Romantik İlişkiler Kategorisi

Sevgilimin cinsel içerikli video izlediğini yakaladım

Merhaba, ben 18 yaşında bir gencim ve 1. 5 yıllık bir ilişkim var. Bu süreç boyunca hep güven sorunlarım oldu, ve bir gün haksız olmadığımı da gördüm. Cinsel içerikli videolar izlediğini yakaladım, yüzüme tam tersini söylerken hem de. Ki aktif bir cinsel hayatımız var, tamamen keyfiye izlemiş. Duygusal olarak olmasa da fiziken aldatılmış hissediyorum. Kendimi sürekli güzel kadınlarla kıyaslarken buluyorum. Bu olaydan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. 1 aylık ayrılıktan sonra duygularım ağır bastı ve barıştım. Yine uzunca bir süre güvensiz de olsa devam ettik. Hala bu tür şeyler yaptığını tahmin etsem de elimde kanıtım olmadığı için yalanlarına kanmak daha cazip göründü. Onsuz yaşayamıyorum gibi, kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki. Dünyam onun etrafında dönüyor. O yanımdaysa ve mutluysak hiçbir şey umrumda olmuyor her şey gözüme basit geliyor, sorumsuzlaşıyorum. Fakat o yokken cehennem gibi. Hobilerimden bile keyif alamıyorum, onu düşünmeden bir saniye bile geçiremiyorum. Kendimi onun zavallı bağımlı köpeğiymiş gibi tanımlıyorum artık. .. En küçük olayda ayrılmaya çalışıp bağırıp çağıran ben, aradan saatler geçmeden onun dönmesi için oturup bekliyorum. Duygularım beni kontrol ediyor sanki. En son yine tartıştık, ayrıldım. Onsuz daha iyi olacağım bana iyi gelmiyor dedim fakat şimdi derin bir yoksunluk çekiyorum. Ondan gelen ufacık bir mesaj günümün gidişatını değiştiriyor. Gelse yine affederim çünkü varlığı ile hayat buluyorum fakat hayal kırıklığına uğramaktan da bıktım artık. Ben bu çıkmazdan nasıl kurtulacağım? Bu yaşta bu kadar yoğun duygular canımı acıtıyor. Psikiyatriste gidiyorum, ilaç kullanıyorum 1 yıldır. Ama ağlayamamak dışında hiçbir faydasını görmedim. Fiziksel tepki veremeyecek kadar körelmiş olmam zihnimin canımı acıtmasını engellemiyor. .. Umarım basit bir ergen sorunu olarak görmeyip yazdıklarımı dikkate alır ve cevap verirsiniz, buna çok ihtiyacım var.

akiraiden

Geçmiş sorunların üstesinden nasıl geliriz?

Benim 11 aydır süren bir ilişkim var öncesinde 3 yıllık da bir arkadaşlığımız var uzun süredir tanışıyoruz ve ben bu ilişkide çok hata yaptım. Yalan söylemek konusunda sorunlarım vardı. En son ona 4 ay önce söz verdim ve güvenini kazanmak için çok çaba gösterdim. Elimden geldiğince bana güvenmesi için onu hep bilgilendirdim. Şubat ayında üniversite tatile girdiği için memleketime döndüm. Konuşmayı bıraktığım eski bir erkek arkadaşım ( benim platonik olduğum ama aramızda birşey geçmeyen bir arkadaş) başka arkadaşlarım aracılığıyla bana ulaşmaya çalışıyordu. Onu telefonla arayıp belirttim buluşamayacağımızı ama bunu erkek arkadaşıma söylemedim çünkü bana onunla ilgili herhangi birşey olursa benden ayrılacağını söylemişti. Mart ayında geri döndüğümde ise telefondaki konuşmayı gördü ve ben korktuğum için ona uzun bir süre yalan söyledim bu yalan oldukça büyüdü en sonunda doğruyu söyledim. Ama böyle olduysa neden söylemediğim konusunda şüpheye düştü birkaç gün hiç konuşmadık. Elimden geleni yaptım barıştık ve bunun üzerine hiçbir şekilde yalan söylemedim. O bana karşı sürekli eski olayları ve yaptığım şeyleri kullanmaya başladı. Bugün tatile gittiği yerde kızlarla konuşmasını istemediğimi söyledim. O benim yaptığım şeylerden sonra ona böyle birşey söylemeye hakkım olmadığı gibi şeyler söyleyip beni suçladığı şeyleri anlatmaya başladı. Aynı bildiğim hikayeleri üzerinden 3-4 ay geçmişti. Bende patladım makul bir dil ile suçlamadan kendimi açıkladım 3-4 ay geçmiş olayları sürekli tekrar ediyormuşum ve seni aldatmışım gibi davranman beni yoruyor gibisinden uzun bir mesaj. O ise daha agresif bir tavırla konudmaya başladı. Ve her şeyi söylemeye başladı sen şunu yaptın bunu yaptın ve afedersin ama bana bişey demeye hakkın olmadığını düşünüyorum gibi şeyler ben kısaltarak anlatıyorum bunları. Bu bir manipüle etme mi ve bilinçli mi bilmiyorum. Ama çabalayıp değişmeye çalıştım ona sosyal medya şifrelerimi verdim ve nerede olduğumu görebilmesi için life 360 ı da verdim. Ona şarkı yazdım besteledim. Her şeyi yaptım. 4 ay geçti ama onun gözünden ben aynıyım ve bana nasıl güvenir bilmiyorum. Sadece güvenini kazanmak istiyorum.

