Romantik İlişkiler Kategorisi

Hiç görmediğim birine karşı öfkemi nasıl dindiririm?

Merhaba hocam ben bayadir sanaldan tanışıp konustugum biri vardı. Hiç gorusmedik. Uzaktij ve ondan epey buyuktum. Kafamda birini hayal etmişim o çıkmadı ve gerçeklerle yuzlestim. Artık hayal kırıklığı yaşamıyorum onun hakkında alıştım artık olmayacağını. Tamamen farklıyız. Onun amacı çok daha farklı şeyler benimse evlenip yuva kurmak sevmek sevilmek. Böyle birine nasıl değer verip onemsedim diye bazen çok kızıyorum kendime çok. Kendimi aptal gibi hissediyorum. O kadar konuştuk bir şeye yaramadı bomboş geçen zaman ve enerjime oldu olan.

Duygusal olarak yoğun bir dönemdeyim ve geçmişte değer verdigim birine hata yaptım

Merhaba. 1 yıldır bir ilişki içerisindeyim, sevgilim 23 yaşında, çok sorumluluk sahibi, zeki, ancak geçmişte 3 yıllık ilişkisinde çok kez ihanete ugramış tahammülsüz ve yorgun. Birbirimizi çok seviyoruz, çok zor şeylerin üstesinden geldik, ikimizin de büyük emeği var. İlişkimizin başında ben kaçıngandım oda başka kadınlar ile konuşuyormuş. Ben bu süreçte ondan çok hoşlanmıştım fakat ondan aynı yakınlığı göremedim kavgalarımızda bana travmalarıyla gelip güvensizlikle gelip çok baskılıyor ve yaralıyordu. Ben onunla tanıştığım ilk gün anlamıştım doğru insan olduğunu ve ne yapmamam gerektiğini. Fakat çok kötü bir hata yaptım. Sevgilim 1 aylığına memleketine döndüğünde eskiden takıldığım biri bana yazdı sosyal medyadan. Bu kişiyle duygusal bir ilişkim yoktu fakat birbirimizi tatmin ediyorduk geçmişte, bu onursuzca dursa da birbirimize saygımız vardı ve dostane olarak konuşup destek oluyorduk. Sevgilimle tanıştığımda ilişkiye başlamadan önce bu arkadaşima birinden hoşlandıgimı söyleyip iletişimi kesmiştim. Sevgilimin memlekette olduğu dönem ağır kavgalar etmiştik, aynı zamanda en yakın arkadaşımla da kavga ettiğimiz için konuşacak kimsem yoktu. Bu hatayı örtmeyecek farkındayım,son kez buluşup veda etmek istediğini söyledi bende gittim. Sahilde oturup 1 2 bardak şarap içip gitar çaldık, müzik dinledik. Beni öpmeye çalıştı ona hiç buna müsait bir yaklaşımda bulunmasamda, bende kalkıp tokat attım ve buluşma sona erdi. Erkek arkadaşim döndükten bir ay sonra güvensizlik üstüne kavga çıkartıp beni öfkelendirmek için eski sevgilisiyle yattığını söyledi, bende buna çok sinirlenip buluştuğum bu kişiyle yattıgımı söyledim ve gittim. İkimizde travmalarımizla yaklaştik ve çok toksikti. Sonra bana böyle birşeyin olmadığını söyledi ve bu durumda bende bunun olmadığını iddia ettiğimde hiç gerçekçi durmadım. En kötüsü de buluşmadığımız yalanını söylemiş