Romantik İlişkiler Kategorisi

Çirkinim boyum kısa ve çok utangaçım ilişkim olmuyor

25 yaşındayım çirkinim boyum kısa utangaçım diye beni kimse sevmiyor beni görünce kızların midesi bulanıyor kusmaya gidiyor benle tokalasinca elim necasete değdi diyor bana bukalemunun bokbocegine benzeyen çesidi diyor. Bir de zaten karşı cinsten çok çekiniyorum. Bu acınacak bir durum mu ? Bu saatten sonra düzelecegime umudum da yok anca param olursa köşeyi dönerim o zaman da bana değil parama gelirler napacam bilemiyorum

Karşıma neden düzgün biri çıkmıyor

Çok güzel ya da çok çirkin değilim, çok akıllı ya da akılsız değilim ama emin olduğum kötü birisi asla değilim. Hal böyle iken karşıma neden düzgün birisi çıkmıyor. Neden hep en vasatları ya da anne rolünü üsteleneceğim ilişkilere çekilip mutlu etmek için kendimi perişan ediyorum. Karşımdakileri çok mutlu ederken neden hep çok çabalayan ve yorulan taraf oluyorum. İlişkilerde merhametimin ya da ilgilimin kullanıldığını düşünüyorum.

Güven problemimi nasıl aşabilirim?

Özellikle ilişkiden korkma sıkıntısı yaşamaya başladım önceden bu kadar değildi. Şimdi ilişki yaşamaktan korkuyorum güven sorunum inanılmaz arttı kaçıyorum resmen karşı cinsten. Ya zarar verirse bana, takıntı yaparsa, beni çok üzerse ya da kötü biri çıkarsa gibi gibi düşünceler yüzünden hiçbir şey yapamıyorum. Kendimi tanıtmak bile istemiyorum geriyor çok beni bu olay. 5 günlük konuştuğum insandan bile kaçtım güven sorunum yüzünden resmen kendimi açıklayarak ama hala bir yandan korkum bir yandan da üzüntüm geçmedi ona karşı mesela ama iyi biri olduğunu düşünüyordum bir yandan çok değişik bir his. Bu hissi nasıl aşabilirim tam olarak bilmiyorum. Bu durum beni de rahatsız ediyor ön yargılı hissediyorum kendimi böylece. . Devrin etkisi olduğunu düşünüyorum ben bir yandan kendimde çünkü önceden böyle değildim şimdi günümüzde yaşanan bazı olaylar beni etkiliyor istemeden. İlişki düşüncesi hem beni çok geriyor hemde merak ettiriyor bir yandan da. . Bu konuda ne yapabilirim?

Kendimden yaşça büyük birine aşık oldum

Merhaba umarım iyisinizdir. Ben şu yasima kadar en zorlandigim sureclerden birindeyim. Gerek ruhsal gerek maddi çokça problemim var. Ben kendimden yaşça büyük birine öncelerde adını koyamadigim ama takıntı boyutunda yıllarca ciddi manada sevgi ve aşk beslediğime inanıyorum. Karşılık almam diye düşünüp genel olarak hep platonik takılıyordum ta ki ondan olumlu bir tavır görene kadar hatta ben bir beklentim yok istediğim zaman yazabileyim derken bile onun yaş ilerlediği için boşa harcayacak vakti yoktu bir şekilde bir ilişkiye başladık ciddi bir ilişkiydi önce onun evlilik için bir acelesi varken sonlara doğru ben acele etmeye başlar olmuştum. Aslında şuan gözümün önündeki perdeler kalkınca gördüğüm şey tam olarak benim hayatimda çektiğim zorluklarin geçmesi ve iyiye gitmesi için ona yıllarca yüklediğim anlammış. Her neyse ilişki sevgiye rağmen ben tarafından saygıyla sona erdirildi. Ama ilişkinin başından itibaren bir yuva kuracaksak diye birlikte birikim yapmaya başladık ve o bana göre çok daha fazla meblağlar kazanmasına rağmen benim maaşımin boyutuna göre gonderdiklerimi az görüp bana hep yetersiz hissettirmsti. Cabalamiyor olduğumu gereken çabayı aileme ve kendi kişisel bakimima harcadığımi söyleyerek kendi hatam üzerine benim parasal hayatıma da karışır oldu her neyse ilişki bitti ama ben tam olaram ilişki içinde söz verdifi gibi her şeyin yarsi değil ama hakkımı almayi bekliyordum. Ki aylardır işsiz olmama rağmen sadece başka konuda yaptığım ödemenin taksidini yolluyordu ve ben bana karşı bu ayrılık sürecinde yaptığı maddi tavirdan ve paraya ihtiyacimdan ötürü hesaplari kendisinin yapıp bana ne kadar atabiliyorsa atmasını rica ettim ama yine ilişki içinde yaptığı gibi manipülatif tavrına bürünüp hala arkasından koşuyormusum gibi bu seninle son iletişimin olur anlatabildim mi vs yazdı yaptığım gerçekten normalde yapacağım isteyeceğim bir şey değil ama onun dediğinin aksine bir yolda oldufum insana verdiğim paradan ziyade bir hayal uğrunaydu ben gerçekleşmediğini kabul edip kendisinin atmasını beklerdim yine bana kötü hissettirmeye çalıştı ve paradan ziyade artık hakkımı almak istiyorum çünku ben o paraları yattigim yerden kazanmadim sizden bir şeyler duymam lazım hayatımda gerçekten hani xerler ya tek pozitiflik kan grubum diye bende o bile yok aile hayatı gelecek kaygısı vs çok zordayim ve ben korkuyorum

