Psikoloji Kategorisi

Panik atak geçiriyorum

Kendi kendimi hasta ediyorum ve sürekli daralıyorum mutlu olamıyorum ne yapmam lazım ilaç kullanıyorum beynimi susturamıyorum aslında iyiyim ama buna inandıramıyorum kendimi acaba hasta olacak mıyım diyorum ve çok yoruluyorum bu huyumdan beynimi susturmak için ne yapabilirim yardımcı olabilir misiniz lütfen insan içine çıkmak istemiyorum kalabalıktan kaçıyorum kapalı alanı giremiyorum sanki rahatsız olacak gibi hissediyorum ve beni yoruyor ne yapacağımı bilmiyorum

Stresimi nasıl azaltabilirim

İçimde artık birikmiş bir öfke var eşimin beni anlamaması ailesinin laf sokmalarını anlamaması gibi durumları öfkesi hep imde bu sefer de olmadık olaya başka aşırı tepkiler göstermeye başladım yani bir başkasına gösteremediğim öfke hayatımdaki başka bir insana ya da olayda patlamama sebep oluyor buna engel de olamıyorum sinir stres öfke beni çok yıpratıyor önüne nasıl geçicem mutlu olamıyorum resmen artık

Size yaşadığım yükü anlatsam hafifletir misiniz

benim bir tane erkek arkadaşım var annem başkasıyla ilişkiye girdiği için erkek arkadaşımın annesi bunu bildiği için beni istemiyor ben erkek arkadaşımı yani sevgilimi çok seviyorum erkek arkadaşımda annesine zaten benimle olan ilişkisini bitirmeyeceğini söyledi ailesinin beni istememesi beni çok kötü etkiliyor kafam çok dolu ne yaptığımı hiçbir şekilde anlamıyorum boş duvara saatlerce bakıp duruyorum çok zor durumdayım bana yardımcı olurmusunuz psikolojim çok kötü durumda

Bağımsız nasıl davranılır?

Annemin onayını almadan veya annemin düşünce tarzına göre hareket ediyorum 23 yaşında yetişkin bir bireyim fakat ona göre davranmayı bırakınca tedirgin hissediyorum. Sanki en doğru şeyleri o biliyormuş gibi. Yanlış yapmaktan çok korkuyorum. Annemi ve düşüncelerini çok önemsiyorum. Bu şekilde de kendimi yetersiz güçsüz ve başarısız hissediyorum. Sanki ben hiçbir şeyin doğrusunu yapamazmışımda yanılır yanlışa düşenmişim gibi hissediyorum çoğu zaman. Varsa yoksa annem ve pnun düşünceleri.

kendimi çok yorgun ve tükenmiş hissediyorum

son zamanlarda kendimi çok kötü hissediyorum sanki içimdeki bütün enerji çekip alınmış gibi her gün işe gidip gelmek bile bana ağır gelmeye başladı eve gidince tek istediğim yatmak oluyor ama ne kadar uyusam da hiç dinlenmiş uyanamıyorum artık hiçbir şeye hevesim yok eskiden keyif aldığım şeylere bile elim gitmiyor kendimi sürekli yorgun tükenmiş ve sanki robot gibi hissediyorum içimde bir ağırlık var stresim çok arttı ve psikolojik olarak da çöktüğümü hissediyorum bu hisler beni korkutuyor çünkü artık kendimi tanıyamıyorum sizce bunların sebebi ne olabilir ve ben nasıl toparlanabilirim

Takıntılıyım ve sürekli sinirliyim kötü düşünüyorum

Takıntılı davranıyorum sürekli düşünüyorum stres ve sinir halindeyim karşımdaki insanı da baskılarım yüzünden daraltıyorum ama hep kötü düşünüyorum ve hissediyorum ağlıyorum sürekli düşünüyorum kuruyorum hayatımı sadece bir kişiye odaklı yaşıyorum çok üzülüyorum napıcağımı bilmiyorum psikolojimi birine bağlı yönetiyorum ve ilişkilerime de zarar veriyor yoruldum sürekli mutsuzum ve mutsuzluğumu yansıtıyorum karşımdaki insan benden kaçıyor benim bu hareketlerim yüzünden ve korkuyorum bilmiyorum

