PsikolojiKategorisi
Psikolojik Sağlığınızı Keşfedin: Zihinsel ve duygusal sağlığınızı güçlendirmek için uzman görüşleri ve ipuçları.
Filtrele
Cimri, açgözlü insanlar eskiden bir sıkıntı yaşadığı için mi böyleler?
Çocukken okul defterlerimin boş sayfalarini çıkarıp kağıt gerek olunca kullanırdım sonrakı seneye kalemlerim eşyalarım hep cikardi diger seneye cocukluktada aslında babam eşyalarımı iyi alırdı okula giderken en iyisi olmasına dikkat ederdi ama tamamen benim istediğim şekilde olmadı liseden sonra marka falan istedim ergenlikte istediğim gibi giyemedim ,Çok şık kiyafet giyinme düşkünlüğüm var (hep başkalarina imreniyorum herseyde)Ayrıca bir iki oyuncagimda duruyor 32 yaşındayım çalışmıyorum , para birikimini severim ama belli birikimim yok, 8 yıldır evliyim 8 yıldır borç old için istediğim pek olmadı ,evlenme öncesinde de harcligimida biriktirirdim genel olarak çok işe yarayan boş olmayan altın vs şeyler almayı tercih ederim huy olarak yani çabuk yenip biten çar cur olacak şeylere harcayamiyorum . Özümde kendi farkindaligimi severim kötü huyum da old bilerek kabul ederim hatalarımı, niye bu kadar cimriyim ben bir şeyimi kıyıp atamam, küçükken babaannem diğer torunlarına daha güzel şekerler ve güzel değişik çok oyuncak getirirdi yurt dışından bizde beraber yaşadığımız halde abimle bana ya bir tane yada hiç vermezdi, sevmezlerdi diğer torunlarına gıptayla bakardık abimle dislarlardi bizi, çok beddua ediyorum onlara ve bana haksızlık edenlere, çocukken annem babam biraz cahillikten mıdır nedir hiç oturup sohbet etmezlerdi öyle ilgi falan çok gostermezlerdi bize ben şuan çok çok çok konuşuyorum , abimde hiç konusmuyor tamtersi. Cevabınız için şimdiden Teşekkürler 🌺
Gizli Kullanıcı
Ben temizlik hastası mıyım?
her zaman, gittiğim her yerde, dokunduğum her şeyden sonra mutlaka ellerimi yıkamam gerekiyor. yoksa ne yüzüme ne saçıma ne de üstüme başıma dokunamıyorum. oturmadan önce oturduktan sonra mutlaka ellerimi yıkamam gerekiyor. üstelik sadece ellerim değil dirseklerime kadar yıkıyorum. cildim iyice kurudu ve artık acımaya başladı. dışardan eve geldiğimde, işten eve geldiğimde mutlaka duş almam ve bütün kıyafetlerimi yıkamam gerekiyor. tuvalete girip çıktıktan sonra bile mutlaka vücuduma su tutmam gerekiyormuş gibi hissediyorum ve tutuyorum hatta bazen sırf tuvalete girdim diye duş alıyorum. iş yerindeyken tuvalete çıkmamaya çalışıyorum. hatta bazen o kadar sıkışık oluyorum ki eve kendimi zar zor atıyorum. her hangi bir yere temesımda hemen ellerimi yıkıyorum. ne yapacağım nasıl kurtulacağım bundan bilmiyorum.
Gizli Kullanıcıİnsanlar tarafından sevilmek için ne yapmam gerekiyor?
İnsanlar tarafından önemsenmediğimi ve göz ardı edildiğimi düşünüyorum. yani iki seçenek varsa hiç bir zaman seçilen ben olmuyorum. Kırgınlıklarımı üzüntülerimi içime atıyorum ve paylaşmaya çekiniyorum onları kaybetmekten korkuyorum bu duyguları tekrar tekrar yaşıyorum ne yapmam lazım?
Gizli KullanıcıSağlık anksiyetesini nasıl yenerim?
Kendimde hastalık belirtileri arıyorum, sürekli internetten arayış içindeyim elim vücudumda ve kendimi dinlerken buluyorum. Çok yorucu ve yıpratıcı bir süreç bir dönem sevdiklerimi kaybetme korkusuyla ortaya çıkıyor bir dönem sağlıkla alakalı ya hastaysam ya öleceksem evham ve endişe içindeyim geçmeyen baş ağrısı yaşıyorum ve bu gerçekten mi yoksa anksiyeteden mi ayırt edemez durumdayım. Aklım sürekli benimle oyun oynuyor ilaç kullanmak istemiyorum vücudum bunu kaldırmıyor. . Yorgun ve mutsuzum teşekkür ederim.
