Aile Kategorisi

Ruh sağlığı düzeltmek istiyorum

Sürekli olarak eşimin beni aldattığını düşünüyorum her dışarı çıktığında dekontlardan nerede olduğuna bakıyorum vb. Evde onu beklerken ama sınıfına bırakılmış annesini bekleyen çocuk gibiyim sürekli ağlıyorum aslında bi aldatma belirtisi de yok o kötü bir şey dediğinde kafama vuruyorum rahatlamak için onun her şeyini takıyorum dışarıda arkadaş ile yemek yediğinde bile ben evdeyim diye o geziyor diye ağlıyorum hiç iyi değilim toparlanmak istiyorum bir tane de bebeğimiz var ona bakıyorum aşık oldum üniversitesi bırakıp 20 yaşında evlendim 21 de çocuk oldu eşim çok dışarı çıkmamıda istemiyor her gün evde çocuk bakıyorum evdeyim yani ama ben eşimi çok seviyorum onsuz yapamıyorum onunla ilgili her şeyi takıyorum geçen Ankara'ya gitti her saat başı aradım bana yalan mı söylüyor nerede diye artık o da benim taktığım şeyleri gittiğini söylemiyor ( kötü yerler değil ben sadece takıyorum örneğin arkadaş ile iki bardak bir şeyler içmesi gibi normal bir restoranda) söylemeyince ben öğrenince sonradan daha da takıntılı olup onu darlıyorum o gelene kadar eve oturma odasında yatıyorum bu yazıyı okuyan psikolog kim ise ben çok neşe dolu başarılı bir o kadar hayatı seven bir insandım şimdi nefes alamıyorum lütfen yardımcı olun

Babam babaannem ve amcam sevgilimin ailesini istemiyor

Çok güzel bir ilişkim var sevgilimin ailesiyle de aram çok iyi lakin babamın tarafındaki akrabalar bu aileyi istemiyor seni vermeyiz evlenemezsin o çocukla diyorlar 50 sene önce yaşanan muhabbetti anlatıp beni yıldırmaya çalışıyorlar ama ben vazgeçmek istemiyorum çünkü çok seviyorum ve aşığım evlenmek istiyorum ama önüme engel oluyorlar psikolojik siddet yapıyorlar annem ve annemin ailesi ilişkimizi destekliyorlar ama baba tarafım hep bir sorun çıkarıyor napmalıyım?

Duygusal hassasiyet ile nasıl başa çıkabilirim?

Bu sene lisede son senem, haliyle gelecek kaygım çok fazla ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum sürekli modum düşük. Hiçbir şey yapmak istemiyorum sadece içimden ağlamak geliyor. Neden yaşadığımı bile sorguladığım bir dönemdeyim, hiçbir hedefim yok. Zaten beni en çok strese sokan da bu. Çok iyi bir ailem var Allah var bu güne dek ne istediysem babam hepsini aldı fakat işteki sebeplerden dolayı olsa gerek çok sinirli bir insan ve ondan birşey isterken çok çekiniyorum aynı şeyi anneme anlatırken geçerli değil çünkü o kızmıyor ve bağırmıyor ve daha rahat isteyebiliyorum ama babam sürekli yüksek sesle konuşuyor, bağırır gibi. Ve ben bu duruma alışkın değilim, en ufak sesini yükselttiğin de kendimi açıklayamıyorum bile hemen ağlayıp odama gidiyorum bu durum beni çok yoruyor. Ne yapmalıyım, bu durumla nasıl başa çıkabilirim?

