Psikoloji Kategorisi

Evde kalmaktan psikolojim bozuldu sürekli düşünüyorum. Ani değişimlerim var

Hep aynı döngüyü yaşıyorum kendimle kalınca artıyo ne yapmam gerek aşırı düşünüyorum her şeyi evde kalınca daha da artıyo kendi bedenime bakmaya korkuyorum nasıl geçer psikoloğa gitmek istiyorum çünkü ruh sağlığım iyi değil ilaç içince azalcağına inanıyorum çünkü psikolojik hepsi hiç kız arkadaşım yok sohbet edecek normal sohbet ediyorum bir soğuk bir sıcak davranıyorum bundan dolayı sohbet etmek zorlaşıyo nasıl geçer

Nasıl değişim sağlarım?

Emine Sena uzun merhaba insanların beni kandırmasından yoruldum sorusuna vermiş olduğunuz cevaptan sonra bazı farkındalıklaryaşadım. Bu döngüyü kırıp sessiz kalma alışkanlığımı nasıl değiştirebilirim bunun için atmam gereken somut adımlar neler olmalı. 30 yaşında bile ailede sessizlikle haftalarca konuşmamakla tek bırakılmakla cezalandırılan sistem var. Maddi özgürlüğüm olmadığı için ve yaşadıklarımın da etkisiyle bu döngüye saplanmış gibi hissediyorum. Hayatım günün sonunda yalnızlık üzerine kurulmuş gibi sanki. İnsanlar bana uğruyor tüm toksiklikleri bana yaşatıyor sonra yaptıkları yanlışın farkında olup iyi niyetimi kullanıp o suçluluğu yüzüne vurunca gidiyorlar. O yazımda örneklerle anlatmıştım. Bana karşı artık manipülasyonları tükendiği noktada beni kötü de ilan edemiyorlar. Çünkü artık fark ediyorum ve geri çekiliyorum. İletişime kapalı beni suçlayıcı çözümcül olmayan insanlara açıklama bile yapmıyorum. Ben neden bunlara izin veriyormuşum. Kendime bu konuda hangi farkındalıkları kazandırmalıyım bilmiyorum. İçe dönük olabilirim. Ama gülüp eğleneceğim kendimi güvenle açabildiğim zamanlar oldu. Bu yanımı göstermekten çekiniyorum artık tetikte kalmaktan beynimin sürekli tehlike var gibi eski yaşadıklarımı tekrar yapmasından yoruldum. Herkes doğru yalnız kaldığım için ben yanlışım gibi geliyor. Özellikle kaygı olduğu için stresli durumlarda midem bulanıyor. Bu döngü beni iyice içine hapsediyor. Midem neyi kusmak istiyor. Yoksa sessiz kaldığım için mi bunları yaşıyorum. Ama bu kronik hale geldi stresli tüm durumlarda yaşıyorum

Stresliyim ve anlaşılamamaktan korkuyorum

Oldukça başarılı bir lisede okuyorum bu liseyi kazanmak için elimden geleni yaptım ve çok çaba gösterdim ancak sonrasında bu başarılı lise ortamındaki arkadaşlarımın davranış düzeylerinin bana hissettirdiklerinin ortaokuldaki arkadaşlarimdan farklı olduğunu hissettim. Yani arkadaşlarım olgun,tepkilerini sınırlayan , heyecanları, mutlulukları ve konuşma stillerinden davranışlarına kadar çok göze çarpmayan tipler oldukları için benim küçük yaşlardan beri sahip olduğum hiperaktivite özelliğim öğretmenlerim ve arkadaşlarım tarafından hareketli, konuşkan ve şen şakrak biri olarak tanimlanmama neden oluyor( artık kendimi hiperaktif olarak tanimlamasam ve çok hareketli bir kişilikten çok, sorgulayan ve ilgimi çeken konularda konuşan biri olmama rağmen). Hatta bir öğretmenimin anneme farklı olmamdan dolayı üstün zekalı gibi bir tanısı varmı sorusu üzerine annem beni psikologa götürmek istiyor. Bu konuda psikologa karşı bir ön yargım yok ancak kendim olmamdan dolayı insanlardan farklı gözükmem ve farklılaştirilmam beni çok rahatsız ediyor ve düşüncelerimi, davranışlarımi , duygularımi sınırlama ve düzenleme konusunda onların çok gerisindeymisim gibi hissediyorum. Ve ailemde ne yazık ki kendi haklarımı savunmam açıklamam sonucunda beni asi biri olarak tanımlıyor. Bu baskılar ve yaş ilermesiyle olgunlaşma sebebiyle çok hareketli biri olmaktan çıktım ama bunun sonucunda aşırı ama aşırı derecede stres vücudumda hakim ve buda beni masturbasyona zorluyor bunun sonucu odak noktam,ders çalışmam düşüyor ve kafam sürekli karman corman halde böyle oluncada rahatlamak için müzik,sahte kurgular ve mast ile yaşamımı bir türlü bitmeyen gereksiz kaygılı şekilde devam ettiriyorum. Anlayacağıniz zor durumdayım lütfen bu yazdıklarımı dikkatlice okuyun ve bana bir yol gösterin.

