Aile Kategorisi

Düşünceleri düzeltmek için ne yapmam lazım ?

İyi günler ben yaklaşık bir aydır nişanlıyım ve biz yaklaşık 1. 5 yıldır sevgiliydik önümüzdeki ay düğünümüz var ve üç gün sonra nikahımız var ama nişanlım kız evlilikten korktuğunu benim ona kötü davranacağımı hatta el kaldırıp vuracağımı düşünüyor Allah korusun bende ona şimdiye kadar sana kötülük ne yaptım dedim hep arkanda oldum bunları düşünmen gayet normal ben ama arkandayım sen mutsuz olacaksan ayrılırız bile dedim her gün zaten küsmelerini tribini alttan alıyorum izin vermemde zaten sebebi ne tam olarak bilmiyorum ama biz bu aşamaya gelene kadar çekmediğimiz yaşamadığımız olay kalmadı kendi aramızda bile neler yaşadık tam bitti dediğimiz şeyler yaşadık geri yeniden barıştık ama bana bunları şimdi söylüyor acaba acele mi ediyoruz gibi sözler de kullanıyor ama ben onun tırnağına zarar gelse dünyayı yakarım Allaha çok şükür hiç kötü alışkanlığım da yok sadece ses tonum biraz yüksek Oda köy hayatında büyüdüğüm için ve neden böyle düşünüyor oda bilmiyorum diyor sizce ne yapmalıyım

osm

İhanet şiddet yalan ve stalk yampayı durduramamak

4yil evlilik şiddet bitdi 2yil sora gəldi kackere ihanet yalan her tartismada bana aileme hakaret kadın ekleme sosyalmedyada ana bacı küfür çok kötü her tartsmada bunca şeyə rağmen gidemiyorum ondan acıyorum neden ya hərgün söz veriyorum yinde kaç yıldır Stalk yapyorum en büyük derdim durmadan izlemek onu hər kötülük yapyor sonra ben suçluyum sen terketdin olyor ben napmaliyin? bana yol gösterin napyim

Kendimi her konuda eksik hissediyorum bununla nasıl baş edebilirim?

Kendimi her konuda yetersiz hissediyorum bununla nasıl baş edebilirim? beynim gün içerisinde asla susmuyor her zaman kendimi yetersiz ve zayıf birisi olarak hissediyorum ve ailemin her zaman ablamı daha fazla sevdiğini ve beni hiç sevmediğini düşünüyorum bu konuyu ailemle konuştuğumda beni sevdiklerini ve saçmaladığımı düşünüyorlar ama onların bana karşı davranışlarının ve ablama karşı davranışlarını aynı bulmuyorum kafamı nasıl susturabilirim kendimi bir çıkmazda gibi hissediyorum kimsenin beni anlamadığını düşünerek etrafıma öfke kusuyorum resmen insanlarla tartışıyorum

Nikol

Komşumun kızı kocama aşık

Merhaba komşunun kızı eşime kafayı takmış durumda ne yapacağımı bilmiyorum aşırı rahatsız oluyorum ama ispatım yok eşimde telefonunda farklı kadın numarası vardı eşime aldatmalarından dolayı güvenmiyorum ne yapacağımı bilmiyorum delirmek üzereyim duvarlar sesi çok iyi geçiyor banyoda sesleri geliyor annesiyle kızının kızını anneside teşvik ediyor eşimde banyoda şarkı söylüyor laf atıyor banyodan onlarda duyuyor bunu gülüyor ne yapsam ne etsem bilemiyorum

Ailemle Aramda Neden Bu Kadar Yabancılaşma Hissediyorum?

Son zamanlarda eve gitmek, evde vakit geçirmek istemediğimi fark ediyorum. Ailemle aynı ortamda olmak bana giderek daha ağır geliyor; hatta onlarla aynı sofraya oturmak bile beni huzursuz ediyor. İçimde, onlara karşı bir yabancılık hissi var. Ben ailede ikinci çocuğum ve kızım. Ama annem ve babamdan beklediğim desteği göremiyorum. Çoğu zaman sanki hiç yanımda değillermiş gibi hissediyorum. Evin içinde kendimi bir tehditmiş gibi konumlanmış buluyorum. Beni anlamadıklarını, olduğum kişiyi görmediklerini düşünüyorum. Hep olmadığım kişiliklerle muamele ediyorlar ve bu durum beni derinden yaralıyor. Eğitim hayatımda da destek göremiyorum. Bazen bana karşı ayrımcılık yaptıklarını hissediyorum. Davranışları ve söylemleri bana öylesine yabancı geliyor ki sanki başka insanlarla yaşıyormuşum gibi oluyor. Özellikle annemle aramda bir mesafe var. Bazen onu görmek istemediğim oluyor, bazen de içimde tek başıma başka bir yerde yaşama isteği büyüyor. Sonuç olarak; tüm bu hisler beni yıpratıyor, içimde derin bir yalnızlık ve kırgınlık bırakıyor. Kendimi anlaşılmamış, desteklenmemiş ve değersiz hissettiğim anlar yaşıyorum. Bazen kim olduğumla, ailemdeki yerimle ve geleceğimle ilgili ciddi kafa karışıklıkları içine giriyorum. Bu duyguları daha iyi anlamak, içimdeki bu yabancılaşmanın nedenini bulmak ve nasıl başa çıkabileceğimi öğrenmek için destek almak istiyorum. Teşekkür ederim,sevgilerimle. ..

