Romantik İlişkiler Kategorisi

Partnerim depresyonla mücadele ediyor. Ben ne yapmalıyım?

Merhaba. 27 yaşındayım, yalnız yaşıyorum, çalışıyorum, partnerimle aynı iş yerindeyiz. Partnerimle güzel bir başlangıcımız vardı. (Partnerim 29 yaşında, yalnız yaşıyor, annesini hiç tanımamış) En iyi arkadaştık sonrasında onun adımıyla ilişkiye dönüştü. Başlarda çok istekli her an yanımda olan, çevresinin bilmesinde sakınca görmeyen ailesiyle tanıştıran biriydi. 5 ya da 6ayın sonunda benden uzaklaşmaya başladı yaptığım hiçbir hata veya çözemediğimiz ilişkimizde bir sorun yoktu. Ayrıldık ama asla ayrılmak istediğini bile söyleyemedi kararsızım dedi. Sonrasında bi psikiyatriye randevu aldım ve gidiyoruz dedim. Hiç istememesine rağmen geldi. Doktor depresyonda olduğunu ve ilaç kullanmasını söyledi en az iki yıl. Asla ilaçları kullanmasına zorlamadım o sırada ilişkimiz kopmuştu zaten. Bir ay sonra kahve içmeyi teklif etti ve kendinden bahsetti. İlişkimiz yine düzelmedi. Ortalama 6 ay sonra tekrar geldi ve sensiz yapamıyorum kafamdaki olumsuz düşünceleri durduramıyorum, düşünmek istemiyorum, her şeyin suçlusu benim ilişkimizi bu noktaya ben getirdim ama nasıl düzelticeğimi bilmiyorum, sana bişey vaat edemem ama bu şekilde de ilerleyemiyorum dedi. Bu yaptığım bile büyük bir adım dedim ve ilişkimiz dün itibariyle yeniden başladı. Kendisi sürekli işten izin alıp evde kalmak istediğini söylüyor. Araştırmalarım sonucu hala depresyonda olduğunu görüyorum, bu süreç beni çok yıpratıyor daha iki gün oldu ama kendimi çok çaresiz hissediyorum. Gerçekten seviyorum ve onun sevdiğini de biliyorum. Onu yalnız bırakmak istemiyorum ama bu durumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum, kendimi şimdiden depresif hissetmeye başladım. Ben çok hayat dolu gezmeyi ve arkadaşlarımla sevdiklerimle vakit geçirmeyi seven biriyim. Eskiden o da öyleydi sonra bu hale nasıl dönüştü bilmiyorum. Kaçıngan bağlanmaya sahip olduğunu düşünüyorum. Psikologa gitmeyi şu aşamada teklif edemem zaten kabul edeceğini sanmıyorum. Bunların dışında ben ne yapabilirim? Önce Kendim için ve sonra onun için? İlişkimizi bitirmek istemiyorum ama çıkmazda hissediyorum lütfen beni aydınlatıp bir yol gösterir misiniz. .

onu unutamıyorum ve hayatıma devam edemiyorum

bundan 2 sene önce hayatımda biri vardı,pek bi yaşanmışlık yok fakat kendime bugüne kadar en uygun gördüğüm en iyi hissettiren kişi uzak mesafe yüzünden bitti fakat zihnimde ve kalbimde 2 senedir yeri aynı ve ben hayatıma devam edemiyorum. Tekrardan bir araya gelmek istediğimde de karşılık görmedim hayatıma birini alamıyorum hayatıma devam edemiyorum ne yapmam gerekiyor bilmiyorum gidip yüzleşmek mi çözer ne yapılır

Eşime göre hep suçluyum, Ne yapmalıyım?