olmamdı. Geçtiğimiz aya kadar bu konudaki yalanımı müthiş geri kafalılığımla sürdürdüm ve oda en son bahsettigim bu adama yazmıs ve oda buluşup şarap içtiğimizi anlatmış. Sevgilim hayatıma girmeden önce yattığımızı. Fakat erkek arkadaşım o buluşmada onu aldattığımı düşünüyor. Durum çok kötü biliyorum, batırdim ve o bunu hak etmiyordu. Ona ait hissediyorum, sadakatim sonsuz. Fakat güvenini kırdım,yalan söyledim eskiden birşey yasadığım biriyle buluşup üstüne şarap içtim. Şuanda hala beraberiz bir sürü ayrılık kavgasından sonra. Eklemek istediğim birşey daha var benim kusurumu örtsün diye değil; ilişkinin başından beri kadınlara bakıyor bana sadakat duysada artık duymadığını söyledi fakat yinede beni çok sevdiğini biliyorum. Bu konu beni ondan ve kendimden tiksindiriyor, fiziksel olarak başka kadınları beğenmesi. Şuanda onu kazanmak için elimden geleni yapıyorum, fakat başka kadınlara baktığını gördükçe canım çok yanyor enerji bulamıyorum. Bana önceden bu konuda söyleyecek birşeyi yoktu fakat geçtiğimiz gün şunu söyledi "Doğruyu seçmek zor değil, sadece buna değeceğini düşünmüyorum. Yanlış yapmıyorum, Seni çok seviyorum bu yüzden buradayım ama baska hiçbirşey yapamam. " Haklı. Fakat bu zamana kadar gösterdiğim onca çaba,emek. Onu ne kadar sevdiğimi ve her fırsatta kolladığımi biliyor. Yaptığım sindirmesi çok zor, yinede onunla bir yuva kurmak istiyorum. Kazanacağıma inanıyorum,oda bu yüzden benimle umuda tutunuyor. Birbirimize olan sevgimiz bu durumu toparlayabilir çünkü onca şeyden sonra bile hala gülüp huzurlu hissedebiliyoruz. Güvenini kazanmak istiyorum, çok anaç hissediyorum fakat kendimi düşürdüğüm konum aptal bir ergen gibi. Bütün bu olanlar nefesimi kesiyor, konuşamaz birşey yapamaz hale geliyorum. Aynı zamanda konservatuvar lisans 2 öğrencisiyim bu süreçte erkek arkadaşım memleketine dönecegi için memleketindeki üniversitenin ve diğer birkaç üniversitenin yetenek sınavına hazırlanıyorum, biliyorsunuz müzik duygularla şekil alan, yapılanan birşey ve ben iyi bir müzisyen olsamda kendi çapımda, bu konularla beraber çok yoruldum ve müziğin enstruman çalmanın bana nasil hissettirdiği, o savaşma güdüsüyle ne kadar kararlı hale geldiğimi unuttum,yapamıyorum ve sınavlara 4 5 hafta kaldı. Onunla büyüyor ve öğreniyorum. Hem onun güvenini kazanıp, sonrasında beraber inşa edeceğimiz, sıcak ve içten bir yuva olmak istiyorum. Ayakta durmak çok zor. Biraz uzun oldu, yardımcı olursanız sevinirim. Bunu nasıl düzeltebileceğim konusunda tavsiyelere ve farklı bakış açısından beni aydınlatacak yorumlara çok ihtiyacım var. Teşekkür ederim,Saygılarımla

