Aile Kategorisi

İlişkimde hissettiğim duygu aşk mı takıntı mı?

Merhabalar. 3 yıllık bir evliliğim var. Şu an ayrılık aşamasındayız eşim ailesinin evine yerleşti 3 aydır ben kendi evimde kalıyorum. Evliliğimiz boyunca sürekli böyle ayrılıklarımız oldu ama sonunda tekrar birleştik. Bu defa daha şiddetli bir kavga ettiğimiz için her şey daha zor. Sevgili olduğumuz dönemde eşimin kötü alışkanlıkları vardı bu nedenle ayrılmıştık tedavi olduktan sonra bana geri döndüğünde affetmiştim ve 1 yıl içinde evlendik. Bu süreçte her şey çok güzeldi rüya gibiydi. Evlendikten sonra kök ailemde oluşan çocukluktan gelen güven problemlerimi kendi aileme yani eşime çok yansıttım. Ve sürekli geçmişteki kötü alışkanlıklarına döneceğinden korktuğum için kontrol ediyordum onu. Uzun bi süre sabırlı davrandı fakat sonra ipler kopmaya başladı. 6. Aydan sonra hep kavga ayrılık ailelerin araya girmesi vs derken birbirimize olan güvenimizi tamamen kaybettik. Bu sırada o da kötü alışkanlıklarına tekrar başladı. İlişkimiz artık sürekli ayrılma barışma şeklinde devam etti. O alışkanlıklarını bırakmadı ben bırakması için sevgiyle yaklaşma, tehditle yaklaşma, sessizlikle yaklaşma gibi bir çok yolu denedim. Son ayrılığımız da bu sebepten dolayı oldu ama evde çok hır gür çıktı birbirimize ağır sözler söyledik ve evleri ayırdık. Şimdilerde ise eşimle ara ara görüşüyoruz. Evin sorumluluklarını yerine getirmeye devam ediyor kira faturalar vs. Harici ihtiyaçlarımı kendim karşılıyorum. Onu özlüyorum. O da beni sevdiğini ve özlediğini söylüyor ama kesinlikle ayrılmak istediğini de söylüyor. Ben bunu karmaşadan çıkamıyorum. Çünkü ben seviyorum derken aynı zamanda ayrılalım diyemiyorum. Eve geldiği zamanlarda yakınlık kuruyoruz sonrasında yine ailesinin evine gidiyor bu beni derinden üzüyor. Çünkü kendimi değersiz hissediyorum. Özel bi şeyler mi yaşıyoruz yoksa ihtiyaçlarımızı mı karşılıyoruz diye sorguluyorum ister istemez. Alışkanlıkları devam ediyor. Bunalımda görünüyor. Gerçekten perişan olduğunu görüyorum ve onu o halde bırakamıyorum. Oysa beni bırakmaya çok kararlı. Hem bana yakınlık gösterip hem bu şekilde kararlı davranması içimde yaralar açıyor sanki. Sorumluluk almak istemediğini bir ilişki yürütecek durumda olmadığını ve yoğun bir güvensizlik yaşadığını söylüyor. Benim şu an maddi olarak onsuz bir hayat kurma durumum var. Görüşmediğimiz zaman ve onun kararlılığı devam ettiğinde kendime ev bakmaya yeni bir hayata başlamaya doğru kendimi hazırlamaya çalışıyorum. Ama görüştüğümüzde tekrar barışmak ve yeniden başlamak isteğim oluyor ve o her gittiğinde başa sarıyorum. Çok yoruldum. Ona aşık mıyım yoksa onsuz olmak beni korkuttuğu için mi bırakamıyorum bilmiyorum. Bazen geçmişe dönüp yaptığım hataları hiç yapmamış olmayı diliyorum ama onun yaptığı hatalarla ilgili böyle bir pişmanlığı yok gördüğüm kadarıyla. Karşımda sorumluluk almayan korkak ve mağdur bi profil var aslında. Yine de ona arkamı dönüp gidemiyorum. Nasıl ilerlemeliyim bilmiyorum. Bu ilişkide kalma ısrarım ile kendime kötülük mü ediyorum diye düşünüyorum. Sürekli düşünmek, umut etmek, olmama ihtimalinde yaşayacağım hayat için hazırlık yapmak…o kadar karmaşık ki her şey. Sabah uyanmak istemiyorum. Sürekli uyumak ve bunların artık bitmesini istiyorum. Nasıl davranmalıyım? Bir yanlışın içinde miyim? Acilen ondan kurtulmalı mıyım? Sürekli ne olacak diye düşünürken kendime yaşattığım stres beni mahvediyor. .