Kaç gündür eve gelince eşime ses etmeden bişeyleri yapmaya çalışıyorum ki kavga çıkmasın diye. Buna rağmen en ufak bi ev iş yapınca söyleniyor ve kaba davranıyor. Evde oturayım hiç kimse bana bir şey söylemesin istiyor. O zaman kavga çıkmıyor. En ufak bir yardım istesem kavga çıkıyor. Bana her gün senden boşancam diyor. Buna rağmen bugün babası hasta diye sesimi çıkarmadım. Ama yine ona yaranamadım. Eve geldik oğlumla az oyna dedim çünkü başım çatlıyor ve bisürü alışveriş çantası orda duruyor. Bana bir dakika bile yok mu dedi. Bana da bir dakika yok 2,5 senedir. Ve artık alışkanlık haline getirdiği ruh hastası dedi. Ben ruh hastası olduğumu kabul etmiyorum. Öyle bile olsam vicdansız olmaktan iyidir. İşten eve gelince duş alsın istiyorum. İki de bir beni tehdit ediyor evde yıkanmam diye. Aile terapisine gittik bi fayda görmedik. Bir kadın olarak ne yapmalıyım?

Aşk ve cinsellikten uzak yaşamaya nasıl alışabilirim ?

Ben tipsizim boyum kısa ucubeyim diye beni kimse sevmiyor beni görünce kızların midesi bulanıyor kusmaya gidiyor benle tokalasinca elim necasete değdi diyor bana bukalemunun bokbocegine benzeyen çesidi diyor bir kız orangitanla çıkarım senle çıkmam dedi diğeri ise goootyme kaş göz çizer onla çıkarım senle çıkmam dedi sadece param olursa benle çıkacaklarını söylüyorlar. Hal böyleyken üzülüyorum kendimi aşk ve cinsellikten bütünüyle soyutlamak istiyorum. Bu iki konuyu tamamen unutacağım ve mümkünse kadınlarla hiç muhatap olma ihtiyacı hissetmeyecegim bir hale gelmek istiyorum. Hayatta daha önemli konulara odaklanmak istiyorum. Nasıl başarabilirim

anlık mutlu oluyorum ama sonra neden pişman oluyorum?

hocam merhaba ben bayadır uzak mesafeli biriyle konuşuyorum ve sürekli gelgitli bi iletişimimiz var kopuk kopuk yani. hiçte buluşmadık zaten bu sürede. ben çok anlam yükledim ona ama o çok değildi. ondan yaşça da büyüğüm zaten. olurumuz gram yok. hep toksiklik vardıa ramızda kavgalar oluyor nitekim geçen gün yine oldu. zaman geçiyor geliyor yazıyor bana o anlık mutlu ve heyecanlı oluyorum ama uzun vadede konuşup saçmalayınca ve ergence şeyler söylediğinde kendi kendime off yine aynı şeyler oalcak işte kısır döngüde sıkışıp kaldım diyip pişman oluyorum. . ne yapacağımı bilemiyorum yani konuşsam mı konuşmasam mı diye çünkü gelecek yok. o 22 ben 27 yaşındayım.

Aldatıldığım sevgilime yeniden nasıl güvenebilirim?