İnsanların yanlış yorumlamalarından sıkıldım

Ben arkadaş ortamından biriyle sevgili olmuştum bu ilişkimden sonra 2 sene boyunca psikoloji okuması yaptım hep çünkü öyle şeylerle sınandım ki sadece bir ilişki değildi. Arkadaşlarımın beni hareketlerimi o ne yaparsa yapsın onu affetmemi her şeyi eleştirdiler kendi aralarında konuştular. Tüm hayatım insanların eleştiri malzemesine dönmüştü. Herkese bir açıklama yapıyordum kimse kırılmasın üzülmesin diye herkesin gönlünü yaparsan kendimi kaybetmişim meğer. O ilişkide başından fedakarlıklar yaparak başlamıştım. Ama git gide anladım ki bunları aslında sen baştan kabul ettin konuşmaya hakkın yok ya da hataları yargılamadan dinliyordum yanında olmaya çalışıyordum ee sen de ayrıl o zaman ayrılmadın bunları kabul ettin diye algılanıyormuş meğer. Yani üzülüp tepki gösteriyorsam suçlu ben oluyordum. Ayrılmıyorsam bir şeyler düzelsin diye bekliyorsam kabul etmiş oluyordum. Meğer bunlar birer birer tavize dönüşmüş. Karşımdaki kişi bu matematiği o kadar iyi kurmuş ki benim hoşuma giyemeyen durumlar da yapmamış gibi yalanlar söylüyordu ya da gizliyordu. Çok basitmiş gibi geçiştiriyordu bunları hatta öyle açıklamalar yapıyordu ki dine dayandırarak kendini çelişkili durumdan sıyırmaya çalışıyordu. Ama ben bunlara tepki gösterince eee benim de beklentilerim karşılanmıyor zaten diyerek terk etti beni. O dönem manipüle edildiğimi anlamıyordum ayrıldık üzerinden 1 sene geçti duygularım bitmediği için onu izlemeye başladım o bunu fark etti buna karşılık verir şeyler paylaştı. Ama beni deniyor muydu anlamıyordum. gerçekten bir şeyler değmemişti çok iyi biliyordum ben de fedakarlık yaptığım kıyafetlerime geri döndüm artık fedakarlık yapmayacağımı kanıtlar bir fotoğraf paylaştım. Paylaştığım fotoğraflardan sonra kendi yaşattıklarını unutup beni suçlu ilan etti. Ortak arkadaşlarımız direkt bunu ona göndermişler onlar da sürekli olarak benim arayı bozan bir insan olduğumu düşünüyorlardı ben ilişkimi göz önünde yaşamak istemeyen biriyim ama sürekli biz karışmıyoruz diyerek ilişkinin tüm detaylarını karşı taraftan öğreniyorlardı. Şimdi o kadar iyi anladım ki demek ki her şey böyle ilerliyordu. İyi veya kötü her şey ona gidiyordu. Bir insan sevdiği için gelir savaşır diye düşünürdüm hep böyle insanları araya karıştırıp beni gözlemliyormuş uzaktan çok yorgunum yaşattıkları için özür bile dilemeyip en ufak açığımı bekleyip kendi beklentileri karşılanmayınca ayrılıp ama ben kendi kıyafetlerime dönünce suçlu ilan ediliyorum.

Benlik sevgisi

Sevgilimle ayrılmıştık. Ayrıldığımızda kendi değerimi çok sorguladım. Acaba buram şöyle çirkin olduğu için m ayrıldıi vs diye düşünüyordum. Sevgilimle barıştık. Bu düşüncelerim hala devam ediyor. Her gün ağlayacak gibi oluyorum. Küçük memelerim,olmayan ince belime,gözlüğüme her şeye takılıyorum. Benimle evlenmek istediğini söylüyor. Diyorum ki evet. Seni böyle kabul etmiş işte. Ama sonra içimdeki ses susmuyor. İlişkinin ilk aylarında kendimi çok güzel hissediyodum. Yine oyle hissetmek istiyorum. Bu konuda ne yapacagimi bilmiyorum ama özgüvenim çok zedeleniyor. Cinsellik yaşadığımızdada kendimi bırakamıyorum. Çünkü kendi bedenimden nefret ediyorum. Ne yapacağım

Eşim beni dinlemiyor

Eşime bir şey söylediğimde veya bi konuda kızdığımda ikinciye tekrar etmeden bana cevap vermiyor her zaman değil ama %60 böyle davranıyor ama ailesi arkadaşları akrabaları bi şey anlatsın veya söylesin ilk söylediğinde anlamazsa bile hemen soruyor ona sorulmayan söylenmeyen şeylere bile dahil oluyor. Bu da bana önemsenmiyormuşum görmezden geliniyormuşum gibi hissettiriyor. Kendisine bunu söylediğimde asla kabul etmiyor dinliyorum cevap veriyorum vs diyor mesela daha az önce ayaktayken bi konu hakkında tartışıyorduk ve ben bir şey söyledim o da sadece sustu hiç bi şey demedi bende bir şey söylüyorum farkında mısın dedim bir dakika dedi bana ben ikinciye kızmadan tepki vermeden bir dakika döneceğim demeye bile tenezzül etmiyor. Bende artık çok konuştuğum yani onunla çok iletişim halinde olduğumuz veya sesime aşina olduğu için beni öylesine dinlediğini ve önemsemediğini cümlelerimin her ne olursa olsun basitleştiğini düşünüyorum ve aşırı değersiz hissediyorum sonra ben olaydan çok tepkilerine sinirlendiğimde şimdi konu buraya nasıl geldi şimdi bununla ne alakası var gibi şeyler söyleyerek konudan saptığımı söylüyor asla anlatamıyorum ve beni anlamıyor çok yoruldum ve bu durumun içimde değersizlik görmezden gelme gibi şeyler uyandırması beni bunalıma sokuyor ne yapabilirim? (Eşimle defalarca kez düzgünce konuştum derdimi anlattım ama çözülmedi)