Sevgilime rüyamda aldattığımı söyledim ve ayrılma aşamasındayız

Rüyamda bir kaç kadın ile cinsel ilişkiye girdiğimi gördüm ve sevgilime bu durumu dürüstçe anlattım ancak onu zihinsel olarak aldattığımı söylüyor ve ayrılma aşamasındayız gerçekten bu bi aldatma mı anlamıyorum birde ilişki ve içerisinde ikimizinde kötü huyları varken ben bunu duzeltmeye ugrasirken o hiç ilgilenmiyor kendini düzeltmeye çalışmıyor bu durum bizim iliskimizi bitirmeye doğru gidiyor son olarak arkadaşları ilişkiye o kadar karışıyorki sinirleniyorum sert bir şekilde cikiscam bir gün ama sevgilimi kırmak istemiyorum ne yapabilirim

Ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum?

Merhaba Eşimle 4 yıldır evliyiz. Bundan 10 yıl önce 2 yıllık evliliğimize son vermiştim ve 5 yıl aradan sonra aynı kişi ile tekrar evlendim. Kocam bu son zamanlarda kendisini bana karşı fazlasıyla toparladı. Aramızdaki problem ilk evleliğimizin de bitmesine sebep olan beni ailesine karşı öncelik tutmamasıydı. İkinci evliliğimizde bir çok problem ve huzursuzluk yaşadık dış etkenlerden kaynaklı ve bu benide eşimide çok yıprattı. Son 1 yıldır eşim sadece sözleri ile değil davranışlarıyla da beni ön planda tutuyor. Beni dinliyor anlıyor. Fakat bu süreç başladığından beri ayrı olduğumuz 5 yıllık süre zarfındaki birlikteliğim olan kişi sürekli olarak aklıma gelmeye başladı. Takıntı rahatsızlığından muzdaripim ve bu durumu ilk başda yaşamaya başladığımda kocama karşı kendimi suçlu hissettim ve ben bunu ona nasıl yaparım düşünmek bile onu aldatmak demek diyerek kendimi çok kötü bir durumun içerisinde buldum. Bu durum o kişinin ismini tikleştirmekle başladı. İsmi söylerken aklıma gelmiyor söyledikten sonra düşünmeye ve üzülmeye başlıyordum. Gün geçtikçe eşime karşı daha suçlu hissetmeye başladım bu katlanarak arttı. Daha sonra bundan eşime bahsettim kendisi üzülsede bunu anlayışla karşıladı ve bunun kendisini aldatmakla bir ilgili olmadığını yalnızca psikolojik yönden daha da bunalıma girdiğimi düşündüğünü söyleyerek halihazırda kullandığım ilaç için beni psikiyatrist konusunda destekledi. Fakat bu olaylar gerçekleştikten sonra artık eski ilişkimi daha çok özgür düşünür oldum artık kendimi saldım. Bu da “acaba o kişiyi özlüyor muyum? , acaba kocamı değilde o kişiyimi seviyorum? , ikisinden birisini sevmek zorunda değilim ikisinide sevmiyorum. ” A dönüştü. Kocamı seviyorum ama ona ne zaman yaklaşmaya çalışsam içinde olduğumuz durumlardan kaynaklı sürekli meşgul ve şuan mecburen ailesi ile yaşıyoruz. Maddi yönden sıkıntılıyız. Önceden olsa bir çok şeye sabır gösterirdim ama şu olan olaylar kafamı delirecekmişim gibi meşgul eden bu düşünceler yüzünden artık sabrım yok hiç bir şeye tahammülüm yok. Ve eşimi sevdiğimi biliyorum ama bazen sanki onunla konuşan ben değilmişim yada sanki rol yapıyormuşum kendimi bir şeylere zorluyormuşum gibi hissediyorum. Bütün bu yaşananlara ne gerek vardı keşke eşim benim kendimi kanıtlamama gerek kalmadan beni öylece şu an olduğu gibi davranmak suretiyle sevseydi. Önceden de seviyordu bunu biliyorum ama bu güzel davranışlardan ziyade en azından normal davranılmayı hak ediyordum. Şimdi her şey düzgün ama ben neden böyle hissediyorum neden geçmişteki kişiyi biraz önce bahsettiğim şekilde sürekli aklıma getiriyorum. O kadar çok elimde olmuyorki bazen bastırsam bile ki batırdığımda daha çok düşünüyorum. . bazen kocamın eski davranışlarını düşünüp sinirleniyorum bazen onu sevmediğimi kendimi de onu da kandırdığımı ve vaktin gelip geçtiğini benim zaman kaybettiğimi ona da zaman kaybettirdiğimi hissediyorum. Bu durumdan nasıl kurtulurum yada kurtulmalı mıyım? Kocamı seviyor muyum? Bu düşüncelerim beni sorumlu tutar mı? neden böyleyim ne yapmam gerekiyor bu durum beni çok zorluyor yardımcı olursanız sevinirim.

