Romantik İlişkiler Kategorisi

Canım çok yanıyor, ne yapmalıyım?

Ben birini sevdim. 2 sene oldu ama sevdiğim kişi evli birisi . Sürekli aklımda,unutmaya çalışıyorum unutamıyorum, onsuz nefes alamıyorum, sürekli canım yanıyor, canım acıyor ve ne yapacağımı bilmiyorum onunla hiç konuşmadık hiç görüşemedik ama onsuz bir hayat düşünemiyorum Ne yapıcam hiç bilmiyorum. Canım gece gündüz yanıyor. kafam sürekli karışık yapıcam hiç bilmiyorum offf . Herşeyini hissediyorum ve elimden hiç bişey gelmiyor bu konuda ne yapabilirim.

Narsist kişiyi kesin olarak nasıl tanırım narsist olduğunu nasıl anlarım ?

Merhaba. Ben narsist kişilik bozukluğu olan kişiyi kessin nasıl olarak tanırım. Narsistik özellikler taşıması değil direk narsist olduğundan nasıl emin olurum. Karşı cinsin narsist olduğunu düşünüyorum. Ama kessin emin olmak istiyorum. Ne zaman evlenmek istesek hep şartlarla geliyor şunu bunu yapacaksın örnek doktora yapmayacaksın kitap getirmeyeceksin, temizlik yemek çok iyi yapacaksın gibi. .. İlgisiz, beni beceriksiz işe yaramaz his ettiriyor. Ona göre bir şey doğruysa tartışmaya kapalıdır. Ve kendine ve ailesine cimri değil geri kalan herkese cimri. Düğünü oldu bittiyse götürmeye çalışıp her masraftan kaçıyor. En son kafa yapimizin uymadıga kadar verip ilişkiyi bitirmeye karar verdi. Ben de bu konuda katılıyorum. Ama travma bağım mi var bilmiyorim. Ondan kopup ayrılmıyorum. Çok uzun süreli bir ilişki bu bir türlü ne bitiriyor ne de devam edebiliyoruz.

Dengesiz davranışlı eş

Eşimin çok fazla dengesiz hareketleri var artık yoruldum. ilk evlendiğimiz zamanlarda çok iyiydi çocuk olduktan sonra ilgisiz huysuz aksi birine döndü şimdi düşünüyorum da çocuk olmadan önce her dediğine evet dediğim için iyiydi. Bir kaç senedir de iyice aşağılama,küçümseme,çocukla hiç zaman geçirmeme başladı tüm hafta sonu arkadaşları ile hafta içi akşamları arkadaşları ile hep yanlızız. Aileme karşıda saygısız hep onun istediği olsun istiyor. Annem biraz sorunlu buna bir şey demiyorum ama babam her konuda bize yardım eden biriÖzellikle bu ara ciddi bir kıskançlık içinde kardeşim evlenecek haddi olmadığı halde nişanlısını istemiyor başkasını bulamadı mı diye tepki gösteriyor. Bu yüzden evde huzursuzluk çıkarıyor. Bana karşı bir bakıyorum çok sevgi dolu iki dakika sonra aşağılayan küçük düşüren biri artık çok yoruldum her akşam ağlamaktan yıprandım. Asla bizim istediğimizi yapmak istemiyor yapsa da burnumuzdan getiriyor. Bu dengesiz davranışlara nasıl daha fazla dayanacağımı bilmiyorum. Çift terapisti de kabul etmiyor.

