AileKategorisi

Aileyle yaşamak, sevmek kadar sabretmeyi de gerektiriyor. Çocuklarla, partnerle ya da aile büyükleriyle daha sağlıklı ilişkiler kurmak için bazen sadece doğru bir bakış açısı yeterlidir.

Soru sor
Filtrele
filtre ikon
Kategoriler

Filtrele

Soru sor
Filtrele
filtre ikon
Kategoriler
Aile

Obsesif miyim?

Daha iyi anlaşırım diye mi net sarih açıklamalar yapıyorum acaba? Karşıdaki benim gibi detaylı düşünmüyor bile ben neden hiçbir şüphe yaşamasin karşıda ki diye en net açıklamayı yapıyorum yapamadığımı düşününce tekrar bi mesaj hazırlıyorum yazmak için gönderiyorum da oysa ki karşıdan iyi bi tepki alıyorum biraz tırnak yeme konusunda da böyleyim mesela üstüme gelindiğinde sinirlarim aşıldığında stresli oluyorum ve tırnaklarımı yiyorum hemen elim. agzima gidiyor bazen bakıyorum mesela tırnağımın şeklinin tan yuvarlak. olmasi için de yiyebiliyorum yani orada bile düzgünsuzluge gelemiyorum nasıl halledicem yuvarlak şeklini bozacak ufacık bi köşe varsa hemen düzeltiyorum ordan Babam sürekli güç gösterisi mi anlamadım sınır koyacaksa hoşlanmadığı birsey varsa seni döverim gibi ses yükselterek vs korkutarak kendinden soğutuyor uzaklaştırıyor sadece bunu da kaldıramıyorum düzgün konuşmuyor hem kötü hem kırıcı hem aşağılayıcı hemde manipuleci oluyor üzülüyorum sinirleniyorum insanların umursuz oluşuna alışamadım kapali kapı mesela açık bırakıp gidiyor ya nasıl düşünerek kendime eziyet etmekten kurtulurum

Aile

Ailemin verdiği huzursuzluğu nasıl aşarım?

Annemin benden çok fazla beklentisi var. Evliyim ve çok yoğunum bana soğuk davranıyor ve bu durum beni çok huzursuz hissettiriyor. Gerçekten çok bunaldım. Zaten hiç bir zaman tam olarak anne kız ilişkisi yaşadığımızı düşünmüyorum. Diğer kardeşlerime karşı çok sevecen iken bana karşı öyle değil. Sürekli maddi destek beklenti içinde fakat biz düğünü bile aile desteği olmadan yaptık benimde içimden gelmiyor zaten . Düğün hazırlıklarında beni o kadar yalnız bıraktı ki . Tuttuğumuz evi bile tek başıma temizledim, yerleştirdim. Ailem karşı çok soğumuş hissediyorum. Ne yapmam gerekiyor.

Aile

Çocukluğumda ve ergenliğimde gördüğüm sevgisizliği unutamıyorum

24 yaşında 2 çocuk annesiyim çocukluğum ve ergenliğimde aşırı sevgisiz ilgisiz büyüdüğüm için ve kendimi ifade edemediğim için en ufak tartışmalarda istemsizce ağlıyorum. Çocuklarıma karşı çok hassas olmama rağmen bazen ses tonumu onlara yükseltebiliyorum ve bunun için kendimi çok suçlu hissediyorum ne yaparsam yapayım geçmişi unutamıyorum ve annemi babamı affedemiyorum 8 kardeşiz bu arada ben tek değil hepimiz böyleyiz bu durumla nasıl başa çıkabilirim her konuda geçmişe gitmeden o anki duygu düşüncelerime göre hareket etmek istiyorum annem babam bilinçli insanlar değildi onlarda sevgisiz ilgisiz büyüdüler ama bu bir bahane göre değil bana göre

Aile

Çocuğuma nasıl davranmalıyım?

merhaba 2. Çocuğuma 6 buçuk aylık hamileyim ilk çocuğum 16 aylık ve doğumuma 2 buçuk ay kaldı. 2 çocuğum doğduğunda ilk çocuğum 1 buçuk yaş civarında olacak. Doğumdan sonra ilk çocuğuma nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Hastaneye getirmeli miyim? Kardeşini eve gelince mi görmeli? Hastanede beni yatakta görmesi doğru olur mu ? Bu durum onu nasıl etkiler? Kardeşi ile güzel bir bağ kurması için ne yapmalıyım? Çok kafama takıyorum. Doğumdan çıktıktan sonra hastaneye gelmesi konusunda tereddütlerim var. Yetersiz anne olacakmış duygusuna kapıldım. Lütfen bu konuda yardımcı olur musunuz?

