Aile Kategorisi

Annemle babamın arasında kalıyorum ne yapmalıyım

annemle babam yedi senedir ayrı annemle yaşıyorum ama babamla buluştuğumuzda annem tavır yapıyor bu yüzden kendimi kötü hissediyorum sanki anneme ihanet ediyomuşum gibi ama babamlada mutlu olmak isyiyorum sonuçta ikiside benim ailem ve aralarında kalmak istemiyorum

Aşırı korumacı anne baba

Babam ve annem aşırı korumacı. Bu durum bazen beni boğuyor. Özgür olmak istiyorum 20 yaşındayım kendimi çocuk gibi hissediyorum bu durumda . Dışarı tek gitmem bile sorun oluyor. Bu durumda da bana karşı güvenmediklerini hissediyorum zaten bunu yüzüme karşı diyorlar yani ailede karşılıklı güven sorunu var Ufacık şeyler sorun haline geliyor. Keşke herseyimi kontrol etmekten ziyade biraz kişisel alana saygı gösterseler fakat göstermiyorlar.

İçimdeki susmayan soruları nasıl durdurabilirim?

Çok düşünceliyim.Çevrem tarafından fark ediliyor.Zaman zaman kendimi çok yalnız hissediyorum. ailemden artık sıkılmaya başladım. Annemden babamdan uzak kalmak istiyorum.Ama bir o kadar da istemiyorum.Çok yorgun hissediyorum bu aralar çok uyuyorum. Önceden sorunlarım olduğunda sakince açıklama yapabiliyordum artık yapamıyorum. Çok bitkin hissediyorum kendimi.Artık tahammülüm azaldı.Bu durumu nasıl çözeceğim? Yeni ortamlardan çok korkuyorum.Uyku seviyem azaldı kendimi yıpranmış hissediyorum. Zaman zaman gözyaşlarımı durduramadan içli içli ağlıyorum. Lütfen çözüme kavuşturun beni. Sosyal fobim önceden yoktu akranlarımdan da sıkılmaya başladım. Sosyal hayatımda çok aktiftim. Ama iç sesim beni durduruyor. Ailem de baskıcı bıktım onlardan .

Eşimle ailesi arasında çok yıprandım ne yapabilirim?

Eşimin babası yok evin büyük erkeği evde askerlik yapmış bir erkek daha var ve evli görümcem ama her şeye eşim koşturuyor bende elimden geldiğince kendimden feragat ediyorum yavinvalideme gittiğinde elini bile vermez bana ama oğluna verir yüzüme bir kere bile bakıp bişi sormak hoş geldiniz bile oğluna bakarak söyler evdeyken aramaz dışarda arar ama eşim halen çok gitmiyorum diye beni suçlar kendimi çok kötü hissediyorum istenmeyen gelin muamelesi görüyorum sürekli eşimle çocuğumuz yok olmuyor bu yüzden zaten derdimiz var bide bunlarla yormayayim diye söylemiyorum ama dayanamadım artık büyük kavga ettik ne yapmam lazım bilmiyorum alttan almaktan yok sayilmaktan çok yoruldum hiç bı şey yapasim gelmiyor artık eşimden bile soğudum sanki beni sevmiyorsa sadece ilişki için yanıma yaklaşıyor gibi hissediyorum böyle olmadığını söylüyor ama elimde değil çok yorgunum çok yoruldum

Aile içi huzursuzluğu nasıl çözebiliriz?

8 ay önce doğum yaptım. Eşimle severek evlendik ancak sevgisini ve ilgisini göremiyorum artık. Sanki yemek, temizlik vb. İhtiyaçları için ben varmışım gibi hissediyorum. Eşim beni sevsin ilgilensin istiyorum ve bu yüzden belki kaybetmekten korkarda kıymetimi anlar diye boşanmak ayrılmak istiyorum diyorum ama o umursamaz davranıyor bu defa öfkeleniyorum. Bağırmak kırmak dökmek istiyorum ama kaybetmekten korkuyorum onu. Ben çıkmaza girmiş gibi hissediyorum. Onunla yaşarken çok üzülüyorum. Ama iyi geçen günlerimizde çok mutlu oluyorum. Biliyorum her gün iyi geçmez ama biz çok fazla tartışıyoruz ve ben çok ağlıyorum.Çaresiz gibi hissediyorum. Ağlamaktan başka çare bulamıyorum. Tartışırken öyle canımı acıtan cümleler kuruyor ki neden beni sevmiyor neden benden bu kadar nefret ediyor diyorum. Kızımıza karşı çok sevgi dolu nazik ama bana gelince çok acımasız olabilir çoğu zaman ben ne yapacağımı bilmiyorum. Bende mi bir problem var anlayamıyorum. Küçük sebeplerden tartışma çıkıyor. Ben bu durumun düzelmesini ve mutlu , huzurlu bir yuvam olmasını istiyorum. Bu mümkün mü bilmiyorum. Lütfen bana yardım edin.