Peki sorunlar nasıl çözülebilir

Öncelikle psikolog İrem Hanım size teşekkür ederim, psikolog olsanız dahi birileri tarafından anlaşılmak oldukça hoş, ben bu sorunları eşimle konuşamıyorum yani daha doğrusu konuşsam da anlaşılamayacağımı biliyorum, bir yandan annesi söz konusu ve ben önceki sorumda eşimin bana o ortamda tam olarak aslında s…git yazdığını yazmamışım, bu şekilde bir söylemde bulundu ve bu gerçekten saygı zedeleyici, bana eşim saygı göstermediği sürece ailesinden saygı beklemeyi zaten doğru bulmuyorum, evlendikten sonra aslında toplumsal ahlak anlayışının, sosyal anlayışın ve terbiyenin eşimde olmadığı kanısına varmış oldum bu durumla birlikte. Ben eşimin bu konuda ağlayarak ben de ikiniz arasında sıkıştım kaldım dediğinde çaresizliğini gördüm, ancak eşim hala mesela benim kendisi ile inatlaştığım görüşünde, benim ona göre inat yaptığım konu ise uğramak istedikleri bir akrabalarına gitmek istemememdi, bunu aşamadığımız için o gün inatlaşmış gibi olduk ve annesi de geleceği için bizimle bu duruma müdahil oldu, annesi gitmek istiyor ise kendisini oraya bırakıp dışarı çıkabileceğimizi ya da eşim ve annesinin yalnız yola çıkmasını illa oraya uğramak istiyorlarsa benim gitmek zorunda olmadığımı da dile getirdim ancak bunlar dahi fayda etmedi, ben yapılan saygısızlığı aşamadım kendi içimde ve ben kendimi net bir birey olarak tanımlıyorum, yani bir yere gitmek istemediğimi dile getirmiş olmak beni inatçı yapmıyor ben bunu inatlaşmak adına yapmadım, amaç ve netlik arasındaki farkı eşime aktaramıyorum, ben onu bir yere davet ediyorsam her zaman istersen gel istersen gelme diyorum çünkü birini bir yere zorla götürmenin insanın kişisel tercihlerine saygısızlık olduğunu biliyorum, bunu ona anlatmalı mıyım? Hoş anlatsam da gerçekten başladın psikolog gibi konuşmaya şeklinde yargılanıyorum, gerçekten çift terapisti işe yarayacak mıdır?

Kız kardeşim neden böyle davranıyor

Kız kardeşim daima agresif ve sinirli bana karşı diğer insanlara karşı gayet anlayışlı bana sürekli akıl veriyor hayatımda söz sahibi olmak istiyor insanların içinde beni hor görüyor ona bunları söylediğimde bağırıyor küsüp konuşmuyor hiç bir zaman hatalarını kabul etmiyor onun ilişkisi var benim yok bana nispet yapıyor sen aşk konusunda şanssızsın diyor ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum depresyona giriyorum bu durumdan dolayı

Sorunlu olup olmadığımı nasıl anlarım?

Merhaba, 35 yaşıma geldim ve hala çocukluğumdan beri annemden şu lafları duyuyorum sorunlusun, takıntılısın, komplekslisin. Niye sen böylesin, bir tek sen böylesin. .. En ufak birşeyde bile bu sözleri duymaktan bıktım. Benim ne demek istediğimi anlamaya çalışmayıp gözümün içine sen problemlisin diyerek bakmasına tahammülüm kalmadı ve artık kendimi sorunlu hissediyorum. Beni anlamamasına veya anlamaya çalışmamasına hayret ediyorum. Bunları dile getirdiğimde kabul etmiyor sanki ben abartıyormuşum gibi davranıyor. Çocukluğumda, kimse seni sevmez böyle çekmez derdi sebebi ilk uyandığımda gülmezmişim. Evet hiç sevilmedim bu zamana kadar hep terkedildim ama sebebini anlamadım, anlaşılmadım. Anneme, beni hiçbir zaman beğenmiyorsun diyorum kabul etmiyor. Sonuca baktığımda ben kendimi yalnız, değersiz ve problemli hissediyorum. En kötüsü artık bu laflara dayanamadığım için bende onun kalbini kırıyorum istemeden ve bu defa kırdığım için dahada üzülüyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Dinlenmediğimi, anlaşılmadığımı hissediyorum ve kendimi artık sorunlu kabul ediyorum. Çözüm bulamıyorum. Hayata karşı yaşam enerjim kalmadı. Bunun için nasıl bir yol izlemeliyim?

Keşkelerle yaşıyorum

Hicbir sey hayatimda yolunda gitmiyor hicbir adim atamiyom hicbirsey yapmak istemiyom hep keskelerle yasiyom. is hayatina atilamiyom kendimi hep yetersiz goruyom eksikngoruyom cok kotu hissediyom beceremiyom bisey ilk adimi atamiyom hayatim hep karanlik gecmiste cok acilar yasadim unutamiyom kabullenemiyom kendimi cok yalniz hissediyom calismak istiyom calisamiyom is bulamiyomne yapacagimi bilmiyom kendimi begenemiyom sevemiyom biseyleri becerebilecegini sanmiyom evlenmekte istemiyom biri eclen dediginde sinirleniyom elimde dil

Evliliğimde kendimi kullanılmış hissediyorum

nerden başlaycm ne diyecm bilmiyorum öyle çıkamazın içindeyim ikiz bebeklerim var tek başıma bakıyorum eşimin ailesinden nefret ediyorum kendisinde bi şey olduğunda direk annesine gidiyor bna yardımcı olmuyor işi düşünce gelip sıranaşıyor kndimi kullanılmış gibi hissediyorum ve çok yurldum boş yere savaşmaktan ailemin yanına gitsem kbl etmezler boşasam iki bebeğim var kafam çok dolu napcgımı bilmiyorum öyle yuruldum ki eşimin sürekli bni suçlamazsından