Kız arakadaşım ailemle dışarı çıkmama karışıyor

Merhaba sorum şöyle kız arakadaşım ailemle dışarı çıkmamı istemiyor her çıktığımda konu ayrılığa kadar geliyor ve ailem aşırı iyi insanlar tanışıyorlarda bu konuyu nasıl aşabilirim daralmaya başladım bu konudan çok çok da seviyorum kendisini ne yapmamı önerirsiniz nasıl aşabiliriz gerçekten ama ailemi de özlemeye başladım ailemle aynı evde kalıyorum ama aileme yabancı olmaya başlıyorum neredeyse her gün beraberiz ama bu konu sorun oluyor

Hikayenin sonunda kötü insan oldum

Merhaba benim liseden üniversiteye devam eden bir ilişkim vardı. Üniversite bitince ayrıldı benden ama benimleyken de biri varmış hayatında aldattı beni. Benden sonra devam ettiler. Üzerinden 4 sene geçti kimseyi almadım hayatıma sessizce kendi içimde iyileşmeye çalıştım kaygı bozukluğum vardı işimden oldum her şey çok kötü giderken bir arkadaşım bana birisini söyledi. Tanışmak geldi içimden arkadaşlarıma da güvenmiştim. Eski ilişkisi kıyafet yüzünden bitmiş ben de gerçekten mutlu olabileceksem bu konuda fedakarlık yaparım dedim ve yaptım. O kişiyle tanışalı 1 ay oldu ama her şey o kadar hızlı ilerledi ki benim için de öyleydi çok güzel anlaştık konuştuk. Yüz yüze buluştuk gezdik eğlendik. Sonra ben onun yaşadığı şehire gittim. Geri dönmeden 1 gün önce telefonunda başa sabitli eski ilişkisine ait mesajlar gördüm. Resimler vs her şey duruyordu. Bana alışkanlık dedi ona olan sadece öfkem var dedi. Sevgi yok dedi. Senden hoşlanıyordum dedi. Eğer çabalayacaksan bunları unutmaya hazırım dedim. Tamam dedi. Hediyelerini vs her şeyi attı sildi. Yani bana böyle söyledi. Biz devam ettik. Arkadaşlarım bile benden özür diledi. Bilmiyorduk dediler ona kızdılar. Yanıma fotoğraflarla geldi telefonda silmemiş masada gözlerim doldu herkes bunları gördü. Bunların bir anlamı yok dedi biz yine devam ettik. Ona o kadar güvenmeye hazırdım ki. Çünkü çok bağlandım sevgim de vardı. Sonra muhafazakar olduğu için bara gitmemi istemiyordu başında anlamıştık ben de alkolü bırakmıştım. Ama bir baktım kendi arkadaş grubuyla barda fotoğrafları çıktı üstelik bana o gün yatıyorum demişti. Bunlar için özür diledi onu anlamaya çalıştım kendimle çelişirim diye söylemek istemedim dedi onu her seferinde yargılamadan dinliyordum. Ben biraz çekingen biriyim sessiz biriyim o daha sosyal birisi. Bizi tanıştırdığı arkadaş ortamında ben çok sessiz kalıyordum bir de yaşadıklarımı çok içime atıyordum. Daha sonra yanına gittiğimde evinden eski ilişkisine dair ufak bir not çıktı ama orada unutulmuştu artık benim o kadar tahammülüm kalmamıştı ki o evi terk ettim peşimden geldi o gün meğer arkadaşımız peşinden git demiş. Bu ilişkide olan biten her şeyi biliyorlardı resmen. Rahatsız olduğumu dile getirdiğimde bir şey anlatmıyorum diyordu. Daha sonra arkadaşlarımızla sözleştik beraber plan yaptık. Ben 1 hafta önden onun yanına gittim. Bana 2. Günü yalan söylemeye başladı. Ben kız arkadaş konularından çok hoşlanmıyorum belirli bir çevrem var o çok sosyal birisiydi bunu ona söylediğimde bunlar benim düşüncelerim değil ama çabalarım demişti bana. Birisine mesaj atıp siliyor gözümle