Romantik İlişkiler Kategorisi

Ayrıldığım erkek arkadaşımla aynı iş yerinde çalışıyorum

Merhaba, 1 ay önce ayrıldığım erkek arkadaşımla aynı yerde çalışıyoruz ve şirketteki diğer kadınlara samimi davranıyor, sosyal medyadan takipleşmeye de başladı. Bu krizi nasıl yönetebilirim? Canımı sıkıyor ve işten de ayrılamam şu dönemde. Bilinçli yapıp yapmadığını bilmiyorum. Ama bilerek yapıyor gibi geliyor bana. Ben olabildiğince nötr davranıyorum, laf sokma vs asla yapmıyorum. Başka ne yapabilirim? Yardımcı olursanız sevinirim, teşekkürler, iyi akşamlar.

İlişki Bağımlılığı

ilişkimde çok fazla bağımlıyım karşı tarafa, uzun süredir birlikteyiz ama artık karşı tarafın ilgi ve sevgisinin kalmadığının farkındayım üstelik aldatıldım ve hala aldatılıyorum..sürekli onu alttan almaya onunla iletişime geçmeye çalışıyorum vazgeçemedim naptıysam ayrı kalamıyorum dayanamıyorum uzak durmaya..bana karşı çook fazla tahammülsüz bunu dile getirdiğimde ise iş ve ailesini bahane ediyor yada yapamıyorsan ayrıl diyor ki bunu baya hakaret içerikli yapıyor..

Artık iletişimimizin eskisi gibi olmadığı birini unutmak?

beni eskiden çok seven birinin artık beni eskisi gibi sevmediğinin farkına vardım eskisi gibi sık da görüşmüyoruz ama o kadar hayatımı etkiliyor ki o kadar üzülüyorum ki bunu fiziksel olarak da hissediyorum nasıl atlatacağım veya onunla iletişimim nasıl eskisi gibi olabilir? artık benim gibi sevdiği başka birisi var günlük hayatta bu üzüntümü ona ne yapmalıyım nolur yardım edin canım yanıyor, çok üzülüyorum

Güvensiz bir ilişkide kalmaya devam ediyorum! Bundan nasıl kurtulabilirim?

Sevgilimle 1 yıldır beraberim. Aynı zamanda cinsel birlikteliğimiz de oldu. Bana karşı kötü üslubu var ve manipülatif birisi. Yurtdışından kızlarla konustuğunu yakaladım ve eski sevgilisi ile doğum gününü kutlayacak kadar samimi hala. Bana hala o benim için değerli dedi. Ben değersiz ve güvensiz hissediyorum . Ondan gizli telefonunu karıştırıyorum ve hesaplarını kontrol ediyorum. Bu dürtüme engel olamıyorum. Bu kişiyi terk edemiyorum da . Ve bu kişi yaptığı yanlışlara devam ediyor. Paranoyaklıktan kurtulup öz değerimi geri kazanmak için ne yapabilirim?

Anksiyete ile savaşımın bitmesi sonucunda duygusuzluğumu nasıl yenebilirim

22 yaşındayım yaklaşık 6 yıldır anksiyete hastasıyım majör depresif bozukluk ve panik atağım var geçmişte düşüncelerimde obsesif tutumlar oldu. Yaşadığım şeylerin çoğu ailevi olmuşken, en çokta aşktan sevgiden yana çok yıkıldım bu durumu yaklaşık 3 yıl önce yaşadım. Anksiyeteyi yendim lakin çok duygusuz bir insan oldum bunu nasıl yenebilirim ?Sevemiyorum hislerim yok bir insana karşı varsada geçici oluyor.Panik atağım halen var ve yenemiyorum aşamıyorum bir türlü gerek cinsellik konusunda gerek diğer konularda aşırı heyecan yapıyorum. Alıştığım durumlarda çarpıntım bir tık az oluyor.Ben eskisi gibi sevmek istiyorum sevilmek istemiyorum yaşayamadım çünkü sevilmenin ne olduğunu bundan dolayı da çok kötü bir insan oldum. Kendimi çok iyi tanıyorum ama hâlâ aşamıyorum bazı şeyleri.Beni dinlediğiniz için çok teşekkür ederim cevabınızı bekliyor olacağım.Kullandığım ilaçlar ; Xanax,Paxera,Lustral,Prozac,Quet,Rixper,TrankoBuskasPaxil,OlfrexXanax 1 mg Quet XR 400 olmak şeklinde diğer ilaçlar maximum dozda kullanmıştım geçmişte