Sevgilim güvenimi kırdı ne yapmam lazım

aylar öncesinde eski sevgilisi sürekli profiline bakıyor ve bana söylemedi diye büyük bir kavga ettik ben ayrılmayı düşündüm sonra toparlar gibi olduk ama bi kaç gün sürdürdüm daha sonra iş yerinde sevgilime karşı farklı davranan bi kız vardı rahatsız olduğumu dile getirdim mesafeli konuşuyorlardı ama konuşmayı tamamen kesmedi 1-2 kere uyardım iletişim kurma konuşma diye ama dinlemedi bugün telefonunda aramalar gördüm kız iş için arıyor ya da diğer arkadaşın numarasını almak için bana haklı gibi kendini savundu sinirlendi ufak ben en son ortak arkadaşı aradım ve benim haklı olduğum ortaya çıktı sustu kaldı gülümsüyordu hep ama yüzüne karşı o kızın ilgisi hoşuna mı gidiyor diye bağırdım yüzü düştü hayır niye böyle düşünüyorsun benim için önemli olan sensin falan dedi sarıldı ama o kadar zoruma gitti ki indim arabadan eve gittim. Whatsapp a girip yazmadığım için aferin sana yazmış daha sonra empati kuruyor musun dedim evet dedi karşılık verdim mesajıma dönmedi 1 saat oldu uyudu sanırım ama bana göre ortada büyük bir problem varken uyuyorsa beni kaybetmekten korkmuyor demek. Çabalamak yerine uyumayı seçti yani bilmiyorum. Ona o kız ile iletişimi kesmediği takdirde hayatından çıkacağımı söyledim ama inanmadı yani arkadaşı arayana kadar haklı gibi davrandı ama sonradan haksız gibi davrandı aldattı gibi ama değil gibide bilmiyorum bitirmek istiyorum ama istemiyorum son zamanlarda çok sorgulatıyor kendini.

İlişkimde her kavgada haksız görülüyorum

Şuan görüştüğüm kişi her kavgada beni haksız görüp haksız olduğunu kabul ettiği durumlardada bana bağırıp çağırıyor gönlümü almıyor. Ve ben bunun için ısrar ettiğimde de çevresindeki eşyalara zarar veriyor bende bu insanın şiddete meyilli olduğunu düşünüyorum artık. Her tartışmada ben ağlamaya başladım küçük büyük fark etmiyor. Yorulduğumu hissediyorum çözemiyorum artık . Bugün iş başvurusuna tek gittim diye kardeşim gelmedi diye küfür etti kardeşime .