Yoğun korku hissettiğim anlarda ne yapmam gerekir?

uzun süredir yaklaşık 5 yıldır aklıma istemediğim düşünmekten utandığım pişmanlık duyduğum düşüncelerle mücadele ediyorum kafamın içi çok uzun zamandır dolu ve gerçekten kötü hissediyorum. bu düşüncelerden bazıları aylar sürdü takıntı halimde sürekli aklıma geldi ve ben kendimi aklıma gelen şeyin gerçek olmadığına inandırarak rahatlattım ama daha sonra tekrar aynı düşünce aklıma geldi ve beni aynı hatta daha kötü bir şekilde rahatsız etmeye devam etti. bu düşüncelerime örnek olarakya dinden çıktıysam veya dinim yanlışsaya sevgilimi aldattıysam onu sevmiyosam başkasına bi şey hissedersem beğeniysem beğenirsem ve hissedersemya o beni aldatırsa başkasını beğenirse hoşlanırsaya mesajı yanlış yere attıysam(yazışmalarımı kontrol ederim)gibi düşünceler aklıma takıldı ve takılıyor bunlar aklıma geldiğinde interneti açıp aksine dair kanıt araıyorum ve kendimi aksine ikna etmeye çalışıyorum anlık olarak rahatlıyorum oh diyorum tamam bi soru yokmuş tehlike yok ama kısa bi süre sonra tekrar aynı şey aklıma geliyor ve yine vicdani rahatsızlık utanç korku duyuyorum ne yapacağımı bilmiyorum bazen ellerim terliyor vücudum terliyor andan uzaklaşıyorum acayip korkuyorum kötü hissediyorum eyvah diyorum kendime ne olacak şimdi diyorumsize sorum bu anlarda ne yapmalıyım ana nasıl geri dönerim ve o aşırı yoğun korku hissinden nasıl uzaklaşırım?bu düşüncelerim gerçekten istediğim şeyler mi kendimi mi bastırıyorum (bu düşünce de beni çok korkutuyor)yaşadığım durum nedir

İnsanların beni kandırmasından nasıl kurtulurum?

Merhaba ben içe dönük bir karakterim ama güvendiğim ortamlarda kendimi açarım. Daha önce beni yara bandı olarak kullanan bir ilişkim oldu ben devam ettim ona inanıp kendi sınırlarımı çizmeyi kendime güvenip sağlam durmayı başaramadım sürekli kendimden verdim o ise benim tüm bana yaptıklarımdan sonra sessiz kaldığım için ogünü arkadaşlarımızla kötü geçirmelerine sebep olduğum için benden ayrıldı. Bana yalan söyledi sonra beklentim karşılanmıyor dedi bitirdi. Bunu benim yapmam lazımdı. Çevremdekiler arkamdan konuştu yüzüme güldü bir arkadaşım bu zayıf noktalarımı bilen de birisiydi kendisi terapi aldıktan sonra tüm emeklerimi hiçe sayıp benimle arkadaşlığını bitirdi. İnsanlara ağzının payını veremiyorum çünkü bu yönlerimi bildikleri biraz sessiz kaldığımı gördüklerinde hemen pençelerini çıkarıyorlar bana karşı. Bana haksızlık ediliyor ama yalnız kalmayayım diye veya çok sesim çıkmıyor diye sessiz kalıyorum bazen. Bahsettiğim arkadaşlığımı bitiirirken ben de içimdekileri söyledim artık. Sürekli ona yazdığım için alışmıştı buna sonra engelledi beni. Kendime güvenip hareket etmek istiyorum o süper arkadaş ortamlarım beni gerçekten seven insanlar hiç olmadılar hayatımda. Şu an kalanlar ise yüzüme gülüp arkamdan konuşanlar bunu sadece bana yapmıyorlar ama işte bir tek ben farkındayım bunun. Ortamlara girmekten çok çekinir oldum. Bu son yaşadığım ilişki hayata karşı güvenimi emeğimi boşa çıkardı. Tahammülüm bitti. Güler yüzlü olmak istiyorum ama insanların beni kandırmasından yoruldum

açılmak istiyorum ailemle nasıl paylaşmalıyım

ya ben açılmak istiyorum. 18 yaşındayım ve ailem ne der diye biraz endişeli olduğum için aileme söylemeye çekiniyorum ama gerçekten artık dayanamıyorum yaklaşık 3,4 aydır aklımda içimde tutmaktan çok yoruldum. annem farklı şehirde ben babam ablamla yaşıyorum. ablamla bu durumu paylaştım ve bana saygı gösterdi. babamla konuşmayı düşündüm ama ne desem nasıl kendimi ifade etsem o da bana saygı duyar bilmiyorum lütfen yardım eder misiniz?