İnsanlar ne derece değişebilir?

Merhaba 26 yaşında bir kadınım. 2019 yılında üniversitede bir kulübe dahil oldum ve burada birinden hoşlandım o da bana ilgi gösterdi ama çok kısa sürdü ve aniden genel olarak davranışları değişti, sadece bana değil genel olarak umursamaz soğuk ve kibirli tavırlar sergiledi dolayısıyla benim hoşlantım da geçti ve yerini ona karşı öfke almaya başladı ve onu kendini beğenmiş nezaketsiz ve karaktersiz olarak tanımlamaya başladım mümkün olduğunca iletişim kurmamaya çalıştım. 2 yıl boyunca bu kulüpteydim sonra kulüp dağıldı bizler mezun olduk , 3 yıldır kendisini görmüyordum. Ortak arkadaşlarımız aracılığıyla tekrar bir araya geldik 2 kez buluştuk.Ben ilk görüşme öncesinde çok önyargılıydım inşallah gelmez diyordum ama görünce ve tekrar konuşunca bir şeyler değişti içimde ve tekrar hoşlanmaya başladım ama kendime bunun için çok öfkelendim. Bana iş bulma konusunda yardımcı olacağını söyledi bunun için sonrasında mesaj yoluyla iletişime geçtik konuşma esnasında 2 kez teşekkür ederim dedim ve hiç rica ederim, bir şey değil vs demedi. 2. Buluşmamızda konu açıldı ve ben onda rahatsız edici bulduğum şeyleri ona söyledim rica ederim dememesinden bahsettim, abarttığımı söyledi zaten kendi yardım etmek istediğini öyle şeylerin aklına gelmediğini söyledi ve empatik biri olsaydım güçlü biri olamazdım dedi. Geçmişte herkesin içinde bana inisiyatif almak istemediğim bir konuda bu kadar özgüvensiz olma demişti ben bunu da densizce bulduğumu onun haddine olmadığını söyledim.Onu da kötü bir niyetle söylemediğini özgüvenli ol sen yapamayacaksın da kim yapacak anlamında söylediğini benim cımbızla laf aldığımı söyledi. Ama ben zaten kötü niyetten ziyade onu düşüncesiz ve nezaketsiz bulduğumu söyledim ne söylediğimiz kadar nasıl söylediğimiz de önemli dedim. Kendisi de dilinin kemiği olmadığını kabul ettiğini ama bu halinden çok memnun olduğunu ve asla değişmek istemediğini bu durumu samimi bulduğunu söyledi. Sohbet ederken bir ilişkiden beklentilerimiz hayata bakışımız toplumsal ve bireysel konularda düşüncelerimiz birbirine benziyor ve kafamdaki partner profiline sorumluluk sahibi, duygusal olarak dayanıklı, korumacı, cesur, konuşkan, komik ve kültürlü olması açısından çok yakın hatta kendisi de beni beğendiğine dair imalarda bulundu. Ama ben kırılgan ve depresif olmaya yatkın bir insanım onun böyle düşünmeden konuşmaları ve sürekli şaka yapan alaycı tavrı ve aşırı öz güveni beni düşündürüyor. Geçmişte aniden değişen tavırları için de o dönemlerde 20 kişiden dayak yediğini ve o zamanlar intikam almak istediğini psikolojisinin bozulduğunu ama o dönemi atlattığını söyledi ama bu olayın yaşanmasına neden olan şey ne, kendisi ne yaptı bu kısımdan bahsetmedi. Bir de lisede bir kıza sözlü olarak zorbalık yaptığı için kızı ağlattığını kızın okuldan ayrıldığını vs anlattı.Vicdan azabı çekiyorum gerçekten çok pişmanım dedi ama yine gülerek söyledi bunu. Lisede çok da küçük değildi diye düşünüyorum, ortaokulda yapsa çocukluk deyip geçeceğim ama zorbalığa yatkın bir tarafı varsa ve ailesi de sıkıntılı insanlar olabilir diye çekiniyorum. Sizce böyle birinin lise yıllarında bu tarz davranışlar sergileyen birinin bugünkü yaşlarında (o da 26 yaşında) değişmesi mümkün mü? Bir yanım asla olmaz diyor ama kafamdan da atamıyorum çünkü ilk tanıştığımızda onu idealize etmiştim ve ona karşı hep yetersiz hissediyordum kendimi. Genel olarak özgüven problemlerim var ve çekingen bir insanım ama ona karşı kendimi ekstra kasıyorum hep ve hep benden daha kültürlü, daha zeki, daha özgüvenli diye kompleks yaptım ve içten içe hep beni beğensin istedim.Özellikle beni zeki bulmadığını düşünürdüm ama bu son buluşmamızda sen çok zeki bir kızsın dedi ve bana ilgi göstermesine asla ihtimal vermezdim hele ki şu zamanda. Çünkü onun çevresi çok geniş işini yoluna koymuş hobileri var çok kültürlü bense bu sebeple bazen onun muhabbetlerini yakalayamıyorum ve işsizim, bir hobim yok 2 tane arkadaşım var vs onun yanında çok sönük kalıyor gibi hissediyorum.

