Aile Kategorisi

Boşanma ve aile baskısı

Merhaba, 10 senelik evliyim iki çocuğum var,9 ve 5 yaşında. Evliliğimde hep manipüle edilen taraf oldum bunu geç farkettim. Bundan 5 sene önce annemi kaybettim ve onun vefatından sonra bazı şeyleri farketmeye başladım. Zaten bana yardımcı olmazdı kızımla canı isterse ilgilenirdi ama oglum dogduktan sonra yani 5 senedir sınırlarımı koruduğum için çok tartışıyoruz. Hiç unutmam bir gün oturdum ağladım yalvardım ona gel terapiye gidelim iyi değiliz dedim ben gitmem deli değilim sen anneni kaybettin sen git istiyosan dedi. Alkole karşıyım ben ve 10 senedir her yaz tatile gittiğimizde eşim gizli içer ne kadar karşı olsamda dinlemez. Ara ara bağımlılık yapıcı madde içtiğinide öğrendim. Ama sürekli sözler verip tekrarlıyor. Çok bişey istemedim ilgili sorumluluk sahibi bir baba bir eş olsun istedim sıkıntım olduğunda abime ablama değil ona yaslanmak istedim. . bunu söylerken bile sorumluluktan kastın ne diye soruyor. Onun için çalışmak para kazanmaktır sadece sorumluluk. Ama olmuyor. Ailem çok müdahale etti en özelimiz bile ailemin dilindeydi. Kaç kere ayrılmak istedim son şansı diyerek hep ikna ettiler. Ama ben çok yoruldum yıprandım. Tartışmalarımız çok çok ileriye gidiyor. Ve bu beni korkutuyor. Sinir krizleri geçiriyorum artık. En son eşim memlekete ailesinin yanına gitti ve döndüğünde 3 gün iyidik, sonra benden para sakladığını öğrendim. Bazı mesajlara denk geldim. Ben yapmadım ben konuşamdım diyor türlü türlü bahaneler uyduruyor. Bu sondu diyip kovdum evden gitmiyor benim evim diyor. Önden gidip abime anlatmış kendini haklı çıkarmak için galiba. Ve sonra herkes öğrendi. Eşim bana bu mesaj olayından 2 hafta sonra iş yerindeyken özür mesajı attı yapmadım ama yaşattıklarım için özür dilerim diye. 2 hafta sonra gelen özürden ne olabilirki. . ama bir taraftan ne düşünmek istiyorsan neye inanmak istiyorsan ona inan diyor söylediklerim hoşuna gitmeyince ağzına geleni saydırıyor. Bana herkes haklısın diyor ama bir şans daha ver diyorlar. istemiyorum artık. Sanki evliliğim çok iyi gidiyormuş gibi bide bunu yaptı nasıl şans vereyim. Babam boşanırsan beni sil diyor beni ilerde anlayacaksın diyor çocukların çok küçük diyor ama bi taraftan da eşimin nasıl biri olduğunu çok iyi biliyor. Aileme sırtımı çevirmek istemiyorum iyilikle güzellikle olsun istiyorum ama bana çok baskı yapıyorlar. Bu arada onun ailesi bi kere aradı daha da aramadılar. Şimdi o gitmiyor ben gidemiyorum çocuklar var gidecek yerim yok. Evin içinde iki yabancıyız. Ne yemeğini yapıyorum ne de çamaşırını yıkıyorum. Ben ona açık açık bu sefer diğer olaylar gibi baskılara gelip pes etmeyeceğimi bundan sonra benden bişey beklememesini açıkca söyledim. Avukata gittim kimse bilmiyor, bilgi aldım. Ama bir boşluğun içindeyim çıkamıyorum ailemin baskısı çok ağır basıyor ne kadar belli etmemeye çalışsamda ne yapacağımı bilmiyorum tükendim. .

betul6

İlişkimde hep aynı sorunları yaşıyorum.

Eşimle anlaşamıyorum. Eşim maaş alır maaşinda bana para vermez. Herşeyi kendi almaya başladı. Önceden beraber alırdık alışverişi ve bana güvenmiyor. Çocugum yok. Yuva yapmak için elimden geleni ardına koyuyorum. Ama o beni uzmekten başka birşey yapmiyo. Daha sonra ben birşey diyince beni suçluyor. Artık bu durumdan çok sıkıldım. Gerçekten napıcamı bilmiyorum. Her zaman ve aynı şeyleri yaşamamak için ne yapmalıyım mesela.