Aldatıldım ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum

Sevgisine ve aşkına inandığım güvendiğim kişi tarafından böyle yapılması canımı çok yaktı affetmeyi deniyorum ama yapamıyorum iyileşmek istiyorum gurursuz davranmak istemiyorum kendimle savaşmaktan yoruldum Şuan konuşuyoruz ama huzursuzum eskisi gibi olmam imkansız sürekli neden diyorum neden yaptı bunu bana ilişkimize 4. 5 sene birliktelik canım çok yanıyor önüne bakmak istiyorum yardım edin ne olursunuz kendimi anlayamıyorum bu ben değilim sanki bö

Eski sevgilimi bir türlü unutamıyorum

Ne olursa olsun unutamıyorum ınsanlara sabah aklıma gelmiyor gelıyırsa ara sira gece aklımda onun için hep ağlıyorum neden olmadı neden bana yaptığı şeylerden sonra hala onu seviyorum diye düşünüyorum başka insanlarla bile konuşmayı denedım olmadı hallen onu sevıyo ve onu ıstıyorum bana napmış olursa olsun Napmam gerekiyor bilmiyorum ona yazamam çünkü çok kez yazdım ama olmadı ıstemedı birdaha yazmam oyuzden

Sürekli ağlamak istiyorum.

Kötüyüm tam olarak neye kötü olduğumu bilmediğim için daha çok canım yanıyo mesafe ilişkisi yaşadığım sevgilimi özlemek zor geliyor yanımda olsa daha kolay toparanacağım. (ayrılık süreci geçirdik benden ayrıldı geri geldi barıştık)tam olarak bir şeyleri atlatmış değilim. Kendimi sevgilimin yanında o kadar özel hissediyordum ki en son buluştuğumuzda kuzenleri geldiğinde kuzenleriyle bile kendimi kıyasladım. Çünkü ayrıldığımızda acaba beni aldatıyor mu acaba başkasıyla konuşuyormu diye düşünüp değersiz hissediyordum. Sürekli kendimi başka kızlarla kıyaslayıp kötü hissediyordum. Onun yanında o kadar değersiz hisseden birine dönüştüm ki. Çünkü ayrildigimizda o kadar cok sorguladım ki acaba bende ne var beni aldatıyor mu kiminle beraber neyim eksikti. kendimi o kadar eksik hissediyordum ki hala öyle hissediyorum. bir taraftan annem erkek arkadaşıma onay vermiyor. Çok sinirli ve kıskanç olduğunu beni mutsuz edeceğini söylüyor. Bugun mesela iste gerginlik vardı ve ben bir şeyi anlamadığım icin bana da yükseldi. Sonra annemin dedikleri aklıma geldi. Acaba evlenirsek hep sinirini benden cikaracakmi?Annesine de cok sinirlendiginde bağırıp telefonu yüzüne kapatan insan. Acaba bana da aynı şeyi yapar mi diye dusunuyorum. Kardesine bazen sinirlendiginde siktirgit diyor sonra pişman olup ozur diliyor. her şey o kadar karisik ki içinden cikamiyorum her sey cok karisik. Ayrılmadan önce o kadar çok agladim ki buna ragmen gitmesi bana önceden kıyamayan bir insanın düşünmeden gitmesi bile o kadar canımı yakıyor ki cok seviyorum ama affedemiyorum kafam cok karisik her gün ağlıyorum. Kendimi cok çaresiz hissediuorum.

Eşimin hayatında başka biri olduğundan şüpheleniyorum

Eşimin son günlerde bana olan yaklaşımlarında tuhaflık seziyorum. Benimle cinselik yaşarken daha keyif alırdı bunu daha çok hissederdim, günlük yaşantımızda ara ara gelip öperdi yakınlık kurardı, kucağıma gelirdi veya sırnaşırdı en basit tabiriyle. Ama bundan büyük bir değişim oldu ve tam tersi haraketler sergilemeye başladı, mesela ben ona yaklaştığımda dahi uzak durmaya ve kendisini uzaklaştırmaya başladı, ortada herhangi bit sebep yok kendisine sordum hayırdır sen böyle yapmazdın diye sordum ama cevap vermedi. Yani tuhaf gelir takıntılılık hali gibi gelebilir size ama gerçekten tuhaf bir durum yaşıyoruz. Evden çıkarken mutlaka gelir öperdi, işten gelirken arar bir şey lazım mı derdi şu an hiç biri yok. Ben evden çalışıyorum acaba benden sıkıldı diye mi düşünmeye başladım, ya da hayatında başka biri var henüz paylaşmamış olsa da bana öyle geliyor

Bir hata yaptım ne yapmalıyım?