Aile

Eşimin maça/futbola olan tutkusu beni kıskandırıyor ne yapmalıyım?

Kocamın maç izlerken yaşadığı mutluluğu kıskanıyorum. elbette maç izlemesine kızmıyorum ama bu durumun benim önüme geçtiğini hissediyorum bazen. Evliliğimizin bazen çok sıradan lastiğini ve yeterince istediğim ilgiyi görmediğimi düşünüyorum bu durum beni mutsuz bir kadın yapıyor. esime göre bu tip düşünceler çok gereksiz çünkü ona göre o beni zaten seviyor. Ona olan ilgimi azaltmam mi gerek? Fazlamı abartıyorum bilmiyorum. Bu talepkar hallerimi belli etmemeye çalışıyorum içime attıkça da bir noktada büyük patlıyorum.

Aile

Kayınvalidem çocuğumla ne yapmaya çalışıyor?

Merhabalar 20 aylık oğlum var kayınvalidem sürekli anneliğimi resmen elimden almaya çalışıyor çocuğuma ben yemek yedirirken birden kaşığı elimden alıp o yedirmeye başlıyor ben çocuğuma bişeyin yanlış olduğunu anlatırken lafı ağzımdan alıp o devam ediyor kaç defa güzellikle söyledim ama anlamıyor sürekli beni eleştiriyor benim çocuğumu iyi disipline edemediğimi söylüyor ama ben gayet iyi ve yerinde davrandığımı düşünüyorum o bunu eleştirmen benim izin vermediğim şeydir çocuğuma izin veriyor Allah aşkıma bişey söyleyin ben bu kadına napayım ya cahil biri değil bilerek yapıyor çocuğum bana vursa mesela o dakikalarca gülüyor resmen oğlum onu daha çok sevsin beni istemesin bana bağlı olmasın istiyor ben çok yoruldum artık küsmek istemiyorum az görüşmeyi düşünüyorum ama daha nasıl davranayım güzellikle söylüyorum olmuyor sert söylüyorum bu seferde kötü benim her şeyimi eleştirmelerinden eşimi kıslanmalarından hepsinden bıkmışken sıra oğluma geldi😢

Aile

Kilom yüzünden çocuklarıma yetemiyorum

Kendimi özgüvensizim kilom yüzünden ve ic hic birseye yetişemiyorum bazen çok kafama takıyorum çocuklarıma yetisebiliyormuyum acaba diye bazen eşime çok öfkeleniyorum sebebini söylüyorum ama sanki duvara konuşuyormuşum gibi hissettiriyor sadece bazen çok ağlamak geliyor bazende hiç konuşmak istemiyorum kimseyle evde kalmak istiyorum stres yapıyorum hatta bu yüzden çok yata çıktı her yerimde bazen bekarlığımı özlüyorum keşke şunları şunları yapardım diyorum ama

Aile

Evlilik sorunlarını nasıl çözebileceğimi bilmiyorum, ne yapmalıyım?