gigi

Sevgilimin hayatında başka biri daha olduğunu öğrendim

Erkek arkadasimla 6 ay inişli cıkışlı bir ilişkimiz varken 4 yıldır başkaşıyla beraber olduğunu da öğrendim. Benimle beraberken onunla evlendi. Duygusal bağım çok güçlüydü, unutamiyorum. Bana geri dönüs yapar mı? Storilerimi islemeye gizli gizli devam ediyor. Kültürel baskılar ile evlendiğini söylüyor. Biz berbaerken şuanki eşine askerdeyim gibi yalanlar söyleyerek günlerce konuşmadığını öğrendiğim. Benimleyken her gün cok eğlenceli aktiviteler yapardık. Son dönemlerimizde nişanlıydı.

Eşim sadece cinsellik için yanaşıyor

1 senedir evliyim ve eşimle asla ayni dili konuşamiyoruz. İletişimimiz yok denecek kadar az. Ancak cinsellik için yanastiginda iki gün iyiysek 15-20++++ gün kotuyuz . Ben ne dersem herzaman tam tersinin doğru olduğunu soyler. Ben sevgi ve ilgi beklerken eşimden değer verici davranışlar göremiyorum. Duygu ve dusuncelerimi söylediğimde sürekli sorun çıkaran oluyorum ve dikkate alinmiyorum. Evliligimde hiç huzurum yok. Kendimi değerli hissettiğim sadece doğum günlerim oldu ve çok az belki beş parmağımı geçmeyecek gün.. Evlilik yıl dönümümuzu bile kutlamadi. Eşim sürekli küser.inanilmaz tripli bir insan. 2ay boyunca konuşmadigimiz ve ayrı yattigimiz dönem oldu. Her kustugumuzde yatağını ayırır.Gönlümü almak için hicbir çaba sarfetmez hep ben uğraşıyorum hep ben her kavgadan sonra gittim yanına konuşmak için. Açik dille herşeyi konuşurum düzeltmek istedigim şeyleri rahatsız olduğum şeyleri vs. Ama hicbizaman uymadı . Evliligimizi zedelemek için hep inadima herşeyi yaptı. Zaten açıkça da bunu söylüyor inadına yapıyorum beni rahat bırak vs . Örneğin beni aramamasindan ve hiç iletisim kuramadigimiz için yakindigimda bana verdiği cevap şuydu.Ben hiç kimseyi aramıyorum :D ben senin karınım ne sacmaliyosun dediğimde sorunlu ben oluyorum kavga çıkaran ben oluyorum. İnanılmaz cevaplar var bunun gibi birçok. Ben kaldıramıyorum bu genç yaşimda boyle huzursuz evliliği ve kendini yetiştirememiş koca bir adami. Vücudum strese zaten cevap verdi hemen hastalıkla . Kronikleşen kadın rahatsizligim oluştu. Hiçbir şeyim yoktu tamamen stresten dolayı yuzdeyuz eminim...Psikolojik olarak hiç iyi hissetmiyorum