Gizli KullanıcıBabama benzettiğim bir adamla beraberim?
hayatımda özellikle ilişkimde anneme benzemekten çok korkmuşumdur. hiçte istememişimdir. ama galiba ilişkimdeki annemin rolünü üstlendim. babam hep beğenmediğim, sürekli eleştirdiğim insan olmuştur ama bazı kısımlarda babama benzettiğim bir adamla birlikteyim ve her seferinde ben annem değilim desemde bu ilişkideki annem rolü de bende galiba. ama ilişkilerimde annem gibi olmak istemiyorum. hep içine atan, sorunlarını asla açıklayamayan, açıklasa bile hep sorun çıkaran kendisiymiş gibi görülen, ötekileştirilen, haksız çıkarılan, hakkı yenilen, hep hor görülen.
Gizli KullanıcıÖnce kendimden başlamam gerek ama nasıl?
bazen kimse tarafından sevildiğimi düşünmüyorum. kimse tarafından değer gördüğümü düşünmüyorum. kimsenin ilk önceliği değilmişim gibi geliyor. bunun için galiba kendimin ilk önceliği olmam lazım ama bunu da nasıl yapacağımızı bilmiyorum. sanki insanlar benden kolayca vazgeçebilirmiş, vezgeçebiliyomuş gibi geliyor. ya hep göz ardı edilenmişim ya da hep ilk unutulan arkada kalanmışım gibi hissediyorum. herkesin her anında yanında olmaya çalışıyorum. ama insanlar benim yanımda yalancıktan, zorunluluktan oluyomuş gibi hissediyorum. kimse gerçekten beni sevdiği için ya da bana değer verdiği için benimle değilmiş gibi geliyor.
Gizli KullanıcıPanik atagğımı nasıl yenebilirim?
Merhabalar kafama bir şey taktigim zaman ya da düşüncelerim çok derinken kendimi kötü hissediyorum daha sonra bı ortamdayken ya da durup dururken mutlu oldugum bı anda bile nabzim hızlanmaya nefes alışverisim zorlanmaya ellerim uyusmaya ve titremeye başlıyor o an nefes egzersizleri yapıyorum kriz gecirecegimin farkına varıp kendimle konuşarak iyi olmaya çalışıyorum ama o an o kalp atışı beni o kadar çok zorluyor ki ya da vücudumun verdiği diğer tepkiler kendimi bı cikmazda buluyorum. bundan nasıl kurtulmam lazım gercektrn bilmiyorum hayatımda olumlu şeyler ile ilgili sukretmesini biliyorum yaşadığım hayata haksizlik edemem benden daha zor durumda insanlar var çünkü ama panik atak çok başka noktalara sürüklüyor beni kendimi ortam içinde ruh hastasiymis gibi hissediyorum çünkü beni o an sadece panik atak hastaları anlar bunu çok iyi biliyorim
Gizli KullanıcıMutlu olmak için ne yapabilirim ilaçsız tedavi mümkün mü?
evden çıkmak istemiyorum sürekli yorgunum yılların birikmişliği beni çok etkilemiş çok geç farkına vardım evlendim eşim çok iyi ama mutlu hissetmiyorum keşke önceden anlasaydım herkese yardımcı olmazdım başladığım işi bitiremiyorum beynim bulanık gibi eskisi gibi olmadığımın çok farkındayım sanki beynim küçülüyor algım azalıyor. evde yalnızım eşim çalışmaya gidiyor evden çıkmak istemiyorum kedim var tek kalsın istemiyorum annem rahatsız biraz ben eskisi gibi iyi olmak istiyorum ilaçsız çünkü bebek düşünüyorum 2 yıllık evliyim
Gizli KullanıcıNeden sürekli kendimi soyutluyorum?
Geç kalmışlık hissi yaşıyorum. Kendimi kaybetmiş gibi hissediyorum bir türlü toparlayamıyorum ve çok düşünüyorum zihnimi susturamıyorum . Sürekli aniden modum düşüyor kendimi çok yalnız hissediyorum . Etrafımdaki kimsenin anladığını da düşünmüyorum. Sürekli yeni bir hayat açıyorum kurallar belirliyorum fakat bir tanesini çiğneyince o hayatımı siliyorum tekrar başa dönüyorum. Bazı dönemler her şeye sıfırdan başlıyorum bazen de çıkmaza giriyorum ve kendimi odama kapıyorum temel ihtiyaçlar dışında hiç bir şey yapmıyorum.
Gizli KullanıcıBeynimdeki sürekli olumsuz düşüncelerden nasıl kurtulurum?
Yaklaşık 3 yıl önce annemi kanserden kaybettik. İlk yillarda aştım güçlüyüm zannediyordum. Ama şimdi sürekli bi yerim ağrıdiginda ya da olumsuz bişey hissettiğimde acaba ben de öyle olup hasta olacak mıyım kaygısı başladı. Doktora gitmeye kokuyorum. 4 yaşında oğlum var ona bakıp ya bana bişey olursa diye düşünüp kendimi hep bu düşüncelerin içinde buluyorum. Beynimde susmayan olumsuz düşünceler var. Ne yapacağımı bilmiyorum. BN yardımcı olur musunuz?
Gizli Kullanıcı