Çocuğum için eşimle birliktelik sürdürmem doğru mu

Eşimin bana karşı defalarca kez hata yaptığını gördüm yakaladım aldatıldım biliyorum sıkça yalan söylüyor başka konularda da henüz 1.5 yaşında küçük bir kızım var ona zarar gelmemesi için eşimle birlikteliğe devam ediyorum çıkmaza girdim kendimi çok çaresiz hissediyorum küçücük bi bebeği bırakıp gitsem gittiğimde onun hayatını mahvetmiş olucam eşim başta böyle değildi hamileyken beni aldattı ilk sonra birdaha hiç güvenemedim zaten hep devam etti beni aldattı ailem biraz eski kafalı ayrılıp gitsem bile sürekli eşine dön derler buna eminim beni ikna etmeye çalışırlar zaten sadece tek düşüncem ailemin hoş görüp görmemesi değil kızım,kızım beni kaç yaşında anlayacak duruma gelir ona böyle birşeyi ne zaman anlatirsam zarar vermeden halledebilirim ona kıyamıyorum ama çok mutsuzum sevilmiyorum değer görmüyorum eşim sadece maddi konularda cinsellik söz konusu olunca bana destek veriyor manevi olarak hiç sevgi hissetmiyorum artık sürekli seviyorum ediyorum diyor ama bu sözleri hiç bir zaman benim onun telefonunda yakaladiklarimı degiştirmiyor hep birşeyler yakalıyorum kızım için susuyorum birşey yok gibi davranıyorum onun hayatını mahvetmemek için o iyi olsun diye susuyorum herşeye 🥺

İçimdeki sıkkınlık hissi

Ailem her şeye çok karışıyor yediğimden gittiğim her yere karışıyorlar ailemizde ki tek baş kaldıran da ben olduğum için bana karşı sürekli bir tavır içindeler artık içimde durmadan büyüyen bir bıkkınlık hissi var ve bazen beni hiç olmayacak yerlerde ağlama krizlerine kadar götürüyor ne yapmam gerek bilmiyorum ve daha 16 yaşında bir genç olarak bende gezmek eğlenmek istiyorum ne yapacağım

hilal091

Eşimle kavga etmek beni çok üzüyor

merhabalar. Eşimle çok severek evlendik bayada zor bir süreç geçirdik herseyi birlikte yaptık. Fakat evlendikten sonra eşimin tavrı hareketleri çok değişti. En ufak bir olay olduğunda hemen sinirleniyor kırıp döküyor. Bir kadın olarak bu durum beni fazlaca üzüyor aynı evin içinde anlaşamaz hale geldik. Kendisine nasıl yaklaşmam gerekiyor bilmiyorum artık. Eşime söyleyince hersey ona normal geliyor. Sen çok abartıyorsun tarzı söylemleri oluyor. Eşimle tartışmak kavga etmek beni çok üzüyor anlaşamıyoruz aynı evin içinde ne yapmam gerekiyor.

Eşimle kavga ediyoruz

Güzel ilerleyen bı evliliğim var bir yıldır evliyim çocuk sahibi olamya calisyoruz bazı sağlık problemlerinden ötürü olmuyordu tedavi gördüm. Eşimin ailesiyle ufak sorunlar yasyorum arkamdan konuşmalarıni duydum biraz mesafe aldım ve genelikle eşimle kaynanmin evine gidiyoruz sık olmaya başlayınca bu durumdan rahatsızlık duymaya ve gitmek istememeye başladım bunun için eşimle konustumda eskiye göre daha nadir gidiyoruz arkamdan konuştuklarını hissetmeme ragman oralı olmamaya çalışıyorum kendi aileme çok yakın oturyom ve bunu istemiyorum sık sık bana git gel yapıyorlar annem tek olduğu için paso bı yardıma gitme mecburtyetim oluyor . Ve ona yardıma gelen aileden kim olursa geldikleri gün beni de cahiryorlar bazen isteyerek coguda istemeyerek gidyorum ve sorun teşkil etmeye başladı benim ailemin yakın olup paso bı gündem konuları olmaları eşimle aram bozuluyor bir haftadir iki gundebir büyük kavgalar edyorumlz ve bugunki son kavgamizda çok kırıldım eşimin yakındığı kimsenin hizmetini yapma kendi başına birey olup cevap ver vb şeyler demesi artık ne yapmam gerekiyor nasıl davranmam gerekiyor bilmiyorum

Hamilelikte düşükler

7 yıllık evli evlendiğim ilk zamanlardan beri tedavi görüp önce ikizlere tüp bebekle hamile kalıp 6aylik iken hastalıklarından dolayı aldırmak zorunda kalmak 3ay önce uzun bir tedavi sonasi tekrar tüp bebekle hamile kalıp 5aylik iken düşük olması bir sonraki hamilelik döneminde hem çok zor hemde uzun bir tedavi görmem gerikiyor psikolojik olarak hemen başlamak istiyorum bir yanimda tekrar aynı zor yolları kaldıracak gücüm yok gibiİlk düşük sonrası psikolojik yardım almıştım ama şuan almıyorum ama içimde dolmayan boşluk kalbimde dinmeyen bir acıyla etrafımdaki herkese eşim dahil iyi ve toparlanmış gibi eski duzenime dönmüş gibi yapıyorum ama çok yorgun hissediyorum ve bu hissi nasıl atarım hiç bilmiyorum tekrar hamile kalıp soğuk kanlı nasıl olurum bilmiyorum tekrar hamile kalabilir miyim bilmiyorum kendime suçlayarak bir hayat sürüyorum sürekli beynimin bir tarafı sanki yanlış birşeyler yapıyor ve bir çocuk haketmiyormusum gibi kendimi sucluyorum etrafımdaki herkese herşeye iyi niyetli yaklaşmak için çırpınıp duruyorum ama ne yaparsam yapıyım herşey çok boş gibi ve evde gün boyu tek kalıp beynini iyen biriyim bununda asamiyorum sanki dışarı çıkınca insanların o acıyarak bakışları canımı daha çok yakıyor gibi sadece ileriki tedavim için herşeyin çok iyi olmasını istiyorum ama nasıl toparlanacagimi bilmiyorum