Suçlu ben oluyorum hep

Merhaba ben ilişkimin başında kıyafetlerimden fedakarlık yapmıştım. Biz tanıştık çok güzel vakit geçirdik sonra eski ilişkisini unutamadığına dair şeyler yakaladım telefonunda. Ona karşı içinde bir şey kalmadığını benden hoşlandığını bunun bir alışkanlık olduğunu söyledi. Ben de eğer çabalayacaksan unutmaya hazırım tüm olanları dedim. Bana düzelteceğini çabalayacağını söyledi. Yanıma fotoğraflarını silmeden geldi. Bir anlamı yok dedi sildi tamam dedim devam ettim. Bana yapma dediğini şeyleri kendisi yapmaya başladı arkadaşlarıyla bara gitti. Yakaladım bunu özür diledi. Pişmanlıklarını anlıyordum onu yargılamadan yanında durdum her seferinde. Kız arkadaş konusundan çok hoşlanmadığımı belirttim yanına gittim en sonunda mesaj sildiğini gördüm daha sonra eski ilişkisinden kalan aslında her şeyi sakladığını gördüm. O gün ben içime kapandım konuşmadım gerçekten ne yaşadığımı anlamaya hazmetmeye ihtiyacım vardı ama sırası değildi çünkü arkadaşlarımız eğlenmeye gelmişti. Böyle davrandığım için ben suçlu oldum. Bunları söyleyerek ayrıldı benden. Aradan 1 sene geçti. Beni gizliden aramıştı. Ben onun paylaştığı şarkılara vs bakıyordum bu süreçte sevgim vardı ama dönmeyeceğimden emindim. Güvenim yerle bir olmuştu ona karşı. Çünkü yaşattıkları çok fazlaydı. Kıyafetlerime geri döndüm. Şimdi baştan düşünecektin artık yoluna bak tarzı şeyler paylaşıyor. Sanki tüm bu yaşatılanlara unutmuş benim neden geri dönmediğimi anlamıyor. Ayrıldığımızda kendi hayatına öyle bir hızda devam etmişti ki şimdi benim kendi hayatıma dönmem onu şaşırtıyor. Suçlu konumuna düşüyorum. Konu hiçbir zaman benim açımdan fedakarlık olmadı. Konu onun olduğu gibi her şeyi açıkça göstermemesi hep bir affetme hep bir anlayış beklemesi yalan söyleyip hiçbir şey olmamış gibi devam edelim istemesi. Konu benim ne kadar kırıldığımın 1 sene sonra geçti unuttu döner artık denmesi. Aslında benim o şarkılara bakmamam lazımdı biliyorum. Artık kendi yoluma dönmeye karar verdim. İnsanların bizi kendi görmek istedikleri şekilde anlaması o kadar yorucu ki kendilerini aklayıp şimdi kıyafetlerime geri döndüm diye bana yüklenmesi çok acı. Bu duygularla başla çıkamıyorum ona yalnız olduğumu çevrende çok insan olmadığını söylemiştim. Bunlar üzerinden bana gönderme yapması bile canımı acıtıyor. Belki gerçekten ben yanlışım ben hatalıyım ama tüm bunları hak etmedim biliyorum.

Sevip sevmediğimi bilmiyorum ne yapmalıyım

Her şey çok hızlı başladı o yüzden kavgalardan hızlı geldi. Başlarda çok patavatsızlık yapıyordu ve bu yüzden kavga ederdik kalbim kırıldı o toparlamaya çalışırdı şimdi bunları düzeltti ama bazı davranışları hala çok kırıyor ve ona sürekli bu beni kırıyor bu beni kırıyor dedim ama her kavgada benden bir şey götürdü gibi. Alttan almıyordum başlarda şimdi almaya başladım bu seferde her şeyi benim alttan almama alıştı kırılsam bile farketmiyor bazen ve yine geriliyoruz. Son kavgalarımızda düzgün bir şekilde eleştiri yaptığımda germe beni, sinirlendirme, boğma beni gibi şeyler söyledi hatta bir keresinde yüksek sesle söyledi o gün onunla konuşmadım ertesi sabah gönlümü almaya uğraştı iş çıkışıma gelip özür diledi o söylemlerinin şakayla karışık olduğunu söyledi bende doğal olarak inanmadım. Bu hareketleri beni itti ondan bilmiyorum yani gözümde onu öyle bir noktaya koydum ki öyle olmadığı için her seferinde ufak ufak gitti bir şeyler. Yanında mutluyum eğleniyorum onu görmeye giderken koşuyorum insanlardan saklamıyorum ama kalbimde net bir sevgi var mı hissediyorum. Bu durum belkide ondan önce yaşadığım problemlerden kaynaklı bilmiyorum. Aldatılmıştım daha önce kimseyi bir daha böyle sevmeyeceğim demiştim kendime belki bu sözü tutuyorum anlamıyorum. Ben ona tolerans gösterdiğim zaman alttan almıyor falan ama ben ters yapınca minnoş kediye dönüyor. Dün trip atıyordum ona yine iş çıkışıma geldi ama arabadan ineceğim zaman sen beni artık sevmiyorsun gerçekten dedi sarılmıyorsun öpmüyorsun hep telefona baktın(iş yerinde ki şef ile bir konuyu konuşuyordum) bilmiyorum kalbim yine kimseye karşı sevgi hissedemiyor ama seviyorum diyebiliyorum. Napacağımı bilmiyorum