gördüm yalanlamaya başladı. Sonra kabul etti. Ben uzun süre konuşmadım içime kapandım. Sonraki gün telefonda eski ilişkisine önceden çektiği videolar duruyordu. Anlamsız geldi bunları gördükçe kahroluyordum. Bir sonraki gün eski ilişkine yazdığı şiirler ona tuttuğu notlar ajandasında telefonunda hala duruyordu. Bunları eski ilişkim bitince terapiye gittim ders olsun diye saklıyordum dedi. Ben tüm gün ağladım gidemiyordum çok bağlanmıştım gidemediğim için de haksız durumuna düşüyordum sürekli. Ertesi gün arkadaşlarımız geldi ben hiç gülüp eğlenemedim adeta ağzımı bıçak açmıyordu o ise ortamın neşesini yerine getirmeye uğraşıyordu. Bir ara yalnız kaldık ben olanları kaldıramadığım için hüngür hüngür ağladım yanında. Sonra eve dönünce benim kız arkadaş konusunda beklentilerim karşılanmıyor sen ilerde aileme de böyle yaparsın diyerek ayrıldı benden. Arkadaşıma ben beceremedim siz çok iyi insanlarsınız yazmış. Sonra o arkadaş grubuna geri döndü. Hayatına devam etti. Beni gizliden aradı. Bunları görünce yaşayınca ben de kendi kıyafetlerime geri döndüm. Yaşadıklarım o kadar ağırdı ki atlatmıyordum. Aradan 1 sene geçti benim hesabıma gizliden bakmıştı hesabımı kapattım. Sonra ne yapıyor diye merak ettim bir platforma şarkı yüklüyordu. Benimleyken de ortaya unuttun mu beni diye bir şarkı atmıştı. Anlam vermemiştim. Eski ilişkisine mi diye şüphelenmiştim. Şu an daha anlamlı geliyor tabii. Zaman her şeyi ortaya çıkarıyor bir bir. Benimle alakalı şarkılar atıyor ilişkimizi anlatan uzun süre baktım ve baktığım anlaşılıyordu. Sonra olanı biteni iyice idrak ettim sevgim vardı hala ona karşı. Ben de kendi sosyal medyamdan şarkılar paylaştım ortak arkadaşlarımız da bunları ona göndermiş. Ona döneceğimi düşündü sanırım. Ben kıyafetlerime geri döndüm. Kuzenlerim vardı hayatımda çok arkadaşım yoktu. Onlar da alkol kullanan insanlardı. Bunları öne sürerek kendi arkadaş grupları için seninkiler de kullanıyor kuzenlerin gibi düşün diyerek normalleştirip yaşattıklarını haklı çıkarmaya uğraşırdı. Kıyafet konusunda bana erkek kadından dinen sorumlu derdi kendi arkadaş grupları içinde denize girerdi. Ben de rahatsız olduğu şeyler olup kendi grubunun içinde bunlar onun normaliydi. Dinen bunu yargılamıyordum ama bana çok çelişkili geliyordu. Bir insanın böyle söyleyip bu şekilde davranması çok yanlıştı. Yaptığım fedakarlıkları sorgulamaya başlamıştım. Bunları şu yüzden anlattım benim sosyal medyada eski kıyafetlerime geri döndüğümü kuzenimin nikahında eğlenmeye gittiğimizi görünce bana gönderme içeren alaylı bir şarkı yüklemişti. Ben de gerçekten acı çektiğime dair bir şarkı paylaşmıştım. Fikret Kızılok gönül şarkısını. O şarkıda bitirmek isteyip bitirememin yanlış bana yasak bir insan olduğunu anlatan bir şarkıydı. O buna karşı yine alaycı bir paylaşım yaptı. Ben ona birlikteyken hep dürüsttüm asla yapmayacağım şeylerin sözünü vermemiştim. Ayrıldık ve bana yaşattıklarını unutup beni bunlarla suçlamaya başlamış anlaşılan. Ayrılır ayrılmaz kendi hayatına dönem kişi oydu. İlişki içinde yalanlar söyleyen kişi oydu ama hikayenin kötüsü ayrılınca ben oldum. Şimdi de kendi arkadaş