Bugün bir sevgilim oldu ve tanışma zamanında 2 tane sevgilim oldu dedim fakat 3 tane sevgilim oldu söylemediğim sevgilim sanaldandi ve 5 ay sürmüştü sanaldan olduğu için söylememiştim. Tanışma zamanında sevgilim bana ilerde gizlediğin bir şeyi öğrenirsem şans vermem demişti. Ne yapıcam bilmiyorum söylemeli miyim yoksa söylememeli miyim aşırı korkuyorum vicdan azabı çekiyorum gerçekten. Ne yapıcam yardım edin lütfen söylesem ayrılır diye korkuyorum söylenezsem illaki öğrenecek diye korkuyorum. Öğrendiğinde yine ayrılır diye düşüniyorum yardım edin lütfen

Gösterdiğim sevgiyi karşı taraftan alamıyorum

Benim gösterdiğim sevgiyi karşı taraftan alamıyorum buda kendime olan saygımi azaltıyor hep karşı taraftan ilgi sevgi saygı istiyorum neden kendimi hep boyle hissediyorum bende normal insanlar gibi ilişki yaşamak istiyorum ve hep boyle sorunlar yuzunden sevgilimle tartışıyoruz anlaşamıyoruz ilgi olmayınca kendimi iyi hissetmiyorum hep ilgi hep ilgi olsun istiyorum kaybetmekten korkuyorum benim hep yanımda olsun istiyorum bu bir hastalık gibi çok kötü bir şey

Başka bir arkadaşın, sevgilinin olduğundan daha çok anlayışlı olabilir mi?

Sevgilim ile üniversitede tanıştık ve 4 yıldır beraberiz. Çoğu zaman dertlerimin dinlenmesini ve anlattığım şeylere karşı anlayış gösterilmesini istedim. Canımı sıkan bir mevzuyu ona anlattığımda beklentilerimi hiçbir zaman karşılamadı. O kadar anlayışsız birisidir ki hiçbir zaman başımı omzuna koyup ağlayamam. Bu konuyu onunla defalarca kez konuştuk fakat pek de birşeyin değiştiğini söyleyemem. Yüzeysel olarak yardımcı olsa da derinlemesine empati yapmamıştır hiçbir zaman. Bir de yaşadığım birçok sıkıntıyı çoğu zaman yalnızca ona anlatabildiğim bir (erkek) arkadaşım var. Karşılaştırmak doğru değil fakat aralarında ki fark -ayrı kefelerde olmamalarına rağmen- çok fazla. Sevgilim ile çoğu zaman aynı yollardan ve sıkıntılardan geçmemize rağmen içimi döktüğüm zaman ne yaşadığımı hissedemiyor ve empati yapamıyor. Bu durum da beni bir o kadar çok üzüyor ve bir o kadar çok da canımı sıkıyor. Bir partnerden beklenebilecek en doğal şey değil mi? Anlatmak istediğim ve içimde büyük bir kasvet haline gelmiş mevzuları hiçbir zaman ona anlatamıyorum. Fakat yaşadığım sıkıntıyı arkadaşıma anlattığım zaman aynılarını yaşamıyorum. Ağlıyorsam göz yaşlarım diniveriyor. Üstelik bunu da hiç büyük bir çaba sarfetmeden başarıyor. Ona hemen hemen her sorunumu dile getirebiliyorum. Çünkü onunla konuşurken dinlenildiğimi hissediyorum, birşey söylemesine gerek kalmasa bile. Kendimi ona anlattığım zaman kendime gelebiliyorum ancak. Arada bir saf bir duygusal bağ var fakat buna sevgi denilemez. Böyle birşey de hiç düşünmedim. Ama bazen insan sevdiğinden beklediği ilgi ve değeri bir başka arkadaşından gördüğü zaman bir o kadar garip ve bir o kadar da çaresiz hissediyor. Umarım hissettiklerimi etkili bir şekilde aktarabilmişimdir. Sizce ne yapmalıyım?