Tekrar barışılan ilişki ve sonrası

Merhaba. Sevgilimle ayrılıp 2 hafta sonra tekrar barıştığımızı söylemiştim. Son zamanlarda birbirimize hiç iyi davranmadık. 4-5 aya kadar kavga ettik. İlgisi azaldıkça hırçınlaşıyordum. Kavga ederdik ama sonra cok cabalardi her seyi yapardi. .Çünkü bana çok yoğun ilgi veriyordu sonra iş yoğunluğundan veya aldatma olayını kendi içinde halletmeye çalıştığından dolayı kötü olduğunu enerjisinin bu kadar olduğunu. söylemişti. Benim onu aldatma olayım oldu ilişkinin başında. Çokta pişmanım. Hatamı telafi etmek için elimden geleni yaptım. Yine olsa ne isterse yaparım. 1 sene boyunca beni affettiğini,yanımda olacağını söyledi. Suçluluk duygusundan o çıkardı beni. O yardım etti. Aldattığım süreçte ona iltifatlar etmiyordum. Kavgalardan sonra güzel sözler söylememeye başlamıştım ve bundan dolayı tetiklendiğini beni affedemediğini söyledi. Yerle bir oldum. Dünyam başıma yıkıldı. Çok kavga ettiğimiz için(ki kaygılı bağlanmaya sahibim)onu bezdirdim. Ayrılma diyordu ayrılıyordum o düzeltsin diye. Tabikide yanlış bir yol izledim. İlk başlarda benim için çok çabaladı. Son zamanlarda artık benden soğumuş ve beni sevmiyor gibiydi. Eskiden Kötü olduğumda telefonu iyi olana kadar kapatmazken o zamanlar kapatmaya başlamıştı. Ya da çok kıskanç bir insan olmasına rağmen sen başka biriyle olsan ben çok mutlu olurum demişti. Sen evlensen ben başkasını bulurum demişti bir seferde. Bunlar benim içimde alev gibi yanıyor. Hiç beklemediğim insandan gelmişti bu sözler. Ayrılığımızın yüzde sekseninin benim aldatmam olduğunu söyledi. Ben sonra onu tekrar aradım ve ağladım çabalayacagim dedim her şeyi yapacağım ben seni cok seviyorum dedim. Kabul etti. .Ama bir akşam görüntülü konuşurken onun aldığı papatyalı tokayı kırdım. (yine ilgisizdi ve benim aldatmam yüzünden olduğunu düşünüp suçluluğum tavan yaptı)Kırdığım parçayla kolumu çizdim. Hala izi duruyor. Benim çabaladığım zamanlarda hala umursamaz davranmaya devam ediyordu. Onu aradım. Bana hep böyle değersiz mi hissettireceksin dedim. Tam olarak hatırlamıyorum ama benim üzülmemem için bitmesi gerektiğini söyledi. O gün dünyam başıma yıkıldı. Hayatımda hiç bu kadar kötü hissettiğimi hatırlamıyorum. Annem yazmış ve beni engellemesi gerektiğini onu zaten hiç istemediğini söylemiş. Engelledi beni. Annem 2 gün sonra engeli bünyemin kaldırmadığını söylemiş ama kaldırmamış. 2 hafta sonra aradı. Barıştık. Kendime daha kötü bir şey yapacağımdan korktuğunu söyledi. Şuan onunla ilişki yaşıyoruz ama ben arada konuşurken onun yaptıklarını söyleyip ona nasıl güvenebileceğim konusunda ağlıyorum. Mesela neden benim o kadar üzüldüğümü bildiğin halde engeli kaldırmadın neden diyorum. Gurur ve hata yaptigini soyluyor. Neden gurur yaptigini hatirlamadigini söylüyor. Beni önemsemediği sevmediği çıkarımına varıp daha da hırpalıyorum kendimi. Oda beni toparlamaya çalışıyor. Suçluluk ve ayrılık duygusu bedenime yansıyor. Her yerim yanıyor. Nefesim daralıyor. İlaçta kullanmama rağmen. Evet yeni bir sayfa açtık ama ben çok kırgınım. Arada söyleyip ağlamam ilişkiyi zedeler mi?Psikolojik destek alamıyorum. Çok pahalı. Ücretsiz yerlerde dolu hep. Ben onu çok seviyorum ama her gün çok yoğun duygular yaşıyorum neden bilmiyorum nasıl baş edeceğimi bilmiyorum ne olur yardım edin. Ben her gün ağlıyorum.