Merhaba ben 22 yaşında üniversite öğrencisi bir kızım. Benim 4 yıllık bir ilişkim var . Şu an ayrı yaşıyor olsak da yıllarca beraber yaşadık. Kısacası ona çok alışkın ve bağımlıyım. Beni daha önce benim görebildiğim 3 kere aldattı. Bunu sanal olarak cinsellik olarak yaptı. İlk ikisinde gerçekten sevdiğim için affetmek istedim . Çok üzülerek ağlayarak şöyle böyle yıllar geçti. Ona güvenebilmek için kendimden çok verdim. Çok üzüldüm psikolojik tedavi gördüm. Bu süreçte de bana her zaman böyle şeylerle artık işi olmadığını yanlış hiçbir şey yapmadığını söylüyordu. Bu arada daha önceden basit konularda da olsa çok fazla yalan söylediğini gördüm. Daha sonra bundan 7 ay önce yani öncekilerden yıllar sonra yeniden aynı şeyi yaşadım. Artık ona güvenmeye başladığımı hissettiğim için kelimenin tam anlamıyla yıkıldım. O gün de ona güvenmediğimden tartışmıştık ve bana yine benim böyle şeylerle işim olmaz artık yanlış bir şey yapmıyorum diyip beni susturup görmezden gelmişti. Gecesinde böyle bir olay yaşadım. Ayrıldık. Çok emindim artık istemiyordum. Ayrı eve taşındım yeni bir düzen kurmuştum. Bu olay yaşanmadan 1 ay önce annesini kaybetmişti ve ben de bu sürecin hepsinde oradaydım. Ayrıldıktan da 1 ay sonra yanıma geldi çok kötü olduğu için yanında olmak istedim. Ama sonra işler benim isteğim ve kontrolüm dahilinde gerçekleşmedi. Gerçekten istemiyordum ama hayır diyemedim ve biz bir süre daha beraber yaşadık. Başlarda ben nefret ediyordum çok kötü davranıyordum ama sonra maalesef ki tekrar bağlandım ona. Daha sonra çok kavga ettiğimiz için kısacası kendini düşündüğü için taşındı evden. Şimdiyse ilişkimiz devam ediyor ama nasıl devam ediyor anlamıyorum. Hiçbir şey anlamıyorum. Ne ne hissettiğimi tanımlayabiliyorum ne gerçekten sevip sevmediğimden eminim ne de bu ilişkiyi isteyip istemediğimden. Bir yanım çok zarar gördüğüm için hala da bana karşı genel olarak davranışlarını beğenmediğim için zarar görüyorum devam etmek istemezken diğer yanım da onu kaybetmekten çok korkuyor. Neden böyle hissediyorum neden güçlü olamıyorum anlamıyorum. Son ayrıldığımızdan sonra ben hiç istemezken güvenini kazanıcam sen hiçbir şey yapmıycaksın ben yapıcam diyen insan şimdi öyle tuhaf davranıyor ki. Çok sıkılmış sürekli onu sorgulamamdan ona güvenememden. En sonki tartışmamızda da ona sorumluluğunu alamayacağın hatalar yapmasaydın o zaman dediğimde almıyorum sorumluluk falan dedi . Normalde bi insanın tam o an ayrılması gerekirken ben ayrılmadım. Gerçekten çok mu sıkıyorum bu konuda bir şeyleri değiştirmeli miyim yoksa zaten olması gereken bu mu bilmiyorum. Ona yeniden güvenebilir miyim ya da güvenmeli miyim emin olamıyorum. Şu an yine bana ben yanlış bir şey yapmıyorum o yüzden güvenini kazanmak için yapabileceğim daha fazla bir şey yok diyor. Ama bana bu lafları son ayrılışımızı hatırlatıyor. Ve tabii ki güvenemiyorum. Her lafından bir anlam çıkarmaya çalışıyorum sürekli dedektifçilik oynuyorum. Bu durumdan çok yoruldum. Ve o böyle yaptıkça ben bu konuda kendimi iyice yalnız hissediyorum. Ona başlarda demiştim eğer bu durumla beni yalnız bırakıp tek başıma savaşacaksam hiç istemiyorum diye. Ama şu an durum böyle. Beni çok sevdiğini söylüyor sözde ama beni kırmaktan da çekinmiyor. Bir yanım neden bilmiyorum sevgisine inanırken diğer yanım seven insan aldatır mı diyor. Gerçekten de size soruyorum seven bi insan aldatır mı ? Bunu neden yapıyor olabilir. Onu gerçekten anlamaya çalışıp ona bu soruyu sordum ben. Tek cevabı bilmiyorum keşke bilsem falan oldu. Kafam çok karışık yeniden güvenebilir miyim güvenmeli miyim bu konuda ne yapmalıyım lütfen yardımcı olun. Şimdiden çok teşekkür ederim.

Erkek arkadaşıma güvenme konusunda sorun yaşıyorum ne yapabilirim

Merhaba. Erkek arkadaşımla ilk tanıştığımda Yanmdayken sürekli açık giyimli bayanlara bakıyordu. Zaman ilerledikçe ben bunun beni çok rahatsız ettiğini belirttim. İlişkimiz ilerledi 2. 5 yıl oldu beni çok seviyor bunu çok net gösteriyor. Şuan bakmamaya da çok dikkat ediyor yanmda . Ama ben hala yalnız olunca ona güvenmiyorum. Yaşı benden 8 yaş küçük ve Bu da korkutuyor beni çok. Güvenemiyorum asla her türlü.