Merhaba. Ben 6 yıllık evliyim. Eşimin babası sorumsuz, çalışmaz ve sürekli eşimden borç para alır sürekli bizim arabamızı ister. Hatta en son istediğinde kayinbabam çok kötü bir kaza yaptı arabamız dahil 5 araba pert ve bir yayaya çarptı vefat etti yaya. Ben eşime sürekli arabayı ve para vermemesi gerektiğini dile getiriyorum ve sürekli biz tartışıyoruz ta ki bu olaya kadar. Babası bize hiçbir zaman yardımcı olmadı. Düğünümüz ev eşyaları derken benim babam destek oldu eşime ama çoğunluğunu kendimiz yaptık. Bu yüzden babasına karşı zaten on yargim var birde sürekli çalışmayıp kahvede takılınca eşimden para istemesi zoruma gidiyor. Kiraciyiz ve eşim asgari ücretin az Bi miktar üstünde maaş alıyor. Bu kaza olalı 2 ay olacak eşimle hiç konusmadilar. Esim konuşmaya gitti cevap vermediler. Çünkü sigorta ve araba bizim üzerimize olduğu için borçların hepsi bizim üzerimize çıkıyor. En son gittiğinde eşimle kavga etmişler esim zaten geçmişten doluydu babasına patlama yaşamış. Babası da bu kazada olan şeylerin sonucunda hiç Bi şey yapmayacağını, ona hicbisey olmayacagini, bizim üzerimize hic bisey almamamiz gerektiğini söylemiş hatta benim konum geçmiş hakkımı çok yemiş. Ben 2 aydır sürekli bunları düşünüyorum onların her sıkıntısinda yanlarına koştuğumu düşünüyorum, bu insanlar beni bir kere aramadı üst sokaklarında oturuyorum gelmedi, bir kere halledeceğiz bir şekilde demedi. Kayinbabam hala çalışmayı düşünmüyor. Biz bu yıl arabayı satıp ev almayı hayal ediyorduk zar zor birikim yaptık onlarla beraber ama kayinbabam bunları asla görmüyor. Üzülmüyor, düşünmüyor. Kayinvalidem de aynı şekilde ama eşim babasını biliyor annesine konduramiyor. Benim 2 çocuğum var yediğim yemekten tad alamıyorum, çocuklarımla tam anlamıyla ilgilenemiyorum, eşimin canı zaten çok sıkkın ona bisey anlatamıyorum ne yapacağımı nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum.

Aile

Sinirlenmemek için ne yapmam gerekir her şeyi çok düşünüp çabuk sinirleniyorum?

Ufak bir olaya bile tahammülüm kalmadığı gibi hemen sinirleniyorum ve bağırıyorum bunu nasıl çözebilirim iyi bir anne olmak istiyorum bebeğim için sakin mutlu olmak istiyorum çok fazla düşünmemek istiyorum bağırmak yerine yapıcı olmak istiyorum kendimi suçluyorum iyi bir anne olmadığım için bağırdığım için bu şekilde düşünüyorum ücretler çok pahalı psikoloğa gidemiyorum ne yapacağım bilmiyorum tıkandım tükendim ben iyi bir anne olmalıyım

Aile

Ayrı ev konusunda eşimle anlaşamıyorum ne yapmalıyım?

Merhabalar öncelikle ben 4 yıl önce eşimle tanıştım severek evlendim ama eşimin bir şartı vardı anne ve babayla kalmak istiyordu ama ben bu durumu biraz istemedim sonra yapmasam ayrı eve geçerim dedim (kendine ait bir ev var ve eşyalı bir şekilde)ama yıllar geçti ben bu durumu eşimle sık sık iyi yada kötü dile getiriyorum ayrılmak istediğimi söylüyorum kendi evimde oturmak istediğimi ama o beni hiç dinlemiyor ve umursamıyor çok yoruldum annesi çok kötü davranıyor sürekli arkamdan konuşuyor yaptığım yemeği yemiyor hakaret ediyor beddua ediyor psikolojim tamamen bozuldu kendimi toparlıyamıyorum eşim kesinlikle annesine müdahile etmiyor o benim eşim sen böyle diyemezsin demiyor dayanamıyorum nolur yardım edin hatta bazen eşim bile çok hakaret ediyor boşanmak istediğimizde dile getirdim ama 3 yaşında bir oğlum olduğundan yapamıyorum çünkü o babasıyla çok mutlu gün içinde bazen ona bağrıyorum ve çok pişman oluyorum çok ağlıyorum canım çok yanıyor kendimi artık çok gibi hissediyorum