Aile Kategorisi

Eşimle aramızdaki aşılamayan mesafe

Eşimle 10 yıldır tanışıyoruz 5 yıllık evliyiz çeşitli sorunlardan dolayı ayrılma aşamasına geldik ama her seferinde tekrar denemeye karar verdik. biz severek evlendik evlenmeden once hersey cok guzeldi ama Artık beni hiç istemediğini hissediyorum sürekli p*rno izliyo tlf arama gecmisinden görüyorum ve sorduğum zaman inkar ediyor beni suçluyor bi konuda icimi dökmek istesem şuna kırıldım desem sen bunu hak ettin sen yeterli misin gibi gibi sozler söylüyor bana artik bana dokunmak dahi istemiyor bi güzel söze hasret kaldım esim beni aldattığı için mi böyle davranıyordur ne yapacagimi bilmiyorum

evlilikle ilgili sorunlarımı artık çözmek istiyorum

Merhaba ne anlatayım nasıl başlayayım bilmiyorum ama çok yoruldum ruhen bedenen çok yoruldum uyumakla geçen bir yorgunluk değil bu ben 20 yaşındayım ve 9 aylık bir oğlum var 18 yaşında kendi irademle kaçarak evlendim şimdi sorsanız pişman mısın diye bilmiyorum derim eskiden hiç pişman değildim ama şimdi düşünüyorum eşimle evlenmeseydim nasıl bir hayatım olurdu diye . Eşimle çok büyük bir tartışma yaşadık daha önce psikologa gittim ben sorunun hep kendimde olduğunu düşündüm çünkü sürekli bir kavga sürekli bir tartışma çok yorulmuştum ama psikologum bana sorun sende değil dedi ben sadece seninle konuşarak bir şey çözemem eşinle de konuşulması gerek dedi ve aile danışmanlığına yönlendirdi ama eşim de dedi ki beni dinlemeyen karım danışmanı dinelyecekse burada zaten bir hata var . Evet yaklaşık 5 gün önce yine tartıştık ve hala devam ediyor ben tartışmada yaşananları hemen unutabilirm ama eşim öyle değil sürekli hatırlar zaten çok uzun bir gelecek görmüyorum sadece oğlum için devam eden bir evlilik bu ama yıpranan hep ben oluyorum

Kendimi yetersiz ve mutsuz hissediyorum

Eşim askeri personeldi ve haksız nedenlerle sözleşmesi fesh edildi bu süreçte ailece çok yiprandik düzenimiz bozuldu memlekete taşındık bu süreçte maddi ve manevi olarak çok yiprandik bir senedir hala mahkeme sonucu bekliyoruz bu sonu olmayan bir yol gibi her akşam evimiz çok huzursuz ne 13 yaşındaki oğluma yetebiliyorum nede eşimeOğlum çok saygısız ve asabi oldu eşim kendi içine çekilip sadece mahkemesine odaklı ama ben yine herşeye koşarken buluyorum kendimi bir taraftan oğlum neden bu şekilde davranıyor bir taraftan eşimin çok rahat hareketleri bide küçük bebeğim var tabi onada kosturuyorum bazen kendimi kimseye yetmiyormuş gibi hissediyorum her akşam evde kavga eksik olmuyor ev sürekli huzursuz oturup ailece film bile izliyemiyoruz her seferinde kendimi oğlumu uyarirken eşime bağırırken buluyorum napabilirm

eşimin ailesiyle iligili durumda nasıl davranmam gerek

Eşim ve ben 8 aylık evliyiz eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz eşim ve kaynanam ile ilgili bir sorunum yok kayınbabamı tanıdığım günden beri dik kafalı kırıcı konuşan biriydi evlendikten sonra 2 ayrı ev değilde tek bir hane olalıö diye uğraşlara girdi alttan alta laf sokmalar tavır takınmalar buna izin vermedim eşim ederim hiç bir zaman annenlerin yanına git diye söyledim çoğunlukla beraber gittik 1 saat kadar oturup kendi evimize geçiyorduk son 1 aydır bana karşı tavır alıyo oğlumu benden kopardım diyerek bugün birbirimizi görmeyelim diye ortak geçtiğimiz bir merdiven var onun kapılarına kağıt yapıştırdı eşimde işe gittikten sonra arkasından aramış bağırişma sesini bende duydum eşime gelmiyosun bizi aramıyosun bir çay içip gidiyorsun erkek olamadın tarzında kelimeler kullanmış nasıl bir davranış sergileyeceğimi bilemiyorum çocuklarımda bir yuvasının olduğunu anlamalarını isterim bir yandan insan ailesini atamaz tek korkum ikimizin arasının bozulması yardımcı olursanı sevinirim.