Beni istemeyen birini nasıl unutabilirim

Eşim beni aldattı ama ben düzelmesini istiyorum sıcak davranmaya çalışıyorum o hala soğuk davranıyor bir şey söylüyorum kısa kesiyor umuramıyormuş gibi davranıyor bana karşı sence ben bu durumda napmalıyım aklım git diyor kalbim kal diyor çok belirsizim bir türlü karar veremiyorum ve gün geçtikçe daha da takıntı haline geliyor ama bir yandan da özlüyorum aşırı derecede ondanda vazgeçmek istemiyorum çünkü onu çok seviyorum akıl verin bana

Eşimle sorunlarım var

merhaba benim eşimle sorunlarim var bana kadinligimi hisettirmiyor hep tartışma birbirimize laf sokmalar kızmalar agzi cok bozuk hic normal bir aile gibi degiliz buna çok canim sıkılıyor bilmiyorum bitirmek cözüm olurmu evliligi ne yapmak gerek hic kafa dengim degil artik yoruldum onlan ugraşmaktan günluk hayatimda moralim hep bozuk cunki diyorum ay yine gelicek işten icim kaldirmiyor artik onun laflarini sözlerini benim dengim değilmiş gecte olsa anliyorum ama yavruma yazik oglumu bile qevmiyor bir baba gibi gucaklamiyor

Sorun bende mi?

3 yıl olacak evleneli, 1 sene içerisinde tanıdım evlendim. Zor bir aile düzenim var ben ablayım ama kardeşimi abi yapan bir düzen. Annem ile konuşamayız pek zor bela anlattım sende tanı dedim göremediklerimi görürsün. Hayır dedi ben gidemem ne tanışması ben kardeşine babana ne derim. Çok istiyorsa gelsinler. Geldiler ve o gün nişanlandım. Babasının bitanesi annesinin kuzusu olmadığımı o gün fark ettim. 5 ay oldu evleneli Annem kanser, kardeşlerim asker ben gittim annemin peşine İstanbula. O haliyle bile kendince hep haklı annem susamadım sadece. Başladı evlendiğim adamla tartışmalar evet sebepler çok şaçmaydı ama bana tahammül yoktu,kızamam bir konu uzatmam bana açıklama zaman kaybı gibi hissettirdi ve hala öyle. 2 ay sonra evime geldim temiz bir uyku sarılıp uyumak istedim sadece gece saat 3 gibi açtım gözümü içimden bir ses telefonuna bak dedi. Beynimin verdiği komutları uyguladım. Eskort numaraları adres profil fotoğrafları. Bunu yapmasını daha acı yoksa sana o gün çok kızdım evet araştırdım bunları ama gitmedim pişmanım demesi mi bilmiyorum. Detayları anlatmıyorum çünkü ben onu affettim Bazı olaylar daha yaşandı. Ben anlattığım konuların tersi yapıldığında çekilmez bir insan oluyorum içim iki güzel söze kanmıyor . Ama bu gönlümün alınmamasına bahane olmamalı, ben düzeltmeye çalışıyorum fırsat vermiyorsun dedi bana ama terslik var kendisi çok konuşur benim ihtiyacım olan dışında herşeyi konuşur.

Ailem sevgilimin ailesini beğenmedi kürt oldukları için

Sevgilim ailesiyle tanışmaya geldi sevgilimin kendisini beğendiler ama ailesini kesinlikle beğenmediler bende çok beğenemedim yakınlık hissedemedim ve o ailesi aslında üvey ailesi sevgilimin ailesi yalnızca benim manevi olarak şuan ne yapacağımı bilmiyorum onuda öyle bir başına bırakmak istemiyorum herkes farklı bir şey söylüyor bizim yaşadığımız şehirde yaşaması gibi maddi konulara çok takılıyorlar bilmiyorum kafam allak bulak çok teşekkür ediyorum iyi günler

Ailem neden beni anlamak istemiyor?