EŞİM AİLEME KARŞI SOĞUK

Merhaba ben Zeynep 22 yaşındayım eşimde 22 yaşındayım severek evlendik 1 yıllık evliyiz düğün günü eşimin ailesiyle kavga ettim ve eşiminde bu konuda sessiz kaldı bi kaç gün sonra bizim herşeyimize ailesi karıştı balayına gitmemize bile izin vermedi hep siz küçüksünüz dedi artık bunlara dayanamadığım için aile evine dönmek zorunda kaldım eşimin babası eşime zorla boşanma davası açtırdı 1 ay sonra eşimle kendi evimize kaçtık kapımızı kitledik ve sürekli kapımıza geldiler boşanma davasını geri çektik sonra ailesiyle barıştık bi zaman sonra benim ailem eşimin ailesiyle görüşmüyor 1 sene oldu eşim için hepsini sineye çektim ailesiyle aram iyi şuan karışmıyorlar hiçbirşeyimize ama eşim benim aileme hep soğuk çay içmeye bile gitmek istemiyor bir kere kalayım dedim ona da hayır dedi seni o evden aldım daha geri kalmaya gidemezsin dedi aileler hakkında hep kavga ediyoruz ben onun ailesine karşı iyi olmaya çalışıyorum gidip geliyorlar gidiyorum bende ama o öyle istemiyor işten gelince ben olmasınlar diyor ne yapmalıyım eşime aile terapistine gidelim dedim kabul etmedi ayrıca ne çalışmama ne de kursa gitmeme izin vermiyor

Kumar oynayan eşimden boşanmayı düşünüyorum

Merhaba daha önce de defalarca yazmıştım yine yeniden yazıyorum eşim yıllardır kumar oynuyor da bir bağımlı haline gelmiş Yalanlar borçlar sürekli yapılıp Eşimin babası tarafından olsun kendi altınlarından olsun hep ödendi gitti her seferinde de bu son bir daha asla yapmam diyor her seferinde bu farklı bir daha asla oynamam diyor ama tekrar tekrar yapıyor şimdi de olduğu gibi defalarca kez yapıp oynamayacağım dedikten sonra yine yeniden bir sürü borç çıkardı şimdi tekrardan bir daha asla yapmam bu sefer çok farklı kafama dank etti bilmem neler söylüyor şimdi sorun bu Ben ailemi kurtarmak istiyorum boşanmaya düşünmüyorum nasıl düzelebilir bu adam ya da inanabilir miyim onun bu sözlerini

Erkek arkadaşımla ailesi yüzünden kavga ettim sırf giymeme karıştıkları için ne yapmalıyım

Nişanlımın kuzeninin düğününe gidecektik ve annesi bana düğüne geldiğinde uygun bir şeyler giy dedi ister istemez zoruma gitti mesajın resmini çekip erkek arkadaşıma attım ve dedim ki sana böyle şeyleri yansıtmak istemiyorum ama bir daha benim giyinmem hakkında yorum yapılırsa senin hatırın için de olsa artık susmam kim benim kalbimi kırıyorsa ben de kırarım o da dedi ki o benim annem kendine gel doğru diyor kıyafetine dikkat edeceksin benim anneme saygısı olmayan kimse benim yanımda duramaz ayrılalım dedi ben de hiç uzatmadan yolun açık olsun dedim

Annem ne yapmaya çalışıyor?