Sözlerime nasıl hakim olabilirim

Annemle ya da erkek arkadaşımla ya da çevremden herhangi biriyle tartıştığımda çok ağır konuşuyorum sonrasından çokca pişman oluyorum söylediklerim hakkında ama geri adım atamıyorum özür dileyemiyorum ters cevap almaktan reddedilmejte yargılanmaktan ya da yeni bir tartışma başlamasından korkuyorum o an sözler kontrolsüzce çıkıyor ama sonrasında gerçekten çok pişman oluyorum o an kendimi ilk başta kontrol edebiliyorum ama sonrasında uzadığı zaman tartışma edemiyorum ve bir sürü istemediğim şey söylüyorum

Ergen birisine nasıl davranılmalı

Merhaba samimi olacağım. Erkek kardeşimin ergenliği çok zor geçiyor. Dayanamıyoruz ailece. Bu sene YKS sınavına girecek ama ders çalışmıyor. Keşke her şey bu olsa malesef öyle değil. Dışarda fazla vakit geçiriyor. Arkadaşlarıyla çok geziyor. Ve bizi dinlemiyor. Telefonlarımızı açmıyor, bizimle konuşmuyor. Ne desek tersini yapıyor. Bizi dinlemiyor ve bu durum bizi zorluyor. Ben ablasıyım ama benimle bile konuşmuyor. Aramıyor , sormuyor bu durum beni üzüyor. Ne yapacağız bilmiyoruz ama ailesinden bu denli uzaklaşması hiç normal değil. Kabullenemiyirum bu durumu. Kardeşimle ilişkimin daha farklı , daha güzel olmasını isterdim ama umuyorum ki o günler de gelecek. Arkadaşları onun ailesi olmuş. Başka bir şehirdeyim eve gittiğimde ondan hoşgeldin kelimesini duymayı istiyorum ama bunu bile söylemiyor. Bizimle yani ailesiyle bir yere gitmiyor. Ne yapıyorsa arkadaşlarıyla yapıyor. Biz ders çalışmasını söyledikçe çalışmıyor aksine arkadaşlarıyla daha çok geziyor ve kimi zaman eve geç geliyor bize haber bile vermiyor. Nereye gittiğini söylemiyor. Bu durum gerçekten zorlayıcı. Ne yapmamızı önerirsiniz ? Cevabınız için şimdiden teşekkür ederim 💕

Narsist anne babayla nasıl davranmalıyım?

Evliyim yaş35 anne ve babam hiçbir zaman yanımda olmuyor en kötü anımda bile varken yoklar çok acı çekiyorum onlara ne zaman ihtiyaç duysam yoklar torunlarına bakmak istemiyor annem sizce neden olabilir?kendimi üvey gibi hissediyorum o aileye ait hissetmiyorum sevgi görmüyorum bunda beni çok derinden yaralıyor varken yok olmaları çok can acıtıcı keşke böyle davranmasalar defalarca kez kırılıyorum çok üzgünüm hayat kısa

Babamla iletişim kuramıyorum, nasıl yaklaşmalıyım

Merhaba babamla ilgili sorun yaşıyor iletişim kuramıyorum örneğin hoşlanmadığım birseyi defalarca düz biçimde söylediğim halde üste çıkıp söylediğimi yanlış yere çekip istediğini kabul ettirmeye çalışıyor ve ben haksızmısim gibi davranıyor oysaki haklı olduğum veya haklı olmadığını şeyleri görüp ona gore davranıyorum ve bu durumdan çok yoruldum ister istemezde artık konuşmak iletişim kurmaya çalışmak istemiyorum ve tepkimi artık bağırarak gösteriyorum bu konuda ne yapabilirim nasıl yaklaşmalıyım?

Hırsızlık yapan kardeşime nasıl davranmam gerekiyor

kız Kardeşim 16 yaşında defalarca annem ve babamdan olmak üzere para çaldı güzelce anlatmamıza rağmen yanında olmamıza rağmen bu davranışın hatalı olduğunuda belirtiyoruz bu eylemi gerektirecek neyi olduğunu soruyoruz bir cevabı yok buna karşılık o bizimle konuşmuyor odaya kapanıyor trip atıyor sofralarımıza oturmuyor olabildiğince soyutluyor kendını ve bu hırsızlık eylemi devam edıyor bunun önüne geçemiyoruz ne yapmamız gerekiyor. Bu eylem her gerçekleştiğinde ona olan kızgınlığım ve mesafem artıyor ve geceleri artık yatamıyorum düşünmekten diğer güne enerjim olmuyor ve mutsuz oluyoruz ailecek. Hiçbir şeyin tadı tuzu olmuyor haliyle bu probleme nasıl çözüm bulabiliriz nasıl yaklaşmalıyız şimdiden teşekkür ederim

Aileme erkek arkadaşımı nasıl söyleyebilirim?

Merhabalar, sevgilimi aileme söylemek istiyorum ama sevgilimin daha önce başından bir evlilik geçmiş olması ve çocuğunun olmasından ötürü ailemin olumsuz karşılamasından çok endişeliyim. Ben bu süreci çok güzel yönetip kabulleniyorum ama ailemin dış etkenlerden kültür baskısından kabul etmeyeceğine ve tepki göstereceğine inanıyorum. En azından sürece başlarken nasıl konuyu açmam gerektiğini bilirsem belki her şey daha yolunda ilerler. Ben 30 yaşındayım ve erkek arkadaşımda 31 yaşında.