grubuyla misilleme yapar gibi takılıyor. ortak arkadaşlarımız bu durumdan keyif alır gibiler. Asla benimle buluşmalarda denk gelmiyorlar resmen bana düşmanlar. Oysa ben o gün kötü geçtikten sonra arayıp onlardan özür diledim sizinle ilgisi yok diye. İşte tüm bunlar bana koca bir senemi boşu boşuna ağlayarak üzülerek çok fazla düşünerek geçirmeme neden oldu. O benim gözümde bitti. Sürekli ona profil resmimi açıp kapatıyordum kendi içimde git gel yaşarken kuzenimin nikahından sonra yine açmıştım. Ama bu tarz şeyleri görünce tamamen kapattım. İçimde bir şeyler koptu ona dair belki o kadar şey yaşattı ama bu son yaptığı misilleme gibi davranışı. . Bu yaptığıyla bende o saf duygular tamamen artık yok oldu. Bir güç savaşına dönüştü bu olan benim amacım bu değildi. Ama böyle anlaşıldı. Ben son 1 senedir kendi içime kapanmıştım unutmaya çalışıyordum bir yandan da bir umutla bakıyordum bir özür beni paramparça ettiğine dair bir adım gelir mi belki değişmiştir diye. Bunlar asla olmadı. O koca sene beni terk edip hayatına baktı ama ben kıyafetlerime geri döndüm diye suçlu ilan edildim. O ilişki boyunca bana yalanlar söyledi bir şeyler sakladı ben o gün gülemedim eğlenemedim diye kötü ilan edildim. Anlıyorum ki şimdi tüm bunlar kendi hatalarını benim yanlışlarımla kapatmanın çaresizliği. Çünkü o kadar hissizleştim ki ona karşı. Durup düşünmek lazım belki de yaşattıklarım yüzünden değişti bu insan belki de ben çok kırdım. Ama asla öyle bir belirti yoktu. Konu benim hiçbir zaman fedakarlık olmadı o kendi hayatından hiçbir zaman ödün vermedi. Verdiğini sandığım yerlerde yalan söyledi. Ait olmadığım yerdeki savaşım bitti denir ya öyle işte. Şimdi ruh gibiyim koca yolu yürümüşüm nasıl geri dönülür bu hayata nasıl başlanır bilmiyorum. Sıfırdayım. Kaygılarım çok yüksek yaşadıklarım bedenime çok ağır geliyor. Benim de hatalarım var ama ben bunları hep telafi etmeye çalıştım en ufak birine hasar verdiysem bile. Şu an bile sadece profil resmimi kapattım. O kadar. Çünkü farkındayım ki herkes tiyatro izler gibi sonraki adımımı nasıl yere düşüşümü bekliyor eğleniyorlar kendi aralarında oysa ben gerçekten acı çekiyorum. Ben 1 seneye yakın kendi içime kapandım kıyafetlerim umrumda değildi. Ama kendime öyle bir söz verdim ki o şarkılar öyle bir anlamlı oldu ki çünkü benimleyken de ona şarkı yüklemiş meğerse o kızın haberi yok biliyorum ama ben şimdi daha net anlıyorum. Sadece duygularımla hareket ettim bu şarkıları paylaşıp acımı gizlemediğim herkese malzeme olduğu için çok pişmanım. Benimle dalga geçildi. Gerçekten canı yanan birisi vardı karşısında oysa o bunu güç savaşına çevirip misillemeler yaptı. Konu buralara nasıl geldi anlamıyorum ama şunu anladım ki bazen olmayan şeyler de gerçekten bir hayır varmış ben saf duygularla onu severken ona tekrar gitseydim yine bu kıyafet arkadaş ortamı manipülasyonuna düşecekmişim. Ben bu ilişkiyi nasıl anlamlandırmalıyım. Kendime ne söylemeliyim. Bu kadar düşmüşken nasıl tekrar ayağa kalkacağım bilmiyorum. O insanlar içten içe benimle alay eder gibi davrandılar kendimi nasıl toparlayacağım bilmiyorum lütfen bana yardım edin ♥️

