Romantik İlişkiler Kategorisi

Aldatıldım bu acı ile nasıl başa çıkabilirim?

4 yıllık bir ilişkim vardı. Her şey çok güzel giderken erkek arkadaşım iş yerinde bi kızla anı olsun diye foto çekilmiş bana gösterdi bak kız istedi aslında ben istemedim sen bana güven diye gösterdim dedi. Fotoğraf da kızın belinden tutmuştu kızda onun. Kız erkek arkadaşıma anı olsun diye attığını söylemiş ve çok yakışmadık mı yazmış. Kızla konuşmak istedim. 3 muzun olduğu wp grubu kurdu. Kızla konuştuğumu zannederken aslında yeğenini gruba ekleyip resim çekildiği kızı wp fotosunu koyup beni kandırmış bunu da ertesi günü herkes gruptan çıktığında tekrar yeğenin kendi resmini wp profile koyması ile fark ettim. Ve kendisini savundu aldatmadigini aldatmanın bu olmadığını söyledi. Kendisini engelledim. Şuan yeni bir Instagram hesabı açmış ve o kızı takip ediyor beni aldattığı kızı. Şunan her şeyin yalan olduğunu ve aldatılmış hissediyorum. Kendisi hem fiziksel olarak hemde ailevi olarak bana uygun değildi buna rağmen kabul etmiştim önceden onu.

Fazla seviyorum ne yapmalıyım?

Şimdi benim sevdiğim bir çocuk var ve olmamız imkansız hocam ama benimki aşk, hoşlantı değil saplantı. Yakın arkadaşlarım ne kadar ileride olduğunun ve sevgimin ileriliğini biliyorlar. Günlük yaşamımı kötü etkiliyor. Hayatımı da öyle. Ben sevmemem gerektiği kadar seviyorum. Annem babamı aldatıyor, ve ben bunu öğrendiğimde 8 yaşındaydım.Hala da devam ediyor. Zaten babam ben 12 yaşına gelene kadar yanımda bile yoktu. Tam annem ile babam boşanırken doğdum, yani kaosun ortasına. Ve ben onu darmadağın ailem yerine koydum. Burada anlayamayacağım bir çok şeyde bulundum. Benim 4 tane meleğim var, cidden. Hepsini çok seviyorum ancak bir tanesinin ruhu sevdiğim çocukmuş gibi hissettiriyor. O ben ağladığımda daha sıkı sarılıyor. Arkadaşlarım bana dayanmam için yalvarıyor ve ben bunun ağırlığını kaldıramıyorum. Sanki o gelecek, ama hayır! Gelmeyecek. Çünkü imkansız. Zaten gelmezse ben daha fazla hayata tutunabileceğimi düşünmüyorum. Beni dinlediğiniz için teşekkürler.

cafune

Hayatımdaki insana nasıl bağımlı olmadan devam edebilirim?

Yaklaşık 1.5 yıllık ilişkim bitti. Kendisi babama benzeyen saygısız biriydi ve ilişki sırasında aldatıldığımı da öğrendim.Fakat ben ona bağımlıymışım gibi onun tarafından güvende hissettirilmek istiyordum.Sonrasında bir flört deneyimim oldu.Onunla konuşurken de geç gelen mesajlara sinirleniyor, sürekli mesaj atmış mı diye kontrol ediyordum.Yeni tanıştığım birine bile bu kadar çabuk bağlanabiliyorum.Babamın hastalıklı ruhu, sevgisizliği, verdiği zarardan mı bana sevgi kırıntısını sunan erkeğe bile bağlanmam? Ne yapmalıyım sizce ?

Ayrılık acısını atlatmam için ne yapmam gerek?

O 26 yaşında çalışıyor, bense 22 yaşında öğrenciyim. 2 yıldır ilişkimiz vardı, her şey yolunda gidiyordu, bir sürü gelecek planımız vardı, nişanlanacaktık yüzük takmak istiyorduk. 2 gün önce instagramdan bir kız eklediği için kim olduğunu sordum ve aramızda kısa bir tartışma geçti, bir gün konuşmadık ve bugün benimle bir gelecek göremediğini söyleyerek ayrıldı, bu düşüncesinin tartışmamızla alakası olmadığını bir haftadır böyle düşündüğünü ve bu düşüncenin geçmediğini söyledi. Ona saygılı ve anlayışlı bir şekilde yaklaştım ve ilişkimizi sonlandırdık ama bir anda her şeyin bu kadar çıkmaz olması canımı çok yakıyor.Daha önce de ayrılık dönemimiz olmuştu bir ay, her gün saatlerce ağlıyordum, yine aynı süreçleri geçmek benim için çok yıpratıcı. Ona bağımlı mıydım bağlı mıydım bilmiyorum, bütün planlarımı onun hayatına göre yapmıştım, onsuz bir hayat canımı çok yakıyor.Devamlı ağlamak istemiyorum, bir hayatım var ve dünyanın sonu değil bunu biliyorum ama başa çıkamıyorum. Sürekli suçu kendimde arıyorum ama suçlu olmadığımı biliyorum. Hisler gelip geçici olabilir anlayabiliyorum ama birlikteyken her şey çok güzelken daha 4 gün önce görüşmüşken ve hiçbir şey yokken bir anda hayatımdan çıkması kalbimi çok kırdı. Bu zamanda ilişkiler çok değersizleşmişken ve ben de hayatımda ilk kez aşkı onunla yaşamışken onca planlarımız varken ve kendi de sevdiğini keyif aldığını söylüyorken şu an boğazım düğümlenmiş gibi hissediyorum, uzvumu kaybetmiş gibi. Canım çok yanıyor.Günlük hayatımda yaptığım şeylere devam edemiyorum, sürekli ağlıyorum, başım çatlıyor, artık geçsin istiyorum.

