçemiyorum. Yetersizlik hissi bir şeylere başlamama engel oluyor. Geleceğimi düşünmekten ve kendime üzülmekten, kızmaktan, acımaktan başka hiçbir şey yapamıyorum ders ya da kişisel gelişimimi geliştirecek hiçbir şey yapamıyorum. Bu nedenle de kendime kızıyorum. Şimdi önümde bazı seçenekler var ya yurt dışına tek başıma gidip orada bir hayat kurmaya çalışacağım ya da burada bir şeyler yapmaya çalışacağım iki seçenekte de ne yapacağımı bilmiyorum. ben ne yapmalıyım nasıl karar vermeliyim kararsızlık, güvensizlik, yetersizlik hayatımı mahvediyor.

Zihnim Kendimi düşünmekten sürekli kaçınıyor

Zihnim kendi üzerime düşünmemek için sürekli ama sürekli hayatımdaki değer verdiğim kişileri gözümün önüne getiriyor ve onları düşünmek zorunda kalıyorum ister istemez. Bu durum o kişinin ya da kişilerin yanındayken çok yaşanmıyor ama onlarla konuşmadığımda ya da kendi başımayken ortaya çıkıyor. Mesela ders çalışırken ya da yolda kendi halimde yürürken bir anda aklıma geliyor ve kendimin önüne geçiyor. Bu durum kendimi tanımayı ve geliştirmemi de etkiliyor aynı zamanda.

İlişkim hakkında bende mi sorun var anlamıyorum?

sevgilim askerde 3 ay olacak nerdeyse 2 hafta önce izine geldi benim için çok iyi anlaşıyorduk güzelim aşkım balım her şeyi diyodu ilgileniyodu izini bitti oraya geri döndü ilgisi azaldı her dk yazışırdık saatler sürüyo yazması merak ederdi etmiyor destek oluyorum ama geri dönüt alamıyorum ilişkimiz başında da güzel kelimeler diyordu yıllar geçtikçe azaldı guzel kelime demeğimde öyle olmadıgın anlamına gelmiyor diyor hep H he yatarken ya da kalktıgında aşkım diyor alttan alıyorum askerde diye ama kıbrısta uzakta aklım kalıyor 4 yıldır sevgiliyiz sonradan sonraya he h demeye başladı bi kaç yıldır bebegim diyordu sadece askere gitti gideli aşkım falan diyordu şimdi yatmadan ya da sabah kalktıgında diyor yan yanayken sevgisini sıcaklığını hissedebiliyorum ama mesajlarda alamıyorum artık aşkım balım demeyince problem varmış soğukmuş gibi geliyo ilgi bağımlısı mı olmuşum niye demediğini soruyorum konuşuyorum istediğin gibi değilsem kusura bakma diyor bugün konuştum bende mi problem var acaba çok mu sıkıyorum acaba naber aşkım yazıyorum i sn falan yazıyor değersiz hissettiriyor bende aşkım diyesim konuşasım gelmiyor o sıcaklığı alamıyorum ne yapıcam bilmiyorum ağlıyorum sürekli