sürekli ağlıyorum. Ama dışarıya da hicbirsey belli etmem calisma arkadaslarima.benim kişiliğim çok şen şakrak,gülmeyi güldürmeyi seven deli dolu 24 yaşında kizim.esim 30.. bana hiç uyum sağlamiyor konuşmayı çok severim ama benimle oturup sohbet etmez. Diğer çiftler gibi her konu hakkında (hiçbir konuyu) konuşmaz. Ancak benim konuşma çabamla. Onda da zaten asla detayci konuşmaz. Hep ustunkoru. Ağzı çok iyi laf yapar çok iyi konusur normalde ama bana gelince sohbet yetenegini unutur dilini yutar . Aramızda hiç saygı yok ikimizinde.Eşimden çok hakaret duydum hayatımda duymadığım isitmedigim sözler.. herşeyi kavgaya bağlar asla normal konuşmasi cevapları davranişlari yok . Hep tahrik edici ve benim sabrimla oynayici. evliliğimiz de hic saygı yok. 1 senedir ayni şeyler aynı döngünün içindeyim cikamiyorum. Tahammül seviyemiz sıfır ikimizinde artık .mutlu anımız yok denecek kadar az. Ailemdende destek görmüyorum hep eşimi haklı buluyorlar. Ben sürekli alttan almaktan usandim.Benim üç maymuncuk oynamami istiyorlar ama ben yapamıyorum herşeyi batıyor bana .Sürekli aynı sözleri söylemekten bu evliliği kurtarmaya çalışmaktan usandım . ikimizde çalışıyoruz ve ben eve destek olmasını beklediğim için suçlu ben oluyorum. Sevgi ilgi muhabbet samimiyet ve bizlik duygusu beklediğim için suçlu ben oluyorum. Eşim diyince telefona olan bağımlılığı, emzik olan sigarası, ve çok değerli arkadaşları geliyor. Ben hepsinden çok sonra geliyorum. Ben mutlu olmak istiyorum bu evliliğimi kurtarmak istiyorum lütfen bana benim nasıl davranmam gerektigini söyleyin . bana yardımcı olun lütfen. Umudumu yeşertin. psikoloğa gitmek istiyorum ama çok pahali olduğunu öğrendim ne yazık ki

Neden sevgilimin sürekli yalan söylediğini düşünüyorum?

Sevgilime güvenemiyorum o bi çok şey yapıyor ama içimde hep bi şüphe oluşuyorSevgilimin yalan söylediğini düşünüyorum ama o asla yalan söylemediğini söylüyor benim zihnimde hep o yalan söylüyor ve beni kandırıyor hissi var bunu nasıl aşabilirim güvenmediğimi farkedincede o sinirleniyor ve bu durum bizim ilişkimizi çıkmaza sokuyor yoruyor nasıl baş edebilirim nasıl bir yol izlemeliyim. Zihnimi nasıl rahatlatabilirim Cevabınız için şimdiden teşekkür ederim

suheda