Napıyo gerçekten anlamıyorum artık ruhumu parçalıyor içimi kanatıyor karşısında susuyorum diye canımın yanmadıgını sanıyor içim kan gölü onun aşagılamaları begenmemeleri küçük görmesi benim iç sesim olarak bana geri dönüyor ben onun anlaşamadıgı biriyle iyi olursam beni kıskanıyor iki yüzlüymüşüm evde kalmışım kendimi sevdirememşim bu imkanlar onda olsa şimdiye 10 kere bulmuş yeter ya yeter sus olmuyorsa benim suçum degil yapmaaaa

kimsenin umrunda değilim ortadan kaybolsam fark edilmem

ya evdeki tek çocuğum ona rağmen kimse benimle ilgilenmiyor evlenen ablam evlenen abimle bile daha çok iletişimdeler küçüklüğümden bu yana kimse bana onlara davrandıkları gibi davranmıyor sorun bende mi diye düşünüyorum sürekli ama hayır ben herkese saygılıyım sözlerini dinlerim diğerlerine göre ama olmuyoo beni silmişler kafalarından anlamıyorum tek ihtiyacım para sanıyorlar para verince herşey çözülür sanıyorlar ama yok yani ve babamda sadece bana yaptığı harcamaları hep yüzüme vurur çok garip şehirdışında üniversite okuyorum zaten yılda en fazla 2 ay annem ve babamla kalıyorum ona rağmen kimsenin umrunda değilim

Yurtdışına taşınacağız çocuğum istemiyor ne yapmalıyım?

Yurtdışına taşınacağız fakat 11 yaşında oğlum istemiyor ve sürekli red edip öfkeli davranışlar sergiliyor, ağlıyor. İstemediğini ve onu anlamadığımızı söylüyor. Madem onun geleceği için gidiyoruz ama o burda mutlu olduğunu ve orda gelecek istemediğini söylüyor. Hiç dil bilmediği için ben yapamam diyor. Çok ders çalışmayı seven bir çocuk değil, korkuyor. Onun söylemiyle hareket etmek doğru mu? Ona nasıl bir yaklaşım sergilemeliyiz? Gitme hususunda onu üzmeden nasıl bir yol izlemeliyiz? Teşekkür ederim.

Anne babamın sorunlarıyla ilgilenmek zorunda kalıyorum

Annem ve babam yaşadığı sorunlarda beni çok etkiliyor. Bazen ikisinin karı koca gibi değil de bir evde iki yabancı gibi yaşıyorlar bu durumlarından çok rahatsızım Babam gelip bana annemi şikayet ediyor Annem gelip bana babamı şikayet ediyor bir taraf seçemeyeceğime göre arada kalıyorum ikisini de çok seviyorum Babam iyi bir koca değil annemde iyi bir eş değil defalarca onlarla konuşmama rağmen asla birlikte uzlaşmıyorlar

Evliliğimi Nasıl İyileştirebilirim?