Çok ani duygu değişimleri yaşıyorum

Çok ani duygu değişimleri yaşıyorum ne yapmalıyım? Bazı hususlarda nasıl davranmam gerektiğini nasıl kararlar almam gerektiğini bilemiyorum. Biri var çok seviyorum onun da beni sevdiğini biliyorum fakat belirsizlikler ne yazık ki nasıl adım atmam gerektiğine karar vermeme engel oluyor. Ne yapmalıyım?Birbirimiz ile olan iletişimimiz gayet saygı dolu bir çerçeve içerisinde gelişiyor fakat ileriye dönük bir şeyler yapmak gerektiği kanaatini taşıyor bu durumda ne önerirsiniz ne yapmalıyım ?

Aldatan kişiyle devam etmek istiyorum, akıllanmıyorum

Merhaba. Daha önce 1.5 yıllık bir ilişkim olmuştu 16-18 yaş aralığımda. Bu ilişki bana büyük ölçüde zarar vermişti. Beni aldatmıştı sanal ortamda ve ben affetmiştim. Ardından beni tekrar aldattı fiziksel olarak. Ben yine bırakmakta çok güçlük çektim. Bir türlü kapıyı vurup çıkamadım. Kendimi ona bağımlı gibi hissediyordum. Şu an 19 yaşındayım ve doğru düzgün bir ilişkim olduğunu hissetmiştim.Onunla her şeyi konuşabiliyor ve paylaşabiliyordum. Gerçekten düzgün, sadık bir insan olduğunu ve yaşıtlarım arasında onun bir cevher olduğunu düşünüyordum. Lakin yaz tatili dolayısıyla birbirimizi görememeye başladık. Benim geçmişte yaptığım hatalardan dem vurarak ben seninle bir gelecek görmüyorum diyerek benden ayrıldı. Gerçekten tam mutlu oldum derken onu da kaybettim.Tekrar konuştuk ve beni 2 ay önce aldattığını itiraf etti. Ve ben yine gidemiyorum. İçimde ona karşı sinir bile yok. Çok da nazik davrandım onu hâlâ sevdiğimi ama bunu nasıl kabulleneceğimi bilmediğimi söyledim. Bana yaptıklarının sadece ortamdan ve çevredeki arkadaşlarının baskısından olduğunu söyledi. Onunla bir sürü hayal kurmuştum ve gerçekten çok seviyorum. Ama beni aldatan bir insanla hâlâ devam etmek istemek, hele ki bunu daha önce de yaşamışken. Yapacağım şeyi çok net biliyorum, doğru olanı da görebiliyorum ama cidden ondan kopma ve bir daha konuşmama sürecini düşündükçe kalbim sıkışıyor ve yemek bile yiyemiyorum. Bir psikologa gitmek ya da gerekirse ilaç kullanmak istiyorum fakat gidip de bunları anlatmak sanki bana şımarıkça geliyor. Bu hayatta ne dertleri olan insanlar var ve ben kendi sorunumun çocukça olduğunu düşünüp duruyorum. Çok yorgunum ve bende bi problem olduğunu düşünüyorum. Lütfen bana yardım edin

hissizlikhissi

Uzun süren ve başta platonik olarak başlayan ilişkiyi nasıl unuturum?