İlişkide konu bulamamak

İlişkimde 3. Yılımıza girdik ve bir noktadan sonra konu bulamıyoruz partnerime konu bul konu aç diyorum aklıma birşey gelmiyor diyor hep ben açmaya çalışıyorum bana konu bulmak zorunda mıyız zaten aklımıza gelince bahsediyoruz diyor neden zorunluluk gibi oluyor diyor ama ben bunu zorunluluk olarak dediğimin yada öyle lanse ettiğimin farkında değildim ne yapmam gerektiğini bilmiyorum bu kadar uzun bir ilişkide konu bulamamak sürekli konuşacak birşey aramaya çalışmak mantıksız birşey mi ?

Sevgilimle sürekli tartışıyoruz, bana yol gösterebilir misiniz?

Sevgilimle sürekli tartışıyorum her gün tartışıyoruz kavga ediyoruz ne yapacağımı bilmiyorum ben hep alttan alıyorum ama o hiç alttan almıyor hep o kendini haklı çıkarıyor haksız olsa bile bıktım artık lütfen yardım edin bana lütfen ben her gün kavga etmekten sıkıldım o yüzden sizi buldum bana yol gösterin lütfen.

Partnerimle kırgınlıklarımı nasıl düzeltiriz?

Partnerim gönül almayı pek başaramıyo ne yapavağını bişmiyo uzak mesafe ilişkisindeyiz ve ben ailemden dolayı pek görüntülü sesli konuşamıyorum mesajlarda da gönlümü nasıl alacağını bilmiyo sadece geçmesini bekliyo geçmeyip gönlümü alasını istediğimde de çok uzatıyorsun diyo ben gönlüm alınöadan affedebilen unutabilen biri değilim bu sürekli böyle olunca da kırgınlar birikiyo küçücük şeyler sorun olmaya eskiler kapatılmadığı için ister istemez açılmaya başlıyor partnerim de beni sürekli eskiyi açmakla suçluyo kendimi ne kadar açık ve suçlamadan ifade edersem edeyim birşey değişmiyor ne yapmalıyım

Duygularımla nasıl başa çıkıcağımı bilmiyorum

partnerimin davranışları bazen çok sert geliyor ve bu da beni hemen üzüyor bunu ona açıkşadığımda fazla alınganlık yapıyorsun böyle yaparsan bu ilişkide çok tartışma olur diyor ben elimde olmadığını biraz daha hassas davranırsa beni rahatlatacağını söylüyorum uzun bi tartışma sonunda sdaha hassas davranması gerektiğini kabul etse de sadece birkaçgün sürüp tekrar başa dönüyoruz bende mi bi sıkıntı var diye düşünüyorum ama karşılaştırma yaptığımda hissiyat olarak fark hissediyorum böyle durımlarda ne yapıvağımı bilemiyorum anlaşılmadığımda daha da hırçınlaşıyorum ama kendimi ne kadar açık ifade edersem edeyim olmuyor çok iyi çok anlayışlı davrandığı zamanlar da oluyor bu beni çok mutlu ediyor ama sert davranmaya başladığı zamanlar giderek artıyor gibime geliyor 2 aylık bi ayrılıktan sonra yaklaşık bir aydır ilişkşye devam ediyoruz ne yapmalıyım ilişkimi nasıl düzeltebilirim veya düzelir mi neden böyle oluyor