Kimlik bunalımı yaşıyorum

Merhabalar yaşım 30 hissettiğim yaş ise bunun çok altında nedeni ise sürekli kendini izole etmiş bir gençlik utangaç çekingen bir kişilik yapısı üniversiteyi hep gözümde büyütürdüm liseyi de öyle ama bir uzun ilişki yaptım bu ilişkide olduğum insanla kendimi o kadar izole ettim ki hayatı kaçırdım onunla yaşadım her şeyi tüm anılarım onunla üniversite bitince yapayalnız kaldım bu süreçte benim kaygı bozukluğum oluştu lisede sınıfta kalınca o saatten sonra ne zaman bir şeye başlayacak olsam ya da ayrılık işi bırakma tartışma zor durumlar hep kusma öğürme kaygılı panik hal oluyor kendimi kapana kısılmış hissediyorum. Sanki bundan sonra o kişi gibi birini bulamamam yetersizim yaşım 30 a geldim etrafımda arkadaş grubum bile yok işim yok kaygılarım yüzünden eve kapandım. Eğlenmeyi gülmeyi severim ama öyle şeyler yaşadım ki eski ilişkisini unutamamış biriydi 2. İlişkim kıyafetlerimden ödün vermiştim onu affetmiştim ama eski ilişkisine dair hep bir şeyler çıkıyordu silmiyordu ondan sonra toparlayamadım. Ayrıldık 1 sene oldu Daha çok içime kapandım herkese güvenimi kaybettim. Ne istiyorum kimim ilişki için fedakarlık yapan o insan nereye gitti çünkü çok fazla psikolojik okuma yaptım farkındalık çok arttı ama hayat bu doğrularla mı ilerliyor bilmiyorum teorik olarak kendimi seçtim kıyafetlerime döndüm ama hayatı yaşarken bunun sorgulaması beni mahvediyor. . Ben neleri seviyorum kıyafetlerim ilişki için önemli mi o insanı bu kadar seviyor muyum yoksa benim yolum o insan değil mi yanılgı mı. Onu özlüyorum geçirdiğim güzel zamanlar da var ama ikimizin beklentileri farklı o kendine o kadar odaklanmış ki eski ilişkisinden öğrendiği şeyleri devam ettiriyor sınırlarımı çizeceğim diye öyle bencil oluyor ki o terapi aldığı için bunu acımasızca yapıyor. Ama konu benim sınırlarım olunca yalan söylüyor gizliyor saklıyor. Eski ilişkisindeki kişi sınırlarını çizip ayrılmış ondan o da bu algıyla devam ediyor. Kendi sınırlarını bana manipüle ederek baştan çizmeye çalışıyor manipüle diyorum çünkü bana yapma dediği şeyleri kendisi yapıyor yalanlar gizli saklı durumlar. Oysa ben fedakarlıkla anlayışlı emek ve çabayla süren bir ilişki hayal ediyorum. Bana yine sınırlarını çizerek ayrıldı ama öyle bir yerden yaptı ki bunu kendi hatalarına verdiğim tepki ona fazla geldi konuyu beklentilere getirdi ben de bunlar için ses çıkarmıyorum demeye başladı oysa ben hala düzeltme yolundaydım. Ben artık insanların bu durumları yaratmasından çok yoruldum. Güven konusunda çok zorluklar yaşıyorum. Hayatı tanımıyorum insanların bambaşka yüzleri var anlamıyorum. Kendimi bulamadım

Hiç görmediğim birine karşı öfkemi nasıl dindiririm?