5 yıl önce okul servisinde görüp hoşlanmıştım ondan, bir sürü ortak arkadaşımız vardı ve bir şekilde sohbetimiz oluyordu. Yaklaşık 2,5 sene önce eski sevgilisi ile barıştığını öğrendiğim için kafamda silmeye çalışmıştım, bir şekilde de unutmuştum fakat 3 ay sonra bana yazdı ve konuşmaya başladık. İkimizin de mezuna kaldığı dönemdi Mayıs'a kadar konuştuk ilişkiyi bir adım ileriye taşımak ise yazın yapacağımız bir hareketti. Her şey düşündüğüm gibi gitmedi. Konuştuğumuz süre zarfında zayıfladım, fiziksel hastalıkların boy gösterdi. Her ne kadar onu sevsem de git gel içinde olan ilişkiyi bünyem kaldırmıyordu.Mayısın sonunda konuşmayı kestik. Ağustosta yine yazdı, konuşmak istemediğimi belirttim. Şans mı kader mi demeliyim bilmiyorum ama aynı üniversitede okumaya başladık. Yine iletişime girmek istedi bu kez kabul ettim fakat tam sevgili olacakken konuşmamız bitiyor ve yine ayrılıyorduk.En son Kasım'da yine konuştuk ve sevgili olduk. Sabah bana yaslanıp güzel güzel konuşan adam akşam ilişki istemediğini fark ettiğini söyledi. O an hiçbir tepki vermedim ve kabul ettim, ayrıldık. Bir daha konuşmaya çalışmadık çünkü onu engellemiştim. Ortak arkadaşımıza Mart ayında engeli kaldırmam için yalvardı 2 hafta sonra da sevgili yaptı. Kırıldım. Yaklaşık 3 hafta önce yine konuşmaya başladık. Mutluydum, bu kez farklı olacağını düşünüyordum. Yaptığı bir harekete alındım ve tartıştık, görüldü attım alındığımı anlar da gönlümü almaya çalışır belki diye. 1 gün sonra aldığım mesaj ise bir daha konuşmayalımdı. O beni engelledi bende onu.Ağlamadım. 2 gün sonrasında YouTube'da bir arama yapmam gerekiyordu. Son aradığım video onun bakmamı söylediği bir videoydu. Yazıyı gördüğüm an kendimi tutamadım, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ciddi bir olay yaşadığımda duygum gün yüzüne çıkmıyor. Fakat daha sonra küçücük bir durum dünyamı başıma yıkmaya yetiyor. Bu sevginin takıntı olabileceğini düşünüyorum, ne yapmalıyım?

İlişki anksiyetesini nasıl atlatırım?

Erkek arkadaşımla iletişimim azaldığı zaman ayrılacak diye korkuyorum ve sürekli aramaya yazmaya başlıyorum çevrimiçi olduğu zamanlar açıklama yapmasına izin vermeden sürekli neden çevrimiçi olduğunu kime yazdığını sorup aramaya başlıyorum ve çok darliyorum ve sürekli ona korkularimin olduğunu içimi rahatlatmasi gerektiğini söylüyorum iletişim kuramadigim zaman sürekli kafamda kurup inanmaya başlıyorum ve ona saçma sorular soruyorum ve sürekli tetikte bekliyorum ayrılacak diye

Değersizlik duygusu ilişkilerime yansıyor

Merhaba benim adım Edanur ben de kendime değer vermeme ve kendimi sevmeme problemim var . Çok yalnız hissediyorum oysaki bir şeyleri paylaşabildiğim arkadaşlarım var bu değersizlik duygusu duygusal ilişkilerime de yansıyor neden bilmiyorum ama bir ilişkiye başladığım zaman partnerlerim bana belirsiz davranıyor ve daha tam olarak bitmeden kısa sürede başka bir kadınla sevgili oluyorlar bu da beni çok kırıyor. Hata karşı tarafta iken ben her seferinde yalvarıyorum .Kendime saygı duymam gerekiyor oysaki .Pek bir şeyleri hak etmiyorum gibi hissediyorum bazen hatta geçen ilk defa belirsiz olan bir ilişkiyi ben bitirmek istedim ve bitirdim arkadaşım yazma demesine rağmen gidip yazdım partnerime ve tabiki red yedim. Bir şeyleri bitirebilmeyi öğrenmem gerekiyor.Ama olmuyor kendimle başbaşa kalabildiğimde nasıl daha mutlu olabilirim bilmiyorum.Karşı taraf beni manipüle mi ediyor bilmiyorum çünkü bana sürekli bekle diyip başka biriyle oluyorlar. Karşı tarafın Instagram takipçisine karışmam doğru mu? Çünkü daha önce çok defa aldatıldığım için güvenemiyorum ,kandırılmak istemiyorum. Bir birey ve yetişkin gibi davranamıyorum . Çünkü küçükken ailem sürekli beni birileriyle karşılaştıran bir aileydi ve hâlâ da böyle davranıyorlar ne yapmam gerektiğini sürekli birilerine sorma ihtiyacı duyuyorum . Kendime aitmişim gibi hissedemiyorum. Kendimi daha yakından tanımak için ne yapmalıyım bilmiyorum meslek seçimime bile onlar karar verdi hayatımın her aşamasına karışmalarına izin verdim. Beni anlayabilecek pek kimse yok gibi hissediyorum. Başa dönersek bu ilişkilerimde de böyle ya ailemin ve başkalarının eleştirdiği birisi olursa hata yapmaktan çok korkuyorum ama çok yalnız ve mutsuzum bu aralar.

Ayrılığa En Hızlı Nasıl Alışılır?

Sevgilimle çok büyük bir kavga ettik şu anda konuşmuyoruz ayrıldık mi bilmiyorum ayrıldık büyük ihtimalle ama ben kabullenemiyorum çok acı çekiyorum hayat durmuş gibi koskoca bir boşluğun içindeyim ne yapmam lazım nasıl atlatabilirim birbirimize çok ama çok kırıcı şeyler söyledik çok üzülüyorum. Aklıma geldikçe söyledikleri ağlıyorum çok kötü hissediyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum bu saatten sonra konuşup halledebilir miyiz bilmiyorum. Cevabınız için şimdiden teşekkürler.