İlişkim beni yoruyor

Merhaba. 8 yıllık evliyim iki de çocuğum var . Ben duygusal olarak ne zaman bir şey talep etsem ieşim duyar duymaz duvar moduna geçiyor ve hiç bir şey olmamış gibi günleri geçiriyor. Bu durum beni çok öfkelendiriyor(dürtüsel davranıyorum). .O kadar yoruldum ki. Duygusal olarak biraz yakınlaştıktan sonra(ki iltifat ve sevgi sözcükleri hiç kullanmıyor) bir soğukluk evresine geçiyor ve ben bu duruma çok üzülüyorum. Duygusal olaraksürekli bu gelgitliler beni artık çok yordu. ifade ettiğimde kendisi de hiç umursamıyor. sürekli adım atan iyi olalım odaklı olan ben olmaktan çok yoruldum. .Ben galiba kaygılı bağlanan biriyim o da kaçıngan. Böyle bir şekilde yaşamak istemiyorum . iyi bir insan ve baba ama yapamıyorum ailemi korumak istiyorum ama sevildiğimi düşünmüyorum . Kafamda ayrılık fikirleri var benim için çabalamayan benim hislerimi duymayan biriyle niye hala beraberim diye diğer yandan onları babasız büyütmek fikri beni korkutuyor. Bu belirsizlikte hiç bir şey olmamış gibi yaşamak istemiyorum. ne yapıcam bilmiyorum. Kalbim çok acıyor bir yandan böyle birine hala kalbimde yer verdiğim için öfkeliyim kendime. bunca yılımı verdim gurbette tek başıma. .Kendimi nasıl sakin tutabilirim çocuklarım şahit oluyorlar olanlara çok üzülüyorum

Eşim kumardan nasıl soğur

Eşim sanal kumar oynuyor ama bağımlı olduğunu kabul etmiyor. Arada oynadığı için bağımlı değilim diyor ama hep bu ay son bir daha oynamayacağım deyip bir bahane bulup oynuyor. Bedava kazandım deyip yine oynuyor aile danışmanına gidelim diyorum kabul etmiyorWatsaptan o sitelerden kızlarla yazışıyor kötü bir yazışma olmasada rahatsız oluyorum ben görmeyeyim diye siliyor bu yüzden boşanmak istiyorum katlanamıyorum artık ne yapmalıyım

Ailemle iletişimimi nasıl sağlıklı bir şekilde koparabilirim

Merhaba ben ailemden hiç hoşlanmıyorum. 23 yaşındayım onlarla görüşmek istemiyorum, daha doğrusu arama sınır koyuyorum sonra hep onların düzeleceklerini sanıyorum onlarla ilerişime geçiyorum ama asla değişmiyorlar. olan benim psikolojime oluyor. tüm irtibatımı iletişimimi koparmak istiyorum. onların bana yaşattığı onlarca şey varki. .. hep düzelme ümidiyle konuşuyorum olmuyor. eskisinden bile beter oluyorlar . bütün sorunların suçlusu benmişim gibi davranıyorlar. o kadar yoruldum ki iletişimimi kesersem çok mutlu olacağımı düşünüyorum. iyileşeceğimi düşünüyorum. ama bunu yapamıyorum . bir süre sınır koyup kesiyorum sonra bana iyi davranıp manipule ediyorlar ,sonra onlarla konuşunca tekrar eskisi gibi kötü davranmaya başlıyorlar. ailemi tamamen silmek istiyorum. çok yoruldum bu döngüden. duygusal bir insanım çok yıpranıyorum . ailemi hayatımdan nasıl tamamen silebilirim tekrar aynı döngülere girmekten yoruldum iletişimimi koparmak istiyorum. bunu nasıl sağlıklı bir şekilde yapabilirim. bazen de vicdan azabı duyuyorum ama onlar yaptıkları ve söylediklerinden asla vicdan azabı duymuyorlar. beni sanki kendilerinden bir uzuv olarak görüyorlar. saçını böyle yapamazsın böyle giyinemezsin hayatımdaki herşeye karışıyorlar. burnumu yaptırmak istiyorum 23 yaşındayım ona bile izin vermiyorlar. kendi giyim tarzlarına uymayan açık bile olmayan kıyafetlerimi odamda yokken kafalarına göre çöpe atıyorlar. yaptıklarının yalnış olduğunu söylediğimde ciddiye alınmıyorum . okuduğum okuldan bölüme kadar eleştiriyorlar mesela mezun oldum atandıktan sonra arkeoloji okumak istiyorum dedim sen arkeolojiden ne anlarsın diyorlar . ben üniversite mezunuyum bunu diyen ortaokul mezunu sonra bana gelip çok iyi anne baba olduklarını başka anne baba olsa beni çekmeyeceklerini söylüyorlar . sürekli aşağılanmaktan yoruldum bu sefer ilişkimi tamamen kesmek istiyorum ama eskisi gibi manipülelerine kanmak istemiyorum bunu nasıl başarabilirim 😿

Normal bir aile olmak için ne yapmam gerekiyor ?

Merhaba ben 8 yıllık evliyim. İlk zamanlarda başlamıştı kavgalarimiz tartışmalarımiz. .Hamile kaldım 9. Ayımda beni eski kız arkadaşıyla aldattı telefonda yakaladım eşimiZoruma giden herşeyi inkar etmesi oluyor iş değiştirdi hiç huzurumuz yok şuana kadar iş yerinde çalışan bi kadınla yine gordum ama ne yaparsam yapıyım hep inkar ediyor artık çok yoruldum hastalandım artık sıkıntı stresten rahatsızlıklarım çoğaldı ne zamn eve gelse aklıma geliyor yaptıkları psikolojim artık yerinde değil konuşuyor benimle tam ben konusucam susturuyor beni hiç bir hatası yokmuş sanki bütün hata bendeymis gibi davranıyor çocuklarıma bağırıyorum onun yüzünden ne yapacağımı bilmiyorum bazen oturuyorum ağlıyorum acaba gerçekten bütün suç bendemi diye , agladigimda karsimda gülüyor cok kötü oluyorum artık bana yardımcı olur musunuz ?

Ailemle nişanlım arasında kaldım

Merhaba,Ailemle nişanlım arasında bir süre çekişme var ve ne yapacağımı bilemiyorum 7 yıllık ilişkim 5 . yıl nişanlandık ve 7. Yılımızda ev tuttuk annem koruyucu sahiplenici biri annem ve kardeşimle yaşıyorum ve 2 ay sonra evleneceksiniz kendinize dikkat edin o eve tek başınıza girmeyin dedi bunu nişanlıma söyledkten bir süre sonra kendisi değişti ve bu lafı kaldıramadığını annemin özür dilemesini söyledi annem dilemez ve söylediğini yanlış bulmuyor bunu nişanlıma ilettiğimde onları sildiğini düğüne de evimede gelemezler diye diretti benim içinde bir ev kapatılması için büyük bir sorun değil ama nişanlım 3 hafta sonunda evi kapattı ailemle konuşmayı sürekli ret etti ancak benimle sohbetini sevgisini hep devam ettirdi ettirmeye de çalıştı ailemle önce konuştum gelsin konuşsun dediler nişanlıma söyledim bana iftira eden güvenmeyen insanlarla konuşmam diye diretti bir kaç hafta sonra aileme sorunun çözülemediğini ama onunla evlenmek istediğimi söyledim annemde beni evden kovdu nişanlım yanıma gelp destek oldu ama annemlerle hiç bir şekilde görüşmek istemediğini evlenmek istediğini biraz beklemem gerektiğini söyledi ertesi gün annem aradı gel konuşcaz dedi tekrar eve geldm konuşmaya ve ailem ne yaparsan yap karışmıyoruz dediler ama yinede en ufak birşeyde hatalısın bizi çiğnedin diye vurguluyolar yolum sevgimin yanında mantığım ailemin yanında kimseyi üzmek istemesemde üzülüyorum bir çıkış yolu bulamadım tek çözüm zaman olsada yanlış mı yapıyorum diye düşünmeden edemiyorum

Evlenmemi babam kabul etmiyor sebebi de yok nasıl ikna edebilirim mental olarak yoruldum artık

Babam evlenmemi istemiyor sebebi de yok ve sürekli kavga çıkarıp tehdit ediyor nasıl bir yol izlemeliyim stresimi kontrol altına alamiyorum. Sürekli tedirginim ve soğuk kanlı olmam gerekiyor nasıl ikna etmeliyim nasıl bir yol izlemeliyim mental olarak da kendimi iyi hissetmiyorum artık sinirli gergin ve sürekli ağlamak istiyorum. Yardımcı olur musunuz nasıl bir yol izlemeliyim. İkna nasil edebilirim kimse zarar görmeden

Ailemle aramı nasıl düzeltebilirim?

sürekli üstüme geliyorlar psikolojik şiddet hakaret sürekli bunlara maruz kalıyorum asla evden cıkmama izin vermiyorlar a sosyal bir birey oldum okula gitmeme dahi izin yok bende bu halde cok agresif oluyorum kimseyle konuşasım gelmiyor sürekli oturup aglayasım geliyor ama ağlayamıyorum da ne yapacağımı hiç bilmiyorum hep isteklerini yapıyorum ev işi dışında abim sürekli bana hakaret ediyor sataşıyor elimden hic bir sey gelmiyor hiç bir şey diyemiyorum ailem de bana karışması uzerne hic birsey demiyor

Evliliğimi bitiremiyorum

Merhaba 32 yasinda erkeğim 2. 5 yaşında bir kızım var , eşimle hiç bir ortak noktamız yok ben yaşım geçiyor diye zorladım evlendim cahilin önde gideni kızımada cahilce bakıyor ama ben velayet konusundan dolayı sabrediyorum çünkü kızımın babasız büyümesini doğru bulmuyorum , birşeylerin düzelmeside zor kafası basmıyor elde telefon günde 10 saat bakar , yemek yapmaktan anlamaz , çalışma hayatıda yok, ben cahilden eş dost olmayacağını anladım ama kızım için nasıl bir çabanın içine girmem gerek hele hele bu ülke şartlarında bir kız çocuğu ailesiz ne kadar sağlıklı büyür bana dayanmam için tavsiye verin lütfen

cannn