Merhaba hocam ben bayadir sanaldan tanışıp konustugum biri vardı. Hiç gorusmedik. Uzaktij ve ondan epey buyuktum. Kafamda birini hayal etmişim o çıkmadı ve gerçeklerle yuzlestim. Artık hayal kırıklığı yaşamıyorum onun hakkında alıştım artık olmayacağını. Tamamen farklıyız. Onun amacı çok daha farklı şeyler benimse evlenip yuva kurmak sevmek sevilmek. Böyle birine nasıl değer verip onemsedim diye bazen çok kızıyorum kendime çok. Kendimi aptal gibi hissediyorum. O kadar konuştuk bir şeye yaramadı bomboş geçen zaman ve enerjime oldu olan.

Duygusal olarak yoğun bir dönemdeyim ve geçmişte değer verdigim birine hata yaptım

Merhaba. 1 yıldır bir ilişki içerisindeyim, sevgilim 23 yaşında, çok sorumluluk sahibi, zeki, ancak geçmişte 3 yıllık ilişkisinde çok kez ihanete ugramış tahammülsüz ve yorgun. Birbirimizi çok seviyoruz, çok zor şeylerin üstesinden geldik, ikimizin de büyük emeği var. İlişkimizin başında ben kaçıngandım oda başka kadınlar ile konuşuyormuş. Ben bu süreçte ondan çok hoşlanmıştım fakat ondan aynı yakınlığı göremedim kavgalarımızda bana travmalarıyla gelip güvensizlikle gelip çok baskılıyor ve yaralıyordu. Ben onunla tanıştığım ilk gün anlamıştım doğru insan olduğunu ve ne yapmamam gerektiğini. Fakat çok kötü bir hata yaptım. Sevgilim 1 aylığına memleketine döndüğünde eskiden takıldığım biri bana yazdı sosyal medyadan. Bu kişiyle duygusal bir ilişkim yoktu fakat birbirimizi tatmin ediyorduk geçmişte, bu onursuzca dursa da birbirimize saygımız vardı ve dostane olarak konuşup destek oluyorduk. Sevgilimle tanıştığımda ilişkiye başlamadan önce bu arkadaşima birinden hoşlandıgimı söyleyip iletişimi kesmiştim. Sevgilimin memlekette olduğu dönem ağır kavgalar etmiştik, aynı zamanda en yakın arkadaşımla da kavga ettiğimiz için konuşacak kimsem yoktu. Bu hatayı örtmeyecek farkındayım,son kez buluşup veda etmek istediğini söyledi bende gittim. Sahilde oturup 1 2 bardak şarap içip gitar çaldık, müzik dinledik. Beni öpmeye çalıştı ona hiç buna müsait bir yaklaşımda bulunmasamda, bende kalkıp tokat attım ve buluşma sona erdi. Erkek arkadaşim döndükten bir ay sonra güvensizlik üstüne kavga çıkartıp beni öfkelendirmek için eski sevgilisiyle yattığını söyledi, bende buna çok sinirlenip buluştuğum bu kişiyle yattıgımı söyledim ve gittim. İkimizde travmalarımizla yaklaştik ve çok toksikti. Sonra bana böyle birşeyin olmadığını söyledi ve bu durumda bende bunun olmadığını iddia ettiğimde hiç gerçekçi durmadım. En kötüsü de buluşmadığımız yalanını söylemiş olmamdı. Geçtiğimiz aya kadar bu konudaki yalanımı müthiş geri kafalılığımla sürdürdüm ve oda en son bahsettigim bu adama yazmıs ve oda buluşup şarap içtiğimizi anlatmış. Sevgilim hayatıma girmeden önce yattığımızı. Fakat erkek arkadaşım o buluşmada onu aldattığımı düşünüyor. Durum çok kötü biliyorum, batırdim ve o bunu hak etmiyordu. Ona ait hissediyorum, sadakatim sonsuz. Fakat güvenini kırdım,yalan söyledim eskiden birşey yasadığım biriyle buluşup üstüne şarap içtim. Şuanda hala beraberiz bir sürü ayrılık kavgasından sonra. Eklemek istediğim birşey daha var benim kusurumu örtsün diye değil; ilişkinin başından beri kadınlara bakıyor bana sadakat duysada artık duymadığını söyledi fakat yinede beni çok sevdiğini biliyorum. Bu konu beni ondan ve kendimden tiksindiriyor, fiziksel olarak başka kadınları beğenmesi. Şuanda onu kazanmak için elimden geleni yapıyorum, fakat başka kadınlara baktığını gördükçe canım çok yanyor enerji bulamıyorum. Bana önceden bu konuda söyleyecek birşeyi yoktu fakat geçtiğimiz gün şunu söyledi "Doğruyu seçmek zor değil, sadece buna değeceğini düşünmüyorum. Yanlış yapmıyorum, Seni çok seviyorum bu yüzden buradayım ama baska hiçbirşey yapamam. " Haklı. Fakat bu zamana kadar gösterdiğim onca çaba,emek. Onu ne kadar sevdiğimi ve her fırsatta kolladığımi biliyor. Yaptığım sindirmesi çok zor, yinede onunla bir yuva kurmak istiyorum. Kazanacağıma inanıyorum,oda bu yüzden benimle umuda tutunuyor. Birbirimize olan sevgimiz bu durumu toparlayabilir çünkü onca şeyden sonra bile hala gülüp huzurlu hissedebiliyoruz. Güvenini kazanmak istiyorum, çok anaç hissediyorum fakat kendimi düşürdüğüm konum aptal bir ergen gibi. Bütün bu olanlar nefesimi kesiyor, konuşamaz birşey yapamaz hale geliyorum. Aynı zamanda konservatuvar lisans 2 öğrencisiyim bu süreçte erkek arkadaşım memleketine dönecegi için memleketindeki üniversitenin ve diğer birkaç üniversitenin yetenek sınavına hazırlanıyorum, biliyorsunuz müzik duygularla şekil alan, yapılanan birşey ve ben iyi bir müzisyen olsamda kendi çapımda, bu konularla beraber çok yoruldum ve müziğin enstruman çalmanın bana nasil hissettirdiği, o savaşma güdüsüyle ne kadar kararlı hale geldiğimi unuttum,yapamıyorum ve sınavlara 4 5 hafta kaldı. Onunla büyüyor ve öğreniyorum. Hem onun güvenini kazanıp, sonrasında beraber inşa edeceğimiz, sıcak ve içten bir yuva olmak istiyorum. Ayakta durmak çok zor. Biraz uzun oldu, yardımcı olursanız sevinirim. Bunu nasıl düzeltebileceğim konusunda tavsiyelere ve farklı bakış açısından beni aydınlatacak yorumlara çok ihtiyacım var. Teşekkür ederim,Saygılarımla