Okyanuss

Yalnız kalmaktan korkuyorum ne yapabilirim

Yalnız kalmayı bazen çok seviyorum ama bunu ben tercih ettiğimde ne de olsa çevremde bir sürü insan var arkadaşlarım var ulaşabildiğim zaman gelirler beraber vakit geçiririz dediğim ve yalnız kalmayı tercih ettiğim anlar oluyor ama bu anlar gün içerisinde maksimum 3 saat oluyor . Ama aynı gün içerisinde yalnız kalmayı tercih ederken belli bir süre kendimle vakit geçirdikten sonra sıkılıyorum sanki yanımda biri olması gerekiyormuş gibi hissediyorum . Ve bazı günler iyi geçerken bazı günler benim için çok zorlu geçiyor. Çünkü ne de olsa ulaşabilirim dediğim o insanlara işleri olduğu için ulaşamadığım zamanlarda çok oluyor ve bu durum canımı çok sıkıyor . Sıkılmaya başlıyorum ve yalnız kaldıkça sanki terkedilmiş gibi hissediyorum . Sanki o an karanlık ve bir boşluktaymışım gibi ne yapacağımı bilmeden geçiyor zaman . Daha çok karamsar oluyorum bunlar da ara ara beynimde yalnız kaldığımda beliren düşünceler. Çok zorlanıyorum ben de kendi hayatıma odaklanıp birkaç gün bile olsa evde sıkılmadan tek başıma vakit geçirmeyi çok özledim ama olmuyor . Terkedilmiş gibi hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum bunun sebebi ne bunu nasıl çözebilirim?

Olumsuz düşünce kaygılarımla nasıl baş edebilirim ?

Mesela birkaç saat hiç sıkıntı yokken aniden düşünce geliyor kaygılanıyorum sanki her şey çok kötü olacakmış gibi hissediyorum sonra biraz o düşüncede kalıyorum çıkmaya çalışıyorum çıkamıyorum o düşünceden. Sonra tekrar zorlayarak kendimi adapte oluyorum devam ediyorum bu bir kısırdöngü gibi devam ediyor. Bu durum beni çok rahatsız ediyor. Bu durumu yaşamadan hayatıma diğer sağlıklı insanlar gibi yaşayarak devam etmek istiyorum .

Kıskançlık duygusuyla nasıl baş edebilirim

Merhaba 25 yaşındayım 3 yılık evliyim eşimi iş yerindeki kızlardan çok kıskanıyorum hiç bi sebebi yok ortada eşim işe ilk başladığında onunla konuştum samimiyet kurmanı istemiyorum kızlarla ve iş dışında bişe konuşmanı istemiyorum söz verdi ve beni anladı ama bu aralar sürekli istemsizce aklıma geliyor acaba kızlarla samimiyet kurdumu eşimin mola saatlerinde onu aradığımda telefona cevap vermediğinde direk şunu düşünüyorum acaba kızlarlami sohbet ediyor o yuzdenmi telefonuma bakmadı bu duygularla nasıl başa çıkabilirim düşünmek istemiyorum ama eşiminde kızlarla samimiyet kurmasınıda istemiyorum bana doğru gelmiyor

Birşeyler için adım atamıyorum özellikle de akademik konuda

öncelikle konu birşeyler için adım atamamak, hayatımın en önemli yaşlarında çalışmam, çabalamam bir yerlere ulaşmam gerektiğinin farkındalığı var ama bunun için herhangi bir istek yok kendimi motive ediyorum yapabilirim diye ama diğer gün ne yazık ki aynı duyguları taşımamakla birlikte bir adım da atamıyorum bunun pişmanlığını elbette yaşıyorum her geçen saniyemin suçluluğunu hissediyorum ama yinede adım atamıyorum çaba gösteremiyorum heves ve isteğim yok ve "ya yapamazsam?" , "ya başaramazsam?" sorularıyla da sık sık karşı karşıya kalıyorum

Kendimi Aşırı Gergin Mutsuz Hissediyorum.