Annem yanımda soyunuyor

merhabalar öncelikle belirtmek isterim ki aklımdan çıkmayan ve beni gün be düşündüren kafamı karıştıran bir okadarda üzen bir durum yaşıyorum annemi çok seviyorum oda beni çok sever ancak duş alırken yanımda soyunuyor banyoya girmeden önce cıplak kalıyor ve banyo kapısını kapatmıyor duş alırken benimle sohbet ediyor vücudunu görüyorum ve bunu niye yapıyor beni çok mu seviyor nerden bu rahatlık anneme geliyor bu durum beni gün be gun duşunduruyor küçüklüğümden beri yanımda soyunur ancak bu halen devam ediyor ve vücudu net yanımda cıplak brakıyor annemi seviyorum ancak niye böyle davranıyor annem sor durumlara düşüyorum onu cıplak görünce

Korkunç bir rüyaydı bana bu rüya hakkında yardım eder misiniz?

Merhabalar bir rüya görmüştüm gece vakitleriydi saat 23. 50 ya da 00. 00'da uyuyup 1. 46'da uyandığım korkunç bir rüyaydı bana bu rüya hakkında yardım eder misiniz?Rüyamda ilkte şey gördüm bir adam vardı ve onun bir köpeği vardı beyaz bir köpeği Sibirya kurdu gibi ve bu adam büyük 6 gen şeklinde sığınak benzeri bir yerin kapısını açıyordu kapı banka kapısı gibiydi böyle yuvarlaktı ve beyazdı. Sonra içeri girdi bu adam ve içerisi böyle metal plakalarla çevrilmiş bir kare koridor şeklinde uzanıyordu. Sonra rüya başka bir sahneye geçti ama olay yeri aynıydı. Etraf karanlıktı ve bir köpeğe tutulan fener ışığı vardı ama köpek kuduz ve saldırgandı. Beyaz bir köpekti aynı adamın köpeği gibi ve bir tarafı şey kesilmiş gibiydi ve şey belki biraz iğrenö olacak ama o kesilmiş yerin içini görebileceğim kadar netti bu görüntü ve köpek bir havalandırmaya sıkışmıştı ve ışığın tutulduğu yere saldırmaya çalışıyordu. Sonra başka bir sahneye geçti rüya ve ben vardkm telefondan ilk gördüğüm rüyayı izliyordum bir videodan YouTube videosu gibi işte ve odam karanlıktı onu hatırlıyorum. Sonra başka bir sahneye geçti kuzenim vardı ve onunla beraber bir evde ayakkabı deniyordum ayakkabı konversti onu biliyorum ve siyah beyaz bir konversti. Fakat olduğumuz yer bana hiç tanıdık gelmiyordu.

İlişkimde soğukluk var

Bir yıldır devam eden bir ilişkim var ilişki içinde çok defa kavgalarımız oldu ve bu kavgalar bizi çok yordu bu yüzden aramızdaki duygusal bağ zedelendi ve çok çabuk kopmaya müsait duruma geldi. Farklı karakterleriz ama birbirimizle olmak istiyoruz bunu ikimizde biliyor ve dile getiriyoruz . Onun bana çok hataları oldu en büyük şey eski ilişkisini sürekli dile getirip beni kıyaslama içine sokmak oldu bunun canımı yaktığını söyledim ama anlamadı çok geç oldu artık öyle bir şey yapmıyor ama bu benim içimden çıkmıyor . Diğeri kavga anında bana ettiği hakaretlerin sonradan özrünü yapsa bile benim unutamamam. Her şeyi atlattık artık iyiyiz şu aralar ama bu sefer de araya durduk yere bir soğukluk girdi bana karşı soğuk davranmaya başladı ve onun soğuk bir cümlesi dahi beni hemen etkiliyor ve direkt ben de öyle davranmaya başlıyorum . Sürekli davranışlarımız birbirimizi etkiliyor onun modu düşükse benim de direkt düşüyor mutluysa mutlu oluyor her şeyimi ona bağlamış gibiyim ve şu an ikimizde birbirimize karşı soğuğuz ama onu seviyorum da bu duygularla başa çıkamıyorum .

Stres yüksekliğini nasıl çözebiliriz?

Stresim çok yüksek sürekli beynimin içinde kuruyorum Her an yeni bir sorun yaşayacağımı,başıma bir şey geleceğini düşünerek günlerim geçiyor anı yaşayamıyorum sakin kalamıyorum gün içi çok fazla gelgitler yaşıyorum ve gereksiz yere çevremi kırıp kötü oluyorum Hayatımda o hafta bir konu yoksa Alkol içtiğim günleri düşünüp sürekli olmayan senaryoları kuruyorum kafamın içi sürekli kazan gibi oluyor hayata odaklanamıyorum ve bundan kurtulmak istiyorum