İnsanların yanlış yorumlamalarından sıkıldım

Ben arkadaş ortamından biriyle sevgili olmuştum bu ilişkimden sonra 2 sene boyunca psikoloji okuması yaptım hep çünkü öyle şeylerle sınandım ki sadece bir ilişki değildi. Arkadaşlarımın beni hareketlerimi o ne yaparsa yapsın onu affetmemi her şeyi eleştirdiler kendi aralarında konuştular. Tüm hayatım insanların eleştiri malzemesine dönmüştü. Herkese bir açıklama yapıyordum kimse kırılmasın üzülmesin diye herkesin gönlünü yaparsan kendimi kaybetmişim meğer. O ilişkide başından fedakarlıklar yaparak başlamıştım. Ama git gide anladım ki bunları aslında sen baştan kabul ettin konuşmaya hakkın yok ya da hataları yargılamadan dinliyordum yanında olmaya çalışıyordum ee sen de ayrıl o zaman ayrılmadın bunları kabul ettin diye algılanıyormuş meğer. Yani üzülüp tepki gösteriyorsam suçlu ben oluyordum. Ayrılmıyorsam bir şeyler düzelsin diye bekliyorsam kabul etmiş oluyordum. Meğer bunlar birer birer tavize dönüşmüş. Karşımdaki kişi bu matematiği o kadar iyi kurmuş ki benim hoşuma giyemeyen durumlar da yapmamış gibi yalanlar söylüyordu ya da gizliyordu. Çok basitmiş gibi geçiştiriyordu bunları hatta öyle açıklamalar yapıyordu ki dine dayandırarak kendini çelişkili durumdan sıyırmaya çalışıyordu. Ama ben bunlara tepki gösterince eee benim de beklentilerim karşılanmıyor zaten diyerek terk etti beni. O dönem manipüle edildiğimi anlamıyordum ayrıldık üzerinden 1 sene geçti duygularım bitmediği için onu izlemeye başladım o bunu fark etti buna karşılık verir şeyler paylaştı. Ama beni deniyor muydu anlamıyordum. gerçekten bir şeyler değmemişti çok iyi biliyordum ben de fedakarlık yaptığım kıyafetlerime geri döndüm artık fedakarlık yapmayacağımı kanıtlar bir fotoğraf paylaştım. Paylaştığım fotoğraflardan sonra kendi yaşattıklarını unutup beni suçlu ilan etti. Ortak arkadaşlarımız direkt bunu ona göndermişler onlar da sürekli olarak benim arayı bozan bir insan olduğumu düşünüyorlardı ben ilişkimi göz önünde yaşamak istemeyen biriyim ama sürekli biz karışmıyoruz diyerek ilişkinin tüm detaylarını karşı taraftan öğreniyorlardı. Şimdi o kadar iyi anladım ki demek ki her şey böyle ilerliyordu. İyi veya kötü her şey ona gidiyordu. Bir insan sevdiği için gelir savaşır diye düşünürdüm hep böyle insanları araya karıştırıp beni gözlemliyormuş uzaktan çok yorgunum yaşattıkları için özür bile dilemeyip en ufak açığımı bekleyip kendi beklentileri karşılanmayınca ayrılıp ama ben kendi kıyafetlerime dönünce suçlu ilan ediliyorum.