Ailem neden beni anlamak istemiyor beni hiçkimse anlamıyor anlamakta istemiyor ben bu durumdan çok yoruldum kendimi çok kötü hissediyorum sürekli krizler geçirip ağlama krizlerine giriyorum bu durum benim hayatımı çok kötü etkiliyor iliskide kendimi yetersiz hissediyorum Ona yetmiyorumuş gibi istedigi biri değilim gibi hissediyorum ama o öyle demiyor sadece ben öyle hissediyorum çok kötüyüm çok bunaldım çok yoruldum kendimi her konuda yetersiz hissediyorum

Kocam yanlız hisettiriyor

Yeni evliyiz 2 aydır ama aynı evin içinde yaşamıyoruz düğünmüzübekliyoruz 1 hafta kaldı ama ben üzüldüğümde bana destek vermiyor sadece mesajlarla aramıyor o an arkadaşlarıyla vakit geçiriyor eskiden arkadaşlarıylada vakit geçirse yine arardı şimdi üzüntümle baş başa bırakıyor mesajla destek oluyor buda benim ağrıma gidiyor beş saniyesinde ayıramıyor mı diye bana o şekil kendisi gelse onu o şekil bırakmam üzülürüm derdine derman olmaya çalışırım mesajla geçiştirmem onu o anda o aradını görmem bile tamam ya önemsiyor eskiden böyle değildi evlendikten sonra çok değişti boş vaktinde bana zaman ayıryor eve geçtiğinde demiyorum ki zaten arkdaşlrının yanındayken zırt pırt ara diye sadece üzüldüğüm noktada yada ona ihtiyacım olduğu noktada hiç bişey benden önemli değil diyorum bıraksın o an ki durumunu uzaklaşsın arkadaşlarının yanından biraz yanındayım hisyatı versin sonra tekrar ortamına dönsün çok üzülüyorum bu harketlerini göründe ona defalarca kez söylüyorum özür diliyor yapmam diyor dikkat ederim ama bunlar içinden gelinmesi gerken şeyler daha dün bunun tartışmasını yaptık bugün çok ağır şeyler yaşadım ailmle onunla konuştum mesajlara destek verdi bana beni aramdı keyfisini bozmadı halbuki evlenmeden önce ne olursa olsun trip bile atsam arar gönlümü yapar öyle arkadaş ortamına dönerdi napıcam bilmiyorum çok yanlız hisediyorum bana koca olamıcakmış gibi geliyor beni yanlız bırakıcakmış gibi geliyor çok rahat bi adam

Anneme güven sorunum

Yıllar önce annemin telefonunda iş arkadaşından aşkım vs diye mesajlar gördüm anneme sorduğumda adamın sarhoş olduğunu söyledi düşündüğüm gibi bir şeyin olmadığını söyledi ve bende küçük olduğum için konuyu kapattım. 1 yıl önce bir numaradan aşkım müsaitsen arayım diye mesaj gördüm anneme sordum bir sapığın dadandığını söyledi. Aylar sonra telefonu elimdeyken keşke yanımda uyansaydın diye bir mesaj gördüm. Annemle tartıştık annem o kişiyi tanımadığını söyledi. Kendimi berbat hissettim bu hayatta en güvendiğim kişi oydu. Annemle konuşma yaptık asla öyle bir şey olmadığını açıkladı bana o an içim rahatladı ama aylar sonra bu durum yine aklıma geldi sonra yine konuştuk yine böyle bir şey olmayacağını söyledi yine o anlık unuttum. Ama şimdi yine aklıma geldi , her an bir mesaj gelir diye korkuyorum. Her şeyden şüphe duyuyorum her adımı şüpheli geliyor. Annem bana yalan mı söylüyor yoksa doğruyu mu bilmiyorum. Bazı şeyler hiç mantıklı gelmiyor ben mi kuruyorum yoksa bilmiyorum. Annem sürekli çalışan biri ve genel olarak boş günlerini de benle geçiriyor ama bilmiyorum. Babamla ilişkileri evlilikten çok arkadaşmışlar gibi. Böyle bir kötülüğü hem bana hem babama yapma ihtimaline dayanamıyorum. Annem sürekli ben senin için yaşıyorum hangi şehire gidersen bile peşinden gelirim diyor. Bilmiyorum kendimi kötü hissetmekten ve tam unuttum derken yine aklıma geliyor. Ne yapmalıyım?