Eşimle ailesi yüzünden çok fazla sorun yaşadık ve hala yaşıyoruz. Eşimin annesi eşime gereğinden fazla bağlı ve bu durum bana gelecek kaygısı değersizlik dışlanmışlık mutsuzluk hissettiriyor. 2 küçük çocuğum var ve onları da hayatı etkileniyor. Eşimle bu durumu ne kadar konuşsam, içinden geldiği aile ve kurduğu aile arasında sağlıklı bir sınır koymasını istesem de eşim bunu yapamıyor. Ailesine ne diyeceğini nasıl konuşacağını bilmiyor. 4 yıllık evliyiz ve evliliğimizin ilk aylarından beri durum böyle eşimin annesi beni çok dışladı çok aşağıladı. 3 yıl birlikte yaşadık ama hiç anlaşamadık. Eşim ailenin en küçük çocuğu bir abisi bir de ablası var abisi uzakta yaşıyor yılda 15 gün kadar yaşadığımız şehire geliyor. Ablası bir nebze daha yakın fakat o da bayramlarda ve okul tatillerinde 1 haftalığına geliyor. Eşimin annesinin bu yüzden eşime daha fazla bağlandığını daha çok beklenti içinde olduğunu düşünüyorum. Fakat bu durum kurmaya çalıştığımız ailenin sınırlarını ihlal ediyor. Eşimin bütün zamanını kendisine ayırmasın istiyor eşim de bu konuda vicdanen rahat olmak için ailesine zaman ayırmak istediğini söylüyor. Ama ben hem ilişkimiz hem de çocuklarımız için biraz uzak ve mesafeli durmak istiyorum. Bu isteğim de eşim tarafından sorun çıkarıyormuşum gibi görünüyor. Eskiden yaşadıklarımı unutmamı istiyor fakat ben unutamıyorum hamileliğimde ve lohısalığımda hatta sonrasında yaşadıklarımı unutamıyorum. Söylenenleri unutamıyorum bana karşı yapılan aaygısızlıllarda eşimin sessiz kalışlarını unutamıyorum, çocuğumu emzirmek istemediğimi unutamıyorum, çocuğuma nefretle baktığımı unutamıyorum ağlayarak emzirdiğimi unutamıyorum. Unutamadığım için yine suçlu ben oluyorum. Geçmişle yaşayamazsın geçmişi kapatıp yeni sayfa açmalısın diyor. Ben o sayfayı açtım ama onu da kirlettiler sınırlarım ihalal edildi eşimin bana ve çocuklara ayırması gereken zaman çalındı kendimize çocuklarımıza yetişemezken sürekli annesine babasına yetişmeye çalıştık. Eşimin annesi 2. derece bağırsak kanseri oldu ameliyat oldu ameliyat sonrası benim yanımda kalacaktı kızım o zaman 10 aylık oğlum da 30 aylıktı diye hatırlıyorum çocuklarım küçüktü bakıma ve babasının ilgisine muhtaçtı. Öncesinde hastane sürecinde eşimle hiç vakit geçiremedik ilgisine ve sevgisine ben de muhtaçtım. Eşimin annesi hastane sonrası yanımıza geldi büyük oğlu kendi evine döndü kızı kendi evine döndü. Ben iki küçük çocuğa ve hasta bir kadına yalnız bakamayavağımı söylememe rağmen yalnız bıraktılar. Eşim çalışıyordu ve sürekli uzun mesailer olan bir işteydi. Ben annesinin gelmesini istemedim çünkü mecbur olmadığım çok şey yaşadım mecburi olan bu duruma tahammülüm yoktu. Ama ev hastaneye yakın diye annesi babası bize geldi. Ama annesi çocukları ve beni dışladı çocuk odasının kapısının önünden geçse bile ona kızdı gelme bu tarafa dedi. Eşim işten geldiğinde çocuklarla oynarken benimle sohbet ederken sürekli onu yanına çağırdı ve ben kendi evimde çocuklarımla beraber dışlandım. Bu durumu kaldıramadım çocuklarımı da alıp evi terk ettim bu yüzden eşimin ailesi bana daha fazla kızdı. Daha fazla dışladı. Eşimle şuan iyiyiz ama ne zaman annesi babası söz konusu olsa çocukları ve beni ikinci plana atıyor. Önce onların duygusal ihtiyaçlarını karşılamak istiyor ve benim de bu duruma uymamı bekliyor. Uymak istemiyorum bu defa eşimle aramda tartışmalar çıkıyor. Bu durumdan çocuklar da etkileniyor. Ve ben bu şekilde nasıl devam edeceğimi bilmiyorum nasıl sınır koyacağımı bilmiyorum kendimi yalnız hissediyorum yetersiz hissediyorum bu durumun böyle devam etmesinden korkuyorum.

Eşim sürekli annemi eleştiriyor

Merhabalar öncelikle, ben henüz çok yeni evli bir insanım. Mayıs ayında resmî nikahımızı yaptık temmuzdaysa düğünümüz var benim sorunum su ki eşim sürekli annemi eleştiriyor. Ailem düğünüm için 130 gram civarı altın yaptılar ve gelin bohçası işini hallettiler geriye kalan eşya düğün salonu gelinlik damatlık vb işleri ise ben ve eşim hallediyoruz, biraz borcumuz oldu doğal olarak bu sebepten eşim sürekli annemi eleştiriyor. Tarlasını satsın( bu tarla annemle babamın yaz aylarında gidip ekip biçtikleri bir tarla) diyor. Zor zamanında yanında değiller diyor hiç bir şeye ellerini sürmüyorlar diyor ama bu devirde 130 gram altın zaten 500 bin TL’yi geçiyor babam emekli sadece 20 bin maaşı var ben artık eşimin sürekli ailen tarlayı satmadı hiç bir şey yapmıyorlar eleştirisinden çok yoruldum aileme haksızlık ettiğini düşünüyorum. Bunu eşimle güzel bir dille konuşmaya çalışınca da beni suçlayıp kendisini yalnız bırakmakla itham edip evlilik kavramını kavramayadıgımı ailemin artık kendisi olduğunu söyleyerek bağırıp çağırıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum artık.