Neden Dışlanıyorum

daha yeni liseye geçtim başta gerçekten iyi başlamışdı ama şimdi dışlanıyorum ve benim hakkımda tüm sınıfın kötü konuştuğunu duydum en yakın arkadaşım gördüğüm kişi beni sattı aklıma her geldiğinde gözlerim doluyor canım sıkılıyor onlar eğlenirken konuşurken ben evdeyim sonra bir karar aldım spora başladım herşey düzelir diye ama hala aynı 3 ay oldu ve hep okuldan gitmeyi düşünüyorum ama sonra ben birşey yapmadımki aklıma geliyor ve inadına daha iyi olmaya çalışıyorum ama dışlanıyorum ve moralimi bozuyor ağlamakdan bıktım kimse sevmiyor saymıyor beni neden birşey yapmıyorum zeki desek oda değilim taban puanım

Ani değişimlerim var azalması için ne yapabilirim

İyileşmek istiyorum ama yardım eden kimse yok beynim hep tetikte fazla abartıyor napmam gerek kendimle kalınca daha artıyor arkadaşım yok kimsem yok nasıl geçecek ruh değişimlerim yüzünden hayatıma odaklanamıyorum bıktım ailem de kötü örnek oluyor onları görünce içim daralıyor evde de kalınca daha artıyor yardımcı olursanız sevinirim azalmasını istiyorum ama bir türlü yapamıyorum lütfen cözüm önerin psikoloğa götürmüyolar gitsem azalır.

Anksiyetemin altında yatan sebebi tamamen bitirmek istiyorum

Merhaba ben kaygılı biriyim. Lisede sınıfta kalmamla başladı bu durum her sabah okula giderken öğürerek gidiyordum. Çünkü başarısız olmuştum. Hiç arkadaşım kalmamıştı. Bu üniversitede de devam etti. Ailemden ayrılmak şehre alışmamak arkadaşsızlık ortamın bana uygun olmayışı vs. O dönemki sevgilim bana hep yalan söylüyordu içimden hep bu konuyu nasıl çözeceğim yalnız kalacağım kimse benimle olmayacak arkadaşım yok asla arkadaş grubum olmayacak böyle düşüncelerle bunaltıyordum kendimi. 10 senelik bir ilişkiydi ve bitti. Biterken çok zorlandım. Çünkü arkadaşım her şeyim o olmuştu. Sonra bir başka ilişki yaşadım o da bana travma yaşattı resmen eski ilişkisini unutamamıştı ve ayrıldıktan sonra da beni manipüle etti şarkılarla dön diye sonra ben aradım onu hiçbir şey olmamış gibi davrandı resmen. O an şok oldum. Bu mide bulantıları kimseye yine alışamayacağım yalnız kaldım düşünceleri çok var çünkü yalnızım 30 yaşındayım arkadaşım başka şehirde burada kimsem kalmadı işe gidemiyorum çünkü kaygı seviyem çok yüksek. Stresli bir durumda asla yerimde duramıyorum hemen hızlı hızlı yürüyorum midem yanıyor o an uzun süre aç kalıyorum yataktan çıkamıyorum düşünmekten kendimi açıklamaktan alıkoyamıyorum. Midem yanarak devam ediyorum o güne ve öğürerek bu benim artık ezberlenmiş bir deneyimim oldu. Terapi alacak param yok. Ben bunu nefesle geçiremiyorum. Kendime çok üzülüyorum. Koca bir ömrü böyle heba ettim. Boş insanlar yüzünden.

Yanlız ve mutsuz hissediyorum

Yeni evlendım 3 ay oldu ve eşim asker ben o gittikten sonra kendımı çok yanlız ve mutsuz hissediyorum hıc bırsey keyif vermıyor yanlız yaşamıyorum kayınvalidemle yaşıyorum ama tek başıma bir yanlızlıgın içindeyim hıcbırsey yapmak gelmıyor içimden hıc bırseyle ilgılenmek istemıyorum sadece uyumak istiyorum öyle zaman daha hızlı geçecek gibi gelıyor sadece ve tek yaptığım gün saymak o kadar canım istemıyor