Merhaba 6 yıllık evliyim suan içinden çıkamadığım bir durumla karşı karşıyayım. Eşimle bu sürecte fikir ayrılıklarımız oldu ben mal edinmek istedim o hep is kurmak istedi birikim yapamadık hep fırsatları kacırdık cünkü bu konuda bir türlü anlaşamadık. 3 yasında kızım var dolayısıyla suan çalışamıyorum ona bakıyorum. İşten çıktığım yani doğum sonrası süreçte eşim yurt dısında bir firma kurdu. Fakat varımızı yoğumuzu bu yolda harcadık hersey olumsuz sonuçlandı. Her bu defa olacak sözü duyduğumdan sonra ki surec daha zor oldu arabasiz evsiz kaldık ve maddi anlamda zorlandığımız bir sürece girdik. Ben çocuğumuzu da bu süreçte yanlız büyütmek zorunda kaldım eşim sürekli git gel durumları oldu bazen vize problemleri yaşadı vize gelmedigi icin orada çalışamadı, vize beklerken burada da çalışamadı maddi zorluk çok yasadık. Eşim hala orda biseyler yapmaya çalışıyor gidip geliyor oturum aldı bozede aile birlesimi yapacak fakat işler hala yolunda değil. Ben onunla konuşmak dahi istemiyorum. Herhangi birsey bile sormak istemiyorum olumsuz birsey illaki geldiği için duymak istemiyorum. Onun elinde de değil tabiki işlerin olmaması uzaması vs ama okadar çok şey olmadı ki artık onunla konuşurken bu is ne oldu demek bile istemiyorum hep olumsuz bişey duyucam endisesi duyuyorum öylede zaten. Konusurken kalp sıkışması hissediyorum kaygılanıyorum daralıyorum nefes alamıyor gibi oluyorum görmek istemiyorum. Hayatim icin kaygılanıyorum boğazıma bisey dayanıyor yutkunamıyorum gibi oluyor sinirleniyorum. Beni dibe sokuyor daha da kötü günlerin geleceğini düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum çok korkuyorum. Gitme istemiyorum orayada. Gelecek kaydım çok aileme anlatamıyorum sabret diyorlar dahada daralıyorum. Kimseye anlatamıyorum herkes yüzdünüz yüzdünüz kuyrugundasınız diyorlar ama ben bunu bile duymak istemiyorum inanmıyorum artık öyle olacağına! Uykularım kaçıyor çok gerginim çocuğuma dahi aşırı gergin davranıyorum tahammül seviyem çok azaldı hep endişeliyim mutsuzum gergin sinirliyim içimden bisey yapmak gelmiyor zor durumdayım ilac mi kullanmalıyım boşanmalımıyım kendi hayatımı düzene mi oturtmalıyım bilemiyorum delirecek gibi hissediyorum yardım ederseniz sevinirim.

VERDİĞİM DEĞERİ İLGİYİ GÖRMÜYORUM

HOŞLANDIĞIM KIZ BAN VERDİĞİM DEĞERİ İLGİYİ VERMİYOR İSTEMİYOR SIKILIYOR BENDEN GİBİ HİSSEDİYORUM BEN ONU CANIMDAN ÇOK SEVİYORUM HERŞEYİ YAPIYORUM HEP SAHİP ÇIKIP HEP KONUŞMAK İSTİYORUM ZAMAN AYIRIYORUM O BENİ ŞÜPHELENDİRİYOR SIKILDIMI İSTEMİYORMU SEVMİYORMU DİYE BANA DEĞER VERMESİNİ İSTİYORUM HEP BENLE KONUŞSUN BANA BAĞLANSIN BANA İLGİ VERSİN İSTİYORUM BENİ ÇOK ÜZÜYOR BUDA VERDİĞİM DEĞERİ GÖRMÜYORUMMMMM YARDIMCI OLURMUSUNUZ NE YAPMAM LAZIM LÜTFEN. ..

Neden hiçbir şeye yetişemiyorum. Aile okul dersler sınavlar arkadaslar sevgili ödevler...

Birgün oluyor okul sonra ödev onlara vakit ayırayim derken ne sevgilime ne arkadasıma ne aileme yetişebiliyorum. Diğerleriyle ilgilenmeye kalksam derslerim aksicak ve bu benim icin korkunc bir şey. Ne yapmam lazım nasıl düzene sokucam saatlerdır sınav için ağlıyorum ve bunu kimseye sevdiğime bile anlatamıyorun o kadar zor geliyor ki nolur biri yardım etsin artık gerçekten dayanacak gücüm kalmadı herkesle kavgalı olmaya basladım