Kaybetme ve terk edilme korkusunu nasıl asarım?

Merhaba hocam. Ben uzun süredir biriyle konuşuyorum hocam. Ve ara ara onu kaybetmekten korkuyorum açıkçası. Çünkü seviyorum onu. Biraz da imkansiz bı durum bizimkisi. Hem uzak mesafe hem yaş farkı var bizde engel engel üstüne yani. Bu durum beni tetikliyor belki yanında olsaydı hep görüştüğüm kişi olsaydı çok düşünmezdim. Aslında birazda benim olmayana karşı duyduğum bı duygu bu. Bu durumda ne yapmam gerekir sizce🌸🪐

Benim yüzümden biten bir ilişkiyi nasıl unuturum?

Sevgilime bir yalan söyledim ancak bu yalan ilişkiyi kurtarmak içindi. Daha sonra yalan söylediğim aşırı derecede vicdan azabı çektim ve sevgilime doğruları söyledim. Çok sinirlendi ve ayrılma kararı aldı. Hala ayrıldığımızı kabullenemiyorum yapılan onca gelecek planı onca hayal alınan onca hediye hepsi boşa gitmiş gibi hissediyorum. İçimde bir yarım kalmışlık hissi var ve gogusumde ve karnımda acı hissediyorum. Bazen düşündükçe nefes alamıyorum ve ağlamama rağmen rahatlayamıyorum. Kalbim çok acıyor ve onu unutmak için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Onu hayatımın her alanına aldım, ailemle tanıştı, akrabalarımla tanıştı, arkadaşlarımla tanıştı ve beraber yapmadığımız şey kalmadı. Özellikle böyle güzel ve sağlıklı bir ilişkinin benim yüzümden bitmesi fazla acı verici. Bundan nasıl kurtulacagımı bilmiyorum.

Güven problemi sorunu nasıl çözülür? Güven nasıl inşa edilir?

Merhaba,sevdiğim insana ilişkimizin ilk zamanlarından şimdiye kadar yapımdan kaynaklı çekincelerimden kaynaklı yaptığım davranışlar beni güvensiz gösteriyor. Art niyetsiz yaptığım davranışlar onu üzecek davranışlara dönüştü zamanla. Mesela ailemden çekindiğim için yazamadığım saatler,bir yakınımın yanına gittiğim için o an almaya gidemediğim ilk çiçeğim,insanlardan çekinip tutamadım elini onun hevesini kırmış olmakla kaldı,üzdü. Onu sakladığımı düşünüyor insanlardan. Uyuya kaldığım anlar var mesela ilk zamanlarımızda bu an gerçek ama güvenini zedelediğim için o inanamıyor. Yaptığım hatalar bitmiyor doğum gününü unuttum mesela. Diğer ay olarak hatırladım günü o gün kutlasakta önemi değeri olmadı onun gözünde. Bunlar puzzle parçaları gibi birleştiğinde bir resim oluşturuyor onun gözünde. Ona değer vermediğimi ve ona zaman ayırmadığımı hissettirdi bu durum. Sürekli kendimi suçluyorum onu hep üzüyorum,üzdüğüm için çok üzülüyorum. Gerçekten sevgiyi gösterebilmeyi öğrenmek zedelenen güveni sağlam bir şekilde inşa etmek doğruyu söylediğimi ona anlatabilmek istiyorum ama duygusal ruh halim kendimi anlatmama engel oluyor. Bir konuyu konusurken gözlerim dolup ağlamaya başlıyorum istemsizce. Kendimi anlatamamak inandıramamak üzüyor. Tertemiz sevgimi ona nasıl gösterebilirim,zedelenen güvenini en baştan nasıl inşa ederim tavsiyelerinizi ihtiyacım var. Tesekkürler şimdiden