Benlik sevgisi

Sevgilimle ayrılmıştık. Ayrıldığımızda kendi değerimi çok sorguladım. Acaba buram şöyle çirkin olduğu için m ayrıldıi vs diye düşünüyordum. Sevgilimle barıştık. Bu düşüncelerim hala devam ediyor. Her gün ağlayacak gibi oluyorum. Küçük memelerim,olmayan ince belime,gözlüğüme her şeye takılıyorum. Benimle evlenmek istediğini söylüyor. Diyorum ki evet. Seni böyle kabul etmiş işte. Ama sonra içimdeki ses susmuyor. İlişkinin ilk aylarında kendimi çok güzel hissediyodum. Yine oyle hissetmek istiyorum. Bu konuda ne yapacagimi bilmiyorum ama özgüvenim çok zedeleniyor. Cinsellik yaşadığımızdada kendimi bırakamıyorum. Çünkü kendi bedenimden nefret ediyorum. Ne yapacağım

Eşim beni dinlemiyor

Eşime bir şey söylediğimde veya bi konuda kızdığımda ikinciye tekrar etmeden bana cevap vermiyor her zaman değil ama %60 böyle davranıyor ama ailesi arkadaşları akrabaları bi şey anlatsın veya söylesin ilk söylediğinde anlamazsa bile hemen soruyor ona sorulmayan söylenmeyen şeylere bile dahil oluyor. Bu da bana önemsenmiyormuşum görmezden geliniyormuşum gibi hissettiriyor. Kendisine bunu söylediğimde asla kabul etmiyor dinliyorum cevap veriyorum vs diyor mesela daha az önce ayaktayken bi konu hakkında tartışıyorduk ve ben bir şey söyledim o da sadece sustu hiç bi şey demedi bende bir şey söylüyorum farkında mısın dedim bir dakika dedi bana ben ikinciye kızmadan tepki vermeden bir dakika döneceğim demeye bile tenezzül etmiyor. Bende artık çok konuştuğum yani onunla çok iletişim halinde olduğumuz veya sesime aşina olduğu için beni öylesine dinlediğini ve önemsemediğini cümlelerimin her ne olursa olsun basitleştiğini düşünüyorum ve aşırı değersiz hissediyorum sonra ben olaydan çok tepkilerine sinirlendiğimde şimdi konu buraya nasıl geldi şimdi bununla ne alakası var gibi şeyler söyleyerek konudan saptığımı söylüyor asla anlatamıyorum ve beni anlamıyor çok yoruldum ve bu durumun içimde değersizlik görmezden gelme gibi şeyler uyandırması beni bunalıma sokuyor ne yapabilirim? (Eşimle defalarca kez düzgünce konuştum derdimi anlattım ama çözülmedi)