Aile Kategorisi

Ailem eşimi istemediği için huzursuzum

Bizim evliliğimiz çok meşakkatli oldu ailem eşimi istemedi bende bunu eşime söyledim ailem istemiyor ama ben SENİ istiyorum dedim sonradan aileler tanıştı yüzük takıldı resmi nikahımız kıyıldı eşimin görevinden dolayı sonra tabi o sırada eşime ne oluyor ne bitiyor eşime anlatıyordum düğünümüzün tarihi yaklaşıyordu çeyiz çıkacaktı eşim va annem tartıştı küçük sebeplerden sonrasında annem eşimi arayıp gel al karını istemiyoruz eşim gece vakti ailesini arayıp gelip beni aldırttı çünkü eşim görevdeydi sonra ben geldim evi tuttum içini dizdim eşimi bekledim eşim geldi geldiği gün imam nikahımız kıyıldı evlendik tam anlamıyla o sırada günler geçiyor ailemle sorun yaşıyorumeşimin ailesiyle sorunlar yaşıyorum eşimin ailesi beni kovuyor annem gil beni kovmuş ben çıkmaza girdim tekrar eşim görevden geldi eşimin halaları bizi barıştırdı hem ailemle hem hemde ailesiyle mutlu mesut geçinirken eşim ailemin yaptıklarını kendine yediremedi sürekli laf sokuyordu evimize istemiyordu bende çareyi çoçuk doğurmakla aradım çoçuğımuz oldu tam anlamıyla hepsi birbiriyle her iki aile birleşti çok mutlular ama ben mutsuzum eşimle mutlu olamıyoruz mat gibiyiz mutluluk yok eşim askeri personel sabah 8 akşam 5 birşeyler yapmak istiyoruz yorgunum uykum var diyip çıkıyor işin içinden bazı şeylere ben zorluyorum oda yaparsa gelecek açacak telefından filmini içeçek çayını yiyecek çekirdeğini sonra uyuyacak ben bu düzwnden çok sıkıldım oğlumla beraber sürekli aileme kaçıyoruz neresi bizi mutlu ederse daha çok oğlum nerede mutluysa oradayım eşim Kıbrıs’ta görev yapıyor biz ise Hatay’da oturuyoruz ailem ise Gaziantep’te anlayacağınız ben ne yapayım ne yapabilirim çıkmazdayım

Eşim kendi kök ailesine beni ekledi yeni bir aile kuramadı

Merhaba, eşim kendi ailesiyle ortak iş yapıyor. Bu aile şirketine kardeşi de katkı sağlıyor. Yatırımlarını bu şirket için gerçekleştiriyor. Bizim ortak bir karar ile ileriye dönük yatırım yapamayacağımızı sadece kendi şirketlerini, işlerini büyütmek adına bir yatırım yapabileceğini söylüyor, ben ileriye dönük beraber ortak karar ile bir yatırım yapmamız gerektiğini söylediğimde çılgına dönüyor. Sorun şu ben eşimle ortak karar alamıyorum kısaca bana fikirlerime saygı duymuyor ne yapmalıyım

Babam vefat etti

Babam vefat etti 2,5 ay oluyor kendimi çok sıkışmış,kaygılı hissediyorum içimden sosyal olarak hiç bir şey yapmak gelmiyor (dışarı çıkmak filim izlemek vs) ,Birde pişmanlığım var babamı çok severdim ama pek belli edemezdim az konuşurdum soru sordugunda kısa cevaplar verirdim , vefatı ani oldu bu durumu aşamıyorum beni çok üzüyor kıymet bilememiş olmak , o bana hep çok iyi davranırdı bu yaklaşımımı hiç haketmedi

Eşimle sürekli eskiye dayalı tartışma yaşıyoruz

Eşimin ailesi ve benim hazır cevaplığım yüzünden ikimizinde sinirli ve öfkeli olduğundan eşim biraz ilgisizliğide var Yaşamak için zorlanıyorum birbirimize karşı sözlü şiddetlerimiz var ve ayrılmak istemiyorum ilişkimin düzelmesini yani boşanmak istemeyen biriyim. Yaşamak için nedensiz hissediyorum ve 26 yaşındayım ve gerçekten çok yorulduğumu hissediyorum eşim sürekli eleştiri içerisinde ve kinayeli cümleler kuruyor cevabınız için teşekkür ederim ne yapmam gerektiği konusunda destek olursanız sevinirim

İyi bir baba nasıl olunur ?

Merhabalar. Çocuklarımla iletişim kurmakta zorlanıyorum. Günlük hayatın stresinden yoğun iş temposu, ailevi problemlerden ötürü çocuklarımla iletişim kurarken tahammül edemiyorum. Çabuk sinirlenip kızıyorum. Suçlu ve suçsuz bağırdığı fark ediyorum. Bu yüzden pişmanlık duyuyorum her seferin de. Biri 8 diğeri 4 yasında iki erkek babası olarak onlarla nasıl iletişim kurabilirim. Onlarla nasıl eğlenceli vakit geçirebilirim. Onların çocuk olduğunu ve benim de onların babası olduğumu nasıl hissettirebilirim. Onlara nasıl iyi örnek olurum. İnsanlara ve özellikle çocuklarıma karşı nasıl daha anlayışlı olurum bunlari öğrenmek istiyorum. Kendime çok kızıyorum aslında empati kurabilen bir insanım ama bazen aklimdakileri hayata geçirmekte zorlanıyorum iletişim konusunda. Yardımınıza ihtiyacım var. Bana yok gösterin lütfen.

Aldatılacağım düşüncesi var bunu nasıl aşarım

Eşim her şekilde şeffaf şüphe edici davranışları da yok fakat telefonu eline aldığı zamanlarda mesaj geldiği zaman şüphe ile yaklaşıyorum yapmadığını biliyorum telefonu devamlı yanında çoğu zaman ayırmaz yanından aniden elime aldığım zaman bi anda alıyor bakmak istediğimde direk veriyor sakladığı bişeyi olmadığını biliyorum Ama kendi kendime şüphe ediyorum çünkü devamlı yanına alıyor telefonu . tek sorun telefon bi sıkıntı olup olmyacağını kafama takıyorum her seferinde bu da iyice şüpheye düşürüyor beni

Eşimin ailesiyle ortak iş yapması ve benimle aile olamama sorunu

Merhaba,eşim kendi ailesiyle ortak iş yapıyor. evlendigimizden beri, eşimin ailesiyle sorunlar yaşadık, şu an eşimin kardeşinin yaptığı harcamaları fark etmemesi üzerine bir tartışma yaşadık. Bana sen harcama yapamazsın diyor kendi kardeşi istediğini yapıyor. Sorun, ailesiyle ilgili herhangi bir şeyi ona anlatırken aşırı koruma moduna geçiyor, evimizin konumu olarak çok yakınız kopmadı ailesinden ben bu aileye eklenmiş gibi hissediyorum ne yapabilirim

sadece içimi dökmek ve destek almak istiyorum

merhaba son zamanlarda gerçekten kötü bir dönemden geçiyorum, hayatımın en kötü donemi diyebilirim. babam zorla beni istemediğim bir okula gönderiyor oranın eğitim seviyesi çok iyi duygusal değil mantıksal düşünüyor. her sabah kendimi zorla sürüklüyorum oraya. her neyse konu bu değil anneleri günü için anneme bir hafta boyunca harçlıklarımı biriktirerek bir hediye aldım çok hevesliydim mutlu olacağını düşünmüştüm birkaç gündür annemle de konuşmuyordum bir vesile olur dedim. hediyemi götürdüm bir yandan da video çekiyordum hemen "saçım açık niye çekiyorsun" falan demeye başladı güldüler dalga geçtiler benimle salak diye. hediyeye bakmadı bile ver hediyemi dedim odama gittim ve içim boşalana kadar ağladım arkadaşlarıma mesajları attım kimisi güldü,anneler böyle dedi,kimisi boşver dedi geçti kimisi umursamadı sadece tek bir kişinin beni gerçekten önemsediğine ve aynı duygusal zekaya sahip olduğuna inanıyorum o da daha görmedi mesaji. annem babam ile konuşurken duydum annem çok karışma ama uyar bir kere dedi benim bu konuda ki hassasiyetimi bilmiyor mu falan. odamda bile değilim doğrusu rahatça ağlamak için banyoya gittim,çıkmamı bekliyorlar suçlamak için çıkmak istemiyorum. sorunun bu olmadığına o kadar eminim ki doğum gününü kutlarken falan da video çekiyordum aksine çok mutlu olmuştu umrunda bile olmamıştı. bence birkaç gündür küs olduğumuz için nasıl tepki vereceğini bilemedi aklına ilk geleni yaptı ve ben çekip gidince geri adım atıp özür dilememek için bunu devam ettirdi kendi kafasında da haklı olduğuna inandırdı kendini. hep düşünürdüm abimler neden böyle günleri önemseyip anneme birşey almıyor diye hak etmiyormuş ki. sanki videoyu kime göstereceğim daha sonra istese silerdim zaten günümü mahvetmesine gerek yoktu. ailemden nefret ediyorum bazen sırf bunun için değil zamanında bana çok zor şeyler yaşattılar kapanmam için zorladılar bile her gün de yüzüme vuruyorlar kendim için etmediğim mücadele kalmadı, evlatliktan red bile edildim düşüncelerim için. hiçbir zaman güçlü anne figürüm olmadı hep babama bağlıydı. en yakın arkadaşıma bile anlatamıyorum. nasıl anlatayım ki utanç kaynağı,utanması gereken ben değilim biliyorum ama olmuyor işte. gerçekten suçlu olduğumu düşünmüyorum sizce öyle mi? acılarımı böyle rahat anlatabilen bir insan değilim toplumda iyi bir konuşmacı ve çok özgüvenli biriyim ama bu özgüvensiz tarafımı kimse bilmiyor. yeni yeni açıyorum kendimi. anlatsamda duygusal zekalarımız veya aile yapilarimiz aynı değil ki. babam beni çok seviyor biliyorum bende onu çok seviyorum o beni koşulsuz sevecek tek kişi herşeyim. tek bir kelimesi ile günümü kurtarabilir ama o dilsiz olmayı tercih ediyor işte. o çok zor şeyler yaşamış bu yüzden benim acılarımı dikkate almıyor. benden beklentileri var yaşam tarzım ile ilgili. ama öyle olmasa bile o beni kabullenmiş gibi hissediyorum öyle olmadığını çok iyi biliyorum ama sadece his işte. babama karşı hep çok sefkatliyim onu cok seviyorum. eminim ki o da beni çok seviyor ama bazı şeyler olmuyor işte. neden ona gösterdiğim anlayışı anneme gösteremiyorum bilmiyorum babamla küçüklüğümden beri çok yakın bir bağımız var onun babası ile sorunları var bana anlattığı her bir detayı aklımda tuttum onu iyileştirmeye, yani boyumdan büyük işlere kalkıştım yapmak zorunda olmadığımı biliyorum ama iyi hissediyorum yapınca. abim bütün gün babamın başında durarak yağcılık yapıyorum mirasini istiyorum saniyor. asla aramızda ki şeyi anlayamayacak. babam çok şanslı onunla aynı duygusal zekaya sahip bir çocuğu var. beni kendisine benzetiyor o öldükten sonra ailemi bir arada tutacak kişinin ben olduğumu düşünüyor. o da böyle yaptı ailesini hep bir arada tuttu. abim bu yüzden hep benden nefret etti küçümseyerek özgüvensizligini örtmeye çalıştı icten içe abilik dürtüleri olduğunu biliyorum bana bir zarar geldiğinde ilk o koşuyor ama benden nefret ediyormuş gibi davranıyor ben kıskandığını düşünüyorum ailenin tek kızı olduğum için hep ayrı bir muamele gördüm bir abim daha ve erkek kardeşim var. onlar bunu hiç sorun etmedi beni dışlamadı ama ortanca abim biraz farklı. babama benzemeye çalışıyor,ona özeniyor. ama bilmiyor ki bende bir zamanlar ona özendim. küçükken birbirimiz çok severdik ben hatırlamıyorum büyük abim diyor 4 kardeşiz iki,iki ayrılırmışız ben ve ortanca abim, büyük abım ve Küçük kardeşim. hep ortanca abime hayrandım ne yaparsa aynısını yapardım bana özenti derdi. hangi ara nefret eder oldu bilmiyorum arada iyi davranacakmıs gibi oluyor,hemen affediyorum ama o tekrardan beni dışlamaya devam ediyor. arkadaslik ilişkilerim de de böyle çok sosyal bir insanım,fazla arkadaşım var ama herkes ile iyi anlaşamıyorum çünkü beni kullanamıyorlar, bakıyorum kız arkadaşlarını pervane yapmış etrafında herkes tarafından ilgi görüyor. bana karşı kaba konuşmaya çalıştığında haddini bildiriyorum, bu yüzden beni sevmezler çok. ama her ne kadar gıcık olsam da kız bana Bir (1) gün iyi davranınca hemen yumuşuyorum. ve bunun abimden geldiğine inanıyorum. ve bahsettiğim gibi konumuza dönersek babamla her tartışmamız da beni sevmeyi bırakmadığını biliyordum. ama bu bağı annem ile hiç hissetmedim en ufak tartışmamız da beni sevmiyormus gibi hisettim. babamın tek sorunu baskıcı olması biliyorum yeterli bir sebep, normallestirmiyorum zaten. çok uzun yazdım ve daldan dala atladım çünkü hayatım ile ilgili hicbir detayi kaçırmanızı istemiyorum umarım yeterince detaylı yazmısımdir sizin cevabını benim için çok önemli. zaten kimseye bu kadar şeffaf olamıyorum ama sizin beni yargılamayacağınızı biliyorum. bu kadar derine inmeyi beklemiyordum ama yazdıkça yazasım geldi. sizin beni anlayacağınıza ve doğru kelimeleri seçeceginize inanıyorum. biliyorum birgün bağımsız biri olacağım büyüyeceğim. ama şuan bazen canımı yakıyor.

3. Kişileri takmayı bırakıp evliliğime nasıl odaklanabilirim ?

1. 5 yıllık evliyim 23 günlük bebeğim var ve düğün günümden beri eşimin ailesinden istenmediğime dair sözler laf sokmalar alıyorum saygısızlıklar görüyorum eşim ağzını açamıyor onlara bana sadece çok görüşmezsin istemiyorsan diyor sevmek zorunda değilsin diyor ama biz şekilde görüşmek zorunda kalıyoruz ve bu artık evliliğimi zedeliyor çünkü onların yaptıklarının sinirini eşimden çıkarıyorum onlara olan artık nefret boyutuna geldi ve bana zarar veriyor artık kimseye değil ben mutsuzum ben huzursuzum kendi evime onlar isteyince geliyor ben isteyince değil bir şekilde hep onların istedikleri oluyor ve bu ciddi anlamda eşimden uzaklaştıracak beni diye korkuyorum ki çoğu zaman artık onlar yüzünden ondan uzaklaşıyorum ne yapacağımı bilmiyorum

Eşimle aramızdaki aşılamayan mesafe

Eşimle 10 yıldır tanışıyoruz 5 yıllık evliyiz çeşitli sorunlardan dolayı ayrılma aşamasına geldik ama her seferinde tekrar denemeye karar verdik. biz severek evlendik evlenmeden once hersey cok guzeldi ama Artık beni hiç istemediğini hissediyorum sürekli p*rno izliyo tlf arama gecmisinden görüyorum ve sorduğum zaman inkar ediyor beni suçluyor bi konuda icimi dökmek istesem şuna kırıldım desem sen bunu hak ettin sen yeterli misin gibi gibi sozler söylüyor bana artik bana dokunmak dahi istemiyor bi güzel söze hasret kaldım esim beni aldattığı için mi böyle davranıyordur